Μνημεία και μνήμες από την ιστορία της Ζαγοράς - Νίκος Διαμαντάκος
(Έχω κάνει ήδη, μια
παρουσίαση...)
.... Είναι κάποια βιβλία που διαβάζονται "αλλιώς". Είναι ερευνητικά, έχουν ευρετήριο, μπορείς να τα χρησιμοποιήσεις και σαν λεξικό γνώσεων, αν θες με την σειρά, αν κάτι βιάζεσαι να μάθεις, τρέχεις κατευθείαν σ' αυτό το θέμα...
Δε ξέρω γιατί, λειτουργώ έτσι, αυτή τη φορά, με το νέο βιβλίο του δασκάλου μου! Δεν κάνω όπως άλλες φορές, να το "ξεπετάξω" γρήγορα σε μια βδομάδα, να έχω πλήρη εικόνα. Το έχω στην τσάντα μου και τ' ανοίγω σε λεωφορεία, παγκάκια, στο σπίτι που φιλοξενείται το γατί μου, στη θάλασσα, όπου, εκτός από το σπίτι! Στο σπίτι νοιώθω πως δεν προλαβαίνω, είναι τριγύρω μου οι δουλειές που με περιμένουν και οι εκρεμότητες της ιντερνετικής επικοινωνίας. Δεν έπιασε ακόμα κι ο χειμώνας, να "κλειστώ" κανονικά, κι έτσι, διαβάζω εκτός! ( Εκτός, συγκεντρώνομαι καλύτερα, τελευταίως...)
Μάλιστα, τελευταίως, με αφορμή άλλων βιβλίων που δανείστηκα, την "παλεύω", να μάθω, να μην σημειώνω!
Εύκολο είναι; Προσπαθώ να το κάνω και στου δασκάλου μου... και γι' αυτό κι αργώ! Θέλω να τ' αφομοιώσω, "να μην το καταπιώ", όπως μου είπε κάποτε ο "ξεχωριστός" ποιητής και φίλος,
Γιάννης Τσίγκρας και για ένα δικό μου βιβλίο.
Η αλήθεια είναι πως οι σημειώσεις βοηθούν να ανατρέξεις εκεί που κάτι σε "τσίμπησε", εκεί που "κάτι" παραπάνω έμαθες, εκεί που "κάτι" παραπάνω αισθάνθηκες...
Είναι κάποια κεφάλαια όμως, που είναι προσημειωμένα, έτσι κι αλλιώς, τόσο στη ζωή μου, όσο και στην ψυχή μου, οπότε...
Πολλά τα "τσιμπήματα" σ' αυτό το βιβλίο. Αν μου έλεγαν να διαλέξω μόνο ένα και να μη ξαναμιλήσω για κάνένα άλλο κεφάλαιο, θα άφηνα ακόμα και την βρύση των αδελφών Καϊπατζή, που ακόμα φυλεύω, όποτε πάω...
...Και θα διαλεγα αυτό το κεφάλαιο που θα αναφερθώ παρακάτω, γιατί μου κάλυψε απορίες και ερωτήσεις χρόνων που είτε δεν έκανα στην ώρα τους, είτε δεν είχα "ξεκλειδώσει" τόσο, όσο με ξεκλείδωσε ο δάσκαλος και μ' έκανε να ριγώ μέσα σ' ένα λεωφορείο γεμάτο κόσμο, να δακρύζω, να νιώθω υπερήφανη και να ζητάω νοερά "συγγνώμη" από ρίζες, που ποτέ δεν έψαξα περισσότερο, όχι από αδιαφορία, ίσως γιατί κάποια παιδικά τραύματα θα κρύβονται, πάντα, από πίσω, και αποφεύγω να σκαλίσω, για να μην πονέσει κανένας!... μα, κανένας!
"Να είσαι καλά, δάσκαλε! Γέρασα κι ακόμα με διδάσκεις! Μέχρι και για τις χαμένες ρίζες!", μου μαθαίνεις, έλεγα από μέσα μου, συγκινημένη, νύχτα ήταν, γύριζα με πούλμαν από κοντινή πόλη, κι εκείνη την ώρα ο οδηγός έσβησε τα φώτα!
Τρελάθηκα! Ένα πούλμαν γεμάτο φοιτητές, κανένα παιδί δε διάβαζε, όλα είχαν το κινητό τους, σέρφαραν, υπήρχαν και μερικά παιδιά που συζητούσαν και γέλαγαν.
Κανένα δε διάβαζε, κι είχαν ολόκληρες τσάντες! Μόνο εγώ είχα βιβλίο ανοιχτό και πολύ αγωνία για να μάθω το παρακάτω... Να μάθω, πώς ακριβώς και γιατί! Θείος μου ήταν! Αδελφός του πατέρα μου!
...Σηκώθηκα και πήγα στον οδηγό, ζητώντας χάρη για φωτάκι στη θέση μου.
Την έκανε, ευχαρίστως!
Ολόκληρο σκοτεινό πούλμαν, ένα φωτάκι αντίστασης είχε ανάψει και προέρχονταν απ' τον δάσκαλό μου, τον Νίκο Διαμαντάκο, που μου μάθαινε πως αν δεν μάθεις καλά το παρελθόν, δε θα προχωρήσεις καλά στο μέλλον...
Εγώ, το είπα: "Αυτός ο δάσκαλος, ζωή να έχει, θα με μορφώσει, καλά, στα γεράματα!"
Άξιος, δάσκαλε! ΑΞΙΟΣ!
Κι όσο για τους Συγκεκριμένους 14 Πατριώτες, Αγωνιστές που ήταν θύματα της Εθνικής Αντίστασης, ΑΘΑΝΑΤΟΙ!
