Κρατούμενο 1 - Ευχές!

Άμα το "δω", θα το δείτε κι εσείς!

***
Ήταν 14/11/14, όταν ανέβασα αυτή την ανάρτηση, λευκή, με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή, θα βρω χρόνο να την γεμίσω!

Σήμερα όμως, είναι 13/12/14, γιορτάζουν πέντε Άγιοι: Άγιος Ευστράτιος , Άγιος Αυξέντιος , Άγιος Ευγένιος , Άγιος Ορέστης , Άγιος Μαρδάριος,
που σημαίνει,
γιορτάζει κι ο αγαπημένος μου οδοντογιατρός, Κύριος (και πολύ, μιλάμε),

Ορέστης Αναστασιάδης!

Επείγει να γεμίσω με λέξεις, αυτή την ανάρτηση!
Πού να τις βρω, όμως;
Είναι όλες, τόσο συνηθισμένες!

"Χρόνια Πολλά" κι Ευτυχισμένα!
Υγεία!
Ευτυχία!
Καλές δουλειές!
Να σ' έχει ο Θεός, καλά!
Να δημιουργείς!
Να βοηθάς στον πόνο του αρρώστου!
Να κάνεις τους ανθρώπους να χαμογελούν, χωρίς να ντρέπονται, χωρίς να κομπλάρουν!

"Σ' ευχαριστώ!"
Σου χρωστάω, τόσα πολλά!
Δεν είναι τα λεφτά...
Σιγά - σιγά, θα την βρούμε την άκρη μ' αυτά!
Είναι η ψυχολογική στήριξη και το "κράτημα", όταν λυγούσα.
Ήταν η υπομονή σου και η επιμονή σου, στο ότι θα λύσουμε κάθε δύσκολο πρόβλημα του στόματός μου και να, που δικαιώθηκες!
Ήταν η δική σου η προσευχή που προλάβαινε την δική μου, γιατί έχεις τη "γνώση", ότι η επιστήμη από μόνη της, δεν πετυχαίνει πάντα, έχει και τις απώλειες...

Τι να σου χαρίσω, γιατρέ μου;
Προ πολλού, είχα ζητήσει απ' τον Θεό, "να μου κόβει μέρες, να σου δίνει χρόνια", να γιατρεύεις, να ζεις, ν' αγαπάς, να πετάς, να προσφέρεις!

Είσαι στις προσευχές μου, γιατρέ μου!
Κάθε μέρα, επαυξάνω τις μέρες, τους κάνω μήνες, να ζήσεις αιώνια...

"Πέτα" ψηλά, πάντα, γιατρέ μου, με όλους τους τρόπους!
Το μπορείς και το αξίζεις!

Υγ. Συγγνώμη, για το τόσο πρόχειρο αφιέρωμα!
Δε μπορούσε να περιμένει, όμως!