Η κίνηση στο ύψος του περιφερειακού πρέπει να γίνεται με αντιολισθητικές αλυσίδες και τα προβλήματα προσβασιμότητας... στους δρόμους είναι πολλά ειδικά στις βόρειες
συνοικίες. Και στο κέντρο όμως της πόλης τα οχήματα κινούνται με μεγάλη
δυσκολία σε οδούς όπως η Ιάσονος, η Δημητριάδος, η Ιωλκού, η Γρ.
Λαμπράκη.
Τους κεντρικούς δρόμους μέχρι αργά το βράδυ, άνοιγε ένα μικρό αποχιονιστικό μηχάνημα με λεπίδα.
Δέκα αυτοκίνητα ταξί, ως οχήματα “ανάγκης” , κυκλοφορούν στους δρόμους
της πόλης, σύμφωνα τον πρόεδρο του συλλόγου των ταξί Δημ. Φιλίππου.
Στα Χάνια αυτή την ώρα επικρατεί χιονοθύελλα ενώ το χιόνι ξεπερνά το
ενάμιση μέτρο, όπως όλες τις ορεινές περιοχές στο ανατολικό και δυτικό
Πήλιο και η θερμοκρασία είναι στους -11 βαθμούς Κελσίου. Το κεντρικό
οδικό δίκτυο του Πηλίου παραμένει με δυσκολία ανοιχτό, «μπροστά τα
μηχανήματα και πίσω τα αυτοκίνητα» λέει η αντιπεριφερειάρχης Δωροθέα
Κολυνδρίνη που βρίσκεται στα Χάνια από προχθές.
Επίσης μόλις ξημέρωσε δουλειά ανέλαβαν και οι ανέμες καθώς το «χιόνι
ξεπερνά τα δύο μέτρα δεξιά και αριστερά , σίγουρα έχει σκεπάσει
αυτοκίνητα και προσπαθούμε με τις ανέμες να το διώξουμε» τονίζει η κα
Κολυνδρίνη.
Σύμφωνα με την Αστυνομική Διεύθυνση Μαγνησίας κλειστή είναι η εθνική
Βόλου-Φαρσάλων όπως και ο δρόμος από το Καράβωμα-Ζαγοράς. Το υπόλοιπο
εθνικό δίκτυο παραμένει με δυσκολία ανοιχτό και φυσικά απαιτούνται
παντού αλυσίδες ακόμη και μέσα στην πόλη. Ανοιχτή και χωρίς ιδιαίτερα
προβλήματα παραμένει η ΠΑΘΕ.
Συνθέτης
Χιώτης Έτος ηχογρ. 1955 Συνδημιουργία Χιώτη και Κολοκοτρώνη. Tώρα που
ήρθες είναι αργά, να ξανασμίξουμε ποτέ μην περιμένεις, της καρδιάς μου
το σαλό...
Αυτοαναφορική, σπαρακτικά ειλικρινής, διπλά παρούσα αν και απούσα
(μένει στο Λέτσε πια) η κόρη της Κατερίνας Γώγου και του Παύλου Τάσιου,
όπως επιμένουν να την αποκαλούν, η Μυρτώ Τάσιου, όπως διεκδίκησε
ποιητικά και εικαστικά για να σταθεί, δίνει το στίγμα της, όπως
συνηθίζει, άμεσα, πρωτοπρόσωπα στην πρώτη της ποιητική συλλογή:
«Γεννήθηκα στις 10 Οκτωβρίου 1967. Μητέρα μου είναι η Κατερίνα Γώγου, ηθοποιός και ποιήτρια.
Πατέρας μου είναι ο Παύλος Τάσιος, σκηνοθέτης. Και οι δυο πέθαναν νέοι.
Οταν ήμουν μικρή, πήγα στη Σχολή Μοντεσόρι και μετά έβγαλα μια καλών
τεχνών, γιατί είχα πάθος με τη ζωγραφική. Μετά ειδικεύτηκα στη βυζαντινή
τέχνη. Αρχισα να δουλεύω με τον Μιχάλη Αγγελιδάκη.
Στο μεταξύ
έκανε μπαμ η επιτυχία της Κατερίνας. Δυστυχώς, έφερε αντίθετα
αποτελέσματα. Αρχισε να πίνει και να αυτοκαταστρέφεται με όλους τους
τρόπους. Ενιωθα ενοχές που δεν μπορούσα να τη βοηθήσω και μπλέχτηκα κι
εγώ μέσα. Ο πατέρας μου με παρακολουθούσε διακριτικά. Μου έκανε την
πρόταση να πάω στην κοινότητα Saman στο Πελέρμο κι εγώ δέχτηκα.
Εναν χρόνο μετά τον θάνατο της Κατερίνας άρχισα να παίρνω τα πάνω μου.
Ξανάρχισα να ζωγραφίζω και να γράφω. Εβλεπα το μέλλον μου με διαφορετικό
τρόπο. Ολες οι αναμνήσεις έγιναν πεταλούδες, πέρασαν. Είκοσι χρόνια
πέταξαν. Το μόνο που ζητάω είναι να ζήσω ελεύθερη χρωματιστά».
«Εναν
χρόνο μετά τον θάνατο της Κατερίνας άρχισα να παίρνω τα πάνω μου.
Ξανάρχισα να ζωγραφίζω και να γράφω. Εβλεπα το μέλλον μου με διαφορετικό
τρόπο. Ολες οι αναμνήσεις έγιναν πεταλούδες, πέρασαν. Είκοσι χρόνια
πέταξαν. Το μόνο που ζητάω είναι να ζήσω ελεύθερη χρωματιστά», λέει η
Μυρτώ.
Αυτοσυστήνεται στο βιβλίο της που υπογράφει με τη
ζωή της. Τη Μυρτώ την ξέρω από παιδί. Ηταν εκεί έναν χρόνο πριν «φύγει»
η Κατερίνα, σε μια συνέντευξη με αφορμή τις εμφανίσεις της στο «Ρόδον»
που θα άλλαζε σε όλους μας τη ζωή. Η Κατερίνα, όπως προείπε, «έναν χρόνο
μετά» δεν θα ζούσε. Η Μυρτώ έφυγε για την καινούργια της ζωή. Τώρα, την
έψαξα. Ευτυχισμένη και δημιουργική στο Λέτσε, ο άντρας της ψαρεύει και
τρώνε ψαράκια, «να τώρα, βλέπω τη θάλασσα, αυτήν την ώρα που σου μιλώ»
και ζωγραφίζουν μαζί αγγέλους κι αγίους. Εικονογραφούν εκκλησίες. Λατρεύει ποίηση και ζωγραφική
«Η Αλίκη δε μένει πια εδώ» είναι η πρώτη ποιητική προσπάθεια της Μυρτώς Τάσιου στα βήματα της μητέρας της.
