Επίσημη η Βιβλιοπαρουσίαση απ' τον Δήμο Ζαγοράς

Επίσημη η Βιβλιοπαρουσίαση απ' τον Δήμο Ζαγοράς!

Νίκος Διαμαντάκος
Μνημεία και μνήμες από την ιστορία της Ζαγοράς!


    ΕΔΩ!

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Μνημεία και μνήμες από την ιστορία της Ζαγοράς από τον  Ζαγοριανό συγγραφέα Νίκο Διαμαντάκο

Το νέο βιβλίο του Ζαγοριανού συγγραφέα και συνταξιούχου δάσκαλου με τίτλο: «Μνημεία και μνήμες από την ιστορία της Ζαγοράς (Πύργοι – Βρύσες – Ηρώα – Προτομές)» παρουσιάστηκε τη Δευτέρα 10 Νοεμβρίου και ώρα 19:00 μ.μ. στο κατάμεστο δημοτικό κινηματοθέατρο ΑΧΙΛΛΕΙΟΝ στο Βόλο.

Η εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου διοργανώθηκε από το Δήμο Ζαγοράς – Μουρεσίου και την Εταιρεία Θεσσαλικών Ερευνών σε συνεργασία με το Σύλλογο Ζαγοριανών Βόλου και το Κέντρο Βιβλίου Μαγνησιωτών Συγγραφέων.

Η εκδήλωση ξεκίνησε με χαιρετισμό του Δημάρχου Ζαγοράς Μουρεσίου κ. Παναγιώτη Κουτσάφτη και ακολούθησαν χαιρετισμοί από την Πρόεδρο της Εταιρείας θεσσαλικών Ερευνών κ. Μηλίτσα Καραθάνου. Στη συνέχεια έγινε προβολή αποσπάσματος ντοκιμαντέρ εστιασμένο στη Ζαγορά, παραγωγή του πρώην Δήμου Ζαγοράς που δημιουργήθηκε στο πλαίσιο προγράμματος για την τουριστική προβολή της περιοχής.

Το βιβλίο παρουσίασαν ο Κώστας Λιάπης, ερευνητής και λαογράφος και ο Ζαγοριανός Αλέξανδρος Καπανιάρης, υπ. Διδάκτωρ Λαϊκού Πολιτισμού, Εκπαίδευσης και Τ.Π.Ε. Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την παρέμβαση του συγγραφέα, ενώ τον συντονισμό της εκδήλωσης έχει ο Νίκος Τσούκας, Κοινοτάρχης Μακρινίτσας Πηλίου 1990-2002.

Το  νέο βιβλίο του Νίκου Διαμαντάκου που εκδόθηκε το 2014 από τον Δήμο Ζαγοράς – Μουρεσίου με τίτλο: «Μνημεία και μνήμες από την ιστορία της Ζαγοράς (Πύργοι – Βρύσες – Ηρώα – Προτομές)» έρχεται να φωτίσει τη σημαντική πολιτιστική κληρονομία της Ζαγοράς ως μιας ιστορικής πολίχνης της Μαγνησίας. Ο Νίκος Διαμαντάκος έχει εκδώσει ήδη άλλα τέσσερα βιβλία.

                           
 

ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟ ΖΑΓΟΡΑΣ ΜΟΥΡΕΣΙΟΥ

 

πλεονέκτημα για τα παιδιά αν οι γονείς τους έχουν ξεκαθαρισμένη στάση ζωής

Είναι μεγάλο πλεονέκτημα για τα παιδιά αν οι γονείς τους έχουν ξεκαθαρισμένη στάση ζωής.

Αν έχουν, δηλαδή, ήθος, με το οποίο κρίνουν τα γεγονότα. Το ήθος ενεργεί σαν οικοδομικό υλικό..στο χαρακτήρα του παιδιού. Όσο πιο ξεκάθαρες και γεμάτες αποδοχή είναι οι αντιλήψεις σας για τον κόσμο, τόσο πιο σταθερά θα εδραιώνεται αυτή η ηθική στάση και τόσο πιο εύκολο θα είναι για τα παιδιά σας να προσαρμοστούν στους κοινωνικούς κανόνες.
Η στάση σας απέναντι στα προβλήματα της ζωής αποκαλύπτεται από τις συζητήσεις σας. Αυτά που ακούνε τα παιδιά στο σπίτι έχουν μεγάλη σημασία για την ανάπτυξή τους.
Πρέπει να είστε προσεκτικοί μ’ αυτά που λέτε μπροστά στο παιδί σας, και ποτέ μην υποτιμάτε τη νοημοσύνη τον. Καταλαβαίνει πολύ περισσότερα απ’ όσα εσείς νομίζετε. Μπορεί να μη γνωρίζει ακόμα κάποιες λέξεις, αλλά κι απ’ την πολύ μικρή του ηλικία είναι ικανό να “πιάσει” το νόημα μιας συζήτησης ανάμεσα στους ενήλικους. Και, προσοχή:
Οι απαισιόδοξες απόψεις -δικές σας ή του περιβάλλοντος σας- δεν είναι δυνατό να παρακινήσουν το παιδί στη χαρά της ζωής και τη δημιουργικότητα. Οι συνεχείς επικρίσεις σας για την κατάπτωση του ανθρώπου και τη διαφθορά του κόσμου δεν μπορούν να παρακινήσουν τα παιδιά, ώστε να γίνουν χρήσιμα μέλη της κοινωνίας.
Θα πρέπει να δείξετε στο παιδί την ομορφιά της ζωής και την αξία της Τέχνης.

Το παιδί πρέπει να διδαχτεί να θαυμάζει τη φύση και τη χαρά της γνώσης και του προβληματισμού

Θ’ αρχίσει να νιώθει ένα πρώιμο ενδιαφέρον γι’ αυτά τα πράγματα, αν εσείς του μιλάτε σχετικά την ώρα του φαγητού στο τραπέζι ή βγαίνοντας περίπατο μαζί του. Η ίδια η ατμόσφαιρα του σπιτιού, εκτός από τις ειδικές σχολικές ανάγκες, παίζει καθοδηγητικό ρόλο στη διανοητική, πνευματική και συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού. Ασκεί μια ζωντανή επίδραση πάνω στο χαρακτήρα του, στη νοοτροπία και στο ταμπεραμέντο του. Πολλή και κοπιαστική εργασία θα εξοικονομηθεί από την κατοπινή του εκπαίδευση, αν η ανατροφή του είναι ήρεμη και δημιουργική από τον πρώτο καιρό της κοινωνικής του ζωής μέσα στην οικογένεια.
Πρέπει να παραδεχτούμε ότι η ήρεμη οικογενειακή ατμόσφαιρα είναι δύσκολο να βρεθεί στην εποχή μας, μια εποχή ανασφάλειας, αβεβαιότητας και έντονου ανταγωνισμού. Οι γονείς, ωστόσο, μπορούν να φυλαχτούν απ’ τον πειρασμό και να μη ρίξουν το σφάλμα -για την έλλειψη αρμονίας στις συνθήκες της ζωής τους, στους παππούδες, στα πεθερικά ή ο ένας στον άλλο. Αν γίνει αυτό, η ατμόσφαιρα στο σπίτι θα βαρύνει ακόμα πιο πολύ. Και θα φέρει κι άλλες συγκρούσεις.
Μπορείτε να βελτιώσετε (ίσως και να αλλάξετε) τις συνθήκες αλλάζοντας τη δική σας συμπεριφορά, και προσπαθώντας με κάθε τρόπο να βελτιώσετε τη συμβολή σας στην αλλαγή αυτής της κατάστασης. Οι οικονομικές δυσκολίες, τα ελαττώματα του χαρακτήρα, η ασυμφωνία των γονιών, ο στενός χώρος στην κατοικία, οι ανεπιθύμητοι γείτονες ή συγγενείς, οι αρρώστιες – δηλαδή, η κάθε ανωμαλία στο οικογενειακό καθεστώς, η κάθε διατάραξη της γαλήνης- όλα αυτά απαιτούν ακόμη μεγαλύτερη προσοχή στον τρόπο που χρησιμοποιούμε για να τα αντιμετωπίσουμε.
Η αγανάκτηση και η αποθάρρυνση, ένας καυγάς -ανεξάρτητα πόσο δικαιολογημένα ή κατανοητά είναι όλα αυτά- μπορούν να προσθέσουν νέες δυσκολίες στην, ήδη, δύσκολη κατάσταση, και να βλάψουν την ανάπτυξη του παιδιού, πολύ περισσότερο από τα ίδια δυσάρεστα γεγονότα ή καταστάσεις.
πηγή

Τι δήλωσε ο Τριανταφυλόπουλος για το χωρισμό του με την Κιμ Κίλιαν

Τι δήλωσε ο Τριανταφυλλόπουλος για χωρισμό με Κιμ Κίλιαν;

Οργιάζουν οι φήμες τους τελευταίους μήνες που θέλουν το γάμο του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου και της Κιμ Κίλιαν να περνά σοβαρή κρίση. Μάλιστα, δημοσιεύματα υποστηρίζουν ότι το ζευγάρι ζει σε χωριστά σπίτια και ήδη έχουν κινήσει τις διαδικασίες του διαζυγίου…

Όλο αυτό το διάστημα, η Κίλιαν αποφεύγει να μιλήσει για το θέμα, όμως, ο Τριανταφυλλόπουλος μίλησε στο περιοδικό Ciao για τη σοβαρή κρίση στο γάμο του.

«Όχι δε χώρισα λοιπόν ακόμα! Απλά υπάρχει ένα σοβαρό θέμα που δεν αφορά κανέναν άλλο εκτός από εμένα, την Κιμ και την οικογένεια μου» δήλωσε χαρακτηριστικά.

Εξάλλου, άτομα από το φιλικό περιβάλλον του παρουσιαστή υποστηρίζουν ότι προτεραιότητα και των δύο είναι οι κόρες τους, ενώ αποφάσισαν να μείνουν χωριστά ώστε να αποφασίσουν για το μέλλον του γάμου τους.
πηγή

*

Λυπάμαι, κι εύχομαι ολόψυχα, να τελειώσει αυτό το σοβαρό θέμα, αφού δεν είναι μόνο των δυο, υπάρχει λύση, σίγουρα!

