Ας μείνει εδώ, έτσι κι αλλιώς, ήταν μέρος της ζωής μου, αυτές τις μέρες.
Σημείωμα Κατερίνας Δεν είμαι συντάκτρια, ούτε διαχειρίστρια σταθερά στην σελίδα της Γιώτας. Μόνο για λίγο, τόσο όσο πρέπει, μόνο για να βοηθήσω τεχνικά την σελίδα της, όσο και την ίδια.
(Απόσπασμα από το "Η Ελεγεία του Σελινούντα", αρχαίος ποταμός της Αχαϊας)
((Σχέδιο Υιώτας: ...στα βήματα του φεγγαριού. 15)
Ο Δρόμος των Λωτών
Ο δρόμος του ολόγιομου φεγγαριού, αφώτιστος, αδιάβαστος. Η εποχή των λωτών αργοπορεί. Η υπομονή δίπλωσε τα φτερά. Ανίκανη πλέον να πιστέψει την Ελπίδα. Το αρχαίο θειάφι προσπάθησε, το νέφος εκεί, αμετατόπιστο. Κι όμως.
Ήταν στιγμές που πίστευες στην λάμψη των ματιών και τραγουδούσες στους χτύπους της καρδιάς, τους χαρμόσυνους. Τότε, η μέρα γιόρταζε. Τα παιδιά τιτίβιζαν στις αυλές, τις χωματένιες. Τα χέρια, αμφορείς έπλαθαν. Τα πέλματα, αποστάσεις.
Τότε, το σώμα είχε την δική του διάλεκτο. Το όνειρο έπλεκε οράματα. Όλα ακολουθούσαν την τροχιά του ήλιου. Ήταν τότε, όπου η σιγή τής νύχτας σκάρωνε τα δικά της τραγούδια στις γαστέρες, τις εύκαρπες. Τότε, που το κλάμα του μωρού ήταν πρωινό ξελόγιασμα.
Τότε, όπου το σκαρί άντεχε να διασχίσει ωκεανούς και θύελλες, να παλέψει σε χώρους απρόσιτους με θεριά πολυπρόσωπα, ανθεκτικό να διψάσει, να δοκιμάσει την ένδεια, να λυγίσει, να συρθεί, δυνατό να ανορθώσει το μπόι και να ακολουθήσει την ονειρο-σκιά, την εύθικτη.
Τότε, όπου τα δόντια έσπαζαν στο σφίξιμο, τότε, όπου τα νύχια πληγές άνοιγαν στις σφιγμένες παλάμες, τότε, όπου το ελάχιστο μοιραζόταν και πολλαπλασιάζονταν.
Τότε, όπου τα πάντα βάδιζαν στον αστερισμό του «δύναμαι».
Δρόμοι ανασφαλείς οδήγησαν τους ναυαγούς της άνοιξης, στις χώρες των λωτών.
Δρόμοι, όπου ο Κερδώος Ερμής ύπουλα έστρωνε με κέρματα λαμπιρίζοντα.
Η Πανδώρα κάγχαζε, γνωρίζοντας την στυγνή πραγματικότητα.
Στην άσπιλη αυγή, άγγελοι με δαίμονες ζευγάρωναν, αδιάντροπα.
Οφθαλμοφανές. Το δίκιο του δυνατού ζυγίζεται από το βάρος των μυστικών αποθεμάτων. Συχνά, συμβάλλει και η άρρωστη φαντασία των μη εχόντων.
Πνεύματα συγχυσμένα του παγκόσμιου ωκεανού αναμένουν ναυαγοσώστες της Αλήθειας. Της Λευτεριάς.
Η Σελήνη, εύμορφη κυρά, παραστρατημένη στον ουρανό, σήμερα, γεμίζει την ποδιά με φρούδες ονειροπωλήσεις. Τις ζεσταίνει, ευγενικά, με χλιαρές ανταύγειες του δύοντος ηλίου.
********************************************************* Φίλες και Φίλοι μου, ευχαριστώ για την αγάπη σας. Θα ...τα πούμε, σύντομα. Υιώτα Αναρτήθηκε από την Αστοριανή στις 1:49 μ.μ. 37 σχόλια:
"Ο Δρόμος των Λωτών" 37 Σχόλια ) - Εμφάνιση αρχικής ανάρτησης Σύμπτυξη σχολίων 1 – 37 από 37
Blogger Ο/Η Paraskevi Lamprini M. είπε...
http://katerinadestapa.blogspot.gr/2015/10/1.html http://katerinadestapa.blogspot.gr/2015/10/2.html Ποιήτριά μου... για σένα... ! και... θαυμάσια η φώτο!! μπράβο!
Καλό βράδυ, με ποίηση κι όμορφες φώτο!! ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ!!!!!!!!
Πέμπτη, Οκτωβρίου 08, 2015 4:14:00 μ.μ. Blogger Ο/Η Ελπίδα είπε...
.... Δυο τα τραγούδια: Νά 'χα χίλιες σιωπές να μ' ακούς. (Δεν το βρίσκω, άλλη στιγμή). Τούτο για τον Δημήτρη, να το χορέψει για πάρτη μου! https://www.youtube.com/watch?v=Z9FY1gWS24E
Έφυγα, ματώνει. Καλό μας ξημέρωμα, κι εδώ κι εκεί, παντού!
Λαμπρινή, ευχαριστώ για την αναμετάδοση. Να είσαι καλά, πάντα!
Πέμπτη, Οκτωβρίου 08, 2015 5:39:00 μ.μ. Blogger Ο/Η pylaros είπε...
Μου άρεσε πολύ ο τελευταίος στίχος, Εκεί όπου γεννιόνται τα όνειρα, στο φως της Σελήνης, και ο δύοντας ήλιος που μας φέρνει την πραγματικότητα.
Νοσταλγικές αναμνήσεις χαιρετώ Γαβριήλ
Παρασκευή, Οκτωβρίου 09, 2015 6:14:00 π.μ. Blogger Ο/Η Dennis Kontarinis είπε...
Μας δίνεις τόσο όμορφα και τόσο παραστατικά αυτά που θέλεις να πεις. "¨Ηταν στιγμές που πίστευες στη λάμψη των ματιών σου και τραγουδούσες τους χτύπους της καρδιάς, τους χαρμόσυνους" Στιγμές όμως που ανήκουν σε άλλες εποχές και σε άλλους ανθρώπους. Υπέροχο καλή μου φίλη.
Παρασκευή, Οκτωβρίου 09, 2015 8:03:00 π.μ. Blogger Ο/Η Αστοριανή είπε...
Λαμπρίτσα μου!!!! Ευχαριστώ!!! Τις είδα κι έμεινα άφωνη!!!!!!!!!!!!!!!!
και ...ξέρεις; Χαίρομαι που πάντα λες με το έμπειρο μάτι σου, μια "καλή κουβέντα" και για τις δικές μου δημιουργίες...
Φιλιά πολλά, Υιώτα
Παρασκευή, Οκτωβρίου 09, 2015 10:26:00 π.μ. Blogger Ο/Η Αστοριανή είπε...
..." η μικρή ελπίδα έφυγε στα ξένα" από τους Χα ίνηδες...
Κούκλα μου, μπήκα και στα Βίντεο, ο Δημήτρης "έρριξε" αργή γυροβολιά... πάει, μου λέει, το πρώτεινο σθένος...
κι όσο για την θάλασσα, "έρριξα ένα σύννεφο δάκρια... ως που να σε συναντήσω "
Πάντα με την αγάπη μας, Υιώτα
ΥΓ. Όσο για την Λαμπρίτσα μας,... τα ξέρεις πόσο μας εκτιμάει.
Φιλί, Υιώτα
Παρασκευή, Οκτωβρίου 09, 2015 10:43:00 π.μ. Blogger Ο/Η Αστοριανή είπε...
...ναι, Γαβρίλη μας.
η πραγματικότητα πονάει...
Χαιρετισμούς κι αγάπη και στην Ορτανσία σου.
Υιώτα
Παρασκευή, Οκτωβρίου 09, 2015 10:44:00 π.μ. Blogger Ο/Η Αστοριανή είπε...
Ντένη μας. ΟΛΟΙ μας αλλάζουμε.
Προσπαθούμε, μα όσο θέλει η Θεά Τύχη μας προσφέρει... κι αυτό; διότι οι "μεγάλοι χρηματοκυβερνήτες" δεν αφήνουν περιθώρια...
μα τι ήταν όλο αυτό λέξη λέξη κατ' ευθείαν στην καρδιά... Ας το καλό δεύτερος λιγμός σήμερα.... και ως λένε μια του κλέπτη... κλπ κλπ αμ αυτό το εικαστικό ΆΛΛΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟ
ανεβάζετε ταχύτητες προς τον ΄ΈΝΑΣΤΡΟ ΟΥΡΑΝΟ
μην μας ξεχνάτε από κει δα πάνω εμάς τους ατάλαντους
Γιώτα, τα καταφέραμε, επιτέλους! Θα προσπαθήσω να διορθώσω ότι μπορώ κι ότι μου πεις. Σιγά - σιγά, όμως! Ε; Μετά, με τον ίδιο τρόπο θα με σβήσεις και από διαχειριστή και συντάκτη, όπως συμφωνήσαμε. Σ' ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη και για την ευθύνη! Φιλιά, πάμε!
Ακράτ, ακράτητος, λέμε, σταθερά!
Παρασκευή, Οκτωβρίου 09, 2015 3:23:00 μ.μ. Blogger Ο/Η Αστοριανή είπε...
Αχ! καλέ/ή μου Ακρατ!
