Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2014

Το "μέτρημα" της Λαμπρινής!

100.988 εγώ, Λαμπρινή!!!
Τι κερδίζω;
Μπράβο, κορίτσι!!!
"Χαλάλι το τρέξιμο!"...
Από ένα ευράκι ν' αφήναμε, θά 'χες βαρβάτο μεροκάματο!
Εμ! Τζάμπα φωνάζουν οι δικοί μου;
Φιλάκια, κορίτσι!
Ότι σου δίνει χαρά, να έρχεται, κοπέλα μου!

4 σχόλια:

  1. το είδα κι ήρθα... Τι να πω εγώ;... μόνον ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!... και κάτι ακόμα...
    η ανάρτηση αυτή ... είναι γιατί κάποτε...με βλέπανε ελάχιστοι... και κάθε φίλος ... ήταν μία χαρά για μένα... - αντίστοιχα και κάθε θέαση... και...
    Υ.Γ την ημέρα της εορτής της Αγίας Αικατερίνης... είχα... 383!!!.... θεάσεις... ενω συνήθως έχω... 100!!... τυχαίο;.. δεν νομίζω... !!! <3 μάκια... καλό βραδυ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ...και πάλι και πάλι και πάλι.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα, κορίτσι, χαρωπό! Είναι ωραίο να σε συναντώ πρωί, μεσημέρι, βράδυ! Πηγή χαράς και αισοδοξίας! Δε θέλω όμως, να στείβεσαι για μένα! Χασομεράς και δεν πρέπει!
    Ναι, παλιότερα... έδινες, σού έδιναν!...
    Τώρα... και να μη δώσεις, έρχονται!
    Έτσι πάει!
    Έτσι πάω, κάνω, δυστυχώς, κι εγώ! Ήρθες αργά, στο δρόμο της ζωής μου, είπαμε! Αν σε γνώριζα 9 χρόνια νωρίτερα, ίσως να ήταν όλα, διαφορετικά! Ντεν, πειράζει! Στην άλλη ζωή!
    Αυτό σημαίνει, πως η Αγία Αικατερίνη έχει Μεγάλη Χάρη, ότι οι Κατερίνες είναι πολλές, κι ότι έκανες πολύ καλή "δουλειά"! Γι' αυτό και ... "πληρώθηκες"!
    Άξια! Να είναι κοντά σου, να σε βοηθάει!
    Μάκια, κορίτσι, χαίρομαι που χαίρεσαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Για την ιστορία:
    1500 σε μια μέρα, παλιότερα, για να δουν φώτο Πηλίου.
    Έκλεισε τα 100 το αγάντα
    Πλησιάζει τα 97 το θαύματα και σημάδια

    Κι είναι να απορείς... για να μην ψάξω και τα άλλα.
    Είναι μια ικανοποίηση, μεγάλη, δε λέω!
    Αυτά να τα βλέπουν εκείνοι που έχουν διαφημίσεις και τα οικονομάνε, αναγνωρίζοντας "τα καλά παπαγαλάκια" και βοηθώντας το εθελοντικό έργο τους, κι όχι, μη επιτρέποντας κόπυ ή δέκα πάσες σε δικές τους σελίδες, ως που να φτάσεις να μάθεις την είδηση!
    Τα 'πα, Λαμπρινή, γιατί θα έσκαζα! Εσύ μού τα "έβγαλες", πρωί - πρωί!
    Φιλάκια της!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Το "κάτι" που μένει...