Οδηγός εξομολόγησης

Πολλοί προσερχόμενοι στην εξομολόγηση, δεν γνωρίζουμε πολλά πράγματα ή δεν έχουμε κάτι να πούμε και φέρνουμε σαν δικαιολογία την αδύναμη μνήμη μας. Γι’ αυτό και ζητάμε από τον ιερέα να μας βοηθήσει.
Όπως λέει και ο π. Αλέξανδρος Ελτσιανίνωφ, «η αδύναμη μνήμη και η ξεχασιά δεν αποτελεί πάντα δικαιολογία. Μπορεί να προέρχεται από έλλειψη σοβαρότητος απέναντι στην αμαρτία, από την πώρωσή μας. Η αμαρτία που βαραίνει τη συνείδησή μας δεν θα ξεχαστεί».
Είναι απαραίτητο πριν προσέλθουμε στον πνευματικό, να καθίσουμε σ’ ένα ήσυχο μέρος, να προσευχηθούμε θερμά στον Θεό να μας δώσει αληθινή μετάνοια να φωτίσει τα κρυπτά των καρδιών μας και να κάνουμε μια όσο το δυνατόν τίμια βυθοσκόπηση.
Πόσοι από μας εξομολογούμαστε ασήμαντα πράγματα και αφήνουμε τα βαρύτερα του νόμου;
Μια σημαντική μερίδα ανθρώπων νοιώθουν απόγνωση από το πλήθος ή το μέγεθος των αμαρτιών τους. Πιστεύουν πως δεν υπάρχει ελπίδα σωτηρίας ή πως οι αμαρτίες τους είναι τόσο μεγάλες και φοβερές, που θα καταπλήξουν τον πνευματικό.
Αυτή η διαπίστωση είναι μια από τις αιτίες που πολλοί συγγραφείς – με κυριότερο εκπρόσωπο τον άγιο Νικόδημο τον αγιορείτη- καταγράφουν στα έργα τους τα σχετικά με την εξομολόγηση, όλων των λογιών τις ανθρώπινες αμαρτίες, τους τρόπους, δηλαδή, με τους οποίους απομακρύνεται ο άνθρωπος από τον Θεό.
Πολλοί, π.χ. πιθανόν να σκανδαλίζονται από το «Εξομολογητάριον» του αγίου Νικοδήμου, όπου καταγράφονται λεπτομερέστατα και οι πιο απίθανες αμαρτίες. Ο άγιος Νικόδημος όμως, με την ποιμαντική ευαισθησία που τον διακρίνει, και ανταποκρινόμενος στις πνευματικές ανάγκες της εποχής του προσέφερε μια σπουδαιότατη υπηρεσία.
Όχι μόνον βοηθάει σε μια γνήσια αυτοκριτική και σωστή προετοιμασία, αλλά παράλληλα δίνει θάρρος κι ελπίδα στον αμαρτωλό άνθρωπο, που βρίσκεται στα όρια της απόγνωσης. Του δείχνει, δηλαδή, ότι η εκκλησία, γνωρίζει καλά την ανθρώπινη αμαρτωλότητα∙ ότι οι δικές του «φοβερές» αμαρτίες δεν είναι άγνωστες για τη μητέρα μας εκκλησία∙ και ότι είναι λάθος να πιστεύει πως μόνον αυτός είναι κάποιο… τέρας!
Αυτή και μόνον η ανάγκη, που σήμερα με την άμβλυνση των συνειδήσεων γίνεται επιτακτικότερη, μας παρακινεί να καταγράψουμε μερικές από τις αμαρτίες, που πιστεύουμε ότι θα βοηθήσουν σε μια καλύτερη προετοιμασία.
Όπως γράφει ο π. Αλέξανδρος Σμέμαν, όλες οι αμαρτίες συνοψίζονται σε μια βασική αμαρτία: Στην έλλειψη αληθινής αγάπης προς τον Θεό, πίστεως σ’ Αυτόν και ελπίδας σ’ Αυτόν. Την εξαγόρευσή μας μπορούμε να την υποδιαιρέσουμε σε τρεις βασικούς τομείς:
Α΄. Η ΣΧΕΣΗ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ
Έλλειψη ζωντανής σχέσης με τον Θεό.
Κλονισμός πίστεως κι εμπιστοσύνη στον Θεό και στην πρόνοιά Του, στις οποιεσδήποτε δυσκολίες .
Ζητήματα πίστεως, αδυναμίας, αμφιβολίας, ολιγοπιστίας.
Αδιαφορία για την προσευχή, νηστεία, θεία λατρεία, εκκλησιασμό, συχνή θεία μετάλειψη.
Αδιαφορία για τη μελέτη της αγίας Γραφής και πνευματικών βιβλίων.
Γογγυσμός κατά του Θεού, βλασφημία ή λογισμοί βλασφημίας.
Όρκος, επιορκία, ψευδορκία, ταξίματα.
Μαγεία, μαντεία, αστρολογία, κ.λπ., πίστη στις προλήψεις , στην τύχη, στα όνειρα.
Όλα αυτά τα αμαρτήματα έχουν το καθένα τη σοβαρότητά τους. Θα σταθούμε μόνον σε τρία από αυτά , στα οποία οι χριστιανοί δεν δίνουν τόση σημασία:
1) Το πρώτο είναι το θέμα της θείας μεταλήψεως. Η πλειοψηφία των χριστιανών ζουν μακριά από το ποτήριον της ζωής, πολλές φορές χωρίς λόγο. Η αποφυγή της θείας κοινωνίας είναι περιφρόνηση της θυσίας του Χριστού και βέβαια μεγάλη αμαρτία.
2) Το δεύτερο είναι η προσευχή. Συνήθως στην εξομολόγηση μιλάμε σχολαστικά για τη νηστεία, ή για άλλα ασήμαντα πράγματα και δεν αναφέρουμε καθόλου το θέμα της προσευχής, με την οποία έχουμε πάρει διαζύγιο.
Ούτε βέβαια για την αμέλειά μας κατά την ώρα της προσευχής. Κι έπειτα απορούμε για την κατάστασή μας. Πώς μπορούμε όμως χωρίς τη συχνή θεία κοινωνία και διαρκή επικοινωνία με τον Θεό να προχωρήσουμε;
Έλεγε κάποιος ιερέας πολύ σοφά: «Αν θέλεις να δεις πόση αγιότητα και πνευματικότητα διαθέτει κάποιος, ρώτησε τον πόσο προσεύχεται!». Δεν είναι τυχαίο πως όλοι ανεξαιρέτως οι άγιοί μας ήταν άνθρωποι προσευχής. Το κυριότερο έργο τους ήταν η προσευχή, κάτι που για μας είναι πάρεργο.
3) Τέλος, το θέμα της μαγείας. Είναι μια μεγάλη πληγή. Χιλιάδες άνθρωποι τρέχουν σε μάγους, σε καφετζούδες, σε χαρτορίχτρες, σε αστρολόγους, ή σε «φωτισμένες» και οραματίστριες. Πηγαίνουν ελαφρά τη καρδία, αγνοώντας ότι αυτό αποτελεί τη χειρότερη βλασφημία κατά του Θεού , την άρνηση του βαπτίσματος, τη συνεργασία με τον σατανά.
Β΄. Η ΣΧΕΣΗ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ
Έλλειψη αγάπης για τον πλησίον, αδιαφορία γι’ αυτόν, υποτίμηση, περιφρόνηση.
Μίσος, φθόνος, χαιρεκακία, έχθρα, μνησικακία, εκδικητικότητα, ανταπόδοση κακού, σκληρότητα, ασυγχωρησία, πικρία, ζήλεια.
Εριστικότητα, φιλονεικία, κατάρες, ύβρεις, ειρωνεία, εμπαιγμός, κοροϊδία, χειροδικία, φόνος.
Κατάκριση, καταλαλιά, ιεροκατηγορία, συκοφαντία, ραδιουργία, καχυποψία.
Ψεύδος, ανειλικρίνεια, ανεντιμότητα.
Κλοπή, κατάχρηση, καταστροφή ξένης περιουσίας, κακομεταχείριση της δημιουργίας του Θεού.
Αγνωμοσύνη, αχαριστία, αναίδεια, θρασύτητα, έλλειψη σεβασμού σε γονείς, προϊσταμένους, ιερείς, κ.λπ.
Σκανδαλισμός άλλων με την ζωή μας, τη συμπεριφορά μας, την προκλητική εμφάνιση.
Παράλειψη καλού κι ελεημοσύνης.
ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
Έλλειψη αγάπης, πνεύματος θυσίας, υποχωρητικότητας κι αλληλοκατανόησης.
Έλλειψη ενδιαφέροντος, καλωσύνης και χρόνου για την σύζυγο και τα παιδιά.
Εριστικότητα, πείσμα, υπονόμευση συζύγου.
Αδιαφορία για την ανατροφή και χριστιανική αγωγή των παιδιών.
Παράλογες και εγωιστικές απαιτήσεις από σύζυγο και παιδιά.
Άκαιρες, πιεστικές και αδικαιολόγητες επεμβάσεις στη ζωή και στις αποφάσεις των παιδιών, ή στις οικογένειές τους. Υπονόμευση των προσπαθειών τους και του δεσμού τους.
Μοιχεία.
ΣΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ
Απάτη, νοθεία στην εργασία ή στο εμπόρευμα.
Αισχροκέρδεια, κατάχρηση, παρανομία, τοκογλυφία, απόκρυψη εμπορευμάτων, κλοπή.
Ανεντιμότητα στις συναλλαγές , δολιότητα επαγγέλματος.
Κακομεταχείριση, εκμετάλλευση, αδικία σε βάρος των υπαλλήλων, εργατών, υφισταμένων.
Προσωποληψία.
Κι εδώ αν προσπαθήσουμε να αναλύσουμε τη σοβαρότητα και τους καρπούς της κάθε αμαρτίας θα χρειάζονταν τόμοι ολόκληροι. Δίχως να θέλουμε να παραβλέψουμε ή να υποτιμήσουμε καμιά αμαρτία, θα σταθούμε και πάλι σε τρεις, που ταλαιπωρούν ιδιαίτερα τις ψυχές μας, αλλά δεν δίνουμε μεγάλη σημασία.
1) Η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων έχουμε κάποιο μικρό ή μεγάλο πρόβλημα στις διαπροσωπικές σχέσεις. Για ασήμαντες αφορμές πολλές φορές, ερχόμαστε σε προστριβές με τους άλλους. Μια αθώα κουβέντα, ή μια σπιθαμή γης, γίνεται αιτία συχνά να καταστραφούν φιλίες, ή συγγενικοί δεσμοί.
Ο εγωισμός και η κακία μας κατακλονίζουν και δείχνουμε μια δαιμονική σκληρότητα, ένα σατανικό πείσμα. Έτσι φτάνουμε πολλοί στον πνευματικό, εξομολογούμαστε ένα σωρό ασήμαντες λεπτομέρειες και δεν θεωρούμε σημαντικό να ομολογήσουμε την έλλειψη αγάπης και τη σκληρότητά μας∙ ότι π.χ. έχουμε διακόψει την επικοινωνία με τον αδελφό μας, τον γείτονα, τον φίλο, τον συγγενή∙ ότι δεν του λέμε ούτε «καλημέρα» .
Ή και αν τα εξομολογούμαστε, το κάνουμε ψυχρά και τυπικά, σαν να μην συμβαίνει τίποτα∙ περισσότερο για να δείξουμε πόσο άδικο έχει ο άλλος και πόσο δίκιο εμείς. Οι πνευματικοί πολύ συχνά είναι μάρτυρες μιας δαιμονικής κατάστασης. Μας συστήνουν, δηλαδή, να προσπαθήσουμε να συμφιλιωθούμε με τον πλησίον μας ή τον εχθρό μας και μεις απαντάμε αναιδέστατα:
«Μέχρι να πεθάνω δεν θα του μιλήσω! Δεν θέλω να τον δω στα μάτια μου! Ούτε στην κηδεία μου θέλω νάρθει!». Είναι όμως αυτό εξομολόγηση; Υπάρχει σ’ αυτά τα λόγια υποψία μετανοίας; Κι έχουμε έπειτα την απαίτηση να μας επιτρέψει ο πνευματικός μας να συμμετάσχουμε στη θεία κοινωνία, τη στιγμή που αυτή τη θεία κοινωνία την αρνούμαστε και την υπονομεύουμε. Η αρρώστια αυτή είναι τόσο φοβερή, που απαιτεί θερμή προσευχή…
… Τέλος ας μην ξεχνάμε πως ο ίδιος ο Χριστός θεωρεί την αμαρτία αυτή ως το μόνο εμπόδιο για την συμμετοχή στη θεία κοινωνία:
«Εὰν οὖν προσφέρῃς τὸ δῶρόν σου ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον κἀκεῖ μνησθῇς ὅτι ὁ ἀδελφός σου ἔχει τι κατὰ σοῦ, ἄφες ἐκεῖ τὸ δῶρόν σου ἔμπροσθεν τοῦ θυσιαστηρίου, καὶ ὕπαγε πρῶτον διαλλάγηθι τῷ ἀδελφῷ σου, καὶ τότε ἐλθὼν πρόσφερε τὸ δῶρόν σου».
Δηλαδή, «όταν προσφέρεις το δώρο σου στο ναό κι εκεί θυμηθείς πως ο αδελφός σου έχει κάτι εναντίον σου, άφησε εκεί, μπροστά στο θυσιαστήριο του ναού το δώρο σου, και πήγαινε να συμφιλιωθείς πρώτα με τον αδελφό σου, και ύστερα έλα να προσφέρεις το δώρο σου» ( Ματθ. Ε, 23-24 ).
2) ας σταματήσουμε και σε μιαν άλλη φοβερή αμαρτία, την κατάκριση, που ανθεί ιδιαίτερα στα «χριστιανικά» περιβάλλοντα. Ο λόγος του Ιησού είναι κατηγορηματικός:
«Μή κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε» (Ματθ. Ζ, 1). Εμείς όμως δεν χάνουμε ευκαιρία για να κατακρίνουμε. Λησμονούμε πως η κρίση ανήκει μόνο στον Θεό. Γι’ αυτό και η κατάκριση είναι αντιποίηση αρχής.
Σήμερα έχει γίνει της μόδας να μιλάμε για τον αντίχριστο συνεχώς. Όλοι σχεδόν ψάχνουμε δεξιά κι αριστερά να εντοπίσουμε τα ίχνη του αντίχριστου∙ ανησυχούμε∙ αναζητάμε τρόπους για να προφυλαχθούμε∙ επισημαίνουμε «σημεία» και αναλύουμε προφητείες για τον επικείμενο ερχομό του∙ οργανώνουμε συλλαλητήρια εναντίον του∙ αναρωτιόμαστε ποιός είναι, πώς θα ‘ναι κ.λπ. Ο άγιος Αναστάσιος ο Σιναΐτης ανατρέπει όλη αυτή την προβληματική μας, λέγοντας ένα φοβερό λόγο: «Εκείνος που κρίνει πριν από την παρουσία του Χριστού, είναι ο αντίχριστος, γιατί αρπάζει το αξίωμα του Χριστού!»…
3) Τέλος, ας θίξουμε με λίγα λόγια και το αμάρτημα του σκανδαλισμού, που σήμερα το θεωρούμε παρωνυχίδα.
Σκανδαλίζουμε τους άλλους με χίλιους δυο τρόπους, με την ασυνέπεια λόγων και πράξεών μας, με τη γλώσσα μας, την απροσεξία, την ανεντιμότητα, την άστατη ζωή μας, την προκλητική εμφάνισή μας. Και εδώ ο Χριστός είναι κάτι παραπάνω από κατηγορηματικός.
Ας θυμηθούμε τί είπε για τα σκάνδαλα και τους σκανδαλοποιούς. Ίσως να φαίνεται υπερβολικό, αλλά ο Χριστός μεταξύ μιας άλλης φοβερής αμαρτίας, της αυτοκτονίας και του σκανδαλισμού, φαίνεται να προτείνει την πρώτη:
«ἀνένδεκτόν ἐστι τοῦ μὴ ἐλθεῖν τὰ σκάνδαλα· οὐαὶ δὲ δι᾿ οὗ ἔρχεται. Λυσιτελεῖ αὐτῷ εἰ λίθος μυλικὸς περίκειται περὶ τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ ἔρριπται εἰς τὴν θάλασσαν».
Δηλαδή, «Είναι αδύνατον να μην έλθουν τα σκάνδαλα∙ αλλοίμονον όμως σ’ εκείνον που τα προκαλεί. Είναι προτιμότερο γι’ αυτόν να κρεμάσει μια μυλόπετρα στον λαιμό του και να ριχτεί στη θάλασσα» (Λουκ. ΙΖ, 1-2).

