Εδώ και καιρό, έχω αποφασίσει να κόψω το ίντερνετ, για να με βρω.
"Χάθηκα", πραγματικά και εννοώ το "εμένα", με "μένα".
Γι' αυτό κατέβασα (για όσο), την σελίδα με τους πολλούς φίλους και δη, τους "εκλεκτούς".
Προέκυψε τελευταία να βρω και πολύ Πατρίδα και ευτυχώς που το σκέφτηκα εγκαίρως και εξασφάλισα μια γωνιά (στο Καίτη Σταπα), για να τους βρίσκω.
Είχα και μια γωνιά για λίγους (το Κατερίνα Νόημα, ξέμεινε δηλαδή, από παλιότερη προσπάθεια και ευτυχώς και γι' αυτό, γιατί τα κουσούρια δεν κόβονται εύκολα, μάλλον μ' αυτά, Φεύγεις!) κάλεσα μερικούς φίλους, για να μαθαίνω τα νέα τους, να μη θολώνω απ' τις πολλές φωνές, να μη χάνομαι, να γνωρίζω καλύτερα, να γίνομαι πιο ουσιαστική και συνάμα, "χρήσιμη"!
Αυτό ήταν το κίνητρό μου, πάντα! Ούτε να κλέψω δόξα, ούτε να "φανώ", γιατί ξέρω... πως από δικά του "έργα"φαίνεται" κανείς, κι όχι δείχνοντας των άλλων!
Ωστόσο, κουτσά στραβά, νομίζω πως οι χαραχτήρες των ανθρώπων, αργά η γρήγορα, φαίνονται!
Τόσες ακτινογραφίες μου εδώ μέσα, εύκολα μπορώ να "κριθώ", καλώς ή κακώς ή και ενδιάμεσα: πότε καλώς, πότε κακώς!
Κουράζω, ξέρω! Ήταν μια εξήγηση που ήθελα να δώσω, προσεχώς, αν και το κέντρο του κόσμου είναι αλλού, αλλά ανάθεμα, που έτσι νοιώθω, κι όλο θέλω να εξηγώ.
Συμπέρασμα:
Νοιώθω πολύ κουρασμένη και αφόρτιστη. Σίγουρα φταίει και η υγεία, που όλο περιπλέκεται, κι άκρη δε βρίσκω. Φταίνε και τα οικονομικά, κ.λ.π. όλα όσα μάς συμβαίνουν και λυγίσαμε, γενικώς!
Εδώ και καιρό, "μετράω" τις ιντερνετικές υποχρεώσεις μου... (δικό μου, μυαλού μου κόλλημα!)
Μετρούσα δυο, τρις, κατέβαινα... περίμενα προθεσμίες και ημερομηνίες, οι μέρες περνούσαν, τις μέτραγα προχθές... γίναν πέντε, μετράω απόψε, φτάνουν τις δέκα, καλά να είμαι, να μην σταματήσουν ποτέ και να έχω κέφια να τις αυξάνω!
Όμως:
Το ήξερα πάντα, αλλά τώρα που μπήκα σ' αυτό το μονοπάτι του "εμένα", σε σχέση με τους άλλους, είδα πως, αν αδίκησα (μάλλον δεν πρόλαβα) δρόμους, τόπους, τρόπους κι ανθρώπους, ήταν το κεφάλαιο της μουσικής. Γι' αυτό και έκανα κάποια μίνι αφιερώματα αυτές τις μέρες, σε κάποιους τραγουδιστές του Βόλου.
Θέλω να πω, δεν ξεχωρίζω! Έχω παιδιά, όλους σαν παιδιά μου τους βλέπω, τους Καλλιτέχνες μας, ειδικά τους μικρότερους, ξέρω από όνειρα, ξέρω πολύ καλά, τι θα πει "να σου δώσουν βήμα" ή "να σου κόψουν βήμα", αυτό γίνεται κατά κόρον απ' τα ΜΜΕ, κι εδώ μέσα στο ίντερνετ, ανάλογα τις "παρέες", αυτό δεν αλλάζει, δυστυχώς!
Είναι θέμα "Δύναμις"!...
...Μεγάλος εχθρός, δεν τον συμπάθησα ποτέ, γι' αυτό ξέφευγα πάντα, "περπατούσα" μόνη μου εδώ και 9 ιντερνετικά χρόνια, απ' τα πολλά "αδύναμα" παραθυράκια μου... βοηθούσα (αλήθεια, ψέμματα, νόμιζα, αποδείχτηκε δεν αποδείχτηκε, δεν έχει σημασία), προσπαθούσα να αναδείξω, τουλάχιστον, ότι, όποιον ή όποια, σε μένα "έλαμπε" το ταλέντο (του ή της) και δεν το έβλεπα να "συζητιέται".
