Το έμαθα απότομα...
Δεν ήταν ότι δεν το περίμενα...
Το ευχόμουνα και ήδη, αργούσε πολύ.
...Σχεδόν είχα θυμώσει με τον Θεό, για την τόσο σκληρή δοκιμασία σου...
Εκείνος, ξέρει!
Κουράγιο και Δύναμη στην οικογένειά σου...
Δώσε χαιρετίσματα, Εκεί, ψηλά!...
Υγ. Ταραγμένη... που το πατάκι μου... άλλαξε θέση και πάτισα πάνω σ' αυτό, για να περάσω, να ΄ρθω κοντά σου...
Όλοι... πρώτα σ' αυτό πατούν!
Κρατάει τις λάσπες απ' την βροχή, έξω απ' το σπίτι...
Άξιο; Χρήσιμο μέχρι το τέλος του;
Με τρομάζει... πιο πολύ απ' το λουλουδάτο, απόψε, κρεββάτι σου...
Συγκλονισμένη, έτσι κι αλλιώς!
Ανάσα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δεν επιτρέπονται νέα σχόλια.