Γ΄. Η ΣΧΕΣΗ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ
Αδιαφορία για την πνευματική ζωή και κατάρτισή μας.
Ανευθυνότητα, ραθυμία, ακηδία, αμέλεια.
Διασκεδάσεις, χαρτοπαιξία, γαστριμαργία, λαιμαργία, μέθη, ναρκωτικά.
Φιλαργυρία, απληστία, πλεονεξία, πλούτος, καταναλωτική μανία, πολυτέλεια, επιδίωξη βολέματος, ατομισμός.
Υποκρισία.
Αισχρολογία, αργολογία, φλυαρία.
Θυμός, οργή.
Υπερηφάνεια, οίηση, εγωισμός, υπεροψία, ματαιοδοξία, κενοδοξία, φιλαρχία, φιλοπρωτεία, μεγαλομανία, μεγαλοστομία, φιλαρέσκεια, επιδίωξη επαίνων, πείσμα, ισχυρογνωμοσύνη, δαιμονική αυτοπεποίθηση, ιδιοτροπία.
Αμαρτίες και πειρασμοί της σάρκας. Έλλειψη σεβασμού στο σώμα, που είναι ναός του Αγίου Πνεύματος.
Ανάγνωση ανήθικων περιοδικών, βιβλίων κ.λπ. ή θέαση ανήθικων κινηματογραφικών, θεατρικών, τηλεοπτικών έργων.
Ανήθικες σκέψεις, λογισμοί, φαντασίες.
Πορνεία, μοιχεία, αυνανισμός, κ.λπ. σαρκικά αμαρτήματα.
Έκτρωση.
Κι εδώ είναι αναγκαίο να κάνουμε κάποιες παρατηρήσεις.
Πολλοί άνθρωποι που έχουν πέσει σε σαρκικές αμαρτίες, δεν μιλούν γι’ αυτές στην εξομολόγηση, γιατί τις θεωρούν «φυσικές».
Μάλιστα πολλοί απ’ αυτούς προτείνουν στην εκκλησία να ..προσαρμοστεί στις σύγχρονες ανάγκες του ανθρώπου και να αλλάξει την ηθική της! Η ηθική όμως της εκκλησίας δεν είναι φούρνος του Χότζα για να αλλάξει σύμφωνα με τα βίτσια του καθενός. Η ηθική της εκκλησίας δεν είναι διαπραγματεύσιμη. Δεν έχει ανάγκη η εκκλησία αλλαγής, αλλά εμείς.
Άλλοι πάλι αντίθετα, θεωρούν τις αμαρτίες της 7ης εντολής , δηλαδή τις σαρκικές αμαρτίες, σοβαρότερες από τις άλλες. Και έτσι ή ντρέπονται να εξομολογηθούν, ή όταν εξομολογούνται στέκονται με επιμονή μόνον σ’ αυτές αφήνοντας άλλες που μπορεί να είναι βαρύτερες στα μάτια του Θεού.
Ας μην ξεχνάμε όμως, πως ο Χριστός, χωρίς να παραθεωρεί τη συγκεκριμένη αμαρτία, στάθηκε με ιδιαίτερη συμπάθεια και έδειξε μεγάλη ευαισθησία στους πόρνους. Δεν έκανε το ίδιο όμως με τους υποκριτές και τους φιλάργυρους.
Στους πρώτους μάλιστα απηύθυνε τα φοβερά εκείνα «Οὐαὶ» και την φράση : «ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι οἱ τελῶναι καὶ αἱ πόρναι προάγουσιν ὑμᾶς εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ», δηλαδή, σας βεβαιώνω πως οι τελώνες και οι πόρνες θα μπουν πριν από σας στη βασιλεία του Θεού» (Ματθ. ΚΑ, 31).
Γι’ αυτό και η εκκλησία έχει να επιδείξει ένα πλήθος αγίων, που το πάθος αυτό δεν μπόρεσε να σταθεί εμπόδιο στο δρόμο τους. Πολύ ωραία σημειώνει ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος:
«Είδα ψυχές που έρρεπαν με μανία στους σαρκικούς έρωτες. Αυτές λοιπόν αφού έλαβαν αφορμή μετανοίας από την γεύσι του αμαρτωλού έρωτος, μετέστρεψαν αυτόν τον έρωτα σε έρωτα προς τον Κύριον. Έτσι ξεπέρασαν αμέσως κάθε αίσθημα φόβου και εκεντρίσθηκαν στην άπληση αγάπη του Θεού. Γι’ αυτό και ο Κύριος στην αγνή εκείνη πόρνη (Λουκ. ζ΄37-48) δεν είπε ότι εφοβήθηκε, αλλά «ότι ηγάπησε πολύ» και κατώρθωσε εύκολα να αποκρούση τον ένα έρωτα με τον άλλον».
Από την άλλη πλευρά ο Χριστός δεν στέκεται στην αμαρτία που γίνεται μόνο με το σώμα, αλλά πάει πολύ βαθύτερα:
«᾿Εγὼ δὲ λέγω ὑμῖν ὅτι πᾶς ὁ βλέπων γυναῖκα πρὸς τὸ ἐπιθυμῆσαι αὐτὴν ἤδη ἐμοίχευσεν αὐτὴν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ». (Ματθ. Ε, 28).
Επομένως, σύμφωνα με τα λόγια του Κυρίου, όλοι είμαστε παραβάτες της 7ης εντολής. Και για να είμαστε ειλικρινείς , αν θέλουμε να μετρήσουμε τις καθημερινές μας πορνείες, θα χρειαζόμασταν ..ηλεκτρονικό υπολογιστή!
Αν δούμε ευρύτερα το αμάρτημα αυτό, θα αντιληφθούμε ότι πορνεία είναι κάθε χρησιμοποίηση του άλλου ανθρώπου για δικό μας όφελος, για δική μας ικανοποίηση. Μ’ αυτή την έννοια αν θέλουνε να ψάξουμε πόσες φορές έχουμε, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, χρησιμοποιήσει τους άλλους (τους φίλους, τους συγγενείς, τα παιδιά μας, τους υφισταμένους μας κ.λπ.) για τις δικές μας εγωκεντρικές επιθυμίες τότε θα χρειαζόμασταν οπωσδήποτε την βοήθεια των κομπιούτερς…!
Πέραν αυτού όμως, το σοβαρό μας σφάλμα είναι ότι σχεδόν όλοι μας πάμε κατευθείαν στην 7η εντολή, ενώ πριν υπάρχουν άλλες 6.
Σημειώσαμε πιο πάνω το αμάρτημα της φιλαργυρίας. Ελάχιστοι νοιώθουμε την ανάγκη να πούμε κάτι γι’ αυτό. Μπορεί να λέμε, «δεν σκότωσα, δεν έκλεψα, δεν εμοίχευσα» και όμως να έχουμε 5-6 διαμερίσματα και αρκετές καταθέσεις, ή κι αν δεν έχουμε, αυτό είναι το όνειρό μας και ο στόχος της ζωής μας. Έτσι, σαν διάθεση νά ‘μαστε φιλοχρήματοι και άπληστοι. Λησμονούμε τον λόγο του Ευαγγελίου :
«Ὁ ἔχων δύο χιτῶνας μεταδότω τῷ μὴ ἔχοντι…». Ξεχάσαμε πως αν ο Χριστός έδειξε συμπάθεια στους πόρνους, δεν έκανε το ίδιο με τον πλούσιο. Είναι τυχαίο ότι ο Χριστός κάνει την πιο τρομακτική περιγραφή της κόλασης στην παραβολή του πλουσίου και του Λαζάρου;
Είναι τυχαίο ότι ο Χριστός είπε για τους πλούσιους την φοβερή φράση: «ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι δυσκόλως πλούσιος εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. πάλιν δὲ λέγω ὑμῖν, εὐκοπώτερόν ἐστι κάμηλον διὰ τρυπήματος ραφίδος διελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν».
Δηλαδή, «Σας διαβεβαιώνω πως δύσκολα θα μπει πλούσιος στη βασιλεία του Θεού. Και σας το επαναλαμβάνω. Είναι ευκολότερο να περάσει καμήλα από την κλειδαρότρυπα παρά να μπει πλούσιος στην βασιλεία του Θεού» (Ματθ. ΙΘ, 23-24).
Γιατί ο φιλοχρήματος έχει μόνη του ελπίδα το χρήμα, που δεν τον αφήνει να δει τον διπλανό του. Και τόσο πολύ μεθάει απ’ αυτό το πάθος, που κάνει τα πάντα, πατάει επί πτωμάτων για να πλουτίσει. Κανείς δεν πλουτίζει δίχως αμαρτίες. Ο ίδιος ο μαθητής του Χριστού, ο Ιούδας, τον πρόδωσε για τριάκοντα αργύρια. Ένας άνθρωπος που πιστεύει στο χρήμα, δεν μπορεί να πιστεύει στον αληθινό Θεό…
Από το βιβλίο του π.Νεκταρίου Αντωνόπουλου Επιστροφή
(Μετάνοια και Εξομολόγηση). Εκδ.”Ακρίτα”
Πηγή:  inpantanassis.blogspot.gr 
πηγή μου

Η προσευχή των γραμμάτων

Η προσευχή των γραμμάτων
 
Άλφα για να Αγαπάω
Βήτα για να Βοηθώ Γάμα για να Γαληνεύω
Δέλτα για να Δεηθώ
Έψιλον ο Εξομολόγος
Ζήτα όπως η Ζωή
Ήτα όπως η Ηρεμία
Θήτα όπως λέω Θεός
Ιώτα όπως Ιησούς
Κάπα για να Κοινωνάω
Λάμδα για να Λυτρωθώ
Μι για να Μετανοώ
Νι όπως Ο Ναός
Ξι θα πει πως δεν Ξεχνάω
Όμικρον Ορθοδοξία
Πι όπως η Παναγία
Ρο όπως η Ρωμιοσύνη
Σίγμα όπως ο Σταυρός
Ταυ όπως η Ταπεινώτης
Ύψιλον η Υπακοή
Φι έχει το Φως το Άγιο
Χι έχει ο Χριστιανός
Ψι όπως το Ψαλτήρι
και Ωμέγα η Ωραιότης
πηγή

Ο πλούσιος δίνει λόγο για την ελεημοσύνη και ο φτωχός για την υπομονή

Ο πλούσιος δίνει λόγο για την ελεημοσύνη και ο φτωχός για την υπομονή

Και όχι μόνο ο πλούσιος , αλλά και ο φτωχός δίνει λόγο για την φτώχεια του αν υπόμεινε την φτώχεια του γενναία και με ευχαρίστηση, αν δεν απελπίστηκε, αν δε δυσανασχέτησε, αν δεν κατηγόρησε την πρόνοια του Θεού, βλέποντας άλλον να ζει τρυφηλή και σπάταλη ζωή, ενώ τον εαυτό του να είναι μέσα στην στέρηση.
Όπως δηλαδή ο πλούσιος δίνει λόγο για την ελεημοσύνη, έτσι και ο φτωχός δίνει λόγο για την υπομονή. Ή καλύτερα όχι μόνο για την υπομονή, αλλά και για την ελεημοσύνη την ίδια διότι η φτώχεια δεν είναι εμπόδιο για ελεημοσύνη. Και μάρτυρας είναι η χήρα, που έριξε τα δύο λεπτά και με την μικρή εκείνη εισφορά ξεπέρασε εκείνους, που κατέθεσαν πολλά ( Λουκ. 21, 1-4 ) . Και όχι μόνο οι πλούσιοι και οι φτωχοί, αλλά και οι άρχοντες και οι δικαστές εξετάζονται με πολλή ακρίβεια, αν τυχόν παραβίασαν τον δίκαιο, αν έβγαλαν αποφάσεις για τους δικαζομένους από εύνοια ή από απέχθεια, αν αποφάσισαν αντίθετα από ο,τι έπρεπε, διότι τους κολάκεψαν αν από μνησικακία έβλαψαν εκείνους που δεν είχαν δια πράξει καμιά αδικία.

Κρινόμαστε και για τα ακούσματα.

 Και όχι μόνο για τα λόγια μας κρινόμαστε, αλλά και για τα ακούσματα, όπως για παράδειγμα , αν παραδέχτηκες ψεύτικη κατηγορία εναντίον του πλησίον σου. «Να μην παραδεχθείς», λέει η Γραφή, «επιπόλαιο άκουσμα» ( Εξ. 23, 1 ). Αν όμως , όσοι δέχονται επιπόλαιο άκουσμα δεν θα επιτύχουν συγνώμη, όσοι δια βάλλουν και κατηγορούν, ποια απολογία θα έχουν; Είμαστε υπόλογοι και για τις σκέψεις μας. Και γιατί λέω για λόγια και για ακούσματα, την στιγμή που είμαστε υπόλογοι και για τις σκέψεις μας; Και αυτό ακριβώς για να δηλώσει ο Παύλος έλεγε? «Γι’ αυτό να μην κρίνετε κάτι πριν από τον καιρό του, μέχρι που να έρθει ο Κύριος , που θα ρίξει φως σε όσα είναι κρυμμένα στο σκοτάδι και θα φανερώσει τις προθέσεις των καρδιών» ( Α΄ Κορ. 4,5 ) . Και ο ψαλμωδός λέει? «Έτσι και κάθε ανθρώπινη σκέψη θα εξομολογηθεί σε εσένα» ( Ψαλμ. 75,11 ). Τι σημαίνει «κάθε ανθρώπινη σκέψη θα εξομολογηθεί σε εσένα»; Για παράδειγμα, αν με δόλο και πονηρή σκέψη μίλησες στον αδελφό σου, αν με το στόμα και την γλώσσα σου τον επαινούσες, μέσα σου όμως σκεπτόσουν το κακό του και τον φθονούσες.
Και πάλι ο Χριστός υπονοώντας τούτο ακριβώς , ότι δηλαδή θα τιμωρηθούμε όχι μόνο για τις πράξεις αλλά και για τις σκέψεις μας, έλεγε: «Όποιος βλέπει γυναίκα με πονηρή επιθυμία , έχει ήδη διαπράξει μέσα του μοιχεία με αυτήν» ( Ματθ. 5,28 ) . Αν και δεν διαπράχθηκε η αμαρτία, αλλά είναι ακόμα μέσα στην σκέψη, όμως ούτε έτσι μπορεί να μείνει ακατηγόρητος όποιος για το σκοπό αυτόν παρατηρεί με προσοχή τα κάλλη των γυναικών, με σκοπό να ανάψει την επιθυμία της πορνείας.
πηγή