Εγώ θα πω: "Έννιωθα πως βάζω ένα λιθαράκι"...
Έχω αποδείξεις, ότι η .... "συλλογή" μου, άξιζε, (δεν "φάνηκε" μέσα από μένα στην ώρα του... είχα "φυτέψει", όμως ελπίδες, όχι άδικα, που στην πορεία φύτρωσαν και άνθισαν, κι έχω κι άλλους "σπόρους" που περιμένω ακόμα, να τους δω ν' ανθίζουν!)
Δε σημαίνει όμως, πως δεν άξιζαν και οι "σπόροι" άλλων! Δεν είχα χρόνο να τους δω, κι αν πολλές φορές "είδα" σε κάποιες σελίδες, βλέποντας πως έχουν γύρω τους μεγάλη "δύναμη" και κατάλληλο "έδαφος", έβρισκα πως περισσεύω εγώ, στο να "βοηθήσω".
Λογικό, ξελογικό, έτσι το "έβλεπα", έτσι αντιδρούσα και φυσικά, έδινα και στίγμα απ' την σελίδα μου!
Για μένα μιλάω, για τις δικές μου μοναχικές 'δυνάμεις", γιατί πάντα επιλέγω το "μοναχός".
Οι ομάδες με "τρόμαξαν", (και δεν εννοώ τις ομάδες του γενικού καλού, αλλά τις άλλες, των "κλικών", που δεν βλέπουν "καθαρά", παρά μόνο τα συμφέροντά τους), δεν κατάφερα να "κολλήσω" καλά, ποτέ μου, σε όλη μου τη ζωή, γι' αυτό και πάντα, έφευγα...
Παράξενος άνθρωπος, ιδιότροπος, μα, αν δεν ήμουνα αυτή που είμαι, δε θα έγραφα τώρα!
Δε θα εξηγούσα!
Έτσι πάει, μαζί με την ώρα (έρχεται ο γιος μου, θα μοιραστώ το λαπ τοπ) και τις δυνάμεις μου τις σωματικές, που κραυγάζουν: ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ!
12:26
Τέλος τα σκόρπια λόγια! Αυτή η ανάρτηση μετράει ως 11, στα Εκ βαθέων μου, που προέκυψε ανάποδα και αφορμή ήταν τούτο το παιδί, που έκανα μια "κουτσή" ανάρτηση, κι ο Ιορδάνης Σιδηρόπουλος, έτρεξε να με ευχαριστήσει, δημόσια!
(ΜΗ ΜΠΕΡΔΕΥΕΣΤΕ, Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ! ΤΙΣ ΠΗΓΕΣ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ, κι ας είναι με μικρότερα γράμματα!)
Μα, αν έχουμε τέτοια ταλέντα με συν ΚΑΤΙ, τότε, δεν καταλαβαίνω γιατί ανησυχούμε για το μέλλον!
Το μέλλον είναι εδώ, στην επαρχία και σε κάθε επαρχία!
Από δω θα φτάσει πάλι το "Καλό" και στην Αθήνα!
Ευχαριστώ, με συγκίνησες αφάνταστα, Ιορδάνη!
(Υγ.1 του τώρα, 2:21, έψαξα να βρω πόσα χρόνια πριν είχα περιγράψει το πρώτο άκουσμα της φωνής σου στην παραλία, δε βρήκα άκρη στο μέγα χάος των αναρτήσεών μου, δεν πειράζει!
Υγ.2 Αποφεύγω να επεμβαίνω σε προηγούμενες στιγμές της ζωής μου, γιατί αλλοιώνονται, επιβαλλόταν όμως να το "δω", έστω και μια φορά, γιατί τ' ανέβασα άρον άρον!
Κάτι να διορθώσεις, κάτι να αναπτύξεις, μη μας βγει και βιβλίο!
Υγ.3) Προχώρα, Ιορδάνη! Περιμένουμε με αγωνία τον νέο δίσκο! Καλοτάξιδος!)
"Χάθηκα", πραγματικά και εννοώ το "εμένα", με "μένα".
Γι' αυτό κατέβασα (για όσο), την σελίδα με τους πολλούς φίλους και δη, τους "εκλεκτούς".
Προέκυψε τελευταία να βρω και πολύ Πατρίδα και ευτυχώς που το σκέφτηκα εγκαίρως και εξασφάλισα μια γωνιά (στο Καίτη Σταπα), για να τους βρίσκω.