«Αλλες φορές μου έρχεται και γράφω, άλλες φορές ζωγραφίζω, αγαπώ και τα
δύο», θα πει η Μυρτώ. Αναγνωρίζοντας, όμως, ότι «η ποίηση είναι πιο
κοντά στον πυρήνα των πραγμάτων». «Αλλά ζωγράφιζα κι έγραφα από παιδί.
Είχα γράψει ένα ποίημα για τα παιδιά του Πολυτεχνείου, θυμάσαι; Γιατί οι
γονείς μου ήταν αριστεροί. Ημουν τότε έξι χρονών. Και με πήρε η μητέρα
μου, το 1974 ήταν, και πήγαμε στο Πολυτεχνείο, μου είχε δώσει κι ένα
λουλούδι κόκκινο κι ένα χαρτάκι που έλεγε ?θα κάνω το παιδί μου να σας
μοιάζει?, γιατί γεννήθηκε στη χούντα, είμαι χουντόπαιδο εγώ», γυρίζει
τον χρόνο πίσω. «Από την Ελλάδα έφυγα το 1992, έναν χρόνο μετά
που πέθανε η μαμά. Ηρθα σε ένα κέντρο αποτοξίνωσης στην Ιταλία, σε μια
κοινότητα και δεν ξαναγύρισα ποτέ. Μόνο για μικρά διαστήματα. Δεν ήθελα
να γυρίσω, αν και πότε πότε με έπιανε η νοσταλγία, ήταν πολύ δύσκολα
χρόνια, φτώχεια, μιζέρια, πείνα, ναρκωτικά».
«Μαζί
με τον σύζυγό μου δουλεύουμε σε εκκλησίες, συντηρούμε εικόνες και
φτιάχνω και εικόνες δικές μου, με τον δικό μου τρόπο», λέει η Μυρτώ
Τάσιου (κάποια έργα της).
Τη ρωτώ τι γνωρίζει σήμερα για
την κρίση. Απαντά «μα κι εδώ έχουμε κρίση. Κι εδώ γίνεται ένας χαμός.
Μένω σε ένα χωριό κοντά στο Λέτσε. Στο Ουντζέντο, αν έχεις ακουστά.
Είναι μέσα στη θάλασσα. Τώρα που σου μιλάω είμαι στη θάλασσα. Παιδιά δεν
έχω κάνει. Εχω δύο ζωάκια, τη Νανί και τον Φουτούρο, ναι, δυο γάτες
είναι. Αν θέλω να γυρίσω; Εξαρτάται για ποιον λόγο. Δεν έχω πια τη
μανία. Τα πρώτα χρόνια την είχα, μου έλειπαν όλοι. Μετά πέθαναν όλοι.
Πέθανε και ο σύντροφός μου εκείνη την εποχή. Εφυγε από την κοινότητα, το
έσκασε και πήγε και έπεσε από μία πολυκατοικία».
Νοσταλγία «Θυμάμαι με θλίψη όλα εκείνα που έχασα από την Ελλάδα»
Αναγνωρίζει πως ναι «η τέχνη είναι η διαχείριση της απώλειας».
Περιγράφει με ενθουσιασμό τη ζωή της: «Ξέρεις, κάνω συντήρηση έργων
τέχνης εδώ. Μαζί με τον σύζυγό μου δουλεύουμε σε εκκλησίες, συντηρούμε
εικόνες και φτιάχνω και εικόνες δικές μου, με τον δικό μου τρόπο. Εχουμε
ένα μικρό εργαστήρι εδώ στο χωριό. Μας φωνάζουν και φτιάχνουμε
εκκλησίες. Τα ποιήματα βγαίνουν όταν στενοχωριέμαι, όποτε είμαι
πιεσμένη, τότε γράφω».
Την πονά η Ελλάδα, αλλά «η νοσταλγία ναι,
είναι ένα αίσθημα. Ομως, με θλίψη θυμάμαι. Με θλίψη όλα εκείνα που έχασα
από την Ελλάδα. Εχασα τα καλύτερά μου χρόνια. Αργησα να σωθώ». Το ότι
σώθηκε «ναι, υπήρξε δική της απόφαση. Αποκλειστικά».
Η Κατερίνα Γώγου στο εξώφυλλο του βιβλίου της «Τρία κλικ αριστερά».
Αγαπημένος ζωγράφος της είναι «ο Βαν Γκογκ», αγαπημένος ποιητής «ο
Παζολίνι», αγαπημένο χρώμα της «είναι το κόκκινο»: «Ναι, το χρώμα μου
είναι το κόκκινο, το χρώμα της χαράς. Ξέρεις, είμαι σε ένα σπίτι κοντά
στη θάλασσα, ο σύζυγός μου ψαρεύει, τρώμε φρέσκο ψαράκι συνέχεια, εδώ
είναι οι γάτες, το εργαστήρι, ένας χαμός! Το Σάββατο θα ανέβουμε στο
Ουντζέντο γιατί θέλουμε να κάνουμε εικόνες», επαναλαμβάνει και επιμένει
«να έρθεις! Εδώ έχουμε σπίτι μεγάλο, θα το χαρούμε πολύ».
Θα τη
ρωτήσω στο τέλος, θέλω δεν θέλω, αγιογραφίες κάνει, για το ποια θέση
έχει στη ζωή της το θείο, ας το πει όπως θέλει, ο Θεός: «Είναι μία
δύναμη που μου δίνει τροφή, έμπνευση. Ναι, έμπνευση. Και πιστεύω».
Σε λίγες μέρες θα στείλει τους δικούς της αγγέλους. Μπορεί «η Αλίκη να
μην μένει πια εδώ», αλλά η Μυρτώ είναι δίπλα στη θάλασσα, γράφει και
ζωγραφίζει και είναι πιο καλά από ποτέ!