Ο Άγιος Μηνάς

Ο Άγιος Μηνάς

Ὁ Ἅγιος Μηνᾶς γεννήθηκε στὴν Αἴγυπτο στὰ μέσα περίπου τοῦ 3ουαἰώνα μ.Χ. ἀπὸ γονεῖς εἰδωλολάτρες. Ὡστόσο, τὸ εἰδωλολατρικὸ περιβάλλον στὸ ὁποῖο μεγάλωνε, δὲν κατάφερε νὰ σκληρύνει τὴν καρδιά του ἡ ὁποία, ὅταν ἦλθε ἡ στιγμή, σκίρτησε ἀκούγοντας τὴν φωνὴ τοῦ «ἐτάζοντος καρδίας καὶ νεφρούς»(Ψλμ.7, 10) Θεοῦ καὶ ἔτσι ὁ ἔφηβος ἀκόμη, Μηνᾶς, ἔγινε χριστιανός.
Μεγαλώνοντας, ἐπέλεξε νὰ σταδιοδρομήσει στὸν Ρωμαϊκὸ στρατό, στὸ ἱππικὸ τάγμα τῶν Ρουταλικῶν, ὑπὸ τὴν διοίκηση τοῦ Ἀργυρίσκου. Ἡ ἕδρα τῆς μονάδας του ἦταν στὸ Κοτυάειον (σημερινὴ Κιουτάχεια) τῆς Μικρᾶς Ἀσίας. Ἐκεῖ ὁ Μηνὰς διακρίθηκε καὶ γιὰ τὴν φρόνησή του ἀλλὰ καὶ γιὰ τὸ ἀνδρεῖο του φρόνημα καὶ γι’ αὐτὸ ἔχαιρε ἐκτιμήσεως στὸ κύκλο τῶν στρατιωτικῶν. Δυστυχῶς ὅμως, τρεῖς αἰῶνες μετὰ τὴν ἔλευση τοῦ Χριστοῦ καὶ ὁ παλαιὸς κόσμος ἀκόμη δὲν ἤθελε νὰ δεχθεῖ τὸ λυτρωτικὸ μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως, παραμένοντας αὐτάρεσκα, ἐγωιστικὰ καὶ αὐτοκαταστροφικὰ προσκολλημένος στὴν φθορὰ καὶ τὸ σκοτάδι. Οἱ αὐτοκράτορες τῆς Ρώμης ἄρχισαν καὶ πάλι «πρὸς κέντρα λακτίζειν»(Πράξεις 26, 14). Ὁ Διοκλητιανὸς καὶ ὁ Μαξιμιανὸς διέταξαν διωγμὸ ἐναντίον τῶν λογικῶν προβάτων τοῦ Χριστοῦ, διωγμὸ ὁ ὁποῖος κράτησε ἀπὸ τὸ 303 ἕως τὸ 311 μ.Χ. Ἔτσι, οἱ Ρωμαῖοι στρατιῶτες διατάχθηκαν νὰ συλλαμβάνουν καὶ νὰ τυραννοῦν τοὺς χριστιανοὺς προσπαθώντας νὰ τοὺς κάνουν νὰ ἀλλαξοπιστήσουν. Αὐτὴ ἦταν καὶ ἡ πρώτη κρίσιμη στιγμὴ κατὰ τὴν ὁποία ὁ Μηνᾶς κλήθηκε νὰ πεῖ «τὸ μεγάλο ναὶ ἢ τὸ μεγάλο ὄχι». Ἡ πίστη του στὸν Χριστὸ νίκησε τὴν κοσμικὴ «σύνεση» καὶ λογική.
Ὁ Ἅγιος δὲν ἄντεξε, πέταξε στὴν γῆ τὴν στρατιωτική του ζώνη ἀπεκδυόμενος μ’ αὐτὸν τὸν τρόπο τὴν ἰδιότητα τοῦ στρατιώτη διώκτη τῶν χριστιανῶν, καὶ διέφυγε στὸ παρακείμενο ὄρος. Ἐκεῖ ἀσκήτευε, προτιμώντας τὴν συντροφιὰ τῶν θηρίων τῆς φύσης ἀπὸ τὴν συντροφιὰ τῶν ἀποθηριωμένων εἰδωλολατρῶν. Ἐκεῖ, «ἐν ἐρημίαις πλανώμενος καὶ ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς» (Ἑβρ. 11, 38), ἔζησε ἐπὶ ἀρκετὸ διάστημα μὲ νηστεία, ἀγρυπνία καὶ προσευχή. Ἡ ἀσκητικὴ ζωὴ καὶ ἡ ἡσυχία ἐθέρμαναν τὴν καρδιά του ἀνάβοντας τὸν θεῖο ἔρωτα καὶ τὸν πόθο τοῦ μαρτυρίου.
Ἔτσι, σὲ ἡλικία πενήντα περίπου ἐτῶν, μετὰ ἀπὸ θεία ἀποκάλυψη ὅτι εἶχε φτάσει ἡ ὥρα τοῦ μαρτυρίου, κατέβηκε στὴν πόλη, σὲ μέρα εἰδωλολατρικοῦ πανηγυριοῦ καὶ μὲ παρρησία, ἐν μέσῳ τῶν μαινομένων εἰδωλολατρῶν, ὁμολόγησε τὸν Χριστὸ ὡς τὸν ἕνα καὶ ἀληθινὸ Θεό, μυκτηρίζοντας τὰ κωφὰ καὶ ἀναίσθητα εἴδωλα. Συνελήφθη καὶ σύρθηκε δερόμενος μπροστὰ στὸν Πύρρο, τὸν διοικητὴ τῆς πόλεως. Ἐκεῖ, μιλώντας μὲ θάρρος, ἀποκάλυψε τὸ ὄνομά του, τὴν καταγωγή του, τὸ στρατιωτικό του παρελθὸν καί, φυσικά, διεκήρυξε μὲ τόλμη καὶ ἀταλάντευτη ἐπιμονὴ τὴν πίστη του στὸν Χριστό. Ὁδηγήθηκε στὴν φυλακὴ καὶ τὸ πρωὶ τῆς ἑπομένης ἡμέρας, μετὰ τὸ πέρας τοῦ εἰδωλολατρικοῦ πανηγυριοῦ, τὸν παρουσίασαν καὶ πάλι ἐνώπιον τοῦ ἡγεμόνος ὁ ὁποῖος τὸν κατηγόρησε ὅτι ἐξύβρισε τοὺς θεοὺς καὶ μάλιστα μπροστά του καὶ ὅτι λιποτάκτησε ἀπὸ τὸν στρατό. Ὁ Ἅγιος ἀποδέχθηκε τὶς κατηγορίες χωρὶς δισταγμό.
Ὁ Πύρρος, εὐλαβούμενος στὴν ἀρχὴ τὴν ἡλικία καὶ τὴν εὐκοσμία του, προσπάθησε μὲ λόγια καὶ ὑποσχέσεις ἀλλὰ καὶ μὲ ἀπειλὲς στὴν συνέχεια, νὰ τὸν ἀποσπάσει ἀπὸ τὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ. Ὅταν οἱ προσπάθειές του προσέκρουσαν στὴν σταθερὴ ἄρνηση τοῦ Ἁγίου, διέταξε νὰ τὸν ὑποβάλουν σὲ ἀνυπόφορα βασανιστήρια. Οἱ δήμιοι τὸν μαστίγωσαν τόσο πολὺ ὥστε ἄλλαξαν δυὸ καὶ τρεῖς φορὲς οἱ μαστιγωτές του. Τὸν κρέμασαν καὶ τὸν ἔγδερναν μέχρι ποὺ ἄρχισαν νὰ φαίνονται τὰ ἐσωτερικὰ ὄργανα τοῦ Ἁγίου. Ἔπειτα, σὰν νὰ μὴν ἔφθαναν αὐτά, ἔτριβαν τὸ καταπληγωμένο τοῦ σῶμα μὲ τρίχινο ὕφασμα καὶ στὸ τέλος τὸν ἔσερναν γυμνὸ καὶ κατακρεουργημένο πάνω σὲ μεταλλικὰ ἀγκάθια. Ὅλα τὰ ὑπέμενε μὲ γενναιότητα καὶ καρτεροψυχία ὁ Μάρτυς τοῦ Χριστοῦ, ἐφαρμόζοντας τὸ Εὐαγγελικὸ«καὶ μὴ φοβηθῆτε ἀπὸ τῶν ἀποκτεννόντων τὸ σῶμα, τὴν δὲ ψυχὴν μὴ δυναμένων ἀποκτεῖναι» (Ματθαῖος 10, 28).
Μάλιστα, τὴν ὥρα τοῦ μαρτυρίου, κάποιοι παλιοὶ συστρατιῶτες του τὸν προέτρεπαν νὰ θυσιάσει στὰ εἴδωλα λέγοντας ὅτι ὁ Θεός του θὰ τὸν δικαιολογήσει βλέποντας τὰ βασανιστήρια στὰ ὁποῖα τὸν ὑπέβαλλαν. Ὁ Ἅγιος ἀρνήθηκε ἀποφασιστικὰ καὶ τοὺς ἀπάντησε ὅτι προσφέρει θυσία ἀκόμη καὶ τὸν ἑαυτό του στὸν Χριστό, ὁ ὁποῖος τὸν ἐνδυναμώνει γιὰ νὰ ὑπομένει τὶς πληγές.
Ὁ ἡγεμόνας, θαυμάζοντας τὴν εὐστοχία καὶ τὴν σοφία τῶν ἀπαντήσεων τοῦ Μάρτυρα, τὸν ρώτησε ἀπορρημένος πὼς εἶναι δυνατὸν ἕνας τραχὺς στρατιώτης σὰν αὐτὸν νὰ μπορεῖ νὰ ἀπαντᾶ κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπο. Καὶ ὁ Ἅγιος, μὲ τὴ φώτιση τοῦ Θεοῦ, τοῦ ἀποκρίθηκε ὅτι αὐτὴ τὴν ἱκανότητα τὴν χαρίζει στοὺς μάρτυρές του ὁ Χριστός, ὅπως ἔχει ὑποσχεθεῖ στὸ Εὐαγγέλιο: «ὅταν δὲ προσφέρωσιν ὑμᾶς ἐπὶ τὰς συναγωγὰς καὶ τὰς ἀρχὰς καὶ τὰς ἐξουσίας, μὴ μεριμνᾶτε πὼς ἢ τί ἀπολογήσησθε ἢ τί εἴπητε. Τὸ γὰρ Ἅγιον Πνεῦμα διδάξει ὑμᾶς ἐν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ ἃ δεῖ εἰπεῖν» (Λουκᾶ ιβ’ 11 – 12).
Τότε, ἀπελπισμένος ὁ τύραννος, διέταξε νὰ τὸν ἀποκεφαλίσουν. Βαδίζοντας πρὸς τὸν τόπο τῆς ἐκτέλεσης ὁ Ἅγιος πρόλαβε νὰ ζητήσει ἀπὸ κάποιους κρυπτοχριστιανοὺς νὰ μεταφέρουν τὸ λείψανό του στὴν Αἴγυπτο.
Ὁ ἀποκεφαλισμός του ἔγινε τὴν 11η Νοεμβρίου στὶς ἀρχὲς τοῦ 4ου αἰ. μ.Χ. καὶ ἔτσι ἡ ψυχή του πέταξε χαρούμενη πρὸς τὸν Σωτῆρα Χριστὸ τὸν ὁποῖο τόσο ἐπόθησε ὁ Ἅγιος καὶ γιὰ τὸν ὁποῖο θυσιάσθηκε. Οἱ δήμιοι ἄναψαν φωτιὰ γιὰ νὰ κάψουν τὸ σῶμα του.
Ὅτι κατάφεραν οἱ χριστιανοὶ νὰ περισώσουν ἀπὸ τὴν πυρὰ τὸ μετέφεραν στὴν Αἴγυπτο καὶ τὸ ἔθαψαν κοντὰ στὴν Μαρεώτιδα λίμνη, νοτιοδυτικὰ τῆς Ἀλεξάνδρειας.
Στὸ σημεῖο ἐκεῖνο σταμάτησε, κατὰ τὴν παράδοση, ἡ καμήλα ποὺ μετέφερε τὰ λείψανα ἀρνούμενη πεισματικὰ νὰ προχωρήσει. Ἔτσι οἱ χριστιανοὶ κατάλαβαν ὅτι ἦταν θέλημα Θεοῦ νὰ ἐνταφιασθοῦν ἐκεῖ τὰ λείψανα τοῦ Ἁγίου.

Ἡ περιοχὴ τοῦ τάφου πολὺ σύντομα ἐξελίχθηκε σὲ προσκυνηματικὸ  λατρευτικὸ κέντρο.

Ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος, ὅταν ἦταν Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας ὁ Μέγας Ἀθανάσιος, ἀνήγειρε ναὸ πάνω στὸν τάφο τοῦ Ἁγίου. Σὲ λίγα χρόνια δημιουργήθηκε ἐκεῖ ἐκτεταμένο κτιριακὸ συγκρότημα τὸ ὁποῖο περιελάμβανε δύο ναούς, μοναστῆρι, ξενῶνες καὶ ἄλλες ἐγκαταστάσεις.

ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΗΝΑ
Κάποιος χριστιανὸς ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολη, ὁδεύοντας γιὰ τὸ πανηγύρι τοῦ Ἁγίου Μηνᾶ καὶ ἔχοντας μαζί του ἀρκετὰ χρήματα, κατέλυσε σὲ ἕνα ξενοδοχεῖο. Ὁ ξενοδόχος εἶδε τὰ ξένα χρήματα καί, κυριευμένος ἀπὸ ἀπληστία, σκότωσε τὸν προσκυνητή, τὸν διεμέλισε καὶ ἔβαλε τὰ κομμάτια του σὲ μία σπυρίδα (ζεμπίλι). Ἐνῶ σκεφτόταν ποὺ νὰ θάψει τὰ μέλη τοῦ θύματός του γιὰ νὰ μὴν ἀποκαλυφθεῖ τὸ ἔγκλημα, καταφθάνει στὸ ξενοδοχεῖο ἕνας ἔφιππος στρατιώτης, ὁ Ἅγιος Μηνᾶς, καὶ τὸν ρωτάει ἐπίμονα ποὺ βρίσκεται ὁ προσκυνητής. Ὁ ξενοδόχος τὸν διαβεβαιώνει ὅτι δὲν γνωρίζει τίποτε ἀλλὰ ὁ Ἅγιος ξεπεζεύει, εἰσέρχεται στὰ ἐνδότερά του ξενώνα, βρίσκει τὴν σπυρίδα, τὴν φέρνει μπροστά του καὶ τὸν ρωτάει μὲ φοβερὸ καὶ ἄγριο βλέμμα νὰ τοῦ πεῖ ποιὸς εἶναι ὁ νεκρός.
Τότε ὁ φονιὰς ἔφριξε, πέφτοντας ἄφωνος καὶ τρέμων στὰ πόδια τοῦ ἄγνωστου ἱππέα. Ὁ Ἅγιος συνάρμοσε τὰ μέλη τοῦ θύματος, προσευχήθηκε καὶ ἀνέστησε τὸ νεκρὸ προσκυνητὴ παραγγέλνοντάς του νὰ δοξάζει τὸν Θεό. Ὁ ἀναστημένος, σὰν νὰ εἶχε ἐγερθεῖ ἀπὸ τὸν ὕπνο, κατάλαβε ὅσα ἔπαθε, ἐδόξασε τὸν Θεὸ καὶ προσκύνησε τὸν Ἅγιο.
Μόλις ὁ φονιὰς συνῆλθε ἀπὸ τὸν τρόμο του καὶ σηκώθηκε, τοῦ πῆρε ὁ Ἅγιος τὰ κλεμμένα χρήματα καὶ τὰ ἐπέστρεψε στὸν προσκυνητὴ λέγοντάς του νὰ συνεχίσει τὸν δρόμο του.
Ἔπειτα, γιὰ νὰ ὁλοκληρώσει τὴν εὐεργεσία τοῦ Θεοῦ, στράφηκε πρὸς τὸν ξενοδόχο, τὸν ἔδειρε ὅπως τοῦ ἄξιζε, τὸν ἐνουθέτησε, τοῦ ἔδωσε συγχώρηση γιὰ τὸ ἔγκλημά του προσευχόμενος γι’ αὐτόν, καβάλησε τὸ ἄλογό του καὶ ἔγινε ἄφαντος. Τότε μόνο κατάλαβε ὁ ξενοδόχος ὅτι ὁ στρατιώτης αὐτὸς ἦταν ὁ Ἅγιος Μηνᾶς, γεγονὸς ποὺ θυμίζει τὴν ἐμπειρία τῶν δυὸ Ἀποστόλων κατὰ τὴν πορεία τους πρὸς Ἐμμαούς, μὲ τὴν συντροφιὰ τοῦ ἀναστημένου Χριστοῦ. (Λουκᾶ κδ’ 31).
Κάποιος πλούσιος χριστιανὸς ἔταξε στὸν Ἅγιο Μηνᾶ νὰ προσφέρει ἕναν ἀσημένιο δίσκο στὸ ναό του. Παρήγγειλε λοιπὸν στὸν ἀργυροχόο δύο δίσκους καὶ τοῦ ζήτησε στὸν μὲν ἕνα νὰ γράψει τὸ ὄνομα τοῦ Ἁγίου στὸν δὲ ἄλλον τὸ ὄνομα τὸ δικό του. Ἐπειδὴ ὅμως ὁ δίσκος ὁ προορισμένος γιὰ τὸν Ἅγιο ἔγινε λαμπρότερος καὶ ὡραιότερος, ὁ χριστιανός, ἀπὸ ἀπληστία κινούμενος, δίχως νὰ ντραπεῖ τὸν κράτησε γιὰ τὸν ἑαυτό του.
Ταξιδεύοντας λοιπὸν στὴ θάλασσα, δείπνησε στὸ πλοῖο χρησιμοποιώντας ἀσυλλόγιστα καὶ χωρὶς εὐλάβεια τὸν δίσκο τοῦ Ἁγίου. Μετὰ τὸ δεῖπνο ὁ ὑπηρέτης τοῦ ἀνευλαβοῦς χριστιανοῦ προσπάθησε νὰ πλύνει τὸν δίσκο στὴ θάλασσα μὲ ἀποτέλεσμα νὰ τοῦ πέσει στὸ νερὸ καὶ νὰ βυθισθεῖ. Τότε ὁ νεαρὸς ὑπηρέτης φοβήθηκε πολύ, σάστισε καί, προσπαθώντας νὰ πιάσει τὸν δίσκο, ἔπεσε καὶ αὐτὸς στὴ θάλασσα.
Ὅταν ὁ κύριός του ἀντελήφθη τὸ συμβάν, συναισθάνθηκε ὅτι πλήρωνε τὰ ἐπίχειρα τῆς ἀπληστίας του καὶ τυπτόμενος ἀπὸ τὴν συνείδησή του, παρακαλοῦσε τὸν Θεὸ νὰ βρεῖ ἔστω τὸ λείψανο τοῦ μικροῦ ὑπηρέτη του, τάζοντας νὰ δώσει στὸ ναὸ τοῦ Ἁγίου Μηνᾶ καὶ τὸν δεύτερο δίσκο, καὶ τὰ χρήματα ποὺ ἄξιζε ὁ χαμένος στὴ θάλασσα δίσκος. Ἀφοῦ βγῆκε στὴ στεριὰ περίμενε μὲ ἀγωνία στὴν ἀκρογιαλιὰ μήπως καὶ ἐκβρασθεῖ τὸ πτῶμα τοῦ ὑπηρέτη. Καὶ ἐνῶ παρατηροῦσε τὴν θάλασσα, βλέπει τὸν μικρὸ νὰ βγαίνει ζωντανὸς ἀπὸ τὸ νερὸ κρατώντας στὰ χέρια του καὶ τὸν ἀσημένιο δίσκο τοῦ Ἁγίου!
Ὁ πλούσιος ἔφριξε ἀπὸ τὸ θαῦμα καὶ ἔβγαλε φωνὴ μεγάλη τὴν ὁποία ἀκούγοντας οἱ ἐπιβάτες τοῦ πλοίου βγῆκαν ὅλοι ἔξω καί, βλέποντας τὸ συμβάν, ρωτοῦσαν τὸν ὑπηρέτη, ποὺ τοὺς διηγήθηκε τὰ ἑξῆς: «Μόλις ἔπεσα στὴ θάλασσα, παρουσιάσθηκαν μπροστά μου τρεῖς ἄνθρωποι. Ὁ μεγαλύτερος ἀπὸ αὐτοὺς φοροῦσε στρατιωτικὴ στολή, ὁ ἄλλος ἦταν νεαρὸς καὶ ὁ τρίτος ἦταν Διάκονος. Αὐτοὶ οἱ τρεῖς μὲ πῆραν μαζί τους ἀπὸ τὸν βυθὸ καὶ περπατώντας χθὲς καὶ σήμερα, μὲ ἔφεραν μέχρι ἐδῶ».
Ὁ κύριος του παιδιοῦ καὶ οἱ ἐπιβάτες τοῦ πλοίου ἀκούγοντας τὸ ἐξαίσιο θαῦμα, ἐδόξαζαν τὸν Θεὸ καὶ ἐθαύμαζαν γιὰ τοὺς τρόπους ποὺ χρησιμοποιεῖ προκειμένου οἱ ἄνθρωποι «εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθείν» (Β’ Τιμοθ. γ’ 7).
Οἱ τρεῖς ποὺ ἔσωσαν τὸν ὑπηρέτη ἦταν ὁ Ἅγιος Μηνᾶς (ὁ στρατιωτικός), ὁ Ἅγιος Βίκτωρ (ὁ νεαρός) καὶ ὁ Ἅγιος Βικέντιος (ὁ Διάκονος).
Οἱ δυὸ τελευταῖοι Ἅγιοι ἐμαρτύρησαν τὴν ἴδια ἡμέρα μὲ τὸν Ἅγιο Μηνᾶ. Τὸν 2ο αἰώνα μ.Χ. ὁ Ἅγιος Βίκτωρ γδάρθηκε ζωντανὸς ἀπὸ τοὺς εἰδωλολάτρες καὶ τὸν 3ο αἰώνα μ.Χ. ὁ Ἅγιος Βικέντιος πέθανε ἔπειτα ἀπὸ σταύρωση καὶ ἐξάρθρωση τῶν μελῶν στὴν ὁποία τὸν ὑπέβαλαν οἱ βασανιστές του. Τιμῶνται μαζὶ μὲ τὸν Ἅγιο Μηνᾶ τὴν 11η Νοεμβρίου.
Ἀκόμη ἕνα θαῦμα τοῦ Ἁγίου Μηνᾶ ἔλαβε χώρα τὸ 1826 στὸ Ἡράκλειο τῆς Κρήτης, πόλη στὴν ὁποία ἰδιαιτέρως τιμᾶται ὁ Ἅγιος. Τὸ 1821, μετὰ τὴν ἔκρηξη τῆς μεγάλης Ἑλληνικῆς Ἐπανάστασης ἐναντίον τῶν Τούρκων, οἱ κατακτητὲς προχώρησαν σὲ σφαγὲς χιλιάδων ἀμάχων σὲ πολλὲς περιοχές. Ἀπὸ τοὺς πρώτους ποὺ πλήρωσαν μὲ τὸ αἷμά τους τὴν ἐπανάσταση ἦταν καὶ οἱ κάτοικοι τῆς Κρήτης. Μεταξὺ τῶν χιλιάδων θυμάτων ἦταν ὁ Μητροπολίτης Κρήτης, οἱ Ἐπίσκοποι Χανίων, Κνωσοῦ, Χερσοννήσου, Λάμπης, Σητείας κ.ἄ. οἱ ὁποῖοι ἐσφάγησαν, τὴν 24η Ἰουνίου 1821, στὸν περίβολο τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ τοῦ Ἡρακλείου. Μάλιστα ὁ ἱερουργῶν ἱερέας ἐσφάγη πάνω στὴν Ἁγία Τράπεζα!
Πέντε χρόνια ἀργότερα, τὸ 1826, οἱ Τοῦρκοι τοῦ Ἡρακλείου σχεδίαζαν νὰ προβοῦν σὲ σφαγὴ τῶν Χριστιανῶν, καὶ πάλι στὸν Μητροπολιτικὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Μηνᾶ, στὶς 18 Ἀπριλίου, ἡμέρα τοῦ Πάσχα, τὴν ὥρα τῆς Ἀναστάσιμης Θείας Λειτουργίας γιὰ νὰ πιάσουν τοὺς Χριστιανοὺς ἀπροετοίμαστους. Γιὰ ἀντιπερισπασμὸ ἔβαλαν φωτιὰ σὲ διάφορα ἀπομακρυσμένα σημεῖα τῆς πόλης, ἐνῶ ὁπλισμένα στίφη εἶχαν συγκεντρωθεῖ ἔξω ἀπὸ τὸ ναό, περιμένοντας τὴν ὥρα τῆς ἀναγνώσεως τοῦ Εὐαγγελίου γιὰ νὰ εἰσβάλουν καὶ νὰ ἀρχίσουν τὴν σφαγή.
Μόλις ὅμως ἄρχισε ἡ ἀνάγνωση ἐμφανίσθηκε ἕνας ἀσπρομάλλης ἡλικιωμένος ἱππέας ποὺ ἔτρεχε γύρω ἀπὸ τὸ ναὸ κραδαίνοντας τὸ ξίφος του καὶ κυνηγώντας τοὺς ἐπίδοξους σφαγεῖς οἱ ὁποῖοι τράπηκαν πανικόβλητοι σὲ φυγή. Ἔτσι σώθηκαν οἱ πολύπαθοι Χριστιανοὶ τοῦ Ἡρακλείου ἀπὸ τὸν φοβερὸ κίνδυνο.
Οἱ Τοῦρκοι νόμισαν ὅτι ὁ καβαλάρης ἦταν μουσουλμάνος πρόκριτος ἀπεσταλμένος ἀπὸ τὸν Διοικητὴ τῆς πόλης γιὰ νὰ ματαιώσει τὴν σφαγή. Ὅταν διαμαρτυρήθηκαν στὸν Διοικητή, αὐτὸς τοὺς διαβεβαίωσε ὅτι δὲν γνώριζε τίποτε καὶ μάλιστα διαπιστώθηκε ὅτι ὁ συγκεκριμένος πρόκριτος δὲν εἶχε βγεῖ καθόλου ἀπὸ τὸ σπίτι του.
Κατάλαβαν τότε οἱ Τοῦρκοι ὅτι ἐπρόκειτο γιὰ θαῦμα τοῦ Ἁγίου Μηνᾶ, κοινοποίησαν τὸ γεγονὸς στοὺς Ἕλληνες καὶ ἀπὸ τότε οἱ Μουσουλμάνοι ηὐλαβοῦντο πολὺ τὸν Ἅγιο, προσφέροντας μάλιστα καὶ δῶρα στὸ ναό του. Τὸ θαῦμα αὐτὸ τοὺ Ἁγίου Μηνᾶ καθιερώθηκε νὰ τιμᾶται στὸ Ἡράκλειο τὴν Τρίτη της Διακαινησίμου, ὁπότε καὶ ἐκτίθεται σὲ προσκύνηση, κατὰ τὸν ἑσπερινό, λείψανο τοῦ Ἁγίου.
«Μεταξὺ τῶν ἀδικημένων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι καὶ ὁ Ὁσιώτατος πατὴρ Γεώργιος, ὁ Χατζή – Γεώργης, ὁ ὁποῖος εἶναι ἕνας σύγχρονος Ἅγιος τῆς ἐποχῆς μας, ἀλλά, μποροῦμε νὰ ποῦμε, καὶ μεγάλος Ἅγιος, ἀνάλογα μὲ τὴν ἐποχή μας», γράφει ὁ Γέρων Παϊσιος ὁ Ἁγιορείτης.
Ὁ Γέρων Χατζή Γεώργης (1809 – 1886), «ὁ μέγας καὶ περιβόητος ἀσκητής», ἀσκήτευσε στὸ Ἅγιον Ὄρος ἐπὶ μακρὸ χρονικὸ διάστημα. Ἐπὶ ἀρκετὰ χρόνια ἔμενε στὴν Κερασιά, στὸ μεγάλο Κελὶ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου καὶ Ἁγίου Μηνᾶ, ὡς ὑποτακτικός του Πάπα  Νεόφυτου στὴν ἀρχὴ καὶ ὡς Γέρων τῆς Συνοδείας ἀπὸ τὸ 1848 καὶ ἔπειτα. «Κάποτε, ἐνῶ ὁ Γέροντας ἠσχολεῖτο μὲ τὸ ἐργόχειρο, κατὰ λάθος κατάπιε μεγάλη βελόνα καὶ προσευχήθηκε πρὸς τὸν μεγαλομάρτυρα Μηνᾶ.
«Στάθηκε τότε ὁ Ἅγιος ἐνώπιόν του, ἔβαλε τὸ χέρι στὸν λαιμό του καὶ ἔβγαλε τὴν βελόνα».
Τὸ 1942, κατὰ τὸν Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οἱ ὑπὸ τὸν Ρόμμελ δυνάμεις τοῦ Ἄξονα στὴν Ἀφρικὴ εἶχαν καταφέρει νὰ προελάσουν τόσο ὥστε νὰ εἶναι ὁρατὸς ὁ κίνδυνος νὰ φθάσουν στὴν Διώρυγα τοῦ Σουέζ. Στὴν περιοχὴ τοῦ Ἐλ Ἀλαμέϊν (ἀραβικὴ παραφθορὰ τοῦ ὀνόματος τοῦ Ἁγίου Μηνᾶ), ὅπου βρίσκονταν τὰ ἐρείπια ναοῦ τοῦ Ἁγίου Μηνᾶ καὶ ἴσως καὶ ὁ τάφος του, οἱ ἀντίπαλες δυνάμεις προετοιμάζονταν γιὰ τὴν ἀποφασιστικὴ σύγκρουση ἡ ὁποία θὰ ἔκρινε τὸ ἂν οἱ σύμμαχοι θὰ κατάφερναν νὰ παραμείνουν στὴν Ἀφρική.
Μεταξὺ τῶν συμμαχικῶν στρατευμάτων βρισκόταν καὶ ἑλληνικὴ στρατιωτικὴ δύναμη, ἡ ὁποία πῆρε μέρος στὴ μάχη. Ἕνα ἀπὸ τὰ βράδια ἐκεῖνα, πολλοὶ στρατιῶτες εἶδαν τὸν Ἅγιο Μηνᾶ νὰ βγαίνει ἀπὸ τὰ ἐρείπια τοῦ ναοῦ του ὁδηγώντας ἕνα καραβάνι μὲ καμῆλες, ὅπως ἀπεικονίζεται σὲ μία ἀπὸ τὶς παλαιὲς ἁγιογραφίες τοῦ ναοῦ του, καὶ νὰ μπαίνει μέσα στὸ στρατόπεδο τῶν ἐχθρικῶν δυνάμεων.
Ἡ ἐμφάνιση αὐτὴ κατατρόμαξε τοὺς Γερμανοὺς καὶ ὑπονόμευσε καίρια τὸ ἠθικό τους, πράγμα ποὺ συνέβαλε καθοριστικὰ στὴ νίκη τῶν συμμαχικῶν δυνάμεων.
Σὲ ἀνταπόδοση τῆς εὐεργεσίας αὐτῆς τοῦ Ἁγίου παραχωρήθηκε στὸ Πατριαρχεῖο Ἀλεξανδρείας ὁ τόπος ἐκεῖνος καὶ ξανακτίσθηκε ὁ ναὸς καθὼς καὶ μοναστήρι τοῦ Ἁγίου Μηνᾶ.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Τοὺς μεγίστους ἀγῶνας τοῦ μαρτυρίου σου, καρτεροψύχως ἀνύσας Μεγαλομάρτυς Μηνᾶ, οὐρανίων δωρεῶν λαμπρῶς ἠξίωσαι, καὶ θαυμάτων αὐτουργός, ἐκ Θεοῦ ἀναδειχθείς, προστάτης ἡμῖν ἐδόθης, καὶ βοηθὸς ἐν ἀνάγκαις, καὶ ἀντιλήπτωρ ἐναργέστατος.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τῶν σὺν αὐτῷ Μαρτύρων. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Τρισάριθμον σύνταγμα, τῶν Ἀθλητῶν τοῦ Χριστοῦ, συμφώνως τιμήσωμεν, ὡς καθαιρέτας ἐχθροῦ, Μηνᾶν τὸν ἀοίδιμον, Βίκτωρα τὸν γενναῖον, καὶ Βικέντιον ἅμα, τούτοις συνευφημοῦντες, Στεφανίδα τὴν θείαν. Αὐτῶν Χριστῷ ἱκεσίαις, πάντας ἐλέησον.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Τῆς στρατείας ἥρπασε τῆς ἐπικήρου, καὶ ἀφθάρτου ἔδειξε, σὲ Ἀθλοφόρε κοινωνόν, Μηνᾶ Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ τῶν Μαρτύρων ἀκήρατος στέφανος.

