Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2014

Απόσπασμα απ' την ομιλία του Αλέξανδρου Καπανιάρη, για το βιβλίο "Μνημεία και Μνήμες...



(...Γιατί κάποιες αναρτήσεις, δεν μπορούν να περιμένουν!)
"Μη ξεχάσεις, άντρα μου, να μου φέρεις την Κυριακάτικη Θεσσαλία"!
Δεν ξέχασε, την έφερε!
Άλλο να διαβάζεις στο χαρτί και άλλο στην οθόνη! Αν δεν έχεις και σωστά γυαλιά...

... Σίγουρα, δεν είναι όλη η ομιλία του Αλέξανδρου Καπανιάρη για το βιβλίο "Μνήμες και μνημεία από την Ιστορία της Ζαγοράς", του Νίκου Διαμαντάκου, που έγινε στο Αχίλλειον, είναι όμως, τα βασικότερα! Αν μου λείπει κάτι, που συγκράτησε η μνήμη μου είναι εκείνο, (στο περίπου):
"Μήπως θα έπρεπε να εκδώσουμε ένα βιβλίο με την αξία της Ζαγοράς και να την μοιράσουμε στους Ζαγοριανούς, να μάθουν να εκτιμάνε τον τόπο τους;"
Αυτό, να το κάνετε, όπωσδήποτε, Αλέξανδρε!











Το συνημμένο κείμενο που δημοσιεύει σήμερα η Κυριακάτικη ΘΕΣΣΑΛΙΑ (σ.39) αποτελεί εισήγηση μου στην παρουσίαση του βιβλίου του Νίκου Διαμαντάκου "Μνημεία και Μνήμες από την ιστορία της Ζαγοράς" στις 10/11/14 στο κινηματοθέατρο ΑΧΙΛΛΕΙΟΝ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το "κάτι" που μένει...