ΕΛΕΝΗ ΓΚΙΚΑ πηγή
«Βρισκόμαστε σε ένα φράκταλ, αποτελείτε κι εσείς μέρος ενός
φράκταλ, μια κίνησή σας μπορεί να μετατρέψει αυτό το φράκταλ, αγαπητέ
κύριε Πεταλούδα, γι’ αυτό πρέπει να κουνάτε τα φτερά σας όπως πρέπει», γράφει ο Αντόνιο Ταμπούκι στις «Τρεις ασήμαντες ιστορίες χωρίς συμπέρασμα».
Αλλά εσείς, όλοι εσείς, που γράφετε (ποίηση, μουσική, αφήγημα, ζωή,
σκέψεις, εικόνες) μπορείτε ΕΔΩ να κουνάτε τα φτερά σας ΟΠΩΣ σας αρέσει.
Γιατί το fractal είναι ακριβώς αυτό: ελευθερία και έκφραση. Εμείς που
έχουμε εσάς!
Το αποτέλεσμα; Ποιος νοιάζεται αλήθεια για το αποτέλεσμα; Στην κάθε κίνηση υπάρχει και ένα αποτέλεσμα. Το αποτέλεσμα: Η έρημος Σαχάρα στον κόκκο της άμμου στο στρίφωμα της Μαντάμ Μποβαρύ.
Στείλτε τη δική σας συμμετοχή στο info@fractalart.gr (μαζί με ένα σύντομο βιογραφικό σας έως 40 λέξεις) πηγή
Η Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία (ΕΜΥ) προβλέπει ότι η κακοκαιρία θα διαρκέσει ως την Πέμπτη.
Τσουχτερό κρύο και κατά τόπους χιονοπτώσεις συνθέτουν το σκηνικό του
καιρού σε περιοχές της Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας, ενώ από το
μεσημέρι και μετά αναμένεται επιδείνωση του φαινομένου, σύμφωνα με τις
προβλέψεις των μετεωρολόγων.
Το θερμόμετρο στη Φλώρινα δείχνει -11 βαθμούς Κελσίου, -7 στην Κοζάνη
και στα Γρεβενά, -6 στην Καστοριά, -1 στη Θεσσαλονίκη, -1 στις Σέρρες,
-1 στην Αλεξανδρούπολη, ενώ, αντίθετα, η Καβάλα έχει 2 βαθμούς Κελσίου.
Τα πρώτα χιόνια έπεσαν στα ορεινά του νομού Θεσσαλονίκης και το
φαινόμενο, σύμφωνα με τις προβλέψεις των μετεωρολόγων, αναμένεται να
επιδεινωθεί.
Στο Ωραιόκαστρο έπεσαν οι πρώτες νιφάδες χιονιού, δήλωσε στο ΑΠΕ ο
δήμαρχος Ωραιοκάστρου Αστέριος Γαβότσης, συμπληρώνοντας ότι ο μηχανισμός
του δήμου παραμένει σε επιφυλακή για να αντιμετωπίσει τυχόν προβλήματα.
Χιονόπτωση σημειώνεται και στον Χορτιάτη (δημοτικό διαμέρισμα του δήμου
Πυλαίας - Χορτιάτη), χωρίς, ωστόσο να καταγράφονται προβλήματα. Χιόνια
και στην περιοχή της Θέρμης, προς το Ρύσιο, χωρίς ωστόσο να υπάρχουν
προβλήματα.
Στη νότια Χαλκιδική σημειώνονται χιονοπτώσεις, ενώ αναμένεται
περιφερειακά της Θεσσαλονίκης -και ίσως και στην πόλη (ανάλογα με την
εξέλιξη του φαινομένου)- να χιονίσει. Στο νομό Χαλκιδικής, η χιονόπτωση
αναμένεται να επεκταθεί σε όλες τις περιοχές από το μεσημέρι και μετά.
Χιονοπτώσεις αναμένονται, εξάλλου, και σε ορεινές και ημιορεινές
περιοχές της Μακεδονίας.
Οι χαμηλές θερμοκρασίες, οι χιονοπτώσεις και ο παγετός προκάλεσαν
προβλήματα στο εθνικό και επαρχιακό οδικό δίκτυο των δύο παραπάνω
περιφερειών.
Ευρωπαίοι μαθηματικοί απέδειξαν έπειτα από 40
χρόνια τη θεωρία περί της ύπαρξης του Θεού του Γκέντελ με τη βοήθεια
ηλεκτρονικού υπολογιστή. Υπάρχει Θεός; Το ερώτημα αυτό απασχολεί τους
φιλοσόφους και τους θεολόγους εδώ και δεκάδες αιώνες.
Ξαφνικά πριν από λίγους μήνες εμφανίστηκε η είδηση ότι δύο ευρωπαίοι
μαθηματικοί, χρησιμοποιώντας έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή και τη σχετική
θεωρία του αυστριακού μαθηματικού Κουρτ Γκέντελ, κατάφεραν να αποδείξουν
μαθηματικά την ύπαρξη του Θεού!
Το τι ακριβώς απέδειξαν και με ποιον τρόπο σχετίζεται άμεσα με την
κατανόηση της Μαθηματικής Λογικής και των κανόνων που τη διέπουν. Το θεώρημα του Θεού
Λίγο πριν από τον θάνατό του ο μεγάλος αυστριακός μαθηματικός Κουρτ
Γκέντελ (Kurt Gödel) δημοσιοποίησε μια μαθηματική απόδειξη για την
ύπαρξη του Θεού την οποία επεξεργαζόταν επί 30 χρόνια.
Η απόδειξη αυτή βασίζεται στη σύγχρονη αξιωματική θεμελίωση των
Μαθηματικών, η οποία με τη σειρά της αποτελεί συνέχεια της
αρχαιοελληνικής μαθηματικής παράδοσης και της Γεωμετρίας του Ευκλείδη.
Σε αυτόν τον τρόπο θεμελίωσης ξεκινάμε με τη διατύπωση αξιωμάτων, δηλαδή
υποθέσεων που δεν αποδεικνύονται αλλά φαίνονται προφανείς.
