Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2014

Η καρδιά της Μάνας

Η καρδιά της Μάνας (Άγγελος Βλάχος)

Ένα παιδί, μοναχοπαίδι αγόρι,
αγάπησε μιας μάγισσας την κόρη.
- Δεν αγαπώ εγώ, του λέει, παιδιά,
μ' αν θέλεις να σου δώσω το φιλί μου,
της μάνας σου να φέρεις την καρδιά
να ρίξω να τη φάει το σκυλί μου.
Τρέχει ο νιος, την μάνα του σκοτώνει
και την καρδιά τραβάει και ξεριζώνει.
Και τρέχει να την πάει, μα σκοντάφτει
και πέφτει ο νιος κατάχαμα με δαύτη.
Κυλάει ο νιος και η καρδιά κυλάει
και την ακούει να κλαίει και να μιλάει.
Μιλάει η μάνα στο παιδί και λέει:
- Εχτύπησες, αγόρι μου; και κλαίει!
Η καρδιά της μάνας, J. Richepin

Είπε στον ερωμένο της η μάγισσα:
«Αφού πιστά ποθείς τον έρωτά μου, πήγαινε, φέρε την καρδιά της μάνας σου και
ριχ' την να την φάνε τα σκυλιά μου».
Κι ο γιος από τον έρωτα παράφορος, απ' το κακούργο πάθος μεθυσμένος,
το πρόσταγμα της λατρευτής του παίρνοντας, στη μάνα του χιμάει αγριεμένος.
Και μπήγει κοφτερό μαχαίρι αλύπητα στα σπλάγχνα που τον είχαν αναθρέψει και ξεριζώνει την καρδιά της μάνας του και στη νεράιδα πάει, να τον πιστέψει.
M' απ' την ορμή παραπατώντας έπεσε.
Και η καρδιά της μάνας ξεσχισμένη στα λασπωμένα χώματα κυλίστηκε.
Και, μέσα εκεί, στη λάσπη, κυλισμένη, στο γιο της λέει στενάζοντας βραχνά:
- Μη χτύπησες παιδί μου, πουθενά;
πηγή 
Υγ. Αφορμή να  θυμηθώ την καρδιά της μάννας, ήταν, ένα βαθύ "Ευχαριστώ" του γιού μου, νωρίτερα.
Ούτε εκείνος δεν κατάλαβε από τι βάθος βγήκε...
Χαμηλόφωνα το είπε.
Συγκινήθηκα, αλλά δεν  το έδειξα.
Θα ήθελα να τον ρωτήσω: "Γιατί; Το φαντάστηκες αλλιώς;" αλλά δεν είπα τίποτα, μόνο χαμογέλασα. Ήθελα να του θυμίσω και το ποίημα με την καρδιά της μάννας, αλλά ξέροντας πως η αγάπη φαίνεται στην πράξη, κι όχι στα πολλά λόγια, κρατάω, μόνο ένα στίγμα, μιας δυνατής στιγμής μου, εδώ!
Γερά κι ευτυχισμένα να είναι ΟΛΑ τα παιδιά του κόσμου! 
Δική τους είναι ζωή, δεν είναι κτήμα μας!
Είθε να βλέπουν καθαρά και να μη χρειαστεί να ξεριζώσουν, ποτέ, όχι μόνο την καρδιά της μάνας, αλλά ούτε και του πατέρα!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το "κάτι" που μένει...