Ἕτερον Κοντάκιον τῶν σὺν αὐτῷ Μαρτύρων. Ἦχος πλ. δ’. Ὡς ἀπαρχὰς τῆς φύσεως.
Ὡς εὐσεβείας Μάρτυρας, καὶ Ἀθλητὰς θεόφρονας, ἡ Ἐκκλησία γεραίρει δοξάζουσα, μαρτυρικοῖς ἐν ᾄσμασι, Μηνᾶν τε Βίκτωρα καὶ Βικέντιον χαίρουσα, καὶ Στεφανίδα τὴν γενναιόφρονα, καὶ Χριστὸν μεγαλύνει, τὸν τούτους δοξάσαντα.

Μεγαλυνάριον.
Φύλαξ καὶ θερμότατος ἀρωγός, πέλων Ἀθλοφόρε, τῶν καλούντων σε ἐν παντί, πλήρου τὰς αἰτήσεις, Μηνᾶ θαυματοβρύτα, τῶν πόθῳ ἐκζητούντων, τὴν σὴν ἀντίληψιν.

Ἕτερον Μεγαλυνάριον τῶν σὺν αὐτῷ Μαρτύρων.
Ὕμνοις φιλομάρτυρες ἱεροῖς, Μηνᾶν τὸν γενναῖον, καὶ τὸν Βίκτωρα τὸν στερρόν, σὺν τῷ Βικεντίῳ, καὶ Στεφανίδι ἅμα, τοὺς ἀριστεῖς τοῦ Λόγου, ἐγκωμιάσωμεν.

πηγή

...Ευτυχώς!

Καίτη Στάπα

10 Νοεμβρίου στις 3:27 μ.μ. ·

Ω! Παναγιά μου, το "Σημείο" σου! ( Εδώ μ' έσωσε η Παναγία Γοργοϋπηκόου με όραμά της, πριν 5 χρόνια! Από τότε, μόνο με τα πόδια!) Katerina Noima

Κινηματογραφική καραμπόλα στον Περιφερειακό με ελαφρά τραυματίες - Η Θεσσαλία online

Καραμπόλα έξι αυτοκινήτων και ενός λεωφορείου σημειώθηκε στον Περιφερειακό δρόμο του Βόλου, κοντά στον κόμβο Φυτόκου, λίγο μετά τη 1 το μεσημέρι, χωρίς...

e-thessalia.gr

SOS γραμμή 1069!

Υποστηρίξτε το έργο μας on-line με ένα απλό κλικ...

• 

Για 8η συνεχόμενη χρονιά, η διαδικασία επιλογής προγραμμάτων ΜΚΟ προς χρηματοδότηση για το έτος 2014 βρίσκεται σε εξέλιξη, με την έναρξη της on-line ψηφοφορίας στο Facebook page της Global Sustain.

H οργάνωση ΜΕΙΝΕ ΔΥΝΑΤΟΣ, συμμετέχει με το πρόγραμμα:

"Συνέχιση λειτουργίας για το 2015 της εθνικής γραμμής υποστήρίξης ανθρώπων που εμπλέκονται με τον καρκίνο - 1069"

Οποιοσδήποτε πολίτης που εμπλέκεται με τον καρκίνο από όλη την Ελλάδα, μπορεί να καλεί το 1069, μέσω σταθερής ή κινητής τηλεφωνίας. Η χρέωση για τον καλούντα είναι αυτή της αστικής κλήσης, του τηλεπικοινωνιακού παρόχου που έχει σχετική σύμβαση.

Από το 2010 έως και σήμερα πάνω από 6.000 άνθρωποι που εμπλέκονται με τον καρκίνο, κάλεσαν στη γραμμή και ζήτησαν την υποστήριξή μας. Στην γραμμή βρίσκονται και απαντούν ειδικευμένοι επιστήμονες της ψυχικής υγείας παρέχοντας πληροφόρηση & ψυχολογική υποστήριξη!

Εκτιμώμενο συνολικό κόστος προγράμματος: 35.000 Ευρώ

Ζητούμε την υποστήριξή σας, με ένα απλό και άνευ κόστους κλικ, για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε τη λειτουργία της Εθνικής Γραμμής 1069, το 2015.

Κάθε επισκέπτης μπορεί να συμμετάσχει μόνο μια φορά με το ίδιο e-mail και πρέπει υποχρεωτικά να ψηφίσει τουλάχιστον δύο (2) ΜΚΟ.

Δικαίωμα στην ψηφοφορία έχουν όλοι!

Κάντε κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο, ψηφίστε το πρόγραμμά του ΜΕΙΝΕ ΔΥΝΑΤΟΣ και διαδώστε το στους φίλους σας.

https://www.facebook.com/GlobalSustain/app_328997750532910

Σημειώνεται ότι η ηλεκτρονική ψηφοφορία θα διαρκέσει από 03/11/2014 έως 08/12/2014.

Η τελική επιλογή για την ετήσια χρηματοδότηση Προγραμμάτων ΜΚΟ της Global Sustain θα γίνει με βάση:

• τα αποτελέσματα της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας,
• τη γνώμη της Ειδικής Επιτροπής.

Η διαδικασία θα ολοκληρωθεί τον Δεκέμβριο, με τη συνεδρίαση της Ειδικής Επιτροπής για την επικύρωση των αποτελεσμάτων της ψηφοφορίας και την ανάδειξη των Προγραμμάτων των ΜΚΟ, που θα λάβουν τη χρηματοδότηση για το έτος 2014.

Το κλείσιμο του «Χαμόγελου του Παιδιού» προανήγγειλε ο πρόεδρός του

Ως «ταφόπλακα» για τα 13 σπίτια που λειτουργεί ο σύλλογος «Το Χαμόγελο του Παιδιού» παρέχοντας φροντίδα και ασφάλεια σε 330 παιδιά, χαρακτήρισε σε σημερινή συνέντευξη Τύπου ο πρόεδρος του συλλόγου, Κώστας Γιαννόπουλος, την πρόσφατη απόφαση του υπουργείου Εργασίας σχετικά με τις προϋποθέσεις για την ίδρυση και λειτουργία φορέων παιδικής προστασίας.
Γιορτάζοντας από τη μια τα 20 χρόνια τού «Χαμόγελου», ανησυχώντας από την άλλη για το μέλλον της μεγάλης οικογένειας που δημιουργήθηκε στο πέρασμα του καιρού, ο κ. Γιαννόπουλος επισήμανε τον αποκλεισμό ουσιαστικά του «Χαμόγελου» και άλλων φορέων, που θα αναγκαστούν να κλείσουν, αν εφαρμοστεί η συγκεκριμένη απόφαση (ΦΕΚ β” 2792/17-10-14).
Ειδικότερα, σύμφωνα με τον κ. Γιαννόπουλο, γίνεται διάκριση μεταξύ παιδιών που μεγαλώνουν σε χώρους που ανήκουν σε Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου (ΝΠΙΔ) και σε χώρους του Δημόσιου Τομέα, καθότι οι αναφερόμενες προϋποθέσεις αφορούν μόνο τα ΝΠΙΔ. Παράλληλα, τόνισε ότι δεν διασφαλίζεται καμία διαμόρφωση οικογενειακού προτύπου για τα παιδιά, όπως προβλέπεται στη σύσταση της Επιτροπής Υπουργών προς τα κράτη- μέλη για τα δικαιώματα των παιδιών που ζουν σε ιδρύματα παιδικής προστασίας.
Ο δήμαρχος Αμαρουσίου, Γιώργος Πατούλης, αναφέρθηκε στο σπίτι του «Χαμόγελου» στο Μαρούσι που φιλοξενεί 26 παιδιά και δήλωσε πως η συμπαράσταση του δήμου είναι αυτονόητη. Επίσης δεσμεύτηκε πως και ως πρόεδρος της ΚΕΔΕ θα βοηθήσει με κάθε δυνατό μέσο.
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ
πηγή μου

Τα παιδιά!!! Τα παιδιά...

ΚΑΠΟΙΟΣ έπρεπε να το ΚΑΝΕΙ- ΟΤΑΝ οι Μαθητές ΞΕΦΤΥΛΙΣΑΝ τον Πρετεντέρη στην Εκπομπή του (ΒΙΝΤΕΟ)

Οι μαθητές αξιοποίησαν με τον καλύτερο τρόπο την παρουσία τους στην εκπομπή απευθύνοντας ερωτήσεις και αιτήματα στον υφ. Παιδείας και στο τηλεοπτικό πάνελ.

