Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2014

Εφτάψυχη και βάλε

2:51

Σημασία έχει, ότι, κι αν άργησα να πάω..., γύρισα νωρίς μάννα, αρρωστούλα, ναι, μα από τόση Πίστη, ζωντανούλα... μεγάλη υπόθεση, μάννα!
Του την έσκασα του Νοσοκομείου! Δεν είχα κότσια να φτάσω ως εκεί, μάννα!
Ας είναι καλά ο παθολόγος μου, μάννα, που έχει Πρώτες Βοήθειες στο Ιατρείο του και μού τις πρόσφερε, μάννα, με τόση μόρφωση γνώσεων, μα και Κυρίως, ψυχής!
Να τον έχει ο Θεός, καλά!
"Οξεία γαστρεντερίτιδα, μάννα!" που πάει να πει, δηλητηρίαση... που πάει να πει, για κάποιον λόγο, θέλει να ζήσω, κι άλλο μάννα!
Κι όλα αυτά, πριν το στάρι σου, και με τα πολλά εμπόδια, και υποφέροντας εγώ, γλύτωσαν και ίσως "γλυτώσουν", τόσοι άλλοι!
Το στάρι πάγωσε στο ψυγείο, ούτε ένα σπόρι δεν έφαγα, δεν μοίρασα, δεν έχει σχέση μ' αυτό, ζω, για άλλη μια φορά, από απανωτά θαύματα κι εμπόδια, μάννα!
Όμως, ένα ένα, με την σειρά, όπως είπαμε, μάννα!
Για να μη χάνονται οι αναγνώστες σε πυξίδες και νούμερα...

Χθες το βράδυ, έφτασε μια σακούλα με βιβλία, μάννα!
Τώρα, μόλις γύρισα, στο γραμματοκιβώτιο... με περίμενε κι ένας φάκελος, ντοκουμέντο, μάννα!
Δεν τον άνοιξα, ακόμα...
Μόλις συνέλθω, μάννα!
Μπορούν να περιμένουν οι ανγνώστες και τηλεφώνημα ευχαρίστησης, ο σημερινός αποστολέας!

Ζω, πάλι, μάννα! Δεν το πιστεύω!
Ξεπέρασα τις εφτάψυχες... γάτες!
Κι ύστερα μού λένε, για στιγμές και Πίστη!
Πάω να ξαπλώσω, σε χαιρετάω απ' τα δημόσια γράμματα σε α' πρόσωπο μάννα!
Αντί, κρεβάτι Νοσοκομείου, ανάρρωσης, έχω το δικό μου!
Δε θα υπήρχε καλύτερο δώρο ζωής, γι' αυτή την μέρα, και βδομάδα... πίστεψέ με, μάννα!
 

3 σχόλια:

  1. Η προσπάθεια, ενώ είμαι εξαντλημένη και ζαλίζομαι, στο να γράψω εδώ, έχει να κάνει μόνο για την αγωνία των άλλων, που ναι, δεν είναι λίγοι!
    Δε μπορώ να φανταστώ τους επικείδιούς μου!
    Πλάκα, θα είχαν!
    Φιλιά, τα λέμε μόλις ανασυγκροτηθώ, έστω και λίγο.
    Μην περιμένετε τηλέφωνα, ούτε προγράμματα... που καθυστέρησα.
    Άλλος αποφασίζει, σίγουρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. <3 παντα καλά νασαι, να θυμασαι τους δικούς σου.. και εγώ..να σε χαίρομαι!!! <3
    η φίλη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Λαμπρινούλα! (πάρ' το! και το χαϊδευτικό) κι εγώ να σε χαίρομαι!!!
    Τσαλακωμένη, αλλά όρθια!
    Να είσαι καλά, κορίτσι της γραφής!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Το "κάτι" που μένει...