Στη συνέχεια, με τη βοήθεια των αξιωμάτων και της Μαθηματικής
Λογικής, μπορούμε να αποδείξουμε θεωρήματα και να οικοδομήσουμε μια
ολόκληρη θεωρία. Για παράδειγμα, ένα από τα πέντε αξιώματα της
Ευκλείδειας Γεωμετρίας είναι το ότι όλες οι ορθές γωνίες είναι ίσες
μεταξύ τους.
Ο Γκέντελ προσπάθησε να «αποδείξει» την ύπαρξη του Θεού ως ένα
θεώρημα ξεκινώντας από ένα σύνολο πέντε αξιωμάτων που φαίνονται
«προφανή» στο πλαίσιο της Μαθηματικής Λογικής
Η «απόδειξη» αυτή φάνηκε εξαρχής ότι είχε δύο αδύνατα σημεία. Πρώτον,
είναι άραγε τα αξιώματα όντως προφανή και, δεύτερον, είναι άραγε
συμβατά μεταξύ τους ώστε να μην έχουν κρυφές ασυνέπειες;
Για το πρώτο δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά πράγματα, αφού τα
αξιώματα στα Μαθηματικά μπορεί να φαίνονται «λογικά» αλλά κατά τα άλλα
είναι αυθαίρετα, οπότε ο Θεός υπάρχει αν τα αξιώματα αυτά αληθεύουν. Το
δεύτερο όμως αποτέλεσε αντικείμενο έρευνας για πάνω από 40 χρόνια επειδή
έπρεπε να αποδειχθεί ότι τα πέντε αυτά αξιώματα δεν περιέχουν κρυφές
αντιφάσεις και άρα είναι αυτοσυνεπή.
Το κατόρθωμα των δύο ευρωπαίων μαθηματικών, του Γερμανού Κρίστοφ
Μπεντζμίλερ (Christoph Benzmüller) και του Αυστριακού Μπρούνο
Βολτσενλόγκελ Παλέο (Bruno Woltzenlogel Paleo), ήταν ότι κατάφεραν να
αναπαραστήσουν τα αξιώματα του Γκέντελ και τους συλλογισμούς του με
μαθηματικά σύμβολα.
Στη συνέχεια, με τη βοήθεια εξειδικευμένου λογισμικού που χειρίζεται
έννοιες λογικής σε ηλεκτρονικό υπολογιστή, μπόρεσαν αφενός μεν να
διαπιστώσουν ότι τα αξιώματα δεν περιέχουν κρυφές αντιφάσεις και
αφετέρου να επιβεβαιώσουν την απόδειξη του θεωρήματος. Ιδέα με αρχαίες βάσεις
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι, πέρα από το καθαρά μαθηματικό μέρος, η
βάση της απόδειξης του Γκέντελ περί της υπάρξεως του Θεού δεν ήταν
εντελώς καινούργια αφού έμοιαζε με το επιχείρημα του άγγλου θεολόγου και
φιλοσόφου του 11ου αιώνα Ανσέλμου του Καντέρμπουρι, το οποίο, με τη
σειρά του, βασίζεται στη μέθοδο της «εις άτοπον απαγωγής» των αρχαίων
ελλήνων φιλοσόφων και μαθηματικών. Ο συλλογισμός του Ανσέλμου ήταν ο εξής:
1. Ο Θεός είναι η υπέρτατη ύπαρξη.
2. Η ιδέα του Θεού υπάρχει στη σκέψη μας.
3. Μια ύπαρξη που υπάρχει τόσο στη σκέψη όσο και στην πραγματικότητα είναι ανώτερη από μια ύπαρξη που υπάρχει μόνο στη σκέψη.
4. Αν ο Θεός υπήρχε μόνο στη σκέψη μας, τότε θα μπορούσαμε να
συλλάβουμε την ιδέα μιας ανώτερης ύπαρξης η οποία υπάρχει και στην
πραγματικότητα.
5. Αλλά δεν μπορούμε να φανταστούμε μια ύπαρξη ανώτερη από τον Θεό.
6. Αρα ο Θεός υπάρχει στην πραγματικότητα.
Η βασική συνεισφορά του Γκέντελ ήταν η μαθηματική περιγραφή του
παραπάνω συλλογισμού και ειδικά των σημείων 3 και 4. Εκεί χρησιμοποίησε
την έννοια της πιθανής αλήθειας μιας πρότασης, η οποία επεκτείνει την
αριστοτελική λογική που δέχεται ότι μια πρόταση είναι είτε αληθής είτε
ψευδής. 1+1 κάνουν 2;
Ο Γκέντελ έγινε διάσημος σε νεαρή ηλικία όταν διατύπωσε το περίφημο
«θεώρημα της μη πληρότητας». Συνέπεια του θεωρήματος αυτού είναι ότι,
στο πλαίσιο της «Απλής Αριθμητικής» των ακεραίων αριθμών, η οποία
βασίζεται σε αξιώματα όπως το γνωστό «1+1=2», υπάρχουν προτάσεις που δεν
είναι δυνατόν να διαπιστώσουμε αν αληθεύουν ή όχι βασιζόμενοι μόνο στα
αξιώματα αυτά.
Οι προτάσεις αυτές χαρακτηρίζονται από μια αυτοαναφορά και το πιο
γνωστό ανάλογό τους στο πλαίσιο της απλής λογικής είναι το παράδοξο του
αρχαίου έλληνα φιλοσόφου Ευβουλίδη, σύμφωνα με το οποίο «αν κάποιος
παραδεχθεί ότι ψεύδεται, αυτό που λέει είναι αλήθεια ή ψέμα;».
Η πρόταση αυτή οδηγεί σε φαύλο κύκλο, αφού αν η πρόταση είναι αληθής
συμπεραίνουμε ότι ο συνομιλητής μας ψεύδεται ενώ αν η πρόταση είναι
ψευδής συμπεραίνουμε ότι ο συνομιλητής μας λέει την αλήθεια.
Το θεώρημα της μη πληρότητας του Γκέντελ είχε σοβαρότατες συνέπειες
στη θεμελίωση των Μαθηματικών με βάση την αξιωματική μέθοδο, η οποία στη
δεκαετία του 1920 φαινόταν ότι θα κατάφερνε να ενοποιήσει όλους τους
κλάδους αυτής της επιστήμης σε ένα ενιαίο οικοδόμημα.