Τιμή και ΔΟΞΑ, τους πρέπει!
******
Το Μνημείο της Εθνικής Αντίστασης
(Κεφάλαιο ΗΡΩΑ σελ. 345- 356
ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ
ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΠΑΤΡΙΩΤΩΝ
ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΘΥΜΑΤΩΝ
ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
ΑΝΗΓΕΡΘΗ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ 2008
ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟ ΖΑΓΟΡΑΣ
ΚΑΙ ΕΠΙ ΔΗΜΑΡΧΙΑΣ
ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ ΤΣΑΠΡΑΖΗ - ΜΑΝΙΝΗ
Ονόματα φονευθέντων από τους Ιταλούς
Ζαγοριανών γραμμένα στο Μνημείο της Εθνικής
Αντίστασης στη Νίκαια
του νομού Λάρισας
ΜΝΗΜΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ Σ' ΑΥΤΟΥΣ
ΠΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ
ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΞΟΔΕΨΑΝ
ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
ΠΟΥ ΕΚΤΕΛΕΣΤΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ
ΙΤΑΛΟΥΣ ΤΟ 1943
ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝ. του ΙΩΑΝ. ΕΤΩΝ 43
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΟΣ ΠΟΥΡΝΑΡΙΟΥ
ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΖΑΓΟΡΑΣ
ΒΑΛΑΣΣΑΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ του ΔΙΟΝ. ΕΤΩΝ 36
ΒΛΑΧΟΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ του ΑΧΙΛ. ΕΤΩΝ 33
ΚΑΜΜΕΝΟΣ ΤΡΙΑΝΤ. του ΧΡΗΣΤ. ΕΤΩΝ 41
ΚΑΡΑΜΑΝΗΣ ΤΡΙΑΝΤ. του ΔΗΜ ΕΤΩΝ 44
ΚΟΥΤΣΕΛΙΝΗΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ του ΔΗΜ. ΕΤΩΝ 34
ΜΗΝΑΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ του ΒΑΣ. ΕΤΩΝ 39
ΞΥΝΟΓΑΛΑΣ ΔΗΜ. του ΔΡΟΣΟΥ ΕΤΩΝ 58
ΠΛΟΥΜΙΣΤΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ του ΔΗΜ ΕΤΩΝ 35
ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ Ή ΔΕΣΠΟΤΗΣ του ΕΥΡ. ΕΤΩΝ 36
ΣΤΑΜΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του ΑΡΙΣΤ. ΕΤΩΝ 28
ΣΤΕΡΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΗΣ του ΔΗΜ ΕΤΩΝ 35
ΤΡΙΠΗΛΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ του ΧΡΗΣΤ. ΕΤΩΝ 43
ΤΣΟΚΑΝΑΚΗΣ ΣΠΥΡΟΣ του ΝΙΚ. ΕΤΩΝ 37
ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΦΑΡΚΑΔΩΝΟΣ
ΝΑΤΣΙΝΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ του ΧΡΗΣΤ,
ΣΚΥΦΤΑΣ ΗΛΙΑΣ του ΚΩΝ
******
Επί προσωπικού...
ΞΥΝΟΓΑΛΑΣ ΔΗΜ. του ΔΡΟΣΟΥ ΕΤΩΝ 58 (Ή παππούς ή ξάδελφος της μάννας, θα μάθω!)
ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ Ή ΔΕΣΠΟΤΗΣ του ΕΥΡIΠΙΔΗ, ΕΤΩΝ 36 ( Αδελφός του πατέρα μου.)
Ακουστές οι "ιστορίες", μα... δυστυχώς.... άλλη βαρύτητα δίνει ένας δάσκαλος στην κάθε ιστορία ζωής, κι άλλη ο απλός κόσμος!
"Ναι, είχες ένα θείο που τον σκότωσαν οι Ιταλοί...." (σχεδόν, ντρεπόμουνα!)
Ευτυχώς που υπάρχουν "μορφωμένοι" άνθρωποι στον κόσμο που κάποια στιγμή, τοποθετούν τους ΗΡΩΕΣ, στη σωστή τους θέση!
....Μόνο έτσι θα μπορέσουμε και οι νεότεροι, να προχωρήσουμε "σωστά"... (αλλιώς... η κατηφόρα είναι εύκολη!)
Αχ! Χωριό μου! Πόσο πολύ σ' αγάπησα και σε στερήθηκα, ΠΟΤΕ, δε θα το μάθεις, μα, την αλήθεια!
Αυτή την ανάρτηση θα την αφιερώσω στον εγγονό του ΗΡΩΑ Ευριπίδη, στον
Ευριπίδη Σταματίου, τον πολυτάλαντο μουσικό, που "βρήκα" πέρυσι στο Facebook, και πολύ χάρηκα και συγκινήθηκα!....
Τίποτ' άλλο! (Βιαστικό στίγμα έδωσα, από λόγια που δεν πρόλαβα να γράψω σωστά και στην ώρα τους.)
Κι άλλο ακόμα ένα Υστερόγραφο: Όχι, δεν σκοπεύω να δημοσιεύσω όλο το βιβλίο! Απαγορεύεται! Κατάχρηση έκανα, το ξέρω, STOP!
Ας με συγχωρήσει ο Δάσκαλος της Γεννιάς μας, (ήταν είναι και θα παραμείνει ΔΑΣΚΑΛΟΣ της Ζαγοράς ), όπως κι ο Δήμος, δε θα το ξανακάνω!!! ... όσο κι αν με προκαλέσουν και τα άλλα θέματα αυτού του βιβλίου! (Μόνο κύρια σημεία... ίσως, τονίσω!)
