Έλα που το βρήκα και θυμήθηκα κι άλλη σκηνή!
Όταν είχε έρθει η μάννα στον Βόλο, ένα βράδυ που κοιμηθήκαμε μαζί στο άλλο δωμάτιο, μού έδειξε ένα κόλπο, πως να βγάζω λεφτά απ' τον κουμπαρά μου, για να παίρνω καραμέλες.
"Εγώ θα σου βάλω μέσα ένα χαρτί που θα είναι πιο πολλά λεφτά. Εσύ, θα παίρνεις το ψαλίδι, θα τον γυρνάς ανάποδα, θα τα σπρώχνεις με τη μία μύτη και θα πέφτουν τα ψιλά. Θα προσέξεις όμως, να μην κόψεις το χαρτί, γιατί μ' αυτό θα πάρεις πολλές καραμέλες!"
Α, ρε μάννα, αθάνατη! Τέτοιος ήταν, πήλινος!
Όταν είχε έρθει η μάννα στον Βόλο, ένα βράδυ που κοιμηθήκαμε μαζί στο άλλο δωμάτιο, μού έδειξε ένα κόλπο, πως να βγάζω λεφτά απ' τον κουμπαρά μου, για να παίρνω καραμέλες.
"Εγώ θα σου βάλω μέσα ένα χαρτί που θα είναι πιο πολλά λεφτά. Εσύ, θα παίρνεις το ψαλίδι, θα τον γυρνάς ανάποδα, θα τα σπρώχνεις με τη μία μύτη και θα πέφτουν τα ψιλά. Θα προσέξεις όμως, να μην κόψεις το χαρτί, γιατί μ' αυτό θα πάρεις πολλές καραμέλες!"
Α, ρε μάννα, αθάνατη! Τέτοιος ήταν, πήλινος!
Έλα να μαζεύει ο κουμπαράς: http://gianayparxw2015.blogspot.gr/2015/04/blog-post_84.html
ΑπάντησηΔιαγραφήνα θυμηθώ να φέρω και τα μαρούλια και κάποιες άλλες αναρτήσεις σκόρπιες.