Παράλληλα όμως υπήρξε ο λόγος που του προσφέρθηκε το 1940 μια θέση
στο Ινστιτούτο Προχωρημένων Σπουδών του Πρίνστον, όπου και παρέμεινε ως
καθηγητής ως τον θάνατό του το 1978. Η συνεισφορά του Γκέντελ στη
θεμελίωση της Μαθηματικής Λογικής αναγνωρίστηκε επανειλημμένως, με
σημαντικότερο κατά τη γνώμη μου το βραβείο Αϊνστάιν του Ινστιτούτου που
του απονεμήθηκε το 1951 από τον ίδιο τον Αϊνστάιν, ο οποίος ήταν
συνάδελφός του σε αυτό το ίδρυμα και στενός φίλος του.
Οι συνθήκες θανάτου του Γκέντελ ήταν πολύ ασυνήθιστες και αποτέλεσαν
την έμπνευση για το θεατρικό έργο «Δέκατη έβδομη νύχτα» του Απόστολου
Δοξιάδη. Ο Γκέντελ έπασχε από έλκος του δωδεκαδακτύλου και ακολουθούσε,
με δική του πρωτοβουλία, μια πολύ αυστηρή δίαιτα. Σιγά-σιγά άρχισε να
πιστεύει ότι τον δηλητηριάζουν και κατέληξε να αρνείται να φάει το
φαγητό του.
Το αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης, θα έλεγε κανείς, αποτέλεσε το
κορυφαίο λογικό παράδοξο υλοποιημένο – και όχι διατυπωμένο – από τον
θεμελιωτή της Μαθηματικής Λογικής. Αν δεν έτρωγε, ήταν σίγουρο ότι ο
Γκέντελ θα πέθαινε από ασιτία. Αν έτρωγε ίσως να πέθαινε από δηλητηρίαση
– αλλά και ίσως όχι. Ο Γκέντελ, πέρα από κάθε λογική, διάλεξε
ενσυνείδητα την πρώτη επιλογή – και πέθανε από ασιτία. Χάρης Βάρβογλης καθηγητής του Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ. πηγή
Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που θα έπρεπε να μην είχαν υπάρξει ποτέ στη ζωή σου. Ποτέ και για κανένα λόγο.
Άνθρωποι που συναναστρεφόσουν μαζί τους καθημερινά, που τους
θεωρούσες κομμάτι της ζωής σου και μια ωραία πρωία ανακάλυψες πόσο
μεγάλο λάθος έκανες. Το μεγαλύτερο κακό σε τέτοιες περιπτώσεις είναι ότι
χάνεται χρόνος, πολύς και πολύτιμος.
Στις ερωτικές σχέσεις το γεγονός αυτό είναι λίγο πολύ αναπόφευκτο
μέχρι να κάνει είσοδο ο κατάλληλος άνθρωπος. Στα υπόλοιπα είδη σχέσεων
όμως; Οι εσωτερικές απορίες, έχουν την τιμητική τους. «Γιατί δεν τον
πήρα χαμπάρι από την αρχή;» «Πόσο χαζή νιώθω που της έδωσα τόσα;» «Τι
μα..άκας ήμουν!» Όλοι μας έχουμε νιώσει έτσι σε κάποια χρονική περίοδο
της ζωής μας.
Έχουμε βάλει ανθρώπους στη ζωή μας που τελικά αποδείχτηκαν ανάξιοι να
μείνουν σ? αυτή. Οι μολυσματικοί άνθρωποι έχουν ένα κοινό γνώρισμα.
Είναι αχάριστοι. Έχουν, δηλαδή, το μεγαλύτερο ελάττωμα του σύμπαντος
κόσμου.
Όποιος είπε ότι η αχαριστία δεν πληρώνεται με κανένα νόμισμα είχε όλο το δίκιο με το μέρος του. Έχουν κι άλλα ελαττώματα.
Γλείφουν εκεί που παλιότερα έφτυναν, κατηγορούν ανθρώπους που πριν
λίγο καιρό είχαν ψηλά, χαρακτηρίζουν κάποιον «παρτάκια» ενώ στην ουσία
δεν υπάρχει μεγαλύτερο από τους ίδιους. Η λίστα δεν τελειώνει, φυσικά,
έτσι εύκολα.
Κατεβάζουν μούτρα στις χαρές και δεν απαλύνουν τον πόνο στις λύπες,
σχεδόν ηδονίζονται με την καταστροφή του άλλου. Άλλες φορές γίνονται
πιεστικοί κι άλλες κτητικοί. Δίνουν σημάδια για το ποιόν τους.
Σημάδια που παραβλέπονται, όμως. Ένας Θεός ξέρει το γιατί. Όπως είπε
και η κυρία Ερμιόνη για μια δική της περίπτωση: «Πεινάει, της βάζεις
δίπλα της τον κουβά με το γάλα, δίνει μια, τον κλωτσάει και το χύνει».
Ώσπου το ποτήρι ξεχειλίζει. Πόσο να αντέξει κάποιος να συναναστρέφεται
με τέτοιους ανθρώπους;
Γίνεται ο απολογισμός και επιδίδονται οι ευθύνες και ξέρετε πολύ καλά
ποιος έχει τις μεγαλύτερες. Εμείς οι ίδιοι, βέβαια, που κατά βάθος
ξέραμε, αλλά κάναμε τα στραβά μάτια. Ενώνονται τα κομματάκια του puzzle
και το στόμα ανοίγει διάπλατα στη συνειδητοποίηση των γεγονότων.
Κι έρχεται η ανακούφιση κι η αγαλλίαση σε συσκευασία δώρου. Η αναπνοή
λειτουργεί άριστα χωρίς αυτούς. Ξαφνικά τα πάντα λύνονται πιο εύκολα
γιατί πολύ απλά με τις δικές τους συμβουλές παίρνονταν οι λάθος
αποφάσεις.
Όταν έδιωξα εγώ αυτούς τους ανθρώπους, η ζωή μου πήρε άλλη πορεία. Κι
ας θεώρησαν σε κάποιες περιπτώσεις πως το να απομακρυνθούν ήταν επιλογή
δική τους. Ησύχασα εγώ; Ναι. Άρα, το λιγότερο και το τελευταίο που με
απασχολεί είναι το ποιος έδιωξε ποιον. Ηρέμησα εγώ; Ναι. Ανακούφιση,
χαρά και ηρεμία. Το τρίπτυχο της ευτυχίας για όποιον καταφέρνει να ζει
και να προχωράει χωρίς τους λάθος ανθρώπους.