«2000 καθηγητές σε διαθεσιμότητα εδώ και ενάμιση χρόνο» είπε με το αφοπλιστικό της χαμόγελο η νεαρή μαθήτρια για να σπεύσει ο καθεστωτικός δημοσιογράφος του τηλεοπτικου σταθμου, να επιχειρήσει να εκμαιεύσει πολιτική καθοδήγηση και υποκίνηση «Αυτό που το έμαθες, Ιωάννα μου;», αλλά την πάτησε… «Είμαι κόρη εκπαιδευτικών» απάντησε η χαμογελαστή Ιωάννα και συμπλήρωσε ότι οι μισθοί των γονιών της είναι υποδεκαπλάσιοι των μισθών που παίρνετε και δεν μπορείτε να αποκωδικοποιήσετε το αίτημα μας. Δεν αντέχουμε άλλο».
Λίγο νωρίτερα,σύμφωνα με το left.gr, οι μαθητές αξιοποίησαν με τον καλύτερο τρόπο την παρουσία τους στην εκπομπή απευθύνοντας ερωτήσεις και αιτήματα στον υφ. Παιδείας και στο τηλεοπτικό πάνελ. «Κάντε κάτι για τις περιορισμένες επιλογές που έχουμε κάντε κάτι» ήταν το αίτημα προς τον υφ. Παιδείας Αλ. Δερμετζόπουλο. Ενώ τα δύο νέα παιδιά απηύθυναν κάλεσμα προς τους συμμαθητές τους, από την εκπομπή του Γ. Πρετεντέρη για τη συνέχιση του αγώνα τους μέχρι την τελική νίκη. «Προχωράμε με γενικές συνελεύσεις, μαζικές κινητοποιήσεις και φτάνουμε μέχρι το τέλος. Το μήνυμα έχει δοθεί στη μαθητική κοινωνία και έχουμε φτάσει στο όριο της ανατροπής. Το τέλος είναι η δικαίωση των μαθητικών αιτημάτων.» –

πηγή

πηγή μου

και αλλάζουμε...

Ξύπνησα πολύ νωρίς... και αλλάζουμε...

Μαρινέλα - (Δώρος Γεωργιάδης - Σώτια Τσώτου)

Πόρτες και παράθυρα...

Είναι κάποιες αναρτήσεις που κλείνω τα σχόλια.
Δεν είναι στημένο, προκύπτει εκείνη τη στιγμή, που σημαίνει έντονη φόρτιση και μη διάθεση διαλόγου, επί του θέματος. (Του όποιου.)
Μετά, όταν περάσει η φόρτιση, δεν έχω πρόβλημα.
Αλλά... πού να ψάχνω μετά, να τις βρω, να τις ανοίξω;
Γι' αυτό κάνω μια γενική ανάρτηση, θα την καρφιτσώσω και στο "ντουβάρι", δίπλα, τυχόν απορίες, να τις λύνω εκεί.
Βρήκα κι ένα βιντεάκι του 2009, πετυχημένο μεν, αλλά τότε το You Tube δεν δεχόταν Ελληνικούς χαρακτήρες, τι να πρωτοδιορθώσεις τώρα;

Της αιώνιας στιγμής!

Μη μου μιλάτε...
Είχα μετωπική με τον Ιούνιο του 2010...
Πήγα να βρω Γιάννη Ρίτσο που σαν χθες, 11/11, Έφυγε, Αν Φεύγουν ποτέ τέτοιοι Άνθρωποι και "έπεσα" κατά πάνω του...
Το βιντεάκι, ναι, έχει τα χάλια του, πόσο μάλλον η διακεκομμένη τότε, πρόβα μου!
Να είσαι όλη μέρα πτώμα στο μαγαζί, να περιμένουν όλα από σένα τάξη, καθαριότητα και ετοιμασία για την εκδήλωση της ποίησης, να είσαι άρρωστη και.... και... να πρέπει εσύ να συντονίσεις, και ναι, να πεις, γιατί επιβάλλεται ν' ακουστεί η "σονάτα του σεληνόφωτος", κι αν δεν προλάβεις να την κάνεις πρόβα... θα γίνεις ρεζίλι στο κοινό!
Ποιό κοινό; Εκεί μου είπαν, "είχα γίνει μια άλλη, δεν το περίμεναν πως έκρυβα τέτοια ταλέντα!" (την τύφλα μου!) εκτός από μία κυρία... που μου είπε: "Έπρεπε να το κάνεις κι άλλες πρόβες, Κατερίνα!" (γκρρρ, ήθελα να της δώσω την σφουγγαρίστρα και την χλωρίνη να απολυμάνει την τουαλέτα, αλλά... δεν μίλησα! Είχε δίκιο, το αποτέλεσμα μετράει, απ' αυτό κρίνεσαι, τα εμπόδια είναι δικαιολογίες!)
Τελικά... πέρα απ' το ότι την άλλη μέρα βρέθηκα εκτάκτως Νοσοκομείο, ευτυχώς για μένα, τελικά, δεν ντρέπομαι τώρα, με "κάτι" τέτοια ενθύμια!
Άλλα ήθελα να γράψω, αλλού μ' έβγαλε, δεν πειράζει!
Δέχομαι τις στιγμές, όπως έρχονται!
Για να έρχονται, κάποιον λόγο θα έχουν!
Μπορούν να περιμένουν κάποιες εξηγήσεις που ήθελα να κάνω!
Πάμε, Γιάννη Ρίτσο! Αθάνατος!
Η Σονάτα σου, μαζί με την αρκούδα, εδώ, ακόμα!

Στα "ψηλά", σταθερά!

Στιγμές
 

 Κρυφή Ευχή
 

 Έχουμε ακόμα δρόμο ...

 

 Πολύ!

Τι είπατε; Δεν σας τον σύστησα;
Φώτης Τάμπας το όνομα της "ζεστής" φωνής που ακούσατε και του ρομαντικού αγοριού που είδατε!
Κι αν φαίνεται ότι τον ξέχασα, παρεπιπτόντως... τον βλέπω κάθε μέρα, καθότι είναι τοιχοκολλημένος σ' ένα δωμάτιο του σπιτιού μου, καθότι... τίποτα δεν γίνεται τυχαία, σ' αυτή τη ζωή!

Το Souper Boy!

Για τον Στέφανο Κάκκο, σας έχω ξαναμιλήσει, στο παλιότερο μπλογκ.
Δεν τα πάω τα Αγγλικά, αλλά αυτό το παιδί είναι το Souper Boy! 
Διαθέτει πολυποίκιλα ταλέντα, μα και τόση τρέλλα!
Αφού και στις φώτο, προσπαθώντας να τις "κλέψω", με μπέρδεψε με την "σοφία" του!
Τις έκλεψα έτσι! Τι να κάνω;

Εδώ, δόση ποικίλης τρέλας και ταλέντου, σε δικό του τραγούδι!


 Κι εδώ, με το πρώην μαλλί κοκκόρι!  Ευτυχώς το έκοψε!
Σ' αγαπάμε, αγόρι και σε περιμένουμε!
Περαστικούλια!!!

Έχει φωνή σφραγίδα!

Είχα ακούσει την φωνή αυτού του παιδιού, σε μια συναυλία στην παραλία, πριν χρόνια.
Θυμάμαι την τότε ανατριχίλα μου, την θάλασσα που σώπασε, να τον ακούσει...
Μετά, τον βρήκα στο Φεις, μετά, μέσα στην κοσμοσυρροή... και στα προβλήματά μου, τον έχασα!
Χθες, προχθές, μέρες είναι, τον ξαναβρήκα τυχαία και χάρηκα πολύ, γιατί αυτή η ιδιαίτερη φωνή, προχωρά, όπως της πρέπει!
Ιορδάνη Σιδηρόπουλο το λένε το παλληκάρι, κι είναι κι αυτός ένα διαμάντι και ταλέντο της πόλης μας, του Βόλου, δηλαδή!
Ακούστε τον, θα σας εκπλήξει!

Βρήκα και μια καλοκαιρινή συνέντευξή του, η οποία πολύ μου άρεσε!

*

Συνομιλώντας με τον… Ιορδάνη Σιδηρόπουλο

Posted on 12 Ιουνίου, 2014

Με αφορμή μια τυχαία ανακάλυψή μου, πέρισυ το καλοκαίρι, την ανακάλυψη (που στην ουσία δεν είναι ανακάλυψη, καθώς πολλοί φίλοι και γνωστοί μου ήδη τον ήξεραν) αυτού του καλλιτέχνη μετά το άκουσμα της ”μπαλαρίνας”, μου δημιουργήθηκε η επιθυμία να μάθω λίγα πράγματα για αυτόν και το έργο του. Ο Ιορδάνης Σιδηρόπουλος μεγάλωσε στον Βόλο και από πολύ νωρίς άρχισε να παίζει κιθάρα έχοντας ως μεγαλύτερο πρότυπό του τους Iron Maiden. Πλέον, έχει κυκλοφορήσει τον πρώτο του δίσκο (Χειμώνας), ενώ ετοιμάζεται και για μια δεύτερη δουλειά πιο.. ανοιξιάτικη. Έτσι, είχα το θράσος και του έκανα μερικές ερωτήσεις και αυτός μου απάντησε. Τον ευχαριστώ λοιπόν πολύ για όλα, μιας και του την χρωστάω εδώ και καιρό την συγκεκριμένη ανάρτηση…  :) Αγαπητοί αναγνώστες σας παραθέτω το αποτέλεσμα:

1. Αρχικά, τι θα ήθελες να ξέρουν για σένα όσοι ακούσουν τα τραγούδια σου και τι να κρατήσουν από αυτά;

Θα ήθελα απλά να ξέρουν ότι είμαι ένα παιδί που θέλει να αλλάξει και να ενώσει τον κόσμο μέσα από τα τραγούδια που λέει και ότι είναι και πολύ ονειροπόλος !! Αυτό που λένε κάποιοι ειρωνικά ότι πετάει στα σύννεφα !! Ναι πετάω στα σύννεφα που επιλέγω εγώ να πετάξω με τα δικά μου φτερά-χαριτολογώντας κύριοι-!! Όσο για τα τραγούδια μου, θα ήθελα ο ακροατής να κρατήσει το ίδιο το τραγούδι όσο αυτό είναι δυνατόν, να το κάνει ”δικό του”, και αν το τραγούδι είναι αρκετά δυνατό, γιατί όχι να τον ταξιδέψει στον χρόνο και στη σκέψη του σε κάποια παρόμοια στιγμή όπου ο ίδιος έζησε και να την ξαναζήσει !

 2. Πώς ήταν η πρώτη σου επαφή με τη μουσική και ποιο γεγονός πιστεύεις πως έπαιξε καθοριστικό ρόλο σε αυτό που έγινες σήμερα ως μουσικός;

 Η πρώτη μου επαφή με τη μουσική ήταν βέβαια από αρκετά μικρός που θυμάμαι άκουγα πολύ συχνά Βασίλη Παπακωνσταντίνου, De Facto (για όσους θυμούνται και το ”Οι πεταλούδες ελεύθερες πετούν!!!) ,Δυτικές συνοικίες, Ξύλινα Σπαθιά, Michael Jackson μέχρι και το τραγούδι freestyler είχα κυριολεκτικά λιώσει στην κασέτα !! Μετά όμως κάπου στο γυμνάσιο, άκουσα την αγαπημένη μου μπάντα μέχρι και σήμερα που αυτοί με έκαναν να θέλω να παίξω μουσική και να ονειρεύομαι…δηλώνω ότι οι Iron Maiden είναι το αγαπημένο μου συγκρότημα από όλες τις απόψεις και μια πηγή δύναμης για εμένα, με την εκρηκτικότητα που τους διακρίνει στη σκηνή και στο παίξιμό τους, τις άμεσες μελωδίες που συνθέτουν και τον απίστευτο αυτόν τραγουδιστή που δεν είναι άλλος από τον Bruce Dickinson.

Εδώ θα επιθυμούσα να αναφέρω την σημαντικότητα που έχουν τα πρότυπα γενικότερα. Αυτή είναι μία μπάντα που δεν έπεσε ποτέ στις καταχρήσεις και αυτό είχε ως αποτέλεσμα ποτέ μέχρι τώρα να μην χάσουν τη δυναμική τους και αυτό που τους έκανε αυτό που είναι. Θα μπορούσα να γράψω ολόκληρο κείμενο για το θέμα των προτύπων και το πόσο σημαντικό είναι κατά την άποψή μου για έναν νέο μουσικό. Αυτό το συγκρότημα σίγουρα έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να παίξω μουσική, μα με την πάροδο των χρόνων έχω αγαπήσει πολλούς καλλιτέχνες Έλληνες και μη, που κάθε μέρα όλο και κάτι μου ”δίνουν”…μα το σημαντικότερο που με κάνει κάθε ημέρα ”αυτό που είμαι” είναι αυτά που βλέπω γύρω μου και οι καταστάσεις που με προβληματίζουν και αυτό από μόνο του επηρεάζει την ίδια μου τη μουσική !

 3. Πώς ένιωσες όταν κράτησες για πρώτη φορά την κιθάρα στα χέρια σου; Τι σημασία έχουν για σένα η κλασσική και η ηλεκτρική αντίστοιχα;

 Όταν κράτησα πρώτη φορά την κιθάρα στα χέρια μου ένιωσα ωραία αλλά ταυτόχρονα αισθάνθηκα και ανυπομονησία μέχρι τη στιγμή που θα κατάφερνα επιτέλους να παίξω σωστά κατά κάποιον τρόπο. Αφού για να σου πω μία μικρή ιστορία κάθε μέρα που πήγαινα στο σχολείο έκοβα ένα φύλλο χαρτί, το έκανα σε σχήμα ταστιέρα κιθάρας και ζωγράφιζα επάνω τα τάστα της και τις 6 χορδές της!!! Κάτω από θρανίο προσπαθούσα να τοποθετήσω τα δάχτυλα σωστά επάνω στο χαρτί και απ’ ότι θυμάμαι είχε φέρει και αποτέλεσμα !!!!!

Η κάθε κιθάρα έχει τα χαρίσματά της όπως και το κάθε μουσικό όργανο….σε βοηθούν στο να εκφράζεσαι με διαφορετικούς τρόπους ανάλογα με την περίσταση και το τραγούδι.

4. Υπηρετείς τη ροκ μουσική ως είδος. Τι σημαίνει ροκ για σένα;

Rock θα έλεγα είναι πολλά μαζί! Ο rock άνθρωπος είναι αυτός πού ονειρεύεται έναν καλύτερο κόσμο και αυτός πού δεν ακολουθεί έναν συμβατικό τρόπο ζωής. Ο Rock, είναι εραστής του ωραίου και από μικρός θυμώνω όταν ακούω κάποιους και καλά λαϊκούς τύπους ή ανίδεους να το πω και άσχετους με μουσική πού με καθαρά βουνίσιο αέρα ( Αγαπώ το βουνό, απλά θα καταλάβετε τι εννοώ….) σνομπάρουν ή κοροϊδεύουν κάτι για το οποίο δεν έχουν ιδέα και δεν έχουν ζήσει ! Αλλά έτσι είναι ο σύγχρονος έλληνας πού κατάντησε όπως κατάντησε. Αντί να είναι Rock και εραστής του όμορφου και του καλού, είναι τελικά στο μεγαλύτερο ποσοστό ένας σκύλος που γυρίζει σε τέτοια μέρη πίνοντας αλκοόλ μήπως και μέσα στο μεθύσι του καταφέρει και να ζευγαρώσει κανένα θηλυκό ή και το αντίστροφο! Επιστρέφω όμως….Καταλάβατε λοιπόν ότι το Rock το έχω συνδυάσει καθαρά με τον τρόπο ζωής και ας παίζω πού λέει ο λόγος και Καζαντζίδη ! Είναι επανάσταση !!

5. Ποια τα συναισθήματά σου μετά την ολοκλήρωση του πρώτου σου δίσκου (Χειμώνας). Υπήρξαν δυσκολίες και πώς ήταν η όλη διαδικασία;

Τα συναισθήματα….σε αυτό θα μπορούσα να είμαι και λίγο ψυχρός διότι δεν σκέφτηκα ποτέ ότι έκανα κάτι το πολύ μεγάλο! Και με αυτό εννοώ ότι σε σχέση με τα τραγούδια πού έχω γράψει και έχω αρχείο -αναξιοποίητο ακόμα- στο σπίτι μου αυτός ο δίσκος είναι ένα μικρό δείγμα !! Επίσης αισθάνθηκα ευθύνη, για τον λόγο ότι ένα δημιούργημα δικό σου όπως ένας δίσκος πού περιέχει 10 τραγούδια περιμένει να αποκτήσει ζωή. Άρα είναι ευθύνη να μπορέσεις να είσαι άξιος να δώσεις στην ψυχή σου την ευκαιρία να ακουστεί στον κόσμο, έτσι τελειώνοντας τις ηχογραφήσεις ας μου επιτραπεί η έκφραση ότι με έπιασε ένα άγχος! Όπως ο γονιός αγχώνεται για τα παιδιά του και το μέλλον τους !!

Όσο για την διαδικασία ήταν πολύ ωραία ! Το στούντιο είναι το αγαπημένο μου μέρος !! Σαν να βάζεις έναν μπέμπη μέσα στο πάρκο να παίζει με τις ώρες και να χαίρεται !!! Ας μη μιλήσουμε για δυσκολίες καλύτερα !! Γιατί η τέχνη είναι από μόνη της δύσκολη….

6. Ποια είναι η ιστορία της ‘’Μπαλαρίνας’’ σου ως κομμάτι (αν δεν απατώμαι ήταν από τα πρώτα που δημοσίευσες);

Η ”Μπαλαρίνα” ήταν μια έμπνευση της στιγμής στο στρατόπεδο τις πρώτες μέρες κατά τη διάρκεια της θητείας μου! Είναι η σκέψη της στιγμής πού πολεμάς να μην την χάσεις. Μου ήρθαν αυτοί οι στίχοι και η μουσική -του ρεφρέν μόνο όμως- κατευθείαν!! Χωρίς να έχω κιθάρα στα χέρια μου ! Σκεφτόμουν μια μπαλαρίνα τότε και ήταν πειρασμός αυτό το τραγούδι για να μπει στον δίσκο, αλλά υπάρχουν πολλά τραγούδια στον δίσκο πού θεωρώ ότι έχουν πιο σοβαρό περιεχόμενο – Ναι κάνω και αυτοκριτική!!!!! :-)

7. Ποια η ανταπόκριση του κόσμου μέχρι σήμερα;

Η ανταπόκριση του κόσμου είναι πολύ θετική και μάλιστα τώρα είμαι και στην παραγωγική φάση και ενός δεύτερου προσωπικού δίσκου ! Αυτό είναι αποτέλεσμα της αγάπης του κόσμου και της ενέργειας που εισπράττω !

8. Συνήθως, οι σύγχρονοι καλλιτέχνες χρησιμοποιούν τα αγγλικά. Εσύ για ποιον/ους λόγο/ους επέλεξες την ελληνική γλώσσα για τους στίχους σου;

Όλα έχουν να κάνουν με το ακροατήριο, είμαστε στην αθάνατη και πολυαναστημένη Ελλάδα, που έχει μία από τις πιο όμορφες -αν όχι την πιο όμορφη- γλώσσες στον κόσμο. Θεωρώ ότι είμαστε τυχεροί για αυτή μας την κληρονομιά σαν άνθρωποι. γιατί να μην γράψω ελληνικό στίχο αφού περιτριγυρίζομαι από ανθρώπους που μιλούν αυτή τη γλώσσα? Δεν θα ήθελα να κάνω δύσκολη την ακρόαση των στίχων μου στον έλληνα βάζοντάς του να βρίσκει τις ερμηνείες σε λεξικά. Άρα οι λόγοι είναι, απλά για να γίνομαι κατανοητός στον έλληνα, και ο σεβασμός που έχω για την γλώσσα μου και την παράδοσή μου.

Θα ήθελα όμως να προσθέσω ότι λόγω του ότι η μουσική είναι η προσωπική μου επανάσταση και θα πω τραγουδώντας ότι είναι να πω, δεν θα ήθελα να μείνω μόνο στους ανθρώπους που καταλαβαίνουν την ελληνική γλώσσα, γι’ αυτόν τον λόγο αυτό τον καιρό ετοιμάζω παράλληλα και ένα σχήμα με αγγλόφωνα τραγούδια σε hard rock ρυθμούς και σκοπός είναι να κάνω όσο περισσότερο κόσμο να ονειρευτεί μέσω της δουλειάς μου.

 9. Ποια θέματα σε συγκινούν περισσότερο μουσικά; Από πού αντλείς κατά κύριο λόγο την έμπνευσή σου;

Τα θέματα που με συγκινούν είναι κοινωνικά συνήθως και αυτό φαίνεται και στον δίσκο ”Χειμώνας”. Βασικά χωρίς να θέλω να είμαι και απόλυτος θεωρώ ότι η λέξη άνθρωπος είναι μέγιστης σημασίας και αν κάποιος θέλει να λέγεται έτσι τότε σίγουρα το κύριο θέμα που τον απασχολεί δεν θα έπρεπε να είναι ο χωρισμός του από το άλλο του ήμισυ 24 ώρες το 24ωρο…Εμένα προσωπικά με απασχολούν θέματα όπως η ελευθερία, το όνειρο, η γνώση, η μοναξιά, ο φόβος, η επανάσταση και η ενότητα και φυσικά η αγάπη πάνω απ’ όλα! Χωρίς αγάπη δεν γίνεται να αλλάξει τίποτα, ούτε ο ίδιος μας ο εαυτός ! Την έμπνευσή μου την αντλώ από την καθημερινότητα…άλλη μεγάλη λέξη αυτή….

10. Τι σε πληγώνει στους ανθρώπους και συγχρόνως τι εκτιμάς σ’ αυτούς;

Θα ξεκινήσω με τους ”δικούς” μου…αυτοί που θέλουν να λέγονται καλλιτέχνες -και ζουν στο έτος 2014- σε αυτή την υποδουλωμένη χώρα και αυτό που τους νοιάζει είναι το μεροκάματο και το πως θα αρέσουν στον κόσμο για να κερδίσουν δόξα και φήμη κατά την δική μου άποψη το έχουν χάσει το παιχνίδι…μπορεί να έβγαλες πουλώντας καψούρα και κονσέρβα τραγούδια για ακόμη μια φορά…αλλά δεν είσαι και καλλιτέχνης…με πληγώνει λοιπόν η απανθρωπιά και ο εγωισμός.

Είναι απάνθρωπο και εγωιστικό, να θες να ασχολείσαι με οτιδήποτε άλλο εκτός από τα άπειρα προβλήματα που μαστίζουν τον περίγυρό σου…να βλέπεις τηλεόραση από το πρωί μέχρι το βράδυ βλέποντας με τα μάτια σου την καταστροφή και να παρακολουθείς συνταγές μαγειρικής…να τσακώνεσαι σαν το σκύλο με τη γάτα με τον άλλο γιατί σε ενοχλεί ο χαρακτήρας του ενώ εσύ ο ίδιος δεν έχεις ιδέα τι δείχνει ο καθρέφτης σου…να δίνεις 1000 ΔΡΑΧΜΕΣ ΓΙΑ ΚΑΦΕ ενώ χιλιάδες παιδιά πεθαίνουν καθημερινά από πείνα και αρρώστιες…δεν θέλω ούτε να συνεχίσω αυτή την απάντηση γιατί θα με πάρει το ποτάμι πολύ μακριά από εδώ και σίγουρα ούτε εγώ ο ίδιος δεν διαφέρω και πολύ από το τέρας που μόλις περιέγραψα….ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου έδωσες να πω κάποια πράγματα που σκέφτομαι πάντως, είναι πολύ σημαντικό έστω και ένας να προβληματιστεί….Στους ανθρώπους εκτιμώ την αγάπη, την αλληλεγγύη, την καλοσύνη και την ευχάριστη και δυναμική διάθεση για δημιουργία και ζωή !!

11. Στους ‘’δύσκολους καιρούς’’ που ζούμε, ακούω γύρω μου λέξεις όπως ‘’επανάσταση’’. Τι θα πει ‘’επανάσταση’’ κατά τη γνώμη σου;

Από τις πιο ωραίες ερωτήσεις που μου έχουν ερωτηθεί…ευχαριστώ…Επανάσταση για εμένα, είναι η επαναφορά ή αν θέλεις η ανάσταση ή επανύψωση των ανθρώπινων αρετών, του δικαίου και του καλού, είτε αφορά εμάς τους ίδιους, είτε έναν λαό ή μια γενιά. Πιστεύω περισσότερο στην προσωπική επανάσταση….είναι πολύ πιο δύσκολο να επαναστατήσεις κατά του εαυτού σου παρά σε κάτι πού είναι έξω από αυτόν..θα μπορούσα να σου πω πολλά ακόμη αλλά δεν θα ήθελα να κάτσω στον υπολογιστή όση ώρα χρειάζεται αυτή η απάντηση -όπως και κάποιες άλλες- γιατί θα ξημερωθώ εδώ μπροστά!

 12. Ετοιμάζεις κάτι νέο; Γενικότερα τι κάνεις αυτήν την εποχή; Θα σε δούμε πουθενά;

Με πολύ μεγάλη μου χαρά σου λέω πως ετοιμάζω έναν νέο δίσκο που θα είναι και ο διάδοχος του ”Χειμώνα”. Είμαι πολύ ενθουσιασμένος με αυτά τα νέα τραγούδια γιατί είναι πραγματικά φως για εμένα και με κάνουν να γεμίζω αισιοδοξία κάθε φορά που τα παίζω !!

Είναι μία τελείως καινούρια σελίδα για εμένα. Θα μπορούσα να πω ότι αυτός ο δίσκος είναι ”Άνοιξη” μπροστά στον ”Χειμώνα” !!!!!

Δεν θέλω να πω ακόμη πολλά και μεγάλα λόγια, αλλά μπορείτε να πάρετε μία γεύση από τα τραγούδια στα live που κάνω όπου ήδη παίζω κάποια από αυτά.

 13. Ποια τα όνειρά σου για το μέλλον;

Εκτός από τα συνηθισμένα…..Το όνειρό μου είναι να δω έναν καλύτερο κόσμο και άμα μου επιτρέψει ο θεός να καταφέρω κάποτε να ταξιδέψω σε αυτόν με διαβατήριό μου την μουσική μου !!!

14. Τέλος, θα ήθελες να προσθέσεις κάτι;

Να προσθέσω ναι….ήταν υπέροχες ερωτήσεις….τελικά δεν ξέρω αν ένας καλλιτέχνης βοηθά τον ακροατή του η το κοινό του στο να γνωρίζει καλύτερα τον εαυτό του, αλλά απ’ ότι κατάλαβα σίγουρα το κοινό του βοηθά έναν καλλιτέχνη σε αυτό !!! Ευχαριστώ πολύ !!!

Εγώ Ευχαριστώ!

(το δικό μου αγαπημένο από τα τραγούδια του Ιορδάνη Σιδηρόπουλου):

https://www.youtube.com/watch?v=nn2mUyJHE1c

Πηγή

***

Εμένα μ' αρέσει να τον ακούω, δεν ξεχωρίζω!
 Έχει φωνή σφραγίδα!
Υπογραφή του: Ιορδάνης Σιδηρόπουλος!

Δεν θυμίζει κανέναν, δεν μοιάζει με κανέναν!

Είχα "φορτώσει αυτό", λόγω δύσκολων καιρών!

Ψάξ' τε τον, αξίζει! Ξεχωρίζει!

 Ιορδάνης Σιδηρόπουλος - Ήρθανε δύσκολοι καιροί ( Live )

Ήρθανε δύσκολοι καιροί

Ήρθανε δύσκολοι καιροί και ο ανθός μαραίνει
Ήρθανε δύσκολοι καιροί και η φωνή σωπαίνει
Πίσω απο κάμπους και βουνά φύγαν τα χελιδόνια
Μέσα σε έρημες καρδιές πως χάνονται τα χρόνια
Πίσω από κάμπους και βουνά φύγαν τα χελιδόνια
Μέσα σε έρημες καρδιές πως χάνονται τα χρόνια

Ήρθε αδερφέ μου ο καιρός, για δες το φως πως φαίνει
Άναψε η φλόγα στο κερί και άνοιξη σημαίνει
Σαν θα κοιτάς τον ουρανό της λευτεριάς θα βλέπεις χρώμα
Και σαν θα 'ρθεί το δειλινό, τα όνειρα δεν θα'ναι μόνα
Σαν θα κοιτάς τον ουρανό της λευτεριάς θα βλέπεις χρώμα
Και σαν θα 'ρθεί το δειλινό, τα όνειρα δεν θα'ναι μόνα