Είχα και μια γωνιά για λίγους (το Κατερίνα Νόημα, ξέμεινε δηλαδή, από παλιότερη προσπάθεια και ευτυχώς και γι' αυτό, γιατί τα κουσούρια δεν κόβονται εύκολα, μάλλον μ' αυτά, Φεύγεις!) κάλεσα μερικούς φίλους, για να μαθαίνω τα νέα τους, να μη θολώνω απ' τις πολλές φωνές, να μη χάνομαι, να γνωρίζω καλύτερα, να γίνομαι πιο ουσιαστική και συνάμα, "χρήσιμη"!
Αυτό ήταν το κίνητρό μου, πάντα! Ούτε να κλέψω δόξα, ούτε να "φανώ", γιατί ξέρω... πως από δικά του "έργα"φαίνεται" κανείς, κι όχι δείχνοντας των άλλων!
Ωστόσο, κουτσά στραβά, νομίζω πως οι χαραχτήρες των ανθρώπων, αργά η γρήγορα, φαίνονται!
Τόσες ακτινογραφίες μου εδώ μέσα, εύκολα μπορώ να "κριθώ", καλώς ή κακώς ή και ενδιάμεσα: πότε καλώς, πότε κακώς!
Κουράζω, ξέρω! Ήταν μια εξήγηση που ήθελα να δώσω, προσεχώς, αν και το κέντρο του κόσμου είναι αλλού, αλλά ανάθεμα, που έτσι νοιώθω, κι όλο θέλω να εξηγώ.
Συμπέρασμα:
Νοιώθω πολύ κουρασμένη και αφόρτιστη. Σίγουρα φταίει και η υγεία, που όλο περιπλέκεται, κι άκρη δε βρίσκω. Φταίνε και τα οικονομικά, κ.λ.π. όλα όσα μάς συμβαίνουν και λυγίσαμε, γενικώς!
Εδώ και καιρό, "μετράω" τις ιντερνετικές υποχρεώσεις μου... (δικό μου, μυαλού μου κόλλημα!)
Μετρούσα δυο, τρις, κατέβαινα... περίμενα προθεσμίες και ημερομηνίες, οι μέρες περνούσαν, τις μέτραγα προχθές... γίναν πέντε, μετράω απόψε, φτάνουν τις δέκα, καλά να είμαι, να μην σταματήσουν ποτέ και να έχω κέφια να τις αυξάνω!
Όμως:
Το ήξερα πάντα, αλλά τώρα που μπήκα σ' αυτό το μονοπάτι του "εμένα", σε σχέση με τους άλλους, είδα πως, αν αδίκησα (μάλλον δεν πρόλαβα) δρόμους, τόπους, τρόπους κι ανθρώπους, ήταν το κεφάλαιο της μουσικής. Γι' αυτό και έκανα κάποια μίνι αφιερώματα αυτές τις μέρες, σε κάποιους τραγουδιστές του Βόλου.
Θέλω να πω, δεν ξεχωρίζω! Έχω παιδιά, όλους σαν παιδιά μου τους βλέπω, τους Καλλιτέχνες μας, ειδικά τους μικρότερους, ξέρω από όνειρα, ξέρω πολύ καλά, τι θα πει "να σου δώσουν βήμα" ή "να σου κόψουν βήμα", αυτό γίνεται κατά κόρον απ' τα ΜΜΕ, κι εδώ μέσα στο ίντερνετ, ανάλογα τις "παρέες", αυτό δεν αλλάζει, δυστυχώς!
Είναι θέμα "Δύναμις"!...
...Μεγάλος εχθρός, δεν τον συμπάθησα ποτέ, γι' αυτό ξέφευγα πάντα, "περπατούσα" μόνη μου εδώ και 9 ιντερνετικά χρόνια, απ' τα πολλά "αδύναμα" παραθυράκια μου... βοηθούσα (αλήθεια, ψέμματα, νόμιζα, αποδείχτηκε δεν αποδείχτηκε, δεν έχει σημασία), προσπαθούσα να αναδείξω, τουλάχιστον, ότι, όποιον ή όποια, σε μένα "έλαμπε" το ταλέντο (του ή της) και δεν το έβλεπα να "συζητιέται".
Εγώ θα πω: "Έννιωθα πως βάζω ένα λιθαράκι"...
Έχω αποδείξεις, ότι η .... "συλλογή" μου, άξιζε, (δεν "φάνηκε" μέσα από μένα στην ώρα του... είχα "φυτέψει", όμως ελπίδες, όχι άδικα, που στην πορεία φύτρωσαν και άνθισαν, κι έχω κι άλλους "σπόρους" που περιμένω ακόμα, να τους δω ν' ανθίζουν!)
