Τι βρήκα!

Το ποτάμι, πίσω δε γυρνάει...
Εκεί που ενώνεται το Χορευτό με το Γηροκομείο!
Α, ρε παππού, τι μού κάνεις!
...Διαλυμένη. Όχι άλλο!

Κι ο πρωταγωνιστής καθρέφτης!

 

Προέκυψαν...

Ανέβηκαν και οι φωτογραφίες, ωραία!
Εν ολίγοις:
Το αγριοκυκλάμινο ήταν μέσα στην αζαλέα, από τότε που την αγόρασα, εδώ στον Βόλο, εδώ και κάποια χρόνια.
Στο μπαλκόνι μου, σταθερά ανθισμένο και κρυμμένο, ακόμα και εκτός εποχής, μου δίνει χαρές και κουράγια!
Η αφηρημένη τέχνη που βλέπετε, είναι το ξύλο της προέκτασης της τραπεζαρίας της κουζίνας που την κράτησα έτσι, για ενθύμιο! Έτσι, για να ενώνει "ζωγραφικές" (και φτώχειες) παλιές, με καινούργιες. (Περισσότερα στην ανάρτηση "Δικαίωμα")
Ο πράσινος κουμπαράς που έτυχε να είναι εκεί δίπλα, δεν είναι για λεφτά, παρά μόνο για μια κάρτα κωδικού με προσφορές, για την δουλειά του άντρα μου.
Τον Άγιο Εφραίμ, δεν το έψαξα, Εκείνος, με έψαξε! Πρώτα ήρθε στ' όνειρό μου και μετά έμαθα, Ποιος είναι! (Περισσότερα ΕΔΩ)
Το βιβλίο του πεθερού μου, "Για σένα χόρευαν τα πουλιά πατέρα", είναι αφιερωμένο σ' Εκείνον, γιατί, πολλά τα θαύματά Του, ΚΑΙ τότε!(Είχα ένα μπλογκ, κάποτε, εδώ)

Σελ. 6 "Τούτο το βιβλίο είναι αφιερωμένο στον Θαυματουργό Άγιο Εφραίμ της Νέας Μάκρης"

...Ε.. Τα μάζεψα όλα μαζί σήμερα και τα φωτογράφησα! Όλο δουλειά, δουλειά, δε βγαίνει!

Υγ. Κι όλα αυτά, προέκυψαν! Καμία σχέση με το να "ξυπνήσω" το βιβλίο ή να ταράξω, κανέναν!

Οι άμαρτίες μου

Είχα ξεχάσει να ενημερώσω τις ιντερνετικές μου ρίζες, το είδα απόψε, ενημέρωσα κι εδώ, (με την πρώτη ευκαιρία θα προσθέσω κι άλλα μπλογκ που βόσκουν αδέσποτα), θυμήθηκα αυτό το τραγούδι, τ' άκουσα και το κρατάω!

Πάμε, Τζένη Βάνου και οι αμαρτίες μου που εγώ, σας τις είπα απ' την αρχή!

 

Η καρδιά της Μάνας

Η καρδιά της Μάνας (Άγγελος Βλάχος)

Ένα παιδί, μοναχοπαίδι αγόρι,
αγάπησε μιας μάγισσας την κόρη.
- Δεν αγαπώ εγώ, του λέει, παιδιά,
μ' αν θέλεις να σου δώσω το φιλί μου,
της μάνας σου να φέρεις την καρδιά
να ρίξω να τη φάει το σκυλί μου.

Τρέχει ο νιος, την μάνα του σκοτώνει
και την καρδιά τραβάει και ξεριζώνει.
Και τρέχει να την πάει, μα σκοντάφτει
και πέφτει ο νιος κατάχαμα με δαύτη.

Κυλάει ο νιος και η καρδιά κυλάει
και την ακούει να κλαίει και να μιλάει.
Μιλάει η μάνα στο παιδί και λέει:
- Εχτύπησες, αγόρι μου; και κλαίει!

Η καρδιά της μάνας, J. Richepin

Είπε στον ερωμένο της η μάγισσα:
«Αφού πιστά ποθείς τον έρωτά μου, πήγαινε, φέρε την καρδιά της μάνας σου και
ριχ' την να την φάνε τα σκυλιά μου».
Κι ο γιος από τον έρωτα παράφορος, απ' το κακούργο πάθος μεθυσμένος,
το πρόσταγμα της λατρευτής του παίρνοντας, στη μάνα του χιμάει αγριεμένος.
Και μπήγει κοφτερό μαχαίρι αλύπητα στα σπλάγχνα που τον είχαν αναθρέψει και ξεριζώνει την καρδιά της μάνας του και στη νεράιδα πάει, να τον πιστέψει.
M' απ' την ορμή παραπατώντας έπεσε.
Και η καρδιά της μάνας ξεσχισμένη στα λασπωμένα χώματα κυλίστηκε.
Και, μέσα εκεί, στη λάσπη, κυλισμένη, στο γιο της λέει στενάζοντας βραχνά:
- Μη χτύπησες παιδί μου, πουθενά;

πηγή 

Υγ. Αφορμή να  θυμηθώ την καρδιά της μάννας, ήταν, ένα βαθύ "Ευχαριστώ" του γιού μου, νωρίτερα.

Ούτε εκείνος δεν κατάλαβε από τι βάθος βγήκε...

Χαμηλόφωνα το είπε.

Συγκινήθηκα, αλλά δεν  το έδειξα.

Θα ήθελα να τον ρωτήσω: "Γιατί; Το φαντάστηκες αλλιώς;" αλλά δεν είπα τίποτα, μόνο χαμογέλασα. Ήθελα να του θυμίσω και το ποίημα με την καρδιά της μάννας, αλλά ξέροντας πως η αγάπη φαίνεται στην πράξη, κι όχι στα πολλά λόγια, κρατάω, μόνο ένα στίγμα, μιας δυνατής στιγμής μου, εδώ!

Γερά κι ευτυχισμένα να είναι ΟΛΑ τα παιδιά του κόσμου! 

Δική τους είναι ζωή, δεν είναι κτήμα μας!

Είθε να βλέπουν καθαρά και να μη χρειαστεί να ξεριζώσουν, ποτέ, όχι μόνο την καρδιά της μάνας, αλλά ούτε και του πατέρα!

ΑΓΙΟΣ ΕΦΡΑΙΜ - ΠΡΟΕΚΥΨΕ

ΑΓΙΟΣ ΕΦΡΑΙΜ - ΠΡΟΕΚΥΨΕ

ΑΠΟ ΕΔΩ, απ' αυτό το λινκ, θα ενωθεί το μπλογκ "ΘΑΥΜΑΤΑ και ΣΗΜΑΔΙΑ", με το

 ΝΕΟ ΛΙΝΚ, ότι προέκυψε απ' τον Άγιο Εφραίμ και γενικά, την Πίστη!

Ἀπολυτίκιον - Άγιος Εφραίμ ο Μεγαλομάρτυρας και θαυματουργός