Όχι άλλους συμβιβασμούς, όχι άλλες λάθος σχέσεις. Έτσι για να δώσω κι
έναν πιο επαναστατικό τόνο. Κλισέ και χιλιοειπωμένο αλλά σε κάθε
περίπτωση η μοναξιά είναι χειρότερη όταν τη ζεις με κάποιον άλλο. Πόσο
μάλλον όταν καταλαβαίνεις πως αυτός ο άλλος δε σε έχει νιώσει ποτέ και
για κανένα λόγο.
Ο Καναδός συγγραφέας και εκπαιδευτικός, Laurence J. Peter, είπε πως «Το πιο δύσκολο στη ζωή, είναι να μάθεις ποιες γέφυρες να περάσεις και ποιες να κάψεις».
Ο χρόνος φεύγει σε μερικές μέρες γι” αυτό προτείνω να κάψουμε όποια
γέφυρα μας οδηγεί σε λάθος ανθρώπους και να προχωράμε μόνο στις γέφυρες
που μας ενώνουν με ανθρώπους που έχουν να μας δώσουν, να μας εξελίξουν
και να μας πάνε παρακάτω.
Ας μείνουν οι λάθος με τους λάθος. Κάνουν καλή παρέα.
Σταυρούλα Φωτιάδου πηγή
Τι είναι το Τρίτο Μάτι και τι συμβαίνει όταν βλέπει;
Το Τρίτο Μάτι ή έκτο τσάκρα μεταφέρει την ενέργεια της καθαρής όρασης και Διάκρισης.
Βρίσκεται στο κέντρο της κεφαλής μεταξύ των φυσικών μας ματιών. Αυτό
το τσάκρα ανοίγει την πόρτα πολυδιάστατα στις αισθήσεις μας, για να μας
βοηθήσει να ξεφύγουμε από τους πυκνούς περιορισμούς μας του ΕΓΩ, του
υλιστικού, φυσικού μας κόσμου, που βασίζεται στην ψευδαίσθηση.
Μόλις το πνευματικό μάτι μας αρχίζει να ανοίγει,
βαθύτερες πνευματικές αλήθειες θα συντονιστούν μαζί μας και το πέπλο της
ψευδαίσθησης θα αρχίσει να επιδεινώνεται.
Ένα ανοιχτό πνευματικό μάτι αποκαλύπτει την αλήθεια της
πραγματικότητας. Χωρίς αυτό, να είναι κυρίαρχο, καμία πνευματική
διάκριση δεν είναι δυνατόν να συμβεί!
Ένα μεγάλο μέρος του πλανήτη έχει μπλοκάρει το έκτο Chakra. Η
ανθρωπότητα είναι πολύ υλιστική και επικεντρώνεται αυστηρά στο φυσικό
κόσμο και ό, τι ο φυσικός κόσμος μπορεί να προσφέρει γι αυτούς. Επειδή
τα πνευματικά μάτια τους είναι κλειστά, οι άνθρωποι δεν είναι σε θέση να
αναγνωρίσουν τον θεό.
Πέφτουν στην παγίδα της έλλειψης του ΕΓΩ και στην αποδυνάμωση και
προσπαθούν να γεμίζουν το κενό τους με υλικά κέρδη, σε βάρος των άλλων,
ενώ η ψυχή τους είναι απελπισμένη για το πνευματικό πλούτο και την τροφή
που μόνο ο Θεός και ο εαυτός τους μπορούν να προσφέρουν.
Το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας πιστεύει μόνο ότι βλέπουν με τα
φυσικά μάτια τους, αγνοώντας εντελώς τις πνευματικές σφαίρες. Στην
πραγματικότητα, δεν χρειάζεται καν να δούμε με τα φυσικά μάτια μας,
βλέπουμε με το μυαλό μας. Η επιστήμη, η θρησκεία και η εκπαίδευση έχουν
πνίξει τη φαντασία μας.
Έχουμε τοποθετήσει, το Θεός και ότι άλλο πνευματικό σε ένα σφιχτό,
τακτοποιημένο μικρό κουτί που κυριολεκτικά εμποδίζει τις ενέργειες του
πνεύματος και τις διαισθητικές αισθήσεις μας.
Όταν συμβεί αυτό, η αλήθεια και η διάκριση δεν μπορεί να είναι πλήρως προσβάσιμες.
Ως εκ τούτου, μπορούμε εύκολα να παραπλανηθούμε και να πιστεύουμε τα
ψέματα για αλήθειες. Οι περιορισμοί στις ενέργειες αυτού του τσάκρα, μας
κρατάνε από το να είμαστε σε θέση να βρούμε την «ρίζα» των προβλημάτων
μας, και δημιουργούμε παράλογους φόβους που μας κρατάνε σε κατάσταση
αποσύνδεσης και σε διαχωρισμό από τους άλλους.
Όταν έχω ισορροπημένο έκτο Chakra: Υλοποίηση ψυχικών δυνάμεων,
πνευματική εγρήγορση, διαίσθηση, διόραση, φαντασία, διάκριση, είμαι σε
θέση να απεικονίσω, έχω καλή μνήμη, συνδέομαι με τον Θείο Νου, έχω
Σοφία, έχω Εσωτερική Συνειδητή Γνώση, έχω Αντίληψη πέρα από την
δυαδικότητα, έχω πολυδιάστατη αντίληψη, Ανώτερες ψυχικές αισθήσεις, έκτη
αίσθηση, βλέπω αλήθεια, έχω Όραμα!
Όταν έχω ανισσόροπο έκτο Chakra: Άρνηση, Εμμονές, έλλειψη φαντασίας,
φτωχή μνήμη, αναισθησία. Ζω στις ψευδαισθήσεις, είμαι κυνικός, έχω
παράλογους φόβους, έχω έλλειψη διάκρισης, ζω τριτο-διαστασιακά, έχω
περιορισμένη άποψη της πραγματικότητας.
Όταν βιώνω ένα τραύμα στο έκτο Chakra: Ακυρώνω την διαίσθηση και τις
ψυχικές εμπειρίες, και ζω σε ένα περιβάλλον γεμάτο φόβο, άκαμπτο.
