Η μαγεία της συγγραφής

συντακτης του αρθρου

Μίνως Καρυωτάκης, φοιτητής δημοσιογραφίας ΑΠΘ
άρθρα και bio

Η συγγραφή μοιάζει με τον έρωτα

Γυρίζεις σπίτι σου το μεσημέρι μετά από μια κοπιαστική μέρα στη δουλειά. Τα βαριά σου βήματα σχεδόν αμέσως σε οδηγούν στην κουζίνα. Μαγειρεύεις κάτι στα γρήγορα, το καταπίνεις λαίμαργα και καταλήγεις στο κρεβάτι. Θέλεις να κοιμηθείς έστω και λίγο, καθώς νιώθεις ότι δεν αντέχεις άλλο. Στα δεξιά σου όμως βρίσκεται ένα βιβλίο. Το πιάνεις και αρχινίζεις να διαβάζεις τις αράδες με απόλυτη προσήλωση. Ξάφνου, η κούραση χάνεται κάπου στο βάθος ενός διαδρόμου. Ξαπλώνεις αναπαυτικότερα συνεχίζοντας εν τέλει να καταβροχθίζεις ένα βιβλίο που αρχικά πίστευες ότι ήταν αρκετά κακό. Ξεχνάς ότι έχεις τη μανία να ερευνάς εξονυχιστικά κάθε λέξη και πρόταση γιατί είσαι συγγραφέας. Ξεχνάς, ότι έχεις παρακολουθήσει σεμινάρια δημιουργικής γραφής, master class για τη συγγραφή και θα έπρεπε κανονικά να αφήνεις στην άκρη την «κακή» λογοτεχνία για να διαβάσεις κάτι πιο ποιοτικό.
Και εκεί που αναμοχλεύεις όλες αυτές τις γνώσεις πέφτεις πάνω σε μία φράση που για κάποιον περίεργο λόγο φαίνεται να σε έχει μαγέψει. Νιώθεις σαν να έχεις ανακαλύψει κάποιο πανάρχαιο μυστικό που κρυβόταν για καιρό εντέχνως απ’ όλη την υπόλοιπη πλάση. Αμέσως, πιάνεις ένα στυλό ή ό,τι μπορεί να σε βοηθήσει να γράψεις, και καταγράφεις αυτή τη φράση που νιώθεις ότι από εδώ και πέρα μπορεί να στοιχειώνει τη ζωή σου. Τη χιλιοδιαβάζεις και συνειδητοποιείς ότι δεν χάνει τη μαγική νεραϊδόσκονη με την οποία έχει εμποτιστεί.
Προσπαθείς να θυμηθείς όλα τα βιβλία που έχεις διαβάσει. Είναι αμέτρητα. Χάνεις το μέτρημα, ωστόσο,  συνεχίζεις να προσπαθείς να βρεις εκείνα που σε επηρέασαν. Εκείνα που είχαν μέσα τους μερικές τέτοιες φράσεις που συντάραξαν μονομιάς το είναι σου. Τελικά, μετά από τεράστια αναζήτηση φέρεις εις πέρας τον άθλο. Κατανοείς ότι δεν άνηκαν όλα στην «ποιοτική» λογοτεχνία. «Πως είναι δυνατόν να σε σαγηνεύει μερικές φορές η «κακή» λογοτεχνία;», σκέφτεσαι φωναχτά νιώθοντας πως πρέπει να ανακαλύψεις τη  λογική λύση του γρίφου.
Ρίχνεις κλεφτές ματιές στο βιβλίο που διάβαζες. Εξακολουθεί να σε ελκύει. Αποτραβάς μονομιάς τις σαϊτιές σου. Τις κατευθύνεις στα ράφια των βιβλιοθηκών σου. Εκεί, βρίσκεις την απάντηση. Ύστερα, ξαπλώνεις ξανά στο κρεβάτι σου και συνεχίζεις πια χωρίς ενοχές την ανάγνωση. Χαμογελάς ανεπαίσθητα, καθώς γνωρίζεις πλέον την απάντηση.
Η συγγραφή μοιάζει με τον έρωτα, είναι μαγεία και στους μαγικούς κόσμους δεν χωράνε λογικές απαντήσεις.
πηγή