Πόσο με συγκίνησες! Ελάχιστοι εκδηλώνουν κι ανοίγουν την παραδοχή ότι η γραφή μου δίνει ένα καλό συναίσθημα...
Όσο για την σύνθεση... Φίλε μου, η μοναξιά κάπου εκεί καταλήγει. Στην δημιουργία. Οφείλω να το πω, ότι ναι μεν έχω κάποιες "σπουδές"... σχέδιο και χρώματα, από τότε που σπούδαζα στην Αθήνα... κάποιες φορές τους έδωσα μορφή... (όλα μου τα εξώφυλλα στα βιβλία μου είναι δικά μου σχέδια... κ.α.) μα τούτες τις τελευταίες χρονιες που μετακομίσαμε στο Γουέστμπερυ, καρδιά του "μακρονησιού" (Westbury, Long Island, NY )
πράγματι η μοναξιά, από σύμτωση, μου έδωσε την δυνατότητα να δημιουργώ, αυτό που λέτε εκεί, στην πατρίδα Εικαστική Τέχνη. Δεν είναι δύσκολη, μα δεν είναι κι εύκολη. Με κάθε κίνηση, παρουσιάζεται και κάτι το διαφορετικό.. Εκπλήσσομαι κι εγώ, μερικές φορές.
Το καλό-κακό είναι ότι ΔΕΝ επαναλαμβάνεται... μια κι έξω!
...και φωνάζει ο άνδρας μου που σπαταλώ χρόνο, λέγοντας: ΤΙ ΘΑ ΤΑ ΚΑΝΕΙΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!
κι απογοητεύομαι,,, μα δεν σταματώ...
Κάθε σχόλιο-επικοινωνία, πάντα είναι δεκτή. Κι από εικαστικούς και από απλούς φίλους...
Η καρδιά του Μανχάτταν, δηλαδή η πρωτεύουσα της ΝΥ... έχει πιθανότητες-ευκαιρίες... μα δώ, είναι πολύ μακριά, ΝΟ παρκιν ευκολία...
με άλλα λόγια: "Ξέχασέ το" που λένε
Μα εγώ, δεν σταματώ... είναι η κρυφή μου φλόγα...
Φιλί σε όσους αγαπάς,
Υιώτα
Παρασκευή, Οκτωβρίου 09, 2015 3:38:00 μ.μ. Blogger Ο/Η Αστοριανή είπε...
Κατερίνα μου! Καιρός ήταν να ...εξωραϊσω μάλλον να εξωραϊσουμε...κάπως την Ιστοσελίδα μου... Χρόνια πριν, κάναμε την ίδια προσπάθεια
το ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ, δεξιά της, είναι δικό σου παιδί... και σε υπερευχαριστώ, διότι σε περιπτώσεις, με βοήθησε πολύ, αφού έχει παλαιότερες εργασίες μου που δεν τις καταχωρούσα και τις εύρισκα εκεί...
Μην αγχώνεσαι. ΔΕΝ επείγει, καλή μου. Όταν ΕΣΥ έχεις λίγη ...ξαγρύπνια... κι εγώ λίγη υπομονή... θα την φτιάξουμε όπως πρέπει....
Σε υπέρευχαριστώ πάλι και πάλι,
με την αγ¨απη μου/μας στον Δημήτρη σου και στα παιδιά.
ΥΓ.: Τώρα, αστράφτει και μπουμπουνίζει...βροχή, τρέλα! Σε δυο τρεις μέρες, θα περάσει τον Ατλαντικό... Καλή νύχτα, Υιώτα
Παρασκευή, Οκτωβρίου 09, 2015 3:49:00 μ.μ. Blogger Ο/Η Paraskevi Lamprini M. είπε...
μια που μιλάμε για λινκ... εδώ ένα πρώτο αφιέρωμα για το νέο σου βιβλίο... αυτά... Υ.Γ. Οι φώτο σου είναι πολύ ενδιαφέρουσες, κι επειδή με ενδιαφέρει η εικόνα, τις προσέχω λίγο παραπάνω... και σου γράφω γι' αυτές!!...
Γιώτα, άσε τις ευχαριστίες και στείλε μου βιογραφικό ή γράψε καινούργιο, σύντομο και ουσίας! Δεν το έσβησα αυτό, αλλά δεν κατάλαβα πως χάθηκε! Θα υπάρχει στα κόπυ μου, στις τόσες αντιγραφές, άλλες φορές! Κοίτα και τα μέιλ σου, ντε, θα πιάσουμε Χριστούγεννα, αν πάμε έτσι! Φιλιά και μη με χασομεράς με λιβάνια!
Το κουφό είναι ότι το λινκ το παλιό του Κήρυκα μου γράφει αυτό. Πότε είναι να το βρω απ' τα αρχεία; Απόδειξη, εδώ: http://stapakaiti.blogspot.gr/2015/10/blog-post.html
Λαμπρινή, τώρα είδα το σχόλιό σου και πήγα στο αφιέρωμα. Πολύ λιβάνησες την Κατερίνα, ως συνήθως! Κόψε κάτι, έλεος! Να βοηθήσω να φανεί η "δουλειά" της Γιώτας, θέλω, τίποτα παραπάνω και το ξέρεις! Πέρα από φιλίες και τα συγκινητικά μας... Μη με κάνετε να εξαφανιστώ τελείως απ' το ίντερνετ! Είχα και έχω τρόπους να προβληθώ για "κάτι", αν ήθελα. Μόνο που ψάχνω το "κάτι" μου. Το βρίσκεις και στις λαίκές, πια, οπότε, δεν έχει νόημα! Ας σταθούμε στην ουσία που είναι η "διαφορετική" για τα σημερινά δεδομένα, ποίηση της Γιώτας και τα πόσα "εμπόδια" (και βάση ηλικίας και τεχνικών γνώσεων), ξεπερνάει, για να μας την δείξει... Κανένας μας δεν θα ζήσει αιώνια, μα όσοι είχαμε την τιμή να "περάσουμε" δίπλα της και δεν "σταθήκαμε" σωστά, δική μας τύψη και αμαρτία θα είναι. Πάμε, λοιπόν, να της δώσουμε την χαρά και την δικαίωση που αξίζει, εν ζωή! Πήγε 3 και 18; Αλίμονο! Πότε θα "δουλέψει" η "τεχνήτρα" που κι αυτή δεν ξέρει πολλά τεχνικά! Ότι μπορώ κι ο Θεός βοηθός! Φιλιά, κουρίτσ' πάντα και δυο!<3 <3
Ρολόι, καμία σχέση, Γιώτα! Άμα μου πεις, "ναι", να το κάνουμε Αθήνας! Έτσι κι αλλιώς, νοητά, εδώ είσαι! Γράφω εδώ, γιατί άμα περιμένω απάντηση στα μέιλ, αλίμονό μας! Θα γίνουμε φίρμες γι' αυτό! Ανέβασε νέα ανάρτηση, μη μας πάρει χαμπάρι όλη η ΓΗ!!! και γίνουμε φίρμες γι' αυτό! Αχ! Τι έπαθα, απόψε!
και τα μονόπρακτα error; Γιατί; Τότε, μια χαρά ήταν σωστά! Άντε να τα βρούμε, τώρα!
Γιώτα μου, δώσε μου χρόνο! Ήθελα ο θάνατός μου να έχει αξία, εφόσον δεν είχε η ζωή μου, αλλά ΟΧΙ απόψε! Άσε με να κατεβάσω παλμούς... να χαλαρώσω, να κοιμηθώ, γιατί σήμερα ξημέρωσε πολύ δυνατή μέρα, κι έχω πολλές συγκινήσεις, εξόδους, κ.λ.π. Ότι προλάβω. Όκ; 33 χρονάκια παντρεμένη... να είμαστε γεροί να λέμε, όλοι μας! Όλα τα άλλα, τόσο τα ανθρώπινα, όσο και τα τεχνικά (όσα κατέχω) θα κάνω και κάνουμε! +2 εκτός=35! Κι είμαι 55! Πόσο θα φτάσω, λες; Α! Να ειδούμε!
Το σκοτώσαμε αυτό το ποίημα, με τα διάφορα! Ας είναι για ΚΑΛΟ! Στον Δημητρό να πεις, να κάνει λίγη υπομονή! Δεν πρόκανα! Ευχή, να προκάνω! Καλημέρα 10 Οκτώβρη, 2015! Καλώς ήρθες στην ζωή μας, με ότι εσύ φέρνεις, κι εμείς μπορούμε να αλλάξουμε!
Δεν το πιστεύω! Και το Καρράς σώου error; Γιώτα, ότι δεν υπακούει το σβήνω και καλύτερα να βρεις να μου πεις τι θέλεις να βρούμε. Αλλιώς, δεν βγαίνει άκρη. Ότι μου πεις να ξαναστήσω και να βρω, θα το κάνω για πάρτη σου, να ξέρεις! Εγώ απόψε έπαθα απανωτά σοκ, φτάνουν. Ας έχει λιγότερα η σελίδα σου, μην κουράζει κιόλας! Έχεις μεγάλη ιστορία, αδύνατον να στηριχτεί στην μπάρα! θα φαίνεται απ' τις ετικέτες. Τέλος γι' απόψε!
θα κοιμηθώ αγκαλιά με την ευθύνη, απόψε. βαρύ το σκέπασμα, δε σου λέω, τίποτα! Κι άμα εξαρτάσαι απ' το ίντερνετ... να μην πω πως λέμε στο χωριό μου! Ας είναι!