Σωματικά συμπτώματα : απόφραξη, ένταση, πονοκεφάλους, προβλήματα με τα
μάτια, με το λαιμό, διαταραχές των αυτιών και της μύτης, απόφραξη των
Φυσικών και πολυδιάστατων αισθήσεών μου: αφή, γεύση, όραση, ακοή και
όσφρηση
Το τρίτο τσάκρα – μάτι σχετίζεται με την επίφυση, που είναι η έδρα
της ψυχής μας . Όταν είναι ενεργοποιημένο, το φως και οι κωδικοποιημένες
πληροφορίες από άτομα με υψηλότερη νοημοσύνη μπορούν να γίνουν
κατανοητές.
Βαθύτερη γνώση επιτυγχάνεται και οι πνευματικές αλήθειες και η
συνείδηση διευρύνονται, και η δυνατότητα να ξεπεράσουμε το ανθρώπινο ΕΓΩ
είναι δυνατή να συμβεί. Είναι το ΕΓΩ που δημιουργεί το πέπλο μεταξύ
Πνεύματος και ανθρώπου δημιουργώντας την πνευματική τύφλωση.
Αυτό το πέπλο κρατά τους ανθρώπους από το να είναι σε θέση να
αντιλαμβάνονται τα υψηλότερα επίπεδα της ύπαρξης τους και της διατήρησης
της σοφίας τους στην ψευδαίσθηση της τρίτης διάστασης.
Το άνοιγμα του πνευματικού μας ματιού, μας βοηθάει σαν ανθρώπους να
«βλέπουμε» τα πρότυπα, τις πεποιθήσεις και τον περιορισμένο τρόπο σκέψης
μας που χρειάζεται να ξεπεραστεί προκειμένου να ανυψωθεί η ψυχή μας.
Κρατώντας το ανοιχτό και επιτρέποντας να είμαστε απλά αυτό που
είμαστε, καθορίζει και το άνοιγμα του πνευματικού μας ματιού. Δεν πρέπει
να είναι πλήρως ανοικτό, προκειμένου να αρχίσουμε να έχουμε πρόσβαση
στην πνευματική αλήθεια και στην πνευματική διάκριση.
Όταν ανοίξει πλήρως και εναρμονιστεί, θα είμαστε σε θέση να δούμε και
να επικοινωνούμε με τους αγγέλους, πνευματικούς οδηγούς και τους
Αναληφθέντες Διδασκάλους. Οι περιορισμοί του χρόνου και του χώρου
ξεπερνιούνται και η πρόγνωση και η απομακρυσμένη προβολή γίνεται δυνατή.
Όλες αυτές οι ικανότητες είναι θείο αναφαίρετο δικαίωμα μας. Η
πολυδιάστατη ακοή, όραση, αίσθηση και αφή μπορεί να επιτευχθεί με
οποιονδήποτε είναι διατεθειμένος να αναπτύξει υψηλότερα τις αισθήσεις
του.
Γνωρίζατε ότι η ψυχή σας έχει το δικό της μοναδικό άρωμα, ήχο, χρώμα
και δόνηση σε αντίθεση με οποιαδήποτε άλλη είναι στην δημιουργία του
σύμπαντος! Μερικές εξαιρετικά προσαρμοσμένες ψυχές είναι πραγματικά σε
θέση να αξιοποιήσουν αυτό το μέρος της ύπαρξής τους.
Όταν ανοίγουμε τους εαυτούς μας σε υψηλότερες αισθήσεις, προηγμένες
δυνάμεις της διάκρισης θα είναι διαθέσιμες. Δυστυχώς, η πίστη στην οργή
του Θεού δημιουργεί ένα τεράστιο φόβο στους ανθρώπους κρατώντας τους από
την πρόσβαση σε ήδη εγγενώς θεία δώρα τους.
Για να ανοίξετε τα μάτια σας, την πνευματική σας όραση θα πρέπει να
ενσωματώσετε τους φόβους σας και να έχετε μια ισχυρή επιθυμία να
απελευθερωθείτε από τις ψευδαισθήσεις που έχετε αγοράσει. Κάθε ένας από
εμάς είναι εξαιρετικά πολυδιάστατος σαν όν και πάντα συνδεδεμένος με το
Θεό.
Η μεγαλύτερη ψευδαίσθηση που έχουμε «αγοράσει» είναι η έννοια του
διαχωρισμού από το Θεό και μεταξύ εμάς και του Θεού. Μόλις έχουμε
κατανοήσει πλήρως και πιστέψουμε ότι ο Θεός είναι αγάπη και είναι πάντα
μαζί μας, οι φόβοι μας θα αρχίσουν να ξετυλίγονται.
Αντιμετωπίζοντας τους φόβους μας και επιτρέποντας στον πνευματικό
μάτι να ανοίξει θα επιτρέψουμε στην θεία ενέργεια να κυκλοφορήσει πάνω
από το έβδομο τσάκρα μας , που ονομάζεται τσάκρα του στέμματος. Μόλις
συμβεί αυτό, Ενδυνάμωση, Θεία Φώτιση, Θεία Υλοποίηση, Ενότητα, ενότητα
και ευλογία, θα γίνει πραγματικότητα. πηγή
....Κι ύστερα, πάλι ο Νίκος ο Μεργιαλής,η αφορμή!
Φέτος το καλοκαίρι, μας σύστησε από κοντά τον Παναγιώτη Μπερλή, απ' τα Διάφανα Κρίνα.
Ο Παναγιώτης επέλεξε να 'ρθει να μείνει στην επαρχία, συνεργάζεται με τον Νίκο, και θα πάνε και Κρήτη!
Νέα τραγούδια τους ετοιμάζουν και οι δυο!
Όκευ!
ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΑ!
Θα έχουμε να λέμε και το 2015!
ΝΙΚΟΣ ΜΕΡΓΙΑΛΗΣ (Μουσικοί Ιχνηλάτες) & ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΕΡΛΗΣ (Διάφανα Κρίνα)
Μία νέα μουσική σύμπραξη!
Ο Νίκος Μεργιαλής (Μουσικοί Ιχνηλάτες) και ο Παναγιώτης Μπερλής
(Διάφανα Κρίνα) έχουν ξεκινήσει να πραγματοποιούν από το φθινόπωρο του
2014 ζωντανές εμφανίσεις ανά την Ελλάδα, με πλήρες σχήμα ή με ακουστικά
σετ.
