Θα το "ζει", μέχρι να λιώσει!....

Πρέπει να "μείνει", κοντά στον χρόνο του!

...Πριν λίγο χτύπησε το τηλέφωνο, τα "είπαμε" με την Ειρήνη:
"Να ζήσουν να θυμούνται, τον Γιώργο, Υγεία και Χαρές, από δω και πέρα, κ.λ.π. κ.λ.π."

...Κι ύστερα, δεν άντεχα! Ήθελα να μάθω!
"Επιτέλους! Το πέταξες, εκείνο το πατάκι!"
"Όχι βέβαια! Θα το κρατήσω ώσπου να λιώσ'!"
Θέε! Πόσο μάννα, μου θύμισε!
Ζωντανό κι αυτό, όπως κι Εκείνη!
17 χρόνια και 20, μετά, έρχονταν τα δημόσια χαρτιά που έγραφαν:
"Ζει, η μάννα σου!"
...Κι εγώ, έτρεχα να αποδείξω, πως Λείπει...!
Είναι μεν, πανταχού Παρών, μα την βλέπω, μόνο εγώ!
Το πατάκι...
πατάκι μου!