Δε σημαίνει όμως, πως δεν άξιζαν και οι "σπόροι" άλλων! Δεν είχα χρόνο να τους δω, κι αν πολλές φορές "είδα" σε κάποιες σελίδες, βλέποντας πως έχουν γύρω τους μεγάλη "δύναμη" και κατάλληλο "έδαφος", έβρισκα πως περισσεύω εγώ, στο να "βοηθήσω".
Λογικό, ξελογικό, έτσι το "έβλεπα", έτσι αντιδρούσα και φυσικά, έδινα και στίγμα απ' την σελίδα μου!
Για μένα μιλάω, για τις δικές μου μοναχικές 'δυνάμεις", γιατί πάντα επιλέγω το "μοναχός".
Οι ομάδες με "τρόμαξαν", (και δεν εννοώ τις ομάδες του γενικού καλού, αλλά τις άλλες, των "κλικών", που δεν βλέπουν "καθαρά", παρά μόνο τα συμφέροντά τους), δεν κατάφερα να "κολλήσω" καλά, ποτέ μου, σε όλη μου τη ζωή, γι' αυτό και πάντα, έφευγα...
Παράξενος άνθρωπος, ιδιότροπος, μα, αν δεν ήμουνα αυτή που είμαι, δε θα έγραφα τώρα!
Δε θα εξηγούσα!
Έτσι πάει, μαζί με την ώρα (έρχεται ο γιος μου, θα μοιραστώ το λαπ τοπ) και τις δυνάμεις μου τις σωματικές, που κραυγάζουν: ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ!
12:26
Τέλος τα σκόρπια λόγια! Αυτή η ανάρτηση μετράει ως 11, στα Εκ βαθέων μου, που προέκυψε ανάποδα και αφορμή ήταν τούτο το παιδί, που έκανα μια "κουτσή" ανάρτηση, κι ο Ιορδάνης Σιδηρόπουλος, έτρεξε να με ευχαριστήσει, δημόσια!
(ΜΗ ΜΠΕΡΔΕΥΕΣΤΕ, Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ! ΤΙΣ ΠΗΓΕΣ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ, κι ας είναι με μικρότερα γράμματα!)
Μα, αν έχουμε τέτοια ταλέντα με συν ΚΑΤΙ, τότε, δεν καταλαβαίνω γιατί ανησυχούμε για το μέλλον!
Το μέλλον είναι εδώ, στην επαρχία και σε κάθε επαρχία!
Από δω θα φτάσει πάλι το "Καλό" και στην Αθήνα!
Ευχαριστώ, με συγκίνησες αφάνταστα, Ιορδάνη!
(Υγ.1 του τώρα, 2:21, έψαξα να βρω πόσα χρόνια πριν είχα περιγράψει το πρώτο άκουσμα της φωνής σου στην παραλία, δε βρήκα άκρη στο μέγα χάος των αναρτήσεών μου, δεν πειράζει!
Υγ.2 Αποφεύγω να επεμβαίνω σε προηγούμενες στιγμές της ζωής μου, γιατί αλλοιώνονται, επιβαλλόταν όμως να το "δω", έστω και μια φορά, γιατί τ' ανέβασα άρον άρον!
Κάτι να διορθώσεις, κάτι να αναπτύξεις, μη μας βγει και βιβλίο!
Υγ.3) Προχώρα, Ιορδάνη! Περιμένουμε με αγωνία τον νέο δίσκο! Καλοτάξιδος!)
Katerina Noima σε ευχαριστώ!
Συνομιλώντας με τον… Ιορδάνη Σιδηρόπουλο
Συνομιλώντας με τον… Ιορδάνη Σιδηρόπουλο
- Αρέσει σε εσάς, στον Fotis Tampas και σε 29 ακόμη.
Katerina Noima Ιορδάνη;Τι τιμή! Προχωράτε, παιδιά, γιατί αν αδίκησα κάποιους (τόσα χρόνια που "χαζεύω" στο ίντερνετ), είναι τους τραγουδιστές του Βόλου! Ντρέπομαι... γιατί δεν με ξέρετε και θα νομίζετε πως "ψάχνομαι" για δόξα, ενώ, δεν είναι έτσι! Ιορδάνη, "ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ", όπως κι όλους τους μουσικούς μας! (και γενικά, καλλιτέχνες μας!)
Στον αέρα! Άλλη στιγμή θα διορθώσω τα ορθογραφικά και τα βιαστικά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικά, έχω λαπ τοπ, η σωματική ξεκούραση πάλι αναβάλλεται, εφόσον η ψυχική προηγείται!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν τα πάω καλά με τις διορθώσεις, πάω, έχει ελεύθερες τόσες λευκές σελίδες!