Ως συνοδοιπόροι και φίλοι, μοιράζονται τις κοινές τους
ανησυχίες και όρεξη για τη μουσική και παρουσιάζουν ιδιαίτερα
προσεγμένες μουσικές παραστάσεις με τραγούδια δικά τους αλλά και άλλων
δημιουργών ερμηνευμένα με το δικό τους προσωπικό ύφος.
Ο Παναγιώτης
Μπερλής, ερμηνευτής, συνθέτης, τραγουδοποιός και πολυ-οργανίστας με
μουσικές σπουδές στη τζαζ και κλασσική σύνθεση και στο πιάνο, στην
τριαντάχρονη και πλέον μουσική του πορεία μέχρι σήμερα, έχει ιδρύσει
διάφορα ροκ, εναλλακτικά και τζαζ μουσικά σχήματα παρουσιάζοντας δικά
του κυρίως τραγούδια, συνθέσεις και διασκευές σε πολυάριθμες
επιτυχημένες εμφανίσεις ανά τον κόσμο, έχει συνθέσει και ενορχηστρώσει
μουσική για το θέατρο , για την τηλεόραση και το ραδιόφωνο, καθώς και
για εικαστικές ενότητες της ζωγράφου Αγγελικής Κούρκουλου, με την οποία,
από το 2007, έχουν ιδρύσει την πρωτοποριακή μουσικο-εικαστική ομάδα
“PanAngel8Arts” πλέκοντας τη μουσική με τη ζωγραφική δημιουργία σε
συνθέσεις εμπνευσμένες από τη ζωγραφική και το αντίστροφο, καθώς και σε
ζωντανά μουσικο-εικαστικά δρώμενα επί σκηνής, “LivePaint2LiveMusic”.
Από τα τέλη του 1995 έως τις αρχές του 2000, ως ιδρυτικό μέλος,
πιανίστας, συνθέτης και τραγουδιστής του συγκροτήματος "Διάφανα Κρίνα" ,
έχει γράψει μουσική στα άλμπουμ «Έγινε η απώλεια συνήθειά μας», «Κάτι
σαράβαλες καρδιές» και «Ευωδιάζουν αγριοκέρασα οι σιωπές», κάνοντας
παράλληλα πολυάριθμες εμφανίσεις με μεγάλη επιτυχία σε Ελλάδα και Κύπρο.
Σήμερα, μετά από μια μικρή σχετικά «απουσία» και με βάση του πλέον τον
Βόλο, επιστρέφει δυναμικά επί σκηνής πραγματοποιώντας εμφανίσεις
προσωπικές με πλήρες ή ακουστικό σχήμα καθώς και σε συνεργασίες με
άλλους τραγουδοποιούς και μουσικούς, ερμηνεύοντας με τον μοναδικό του
τρόπο, τραγούδια του από το επερχόμενο πρώτο προσωπικό του άλμπουμ
"Μύθοι ενός Νάρκισσου" , τραγούδια από τα Διάφανα Κρίνα καθώς και δικές
του διασκευές γνωστών και αγαπημένων τραγουδιών της ροκ και έντεχνης
σκηνής.
Ο Νίκος Μεργιαλής είναι ο ιδρυτής και ερμηνευτής των
Μουσικών Ιχνηλατών και μαζί με το Νέστορα Κόκκαλη (drummer) αποτελούν το
βασικό κορμό που συνθέτει το συγκρότημα. Με δύο επίσημες δισκογραφικές
δουλειές "Είμαι ό,τι δεν είμαι" (2008)και "Άρχισε να φυσά" (2011) που
υπογράφει σε στίχους και μουσική ο Νίκος Μεργιαλής και με κριτική ματιά
σε θέματα κοινωνικά και πολιτικά, αλλά και χωρίς να λείπει το ερωτικό
στοιχείο, οι μουσικές τους προτάσεις αποτελούν ένα πάντρεμα ροκ και
παραδοσιακών στοιχείων, με τρόπο που στους δίσκους τους να συνυπάρχουν
οι μπαλάντες με τα μπλουζ και τα δυναμικά κομμάτια. Το τρίτο κατά σειρά
άλμπουμ, που περιέχει ενδιαφέρουσες συνεργασίες, αναμένεται να κάνει
αίσθηση αυτό το χειμώνα...
Στην, πάνω από δεκαετή πλέον, πορεία του
συγκροτήματος των Μουσικών Ιχνηλατών προστίθεται και ένας μεγάλος
αριθμός εμφανίσεων σε διάφορα μέρη της Ελλάδας καθώς και πολλές
σημαντικές συνεργασίες (Μ.Πασχαλίδης, Δ.Τσακνής, Β.Παπακωνσταντίνου,
Γ.Μήτσης, Ευγ. Δερμιτάσογλου), με αστείρευτη επί σκηνής ενέργεια που
ξέρουν να μεταδίδουν τόσο άμεσα στο κοινό…
7 τραγούδια (demo versions) από το επερχόμενο άλμπουμ "Μύθοι Ενός Νάρκισσου" του Παναγιώτη Μπερλή
τώρα και στο youtube
ΜΥΘΟΙ ΕΝΟΣ ΝΑΡΚΙΣΣΟΥ
στίχοι-μουσική: Παναγιώτης Μπερλής
*****
******
"ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ", ΕΎΧΟΜΑΙ ΟΛΟΨΥΧΑ στην μουσική αλυσίδα και συνεργασία των ΦΙΛΩΝ και Ευτυχισμένο και δημιουργικό το 2015!
ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ σε ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ!
ΜΕ ΥΓΕΙΑ!
Άλλο ένα κομμάτι που θα δισκογραφηθεί στη νέα δουλειά και παρουσιάσαμε live στην Αθήνα στο Ηoly Wood stage.
" Αν δεν αγγίξεις τη φωτιά σου
αν δεν σκοτώσεις το θεριό
πως να καούν τα μυστικά σου; πως να γλυτώσεις το χαμό;...." ν.μ.
Άλλο ένα κομμάτι που θα δισκογραφηθεί στη νέα δουλειά και παρουσιάσαμε live στην Αθήνα στο Ηoly Wood stage.
"είναι όλα φεύγα μες στο μυαλό μου
νιώθω πως χάνω...τον εαυτό μου.." ν.μ.