Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2014

Τα έξι ανέκδοτα τραγούδια του Νικόλα Άσιμου στην Κοζάνη

Τα έξι ανέκδοτα τραγούδια του Νικόλα Άσιμου 


Η παρουσίαση του νέου δίσκου του Νικόλα Άσιμου στην "Agora" στη στοά Τσιμηνάκη την Κοζάνη

Ενημέρωση: Συμπλήρωσα...

Συμπλήρωσα στην ίδια ανάρτηση τις ερωτήσεις μου στον Βασίλη Καουνά, εδώ!

O άνθρωπος που δεν έμαθε ποτέ του να μετρά ως το δέκα

Έπαιρνε πάντα το τρόλεϊ 5 ή το 2. Τον πήγαινε και το 10 κοντά στο σπίτι του αλλά δεν έμπαινε ποτέ. Είχε ένα περίεργο θέμα με τους αριθμούς που δήλωναν ποσότητα. Δεν ήθελε να υπερβαίνει ποτέ το αρκετό.  Έτσι έλεγε σε όλους.
Έβαζε στο πιάτο του 2 μπιφτέκια και 9 πατάτες. Ποτέ 10. Χόρταινε με τα λίγα, με τα πολύ απαραίτητα. Δεν ήταν κανενός είδους ψυχαναγκασμός. Μονάχα μία πίστη πως τα πολλά σε χαλάνε. Φοβόταν να σαπίσει από την πολυπλοκότητα. Τα ρούχα του μύριζαν γιασεμί. Όχι Soupline «άγρια φύση».  Τα μάτια του κοιτούσαν κοφτά. Όχι πλαγίως . Είχε μια περίεργη αγάπη για τα χρυσόψαρα. «Γυαλίζει το δέρμα τους τόσο που νομίζεις πως βλέπεις πάνω τους χιλιάδες ηλιοβασιλέματα», ψιθύριζε. Αφού έβλεπε κάθε απόγευμα το δικό του ηλιοβασίλεμα διάβαζε. Για εκτελέσεις κομμουνιστών σε πλατείες, για λευκά τριαντάφυλλα πάνω από άγνωστους τάφους, για χρυσοπληρωμένες πουτάνες που έμπηγαν μαχαίρια στις φλέβες τους τα βράδια. Ανατρίχιαζε. Είχε μάθει όμως να μη φοβάται τίποτα.
Στο σπίτι του θα γύριζε ή κάπου στις 9 το βράδυ ή γύρω στις 6 το πρωί. Αν κάποτε τύχαινε να ξυπνήσει στις 10, βαριανάσαινε και αγχωνόταν. Άλλαζε γρήγορα πλευρό αμέσως και κοιμόταν τουλάχιστον άλλη μια ώρα. Όταν ξυπνούσε έφτιαχνε ελληνικό καφέ και τον ρουφούσε με μεράκι όπως έκανε ο πατέρας του. Πήγαινε στη δουλειά του και γυρνούσε κουρασμένος. Φτυστός με ψάρι που το σέρναν έξω απ’ το νερό του. Στο super market αγόραζε πάντα 9 φέτες τυρί και 9 ζαμπόν. Ποτέ 10. Τα πουκάμισά του ήταν καλοσιδερωμένα σε κρεμάστρες που έγερναν λίγο. Στον αριθμό ήταν 8.
Όταν του έκλειναν κάποιο ραντεβού στις 10, πάντα πήγαινε ή νωρίτερα ή αργότερα. Κανείς δε τον είχε ρωτήσει ποτέ γιατί. Κρυβόταν πίσω από μια κολώνα, τελείωνε 2-3 τσιγάρα άφιλτρα και μόλις έβλεπε τον καλεσμένο, εμφανιζόταν αφηρημένος σα να βγήκε μόλις από το προηγούμενο στενό.
Τα μαλλιά του ήταν μακριά και τα μάτια του βαθύ μπλε. Αν τον ρωτούσες να σου πει για τα αστέρια, μπορούσε να σου μιλάει ώρες ατέλειωτες για την προηγούμενη και την επόμενη ζωή τους ή για το τι συμβαίνει αν ένα αστέρι πέσει στη γη. Ποτέ του όμως δε θα σου έδειχνε κάποιον αστερισμό. Ήξερε μόνο τις 9 από τις 10 εντολές. Δεν πίστευε σε Χριστούς και Παναγίες. Ο μήνας που κλεινόταν σπίτι και έπαιρνε αναρρωτική άδεια πάντα ήταν ο Οκτώβρης. Δε θα ερωτευόταν ποτέ μία βαμμένη ξανθιά. Το μαλλί της άγγιζε την απόχρωση 10 στο χρωματολόγιο.
Είχε 9 συντρόφους, 3 φίλους, έμενε στην Δαρδανελλίων 6 . Γιόρταζε 3 Σεπτεμβρίου και είχε γενέθλια στις 2 Μαΐου. Αγαπημένη του φράση: « Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός» .
Κάτι φασίστες της γειτονιάς του μόλις έμαθαν πως είναι ομοφυλόφιλος τον χτύπησαν και τον μαχαίρωσαν αφού τον βίασαν.
Μόλις ξαναβρήκε τις αισθήσεις του, το ρολόι έδειχνε 10.
πηγή

Καλά Χριστούγεννα, Έλληνες!