Είπα στα σχόλιά σου, ότι δεν είμαι ρομπότ, για τελευταία φορά! Μετά τα χαιρέτησα και με μεγάλη "δυσκολία", σε πληροφορώ. Δεν υπάκουγε... Τώρα είναι ελεύθερα για όλους, μα φρόντισε ότι είναι σπαμ, να το σβήνεις απ' το κουβαδάκι δίπλα, μέχρι να μάθεις να τα δέχεσαι στο μέιλ σου. Όταν βγω, σου τις ξαναβάζω τις πίτσες, αν θέλεις! Κανένα πρόβλημα για μετά! Είμαι ακόμα εδώ, μη φοβού! Έφυγα!
Υγ. Εσύ κάνε ότι έκανες πάντα! Δεν αλλάζει τίποτα στις κινήσεις σου! Σα να μην υπήρξα ποτέ, κι ας γίναμε βούκινο! Υπομονή, η πολλή δουλειά έγινε. Οι ετικέτες απαιτούν πολύ, μα μπορείς να ενημερώνεις από δω και πέρα. Αν όχι αύριο, Κυριακή σου παραδίνω τα "κλειδιά".
Γιώτα, Καλημέρα... Παρέβηκα μια "εντολή". Ανέβασα ανάρτηση τα βιβλία σου, γιατί δεν βρίσκω ακόμα την λύση. Ότι ξέρω και μπορώ κάνω. ...Και σε πληροφορώ... υπεράνω των "δυνάμεών" μου. Έκανα μια "γύρα". Αν γλυτώσω το εγκεφαλικό, θα είναι θαύμα. Πώς μπόρεσαν να κάνουν τόσο κακό, με τόση μεγάλη διάρκεια; Καλύτερα να μη δω όλο το "μέγεθός" του. Δεν θα τ' αντέξω... Αδυνατώ κι από υγεία. Ξεπέρασαν κατά πολύ την φαντασία. Ο Θεός να τους σ'χωρέσει. Βγαίνω γιατί πρέπει. Το χειρότερο "δώρο" και η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ, σήμερα. Ικανοποιημένη βέβαια που όταν Φύγω, "κάτι" θα ξέρω. Κληρονόμησες πολλούς εχθρούς, ναι! Κουβαλάω βαριά κληρονομιά. Λυπάμαι, πράγματι που βρέθηκα στον δρόμο σου... Ίσως έτσι έπρεπε να γίνει, κατά τους ανθρώπους.
Δε, δε, δεν είμαι καλά. στοπ. Όταν θα είμαι, συνεχίζω τα τεχνικά σου...
Υγ. Κάτω από κάθε ανάρτηση, έχει κουτάκια. Πατώντας το F, πάνε όλα στην σελίδα σου στο Φέις. Διάλεξε αναρτήσεις και στείλε. Τα ξαναλέμε, πρώτα ο Θεός!
...όποιος "μπλέξει" με μένα σίγουρα θα με ...θυμάται!!!!!!!!!!! (βρίζει ήθελα να πω,,, μα δεν είναι του χαρακτήρα μου)
Κορίτσι μου, αυτά που "ανέσυρες" είναι ΤΙΠΟΤΑ! Υπάρχουν κάτι κανονιές που μου έχουν ...μειώσει την ακοή! Μη ξεχνάς, είναι κι εκείνα τα ...μυδράλια που υπάρχουν σκορπισμένα...
Σειόμενη άμμος, καλή μου.
Όμως, θεωρώ ότι τα "καλά" έχουν πολύ περισσότερο βάρος από την "επιτηδευμένη λάσπη..." ΕΙΜΑΙ γερό σκαρί κι αντέχω, μη το ξεχνάς.
Ό,τι για σένα ήταν..."αποκάλυψη", για μένα ήταν κρυφή προσγείωση της χαζομάρας μου ότι ο αθώος δικαιώνεται...
Μου θύμησες έναν (Β.Δ.)που για περισσότερο από δεκα χρόνια ήταν στην πρώτη γραμμή της αυτοπροβολής της παρεούλας και των ύπουλων των επιθέσεων... ( ...και ξέρεις πόσο όλοι, γύρω, περιμένουν την ...μυρωδιά, ίσως και τον ήχο των στομαχικών αερίων...) Ανεβάζοντας σε φυλλάδες το λογοτεχνιλίκι τους, φυσικά και τον χαιρόντουσαν! Άντε στην υγεά μας! Με τσιμπούσια στο σπίτι του... κλπ Όταν, για δικούς τους λόγους, έστριψε το πολυβόλο με τα αέρια στον καθένα χωριστά και μαζί... σαν αρρώστησε αγιάτρευτα, ΧΑΡΗΚΑΝ όλοι τους!!!
Εκείνος, έβγαλε όλο του το φαρμάκι στον αέρα, για καιρό περίμεναν, μάλλον έτρεμαν, το ΤΙ θα γράψει -και μάλιστα καλλιγραφικά!- την επομένη Κυριακή...
Ήμουν πάντα (και είμαι) σε απόσταση.
Όταν δημοσίευσε το δεύτερο (;) βιβλίο του, με κάλεσε στην παρουσίαση. Πήγαμε, στην μικρή κουλτουριάρικη αίθουσα, ήταν φυσικά και φίλοι του. Καλησπέρισα, και ΔΕΝ είπαν "Καλησπέρα"!!!
Φυσικά, του το τόνισα στο τέλος και μου είπε ότι έχει τα... βιβ λία μου και θα με πάρει τηλέφωνο...
Από τότε, βρήκε κοινές εμπειρίες στο ναυτικό με τον Δημήτρη... όπου -αφού οι άλλοι τον είχαν αφορίσει... - τηλεφωνούσε συχνά. Έμαθα το "γιατί" δεν ήμουν της... σειράς τους, έμαθα την διαβρωση που αγωνίζονταν να μου κάνουν... ήταν ΑΙΤΙΑ και ο αψύς χαρακτήρας του Δημήτρη ενάντια στην μικρότητα και το ψέμμα, ... κι έτσι συνεχίζεται "το στόρυ"...
Του παρουσίασα το τελευταίο του βιβλίο, κόντεψαν να με φάνε, κυριολεκτικά...
Ο άνθρωπος, μια με την αρρώστεια του που καθημερινά του θύμιζε το τίποτα της ζωής... μια γιατί μέσα του είχε υπολανθάνουσα αξιοπρέπεια,
μου ΖΗΤΗΣΕ συγγνώμη για το ...μεγάλο κενό, μετά και στον Δημήτρη, τηλεφωνούσε από το νοσοκομείο μέρα παρα μέρα... την παραμονή, μας είπε να τον συγχωράσουμε (!!!)γιατί σύντομα θα φύγει... και πράγματι. Εφυγε, δίχως να ξέρουν ΠΟΥ είναι ο τάφος του...
Κατερίνα μου, πολλά είπα. Κι αυτά είναι ελάχιστα.
Ακόμη έχω απορίες πολλές.
Μα αντέχω.
Αν για σένα, (που δίχως δεύτερη σκέψη σου το επέτρεψα, αφου σε γνωρίζουμε πλέον κλειστά τόσα χρόνια...) αυτά ήταν η ..."αποκάλυψη" του ανθρώπινου χαρακτήρα ... κι όπου το "τετοιωμένο το δολλάριο" όπως λέει ο Δημήτρης, τους έχει κάνει να αισθάνονται ανώτεροι...
Κατερίνα μου, έχεις πολλά ακόμη να μάθεις...
άλλωστε, παρόλες τις δυσκολίες στην ζωή μας... τουλάχιστον για μένα, όταν έχεις σφυρηλατηθεί στο καμίνι,
εκτιμάς κάθε στιγμή που σου προσφέρεται να είσαι μαζί με εκείνους που πραγματικά αγαπάς.
Μαγάλο το πόνημα ΤΗς ΕΠΙΔΙΟΡΘΩΣΗς στην ...εμφάνηση που άρχισες... σου το προείπα!!!!!!!! ΕΣΥ, εκεί, επέμενες.
Αν χάθηκαν μερικά... επανορθώνονται.
Η Εκτίμηση και η Αγάπη να μην πάθει κάτι ανεπανόρθωτο.
Σε φιλώ για απόψε.
Σου στέλνω το βιογραφικό, όσο γίνεται συντομότερο... μα με την πάνω από 40-χρονη πορεία μου στα γράμματα, ειδικά εδώ, ουκ έστι τελειωμός...
...όποιος "μπλέξει" με μένα σίγουρα θα με ...θυμάται!!!!!!!!!!! (βρίζει ήθελα να πω,,, μα δεν είναι του χαρακτήρα μου)
Κορίτσι μου, αυτά που "ανέσυρες" είναι ΤΙΠΟΤΑ! Υπάρχουν κάτι κανονιές που μου έχουν ...μειώσει την ακοή! Μη ξεχνάς, είναι κι εκείνα τα ...μυδράλια που υπάρχουν σκορπισμένα...
Σειόμενη άμμος, καλή μου.
Όμως, θεωρώ ότι τα "καλά" έχουν πολύ περισσότερο βάρος από την "επιτηδευμένη λάσπη..." ΕΙΜΑΙ γερό σκαρί κι αντέχω, μη το ξεχνάς.
Ό,τι για σένα ήταν..."αποκάλυψη", για μένα ήταν κρυφή προσγείωση της χαζομάρας μου ότι ο αθώος δικαιώνεται...
Μου θύμησες έναν (Β.Δ.)που για περισσότερο από δεκα χρόνια ήταν στην πρώτη γραμμή της αυτοπροβολής της παρεούλας και των ύπουλων των επιθέσεων... ( ...και ξέρεις πόσο όλοι, γύρω, περιμένουν την ...μυρωδιά, ίσως και τον ήχο των στομαχικών αερίων...) Ανεβάζοντας σε φυλλάδες το λογοτεχνιλίκι τους, φυσικά και τον χαιρόντουσαν! Άντε στην υγεά μας! Με τσιμπούσια στο σπίτι του... κλπ Όταν, για δικούς τους λόγους, έστριψε το πολυβόλο με τα αέρια στον καθένα χωριστά και μαζί... σαν αρρώστησε αγιάτρευτα, ΧΑΡΗΚΑΝ όλοι τους!!!
Εκείνος, έβγαλε όλο του το φαρμάκι στον αέρα, για καιρό περίμεναν, μάλλον έτρεμαν, το ΤΙ θα γράψει -και μάλιστα καλλιγραφικά!- την επομένη Κυριακή...
Ήμουν πάντα (και είμαι) σε απόσταση.
Όταν δημοσίευσε το δεύτερο (;) βιβλίο του, με κάλεσε στην παρουσίαση. Πήγαμε, στην μικρή κουλτουριάρικη αίθουσα, ήταν φυσικά και φίλοι του. Καλησπέρισα, και ΔΕΝ είπαν "Καλησπέρα"!!!
Φυσικά, του το τόνισα στο τέλος και μου είπε ότι έχει τα... βιβ λία μου και θα με πάρει τηλέφωνο...
Από τότε, βρήκε κοινές εμπειρίες στο ναυτικό με τον Δημήτρη... όπου -αφού οι άλλοι τον είχαν αφορίσει... - τηλεφωνούσε συχνά. Έμαθα το "γιατί" δεν ήμουν της... σειράς τους, έμαθα την διαβρωση που αγωνίζονταν να μου κάνουν... ήταν ΑΙΤΙΑ και ο αψύς χαρακτήρας του Δημήτρη ενάντια στην μικρότητα και το ψέμμα, ... κι έτσι συνεχίζεται "το στόρυ"...
Του παρουσίασα το τελευταίο του βιβλίο, κόντεψαν να με φάνε, κυριολεκτικά...
Ο άνθρωπος, μια με την αρρώστεια του που καθημερινά του θύμιζε το τίποτα της ζωής... μια γιατί μέσα του είχε υπολανθάνουσα αξιοπρέπεια,
μου ΖΗΤΗΣΕ συγγνώμη για το ...μεγάλο κενό, μετά και στον Δημήτρη, τηλεφωνούσε από το νοσοκομείο μέρα παρα μέρα... την παραμονή, μας είπε να τον συγχωράσουμε (!!!)γιατί σύντομα θα φύγει... και πράγματι. Εφυγε, δίχως να ξέρουν ΠΟΥ είναι ο τάφος του...
Κατερίνα μου, πολλά είπα. Κι αυτά είναι ελάχιστα.
Ακόμη έχω απορίες πολλές.
Μα αντέχω.
Αν για σένα, (που δίχως δεύτερη σκέψη σου το επέτρεψα, αφου σε γνωρίζουμε πλέον κλειστά τόσα χρόνια...) αυτά ήταν η ..."αποκάλυψη" του ανθρώπινου χαρακτήρα ... κι όπου το "τετοιωμένο το δολλάριο" όπως λέει ο Δημήτρης, τους έχει κάνει να αισθάνονται ανώτεροι...
Κατερίνα μου, έχεις πολλά ακόμη να μάθεις...
άλλωστε, παρόλες τις δυσκολίες στην ζωή μας... τουλάχιστον για μένα, όταν έχεις σφυρηλατηθεί στο καμίνι,
εκτιμάς κάθε στιγμή που σου προσφέρεται να είσαι μαζί με εκείνους που πραγματικά αγαπάς.
Μαγάλο το πόνημα ΤΗς ΕΠΙΔΙΟΡΘΩΣΗς στην ...εμφάνηση που άρχισες... σου το προείπα!!!!!!!! ΕΣΥ, εκεί, επέμενες.
Αν χάθηκαν μερικά... επανορθώνονται.
Η Εκτίμηση και η Αγάπη να μην πάθει κάτι ανεπανόρθωτο.
Σε φιλώ για απόψε.
Σου στέλνω το βιογραφικό, όσο γίνεται συντομότερο... μα με την πάνω από 40-χρονη πορεία μου στα γράμματα, ειδικά εδώ, ουκ έστι τελειωμός...
Καλημέρα! Παρούσα, εν γνώση και με φόρα. Μ' ένα μεγάλο μπρίκι καφέ, για να "δουλέψω", όχι να σε δουλέψω. Λυπάμαι τον χρόνο που διέθεσες απ' την ζωή σου, για να εξηγήσεις τόσα και μάλιστα, κακά! Πάμε να τελειώσουμε τα της "βιτρίνας", Γιώτα μου και για όλα τα άλλα, τα καλά ή κακά, έχουμε τόσες "πόρτες", πολύ πιο εύκολες. Μη χασομεράω άλλο, μη με χαλάς πρωί, πρωί, μη, μη, μη. Χρειάζομαι θετική ενέργεια, για να συντομεύσω γρήγορα με το "ύψος" της σελίδας σου. Εδώ ερασιτέχνης, εθελόντρια και όχι τεχνικός με πτυχία. Με τις καλύτερες προθέσεις, για να σου δώσω χαρά και πιο εύκολη χρηστικά- σελίδα. 'Ολα τα άλλα είναι για βιβλία και διηγώντας τα να κλαις. Κοιμήσου εσύ. Είναι αργά εκεί. θα δεις που έφτασα όταν ξυπνήσεις και συμπληρώνουμε. Όνειρα γλυκά, απαλά, αληθινά, άπονα, όχι ίδια με την ζωή, καλύτερα!
Λυπάμαι πολύ, Γιώτα μου... που κάποια εσκεμμένα "εμπόδια" που συναντώ, θα φαίνονται επ' αορίστου. Λυπάμαι, δεν μπορείς να φανατστείς, πόσο! Και για να σου εξηγήσω, όταν φέρνουμε ένα λινκ και δεν ισχύει ή σημαίνει ότι: Κάναμε λάθος Το φέραμε επίτηδες λάθος Ή σε μπλοκάρουν επίτηδες εκείνη την στιγμή και μαζεύεις "ενθύμια" και εμπειρίες... Υπάρχει και η άλλη περίπτωση, φαντάζομαι, να αλλάξει κάποιος κάτι στην συγκεκριμένη σελίδα και να πάρει άλλο λινκ, ώρα και στιγμής εγγραφής. Δεν ξέρω. Δεν είμαι εδώ για να το ψάξω, λυπάμαι. Ούτε για να παίξω. Δε χαρίζω λεπτό απ' την ζωή μου, σε κακόβουλα παιχνίδια, κανενός!
Μπορείς μετά από μένα, να βρεις πραγματικό τεχνικό, να καρφιτσώσει και το πτυχίο του δίπλα, ώστε να είσαι κατοχυρωμένη. Λυπάμαι...
Έλα, Γιώτα και κόλλησα κι εγώ στα Ιστιολόγια.... Το μυαλό μου στα Ιστιοφόρα...! Ούφ! Ανάσα. Δες και μού λες. Στα χοντρά, τόσο μπόρεσα να βοηθήσω. Πες μου διορθώσεις να τις κάνω τ' απόγευμα, βράδυ και να σου παραδώσω τα κλειδιά. Δεν τ' αντέχω! Χωρίς να το θέλεις, με "φθείρει" πολύ η σελίδα σου, (για προσωπικούς μου λόγους) προτιμώ την κλασσική μας επαφή. Άλλωστε, έχουμε και το βοηθητικό "Τιμής Ένεκεν". Να μην είμαι άλλο στην καρδιά του σπιτιού σου! Σήμερα μου ανεβάζει φώτο στην μπάρα, αλλά δεν έχω κέφια, πες του! Επίσης, έχεις 400 αναρτήσεις! Αν ανακατευτώ να γράψω ετικέτες ή να διορθώσω, με βλέπω επ' αορίστου να με διαφημίζεις! Ας αφήσουμε τα πριν Οκτωβρίου 2015. Όποιος θέλει να μάθει, ψάχνει. Τι λες; θα με σχολάσεις;
Περιμένω, Γιώτα, να δεις και να μου πεις αλλαγές, κ.λ.π. Ελπίζω κάπου, να σε κάλυψα! Το ανθάκι φαίνεται στο τέλος της σελίδας. Μ' έφαγες μ' αυτό! Αν είναι, να κρατήσουμε μόνο αυτό εκεί και να εξαφανίσουμε όλα τα άλλα! Φιλιά! Άσε τον κόσμο τώρα, να σε δει και να σε μάθει! Καιρός είναι! Βράχνιασε ο λαιμός μου, κουράστηκα!
Κυριακή, Οκτωβρίου 11, 2015 8:09:00 π.μ. Blogger Ο/Η Αστοριανή είπε...
"...Να μην είμαι άλλο στην καρδιά του σπιτιού σου!" !!!!!!!!!!!!!!!!!!!! (Σχόλιο Νο 4!)
Και να μη το θέλεις (!) ή το επιδιώκεις
Κατερίνα μου... μάλλον Κατερίνα μας,
Είσαι/είστε θα πρέπει να γράψω/,
στην καρδιά του σπιτιού μας.
Του πραγματικού και του ...ιντερνετικού.
Γνωριζόμαστε τόσα χρόνια και συγκυρίες μας έφεραν πολύ κοντά.
Υπερεκτιμώ την θυσία που έκανες, να στερείσαι τον ύπνο σου για μένα.
Είναι μέρος από την εθελοντική καρδιά μας...
Σίγουρα οι τεχνικές γνώσεις σου είναι περισσότερες από τις δικές μου, όπου όσους μακρυνούς τεχνικούς και να καλώ πό την ΝτεΛΛ, δεν γίνεται να καταφέρουν αυτά που κατάφερες, μάλιστα πολλάκις θα ...θαλάσσωσαν... Εγω, με την φοβία του να μην κάνω κάποιο λάθος... ξέρεις, άστα!
ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ περισσοτερο "μέικ-άπ" !!!!!!! Φαίνεται η αγάπη σου. Αν χρειαστεί, θα προσπαθήσω, ή θα σου ζητήσω βοήθεια.
Η προσφορά σου, ατίμητη.
Να ευχηθείς, να είμαστε καλά και του χρόνου να τα... πούμε σε κάποια απόμερη, πανέμορφη ακτή του τόπου των Αργοναυτών...
Κατερίνα μου, από μένα, εδώ μέσα, ... ΞΕΚΟΥΡΑΣΟΥ!!!
Βγήκα μόνη μου! Ελεύθερη! Τώρα μπορώ να κολυμπάω ξανά, μόνο στην αγάπη της καρδιάς σας και του πραγματικού σπιτιού σας! Φιλάκια πολλά, γεροί να είμαστε, το ξανακάνουμε, αν χρειαστεί, στο μέλλον! Γράψε μου σελίδες και φίλους, να συμπληρώσω στο βοηθητικό, δίπλα, ώστε να τα βρίσκεις.
"Μικρή αφιέρωση..." 17 Σχόλια ) - Εμφάνιση αρχικής ανάρτησης Σύμπτυξη σχολίων 1 – 17 από 17
Blogger Ο/Η Κατερίνα δε. στα. πα. είπε...
Καλοτάξιδο, Γιώτα μου! Πολύ ωραίο ξεκίνημα! καρατίων! Μην ευχαριστείς, σου αξίζουν πολύ περισσότερα! Όσο για την Ολυμπιάδα που σου βγαίνει συνέχεια (όπως είπες), εγώ την κρέμασα εκεί! Σταθερά και ψηλά! Αν σ' ενοχλεί πολύ, θα κλείσουμε ραντεβού για διορθώσεις! Φιλιά!
Κυριακή, Οκτωβρίου 11, 2015 10:32:00 π.μ. Blogger Ο/Η Αστοριανή είπε...
πανέμορφα σαν τα όνειρά σου... κι εκείνο το γράμμα!!!!!!!!!! Τσουνάμι!
Όσο για τα τραγούδια, με την σειρά τους καλή μου Φίλη, έβαλες τόσα πολλά. Κι η πολλύ συγκίνηση, πειράζει την καρδιά...
Μεταξύ μας, έχουμε τόσους πολλούς παλιούς δίσκους, μα πίστεψέ μας, όλο βουρκώνουν τα ...σύννεφα και δεν πάει καλά η μέρα!!!!!!!!!!!!
Η απόσταση μας έχει κάνει πολύ συναισθηματικούς... και του Δημήτρη η καρδιά... είναι κυρίως για τον εγγονό του, να ξαναθυμάται παλαιά τραγούδια και να του τα τραγουδάει στην άπλα της πίσω αυλής τους, ή στο πάρκο που πάνε για "κολοτούμπες"... στην άμμο
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ θερμά... κι εγώ. προ΄χω΄ρησα και πήγα και σε άλλε δικές σου σελίδες που μόνο όταν έχεις πόνο ξεσπάς και γράφεις.................
Να είσαι πάντα καλά, Φίλη μας, Υιώτα και Δημήτρης
Δευτέρα, Οκτωβρίου 12, 2015 1:43:00 μ.μ. Blogger Ο/Η Αστοριανή είπε...
Ντένη μου, καιρός ήταν! αν και μου φαίνεται "λίγο...ξένο!!!" -οι εκλογές πιο πολύ της φίλης μας...
Γιώτα, ξέρω από καρδιά, απ' τα 46. Ούτε εγώ τα είδα, γι' αυτό δεν έκανα αντιγραφή του παρελθόντος, μόνο πάσα... Πές του να μας δώσει χαρούμενα, που σίγουρα έχει! Φιλιά!
Γιώτα, έτσι που τρέχω... (πολυάσχολος άνθρωπος, ξέρεις), τώρα διάβασα τα σχόλια και στεναχωρέθηκα γι' αυτό: "αν και μου φαίνεται "λίγο...ξένο!!!" -οι εκλογές πιο πολύ της φίλης μας...
μα θα το συνηθίσω." Αλίμονο! Αν είναι δυνατόν! Μόνο αυτό δεν ήθελα! Είναι τα τηλέφωνα... ο διαφορετικός χρόνος, ο κυνηγημένος μας χρόνος, η ευθύνη, τα γενικά "εμπόδια" που με έφθειραν...το ότι είπες "ΞΕΚΟΥΡΑΣΟΥ", που θεωρούσα "Ελεύθερη" και βγήκα χωρίς να το καταλάβεις, κι έμεινε εκεί! Δεν βγήκε όπως το φανταζόμουνα, έτσι κάθισε αυτό το σχέδιο και η στιγμή. Κι εγώ βλέπω πολλά στραβά, σ'χώρα, πρόθεση κακή, μηδέν! Είπα εγώ! Θα βρω τον μπελά μου! Επείγον ραντεβού το βράδυ, και νωρίς, γιατί από αύριο έχω φορτωμένο πρόγραμμα. Με τον ίδιο τρόπο, όπως προχθές: Σχεδίαση, Άδειες, Συντάκτη, Διαχειριστή, αλλά να είσαι εκεί, να βρούμε άκρη! Μπορείς να κάνεις το ίδιο και με άλλον "φίλο" που έχει περισσότερες τεχνικές γνώσεις, κ.λ.π. Δεν θα παρεξηγηθώ, μην φοβάσαι! Ενθουσιάστηκα με την συγκλονιστική στιγμή της σημαίας, κρίση της τελευταίας στιγμής, να γίνει και "κορνίζα" σου, εκεί στα ψηλά! Αφήνει όμως μεγάλο κενό, τόσο ξέρω, τόσο μπορώ! Ας την χαρούμε, έως ότου την βγάλουμε, βγάλεις, όπως κάτσει... Αυτά που διορθώνονται; Αλίμονο! Κοίτα να είσαι γερή, κι αλλού είναι η δόξα! Στο περιεχόμενο! Φιλιά αγχωμένα... Καλά που το είδα! Τα λέμε βράδυ, για μένα, μέρα για σένα.
Όλα σου τα βιβλία μ' ένα μοναδικό ήθος της γλώσσας που πλάθεται ανά πάσα στιγμή με την καθαρά ελληνική μαγιά για να γίνει ένας μοσχομυριστός άρτος που και τα τελευταία ψίχουλά του τα τσιμπολογούν πουλιά της αισιοδοξίας ότι αυτός ο λαός θα συνεχίσει να υπάρχει και αύριο, αισιόδοξος και πεισματάρης, με τα προτερήματα του και τα ελαττώματα του, πείσμονας και διαβασμένος "αλλιώς"… Σε χαιρετώ και σε αγαπάω..
Φίλε Ποιητή κι αγαπημένε Φίλε με την εξίσου ευγενική κι ανοιχτόκαρδη Μαριάνθη σου,
να δηλώσεις ότι...
"Σε χαιρετώ και σε αγαπάω.."
Αυτή σου η έγγραφη ..δήλωση "μπουμπουνίζει" για κάποιους........ και στις δυο πλευρές του ωκεανού!
Στα χρόνια που γνωριζόμαστε, και βέβαια έχεις τα ταπεινά βιβλία μου. Κι εγώ έχω τα ΔΙΚΑ ΣΟΥ!
Πράγματι, έγραφα με "καθαρά ελληνική μαγιά" κυρίως για τα παιδιά μου, αναπόσπαστο μέρος των νεανικών τους χρόνων, και για την ομογένεια που τότε είχε μια συγκινητική ευαισθησία ...
Τιμήθηκα από Συλλόγους και άλλους φορείς της Κομητείας που ζούμε από το 1970, όσο ίσως κανένας άλλος... Προτίμησα να γράφω στην Ελληνική, κυρίως θεατρική-ευκολοχώνευτη γραφή... , τα παρουσιάζαμε, μετά οι εκδόσεις... ΅βιβλιάκια΅ συχνά τα ονόμαζαν... κι ας γίνονταν συχνά κι άλλες παρουσιάσεις με ποίηση και ιστορίες... ακόμη και συνδυασμός με φωτογραφίες μου...
ας είναι...
Υπάρχουν πολλά γραφτά μου και στην Αγγλική, με παρουσιάσεις στις τοπικές Βιβλιοθήκες... και σε Δημόσια Σχολεία, -ΟΧΙ στα Ελληνικά Σχολεία(!!!!!!!!)- μα δεν γίνεται να προσκυνάει κάποιος δυο θεούς... ειδικά, όταν οι αποστάσεις είναι δύσκολες και το να περνάς τις... γέφυρες είναι χάσιμο χρόνου...
Είναι, βλέπεις και οι...κλίκες, εκτός από τους λογοτεχνίζοντες...
Αν βρεις λίγο καιρό, κι έχεις "στομάχι" πήγαινε, σε παρακαλώ σε προηγούμενη ανάρτηση να δεις την "αγανάκτηση" της Κατερίνας,
μα κυρίως την απάντηση που γράφω, ειδικά για τον Ε.Β. που σου δημιούργησε ενδιαφέρον η ανάρτηση μου... δικαιολογώντας κάμποσα...
Ευχαριστώ για τα φτερά της αισιοδοξίας.
Η Ελλάδα, ούτε ενδιαφέρθηκε για κανέναν μας... ούτε και ελπίζουμε.
Ελεύθερη!
Σε φιλώ κι εμείς σας αγαπάμε, το ξέρεις.
Με πρώτη ευκαιρία, ιδίως νυχτερινή, μεταλαμβάνω τα της ποίησής σου, δεσμός με την Πατρίδα.
Τα έχουμε πει και τα έχουμε νιώσει όλα αυτά, όμως τα γραπτά μένουν για αποδείξουν την αιωνιότητά τους...
¨όλα τα άλλα είναι εφήμερα
χαιρετώ
Γαβριήλ
Κυριακή, Οκτωβρίου 11, 2015 7:51:00 π.μ. Σχόλιο διεγράφη
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Κυριακή, Οκτωβρίου 11, 2015 7:51:00 π.μ. Blogger Ο/Η Αστοριανή είπε...
Γαβρίλη μου, έτσι είναι. "όλα τα άλλα είναι εφήμερα..."
Αρκεί να το καταλαβαίναμε, σε ευρύτερη μορφή, ότι ο καθένας μας είναι αυτός που είναι και ΟΤΙ και να κάνεις ο δρόμος του είναι γραμμένος από μια αθώρητη δύναμη που ίσως την λένε Τύχη...
Χαίρομαι που είσαι και παραμένεις φίλος μας, γενικά ουδέτερος, με την αληθινή παρουσία ενός βαθειά σκεπτόμενου αρμυροδαρμένου "ναυτικού", με την δημιουργία άξιας οικογένειας με την εξίσου θαυμάσια Ορτανσία.
Ο καθένας μας, έλεγε κάποια ψυχή που έχει φύγει..., έχει τον φάκελό του... Απλά εύχομαι, για μας, να περιέχει ότι καλλίτερο καταφέραμε να παρουσιάσουμε στο..."μεγάλο μωσαϊκό" που ριζώσαμε... Ξέρεις την εκτίμηση και την αγάπη που σου έχουμε, ο Δημήτρης κι εγώ, και χαίρομαι γι΄αυτό. Μπορεί να μη σημαίνει πολλά, αλλά είσαι μέσα στα πέντε δάχτυλα του χεριού μας. Πάντα με την αγάπη, Υιώτα
Ο/Η Κατερίνα Δε.Στα.Πα. είπε... Γιώτα, ξέρω από καρδιά, απ' τα 46. Ούτε εγώ τα είδα, γι' αυτό δεν έκανα αντιγραφή του παρελθόντος, μόνο πάσα... Πές του να μας δώσει χαρούμενα, που σίγουρα έχει! Φιλιά!
Δευτέρα, Οκτωβρίου 12, 2015 11:39:00 μ.μ. Διαγραφή Blogger Ο/Η Κατερίνα Δε.Στα.Πα. είπε... Γιώτα, έτσι που τρέχω... (πολυάσχολος άνθρωπος, ξέρεις), τώρα διάβασα τα σχόλια και στεναχωρέθηκα γι' αυτό: "αν και μου φαίνεται "λίγο...ξένο!!!" -οι εκλογές πιο πολύ της φίλης μας...
μα θα το συνηθίσω." Αλίμονο! Αν είναι δυνατόν! Μόνο αυτό δεν ήθελα! Είναι τα τηλέφωνα... ο διαφορετικός χρόνος, ο κυνηγημένος μας χρόνος, η ευθύνη, τα γενικά "εμπόδια" που με έφθειραν...το ότι είπες "ΞΕΚΟΥΡΑΣΟΥ", που θεωρούσα "Ελεύθερη" και βγήκα χωρίς να το καταλάβεις, κι έμεινε εκεί! Δεν βγήκε όπως το φανταζόμουνα, έτσι κάθισε αυτό το σχέδιο και η στιγμή. Κι εγώ βλέπω πολλά στραβά, σ'χώρα, πρόθεση κακή, μηδέν! Είπα εγώ! Θα βρω τον μπελά μου! Επείγον ραντεβού το βράδυ, και νωρίς, γιατί από αύριο έχω φορτωμένο πρόγραμμα. Με τον ίδιο τρόπο, όπως προχθές: Σχεδίαση, Άδειες, Συντάκτη, Διαχειριστή, αλλά να είσαι εκεί, να βρούμε άκρη! Μπορείς να κάνεις το ίδιο και με άλλον "φίλο" που έχει περισσότερες τεχνικές γνώσεις, κ.λ.π. Δεν θα παρεξηγηθώ, μην φοβάσαι! Ενθουσιάστηκα με την συγκλονιστική στιγμή της σημαίας, κρίση της τελευταίας στιγμής, να γίνει και "κορνίζα" σου, εκεί στα ψηλά! Αφήνει όμως μεγάλο κενό, τόσο ξέρω, τόσο μπορώ! Ας την χαρούμε, έως ότου την βγάλουμε, βγάλεις, όπως κάτσει... Αυτά που διορθώνονται; Αλίμονο! Κοίτα να είσαι γερή, κι αλλού είναι η δόξα! Στο περιεχόμενο! Φιλιά αγχωμένα... Καλά που το είδα! Τα λέμε βράδυ, για μένα, μέρα για σένα.
Καταλαβαίνω την ευσθησία σου! την εργασία. Και το ξενύχτι σου!!!
ΔΕΝ είναι ότι δεν μου...αρέσει.
Τα πάντα είναι η πρώτη ματιά μου σε κάτι άλλο από εκείνο των τόσων ετών εδώ μέσα.....
Η φωτογραφία, από το αρχείο του Ε.Κ. ΝΥ,... με εξέπλησε, όταν την επανέλαβαν, μετά από δέκα χρόνια. ΕΣΥ, Καλά έκανες! Από πλευράς μου, αιστάνθηκα λίγο δύσκολα, διότι
δεν συνηθίζω να αυτοπαινεύομαι. Παρουσιάζω ομογενειακή εργασία μου, διότι σχεδόν κανένας άλλος δεν θέλει να.... θυμάται.............
Αλλά, όπως κάπου έγραψες, και καλά έκανες, είναι μέρος από την "ιστορία μου".
ΕΚΕΙ θα μείνει.
Περί "ορέξεως... ουδείς λόγος"
Ήταν τότε, πράγματι θαυμάσια εργασία και εκδήλωση, όπως κι άλλες που έχουν ακολουθήσει, ειδικά με τον σύλλογο Αθηναίων...
Τώρα, η οικογενειακή υγεία, και η απόσταση από τον χώρο της ελληνοκρατούμενης Αστόρια, έχει άλλα αποτελέσματα. Δεν υπάρχει χρόνος, να πληρώνεις ταξί είναι τρομερό έξοδο, ανήκουστο θα έλεγα.
Μειωμένες οι ...επαφές με συλλόγους. Πρόσωπα αλλάζουν, χαρακτήρες αλλάζουν. Άλλωστε, ΠΡΟΣΦΕΡΑ, μάλλον προσφέραμε το κατα δύναμιν. Έχουν κι άλλοι σειρά. Και υποχρέωση στην ομογένεια. Αν θέλουν να κρατηθούν.
Με το πρόσφατο βιβλίο μου ΚΑΡΔΙΕΣ ΑΙΩΡΟΫΜΕΝΕΣ 'το οποίο αγάπησες και τίμησες κι εσύ τόσο πολύ΄
συμπλήρωσα σχεδόν τον κύκλο των εκδόσεων. Όπως γνωρίζεις εξ ιδίων, ο κόσμος δεν διαβάζει. Υποκρίνεται ότι διαβάζει... Προσωπικά, δεν με πειράζει.
Ό,τι, με την γνώση και την καρδιά σου πρόσφερες για μένα, αυτό έχει σημασία.
ΕΤΣΙ θα μείνει.
ΣΕ ευχαριστώ και πάλι, σε υπερ εκτιμώ, και στέλνω και την Αγάπη μας. Φιλιά, Υιώτα
Ο/Η Κατερίνα Δε.Στα.Πα. είπε... Γιώτα μου, μη μιλάς για παλμούς... Από αύριο θα αρχίσει η καταγραφή, μα πήρα γρήγορες... απόψε και αλίμονό μου! Οπότε, αύριο και για 24 ώρες μετά, που θα τις χρειαστώ, δώσε,(δώστε), μπας και πιάσουμε τον κλέφτη! (το σωστό φάρμακο). Τ' αφήνουμε γι' απόψε, ήδη έχω μεγάλη συναισθηματική φόρτιση, με έναν φίλο (Κώστα Κόγια) που δεν άντεξε αυτόν τον κόσμο και Έφυγε μόνος του, αλλά έμεινε και θα μείνει για την Ιστορία, να θυμίζει την ψευτιά της.
Δεν μπορούσα να ξέρω λεπτομέρειες. Βάση του τι ξέρω για σένα, μου θύμισες Μελίνα. Θεωρώ αυτή την στιγμή, ότι είσαι ΕΣΥ, πέρα από τυχόν παρασκήνια και αναμνήσεις σου. Σε θεωρώ Ηρωίδα - Ελληνίδα, όλα τα άλλα, περιττά. Φιλιά, Γιώτα μου! Αναβολή για αύριο, περισσότερα. Όσο αντέχω. Έχω πολλούς φίλους Ήρωες και πρέπει να είμαι δίκαιη. Να κόψεις τα ευχαριστώ! Το μέσα μου το θεωρεί ΧΡΕΟΣ! Αγάπη και εκτίμηση, σταθερή. Η συχνότητα και ο "φόρτος" αλλάζει, όπως και οι αντοχές.
Τρίτη, Οκτωβρίου 13, 2015 10:44:00 π.μ. Διαγραφή Blogger Ο/Η Κατερίνα Δε.Στα.Πα. είπε... Υγ. Γέρασα... Δε σε ρωτάει ο χρόνος, ούτε η υγεία. Τα ξέρεις. Μην επαναλαμβάνουμε, λύνουμε και περιέργειες άλλων! Φτάνει. Όλα θα τα αλλάξουμε, μην ανησυχείς! Και το μπλογκ σου και την υπόλοιπη ζωή μας, γιατί κούρασε πολύ το να σκύβουμε το κεφάλι. Φτάνει.
Αλλάζουμε, είπες. Ναι και πολύ. Βάση εμπειριών, έρχονται και οι αλλαγές μας, τόσο οι εξωτερικές, όσο και οι εσωτερικές. Σε όλους έτσι συμβαίνει.
Ο/Η Αστοριανή είπε... Κατερίνα μου, πολύ ανήσυχη σε διαβάζω.
...και το αστείο είναι ότι τα βάζουμε ανοιχτά, στην βορά όλων...
Ανθρώπινο είναι. Δεν με νοιάζει για μένα. Ουδέν κρυπτόν... Τόσο εγώ όσο και ο Δημήτρης, είμαστε ξεσκέπαστα κεφάλια... αν το θυμάμαι καλά.
Πάω να βάλω φαγητό στον Δημήτρη. 5 η ώρα... Φιλιά κι υπομονή, Υιώτα
Τρίτη, Οκτωβρίου 13, 2015 2:09:00 μ.μ. Blogger Ο/Η Αστοριανή είπε... Βάση εμπειριών, έρχονται και οι αλλαγές μας, τόσο οι εξωτερικές, όσο και οι εσωτερικές. Σε όλους έτσι συμβαίνει. ...Κατ.
Είπα να μην απαντήσω εδώ, μα λόγω του ότι δεν συμφωνώ ότι συμβαίνει σε όλους............. σου γράφω, έστω για παρέα...
Το ότι γέρασες, κούκλα ξανθιά, λεπτή και δραστήρια... !!!
Τότε τι να πούν άλλοι!
Κοίτα, μη μου γράφεις εδώ, θα "λένε" ότι ...συμπληρώνουμε "αριθμό στα ...σχόλια..." Βλέπεις, τίποτα δεν κρατάμε μέσα μας...
Καλή σου νύχτα. Καλή επιτυχία στις εξετάσεις σου. Φιλιά. Υιώτα
Ο/Η Κατερίνα Δε.Στα.Πα. είπε... Γιώτα, ποσώς μ' ενδιαφέρει τι θα πουν! Πού να δεις σχόλια που μιλάει ένας με τον εαυτό του, αλλάζοντας μόνο κωδικούς και διαφορετικά ονόματα! Τουλάχιστον, εμείς μιλάμε δυο μας! (Εγώ μπαίνω βέβαια από πολλές πόρτες, λόγω των πολλών μπλογκς, αναλόγως που βρίσκομαι εκείνη την στιγμή, μα είναι φανερή και υπαρκτή η ταυτότητα και κυρίως, κινούμαι μόνη μου, δεν με εκπροσωπούν άλλοι, αντ' αυτού...). Δεν ανησυχώ ιδιαίτερα για την υγεία, γιατί είμαι έτοιμη, προ πολλού. Ζω από απανωτά θαύματα, οπότε, δεν είναι μάγκας όποιος θεωρεί προσόν την υγεία του και γελάει με τα προβλήματα των άλλων. Έχω δει πολλούς υγιείς στα μνήματα, γιατί η επόμενη κακή στιγμή, παραφυλούσε. Μακάρι να είναι όλος ο κόσμος γερός! Κι όσο για τα προσωπικά δεδομένα μας, μεγάλο το θέμα. Το σταματάμε, ναι, μπορούμε να τα σβήσουμε κιόλας, πατώντας πάνω στο κουβαδάκι, δίπλα, αν και τα κράτησαν πολλοί, πια! Ότι δημοσιεύεται, πετάει for ever... Θα τα κρατήσω κι εγώ σε μια γωνιά, να υπάρχουν, επιβάλλεται! Τα λέμε με άλλο τρόπο τα σημαντικά μας. Εντάξει; (Μην απαντάς. Εννοείται η απάντηση.)
Αυτό ήταν παλιό στο Τιμής Ένεκεν της Γιώτας. Το διέγραψα, μόλις, δεν χρειάζονται πολλές εξηγήσεις, δεν αφορούν τον κόσμο, το κρατάω κι αυτό στα ενθύμια: ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ Το blog αυτό είναι μια προσφορά από μένα στην Γιώτα, με όλη μου την αγάπη και τον θαυμασμό μου για τα έργα της. Το είχα ξεκινήσει παλιότερα και της το παρέδωσα. Λόγω έλλειψης χρόνου όμως, η Γιώτα δεν προλαβαίνει ούτε στο δικό της το blog να γράψει! (Εμ, έτσι παίρνονται τα βραβεία;) Γι' αυτό, όσο μπορώ, θα το ενημερώνω εγώ. Εσείς όμως, ξέρετε που θα την βρείτε!
Ας μείνει εδώ, έτσι κι αλλιώς, ήταν μέρος της ζωής μου, αυτές τις μέρες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣημείωμα Κατερίνας
Δεν είμαι συντάκτρια, ούτε διαχειρίστρια σταθερά στην σελίδα της Γιώτας.
Μόνο για λίγο, τόσο όσο πρέπει, μόνο για να βοηθήσω τεχνικά την σελίδα της, όσο και την ίδια.
Ενθύμια:
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://astoriani.blogspot.gr/search?updated-max=2015-10-10T01:14:00-07:00&max-results=2
Ο Δρόμος των Λωτών
(Απόσπασμα από το "Η Ελεγεία του Σελινούντα", αρχαίος ποταμός της Αχαϊας)
((Σχέδιο Υιώτας: ...στα βήματα του φεγγαριού. 15)
Ο Δρόμος των Λωτών
Ο δρόμος του ολόγιομου φεγγαριού, αφώτιστος, αδιάβαστος. Η εποχή των λωτών αργοπορεί. Η υπομονή δίπλωσε τα φτερά. Ανίκανη πλέον να πιστέψει την Ελπίδα.
Το αρχαίο θειάφι προσπάθησε, το νέφος εκεί, αμετατόπιστο. Κι όμως.
Ήταν στιγμές που πίστευες στην λάμψη των ματιών και τραγουδούσες στους χτύπους της καρδιάς, τους χαρμόσυνους.
Τότε, η μέρα γιόρταζε. Τα παιδιά τιτίβιζαν στις αυλές, τις χωματένιες. Τα χέρια, αμφορείς έπλαθαν. Τα πέλματα, αποστάσεις.
Τότε, το σώμα είχε την δική του διάλεκτο.
Το όνειρο έπλεκε οράματα. Όλα ακολουθούσαν την τροχιά του ήλιου.
Ήταν τότε, όπου η σιγή τής νύχτας σκάρωνε τα δικά της τραγούδια στις γαστέρες, τις εύκαρπες.
Τότε, που το κλάμα του μωρού ήταν πρωινό ξελόγιασμα.
Τότε, όπου το σκαρί άντεχε να διασχίσει ωκεανούς και θύελλες, να παλέψει σε χώρους απρόσιτους με θεριά πολυπρόσωπα, ανθεκτικό να διψάσει, να δοκιμάσει την ένδεια, να λυγίσει, να συρθεί, δυνατό να ανορθώσει το μπόι και να ακολουθήσει την ονειρο-σκιά, την εύθικτη.
Τότε, όπου τα δόντια έσπαζαν στο σφίξιμο, τότε, όπου τα νύχια πληγές άνοιγαν στις σφιγμένες παλάμες, τότε, όπου
το ελάχιστο μοιραζόταν και πολλαπλασιάζονταν.
Τότε, όπου τα πάντα βάδιζαν στον αστερισμό του «δύναμαι».
Δρόμοι ανασφαλείς οδήγησαν τους ναυαγούς της άνοιξης, στις χώρες των λωτών.
Δρόμοι, όπου ο Κερδώος Ερμής ύπουλα έστρωνε με κέρματα λαμπιρίζοντα.
Η Πανδώρα κάγχαζε, γνωρίζοντας την στυγνή πραγματικότητα.
Στην άσπιλη αυγή, άγγελοι με δαίμονες ζευγάρωναν, αδιάντροπα.
Οφθαλμοφανές.
Το δίκιο του δυνατού ζυγίζεται από το βάρος των μυστικών αποθεμάτων. Συχνά, συμβάλλει και η άρρωστη φαντασία των μη εχόντων.
Πνεύματα συγχυσμένα του παγκόσμιου ωκεανού αναμένουν ναυαγοσώστες της Αλήθειας.
Της Λευτεριάς.
Η Σελήνη, εύμορφη κυρά, παραστρατημένη στον ουρανό, σήμερα, γεμίζει την ποδιά με φρούδες ονειροπωλήσεις.
Τις ζεσταίνει, ευγενικά, με χλιαρές ανταύγειες του δύοντος ηλίου.
*********************************************************
Φίλες και Φίλοι μου,
ευχαριστώ για την αγάπη σας. Θα ...τα πούμε, σύντομα. Υιώτα
Αναρτήθηκε από την Αστοριανή στις 1:49 μ.μ. 37 σχόλια:
"Ο Δρόμος των Λωτών"
ΑπάντησηΔιαγραφή37 Σχόλια ) - Εμφάνιση αρχικής ανάρτησης
Σύμπτυξη σχολίων
1 – 37 από 37
Blogger Ο/Η Paraskevi Lamprini M. είπε...
http://katerinadestapa.blogspot.gr/2015/10/1.html
http://katerinadestapa.blogspot.gr/2015/10/2.html
Ποιήτριά μου... για σένα... !
και... θαυμάσια η φώτο!! μπράβο!
Καλό βράδυ, με ποίηση κι όμορφες φώτο!! ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ!!!!!!!!
Πέμπτη, Οκτωβρίου 08, 2015 4:14:00 μ.μ.
Blogger Ο/Η Ελπίδα είπε...
....
Δυο τα τραγούδια:
Νά 'χα χίλιες σιωπές να μ' ακούς. (Δεν το βρίσκω, άλλη στιγμή).
Τούτο για τον Δημήτρη, να το χορέψει για πάρτη μου!
https://www.youtube.com/watch?v=Z9FY1gWS24E
Έφυγα, ματώνει.
Καλό μας ξημέρωμα, κι εδώ κι εκεί, παντού!
Λαμπρινή, ευχαριστώ για την αναμετάδοση. Να είσαι καλά, πάντα!
Πέμπτη, Οκτωβρίου 08, 2015 5:39:00 μ.μ.
Blogger Ο/Η pylaros είπε...
Μου άρεσε πολύ ο τελευταίος στίχος,
Εκεί όπου γεννιόνται τα όνειρα, στο φως της Σελήνης,
και ο δύοντας ήλιος που μας φέρνει την πραγματικότητα.
Νοσταλγικές αναμνήσεις
χαιρετώ
Γαβριήλ
Παρασκευή, Οκτωβρίου 09, 2015 6:14:00 π.μ.
Blogger Ο/Η Dennis Kontarinis είπε...
Μας δίνεις τόσο όμορφα και τόσο παραστατικά αυτά που θέλεις να πεις.
"¨Ηταν στιγμές που πίστευες στη λάμψη των ματιών σου και τραγουδούσες τους χτύπους της καρδιάς, τους χαρμόσυνους" Στιγμές όμως που ανήκουν σε άλλες εποχές και σε άλλους ανθρώπους. Υπέροχο καλή μου φίλη.
Παρασκευή, Οκτωβρίου 09, 2015 8:03:00 π.μ.
Blogger Ο/Η Αστοριανή είπε...
Λαμπρίτσα μου!!!!
Ευχαριστώ!!!
Τις είδα κι έμεινα άφωνη!!!!!!!!!!!!!!!!
και ...ξέρεις;
Χαίρομαι που πάντα λες με το έμπειρο μάτι σου, μια "καλή κουβέντα" και για τις δικές μου δημιουργίες...
Φιλιά πολλά,
Υιώτα
Παρασκευή, Οκτωβρίου 09, 2015 10:26:00 π.μ.
Blogger Ο/Η Αστοριανή είπε...
..." η μικρή ελπίδα έφυγε στα ξένα" από τους Χα ίνηδες...
Κούκλα μου, μπήκα και στα Βίντεο, ο Δημήτρης "έρριξε" αργή γυροβολιά... πάει, μου λέει, το πρώτεινο σθένος...
κι όσο για την θάλασσα, "έρριξα ένα σύννεφο δάκρια... ως που να σε συναντήσω "
Πάντα με την αγάπη μας,
Υιώτα
ΥΓ. Όσο για την Λαμπρίτσα μας,... τα ξέρεις πόσο μας εκτιμάει.
Φιλί,
Υιώτα
Παρασκευή, Οκτωβρίου 09, 2015 10:43:00 π.μ.
Blogger Ο/Η Αστοριανή είπε...
...ναι, Γαβρίλη μας.
η πραγματικότητα πονάει...
Χαιρετισμούς κι αγάπη
και στην Ορτανσία σου.
Υιώτα
Παρασκευή, Οκτωβρίου 09, 2015 10:44:00 π.μ.
Blogger Ο/Η Αστοριανή είπε...
Ντένη μας.
ΟΛΟΙ μας αλλάζουμε.
Προσπαθούμε,
μα όσο θέλει η Θεά Τύχη μας προσφέρει...
κι αυτό; διότι
οι "μεγάλοι χρηματοκυβερνήτες" δεν αφήνουν περιθώρια...
Χαιρετισμούς,
Υιώτα
Παρασκευή, Οκτωβρίου 09, 2015 10:46:00 π.μ.
Blogger Ο/Η akrat είπε...
ΑπάντησηΔιαγραφήμα τι ήταν όλο αυτό λέξη λέξη κατ' ευθείαν στην καρδιά... Ας το καλό δεύτερος λιγμός σήμερα.... και ως λένε μια του κλέπτη... κλπ κλπ αμ αυτό το εικαστικό ΆΛΛΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟ
ανεβάζετε ταχύτητες προς τον ΄ΈΝΑΣΤΡΟ ΟΥΡΑΝΟ
μην μας ξεχνάτε από κει δα πάνω εμάς τους ατάλαντους
Παρασκευή, Οκτωβρίου 09, 2015 11:56:00 π.μ.
Blogger Ο/Η Κατερίνα δε. στα. πα. είπε...
Γιώτα, τα καταφέραμε, επιτέλους!
Θα προσπαθήσω να διορθώσω ότι μπορώ κι ότι μου πεις.
Σιγά - σιγά, όμως! Ε;
Μετά, με τον ίδιο τρόπο θα με σβήσεις και από διαχειριστή και συντάκτη, όπως συμφωνήσαμε.
Σ' ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη και για την ευθύνη!
Φιλιά, πάμε!
Ακράτ, ακράτητος, λέμε, σταθερά!
Παρασκευή, Οκτωβρίου 09, 2015 3:23:00 μ.μ.
Blogger Ο/Η Αστοριανή είπε...
Αχ! καλέ/ή μου Ακρατ!
Πόσο με συγκίνησες! Ελάχιστοι εκδηλώνουν κι ανοίγουν την παραδοχή ότι η γραφή μου δίνει ένα καλό συναίσθημα...
Όσο για την σύνθεση...
Φίλε μου, η μοναξιά κάπου εκεί καταλήγει. Στην δημιουργία.
Οφείλω να το πω, ότι ναι μεν έχω κάποιες "σπουδές"... σχέδιο και χρώματα, από τότε που σπούδαζα στην Αθήνα... κάποιες φορές τους έδωσα μορφή... (όλα μου τα εξώφυλλα στα βιβλία μου είναι δικά μου σχέδια... κ.α.)
μα τούτες τις τελευταίες χρονιες που μετακομίσαμε στο Γουέστμπερυ, καρδιά του "μακρονησιού" (Westbury, Long Island, NY )
πράγματι η μοναξιά, από σύμτωση, μου έδωσε την δυνατότητα να δημιουργώ,
αυτό που λέτε εκεί, στην πατρίδα Εικαστική Τέχνη.
Δεν είναι δύσκολη, μα δεν είναι κι εύκολη.
Με κάθε κίνηση, παρουσιάζεται και κάτι το διαφορετικό..
Εκπλήσσομαι κι εγώ, μερικές φορές.
Το καλό-κακό είναι ότι ΔΕΝ επαναλαμβάνεται... μια κι έξω!
...και φωνάζει ο άνδρας μου που σπαταλώ χρόνο, λέγοντας:
ΤΙ ΘΑ ΤΑ ΚΑΝΕΙΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!
κι απογοητεύομαι,,, μα δεν σταματώ...
Κάθε σχόλιο-επικοινωνία, πάντα είναι δεκτή.
Κι από εικαστικούς και από απλούς φίλους...
Η καρδιά του Μανχάτταν, δηλαδή η πρωτεύουσα της ΝΥ... έχει πιθανότητες-ευκαιρίες...
μα δώ, είναι πολύ μακριά, ΝΟ παρκιν ευκολία...
με άλλα λόγια: "Ξέχασέ το" που λένε
Μα εγώ, δεν σταματώ... είναι η κρυφή μου φλόγα...
Φιλί σε όσους αγαπάς,
Υιώτα
Παρασκευή, Οκτωβρίου 09, 2015 3:38:00 μ.μ.
Blogger Ο/Η Αστοριανή είπε...
Κατερίνα μου! Καιρός ήταν να ...εξωραϊσω μάλλον να εξωραϊσουμε...κάπως
την Ιστοσελίδα μου...
Χρόνια πριν, κάναμε την ίδια προσπάθεια
το ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ, δεξιά της, είναι δικό σου παιδί... και σε υπερευχαριστώ,
διότι σε περιπτώσεις, με βοήθησε πολύ,
αφού έχει παλαιότερες εργασίες μου που δεν τις καταχωρούσα και τις εύρισκα εκεί...
Μην αγχώνεσαι. ΔΕΝ επείγει, καλή μου.
Όταν ΕΣΥ έχεις λίγη ...ξαγρύπνια... κι εγώ λίγη υπομονή... θα την φτιάξουμε όπως πρέπει....
Σε υπέρευχαριστώ πάλι και πάλι,
με την αγ¨απη μου/μας στον Δημήτρη σου και στα παιδιά.
ΥΓ.: Τώρα, αστράφτει και μπουμπουνίζει...βροχή, τρέλα! Σε δυο τρεις μέρες, θα περάσει τον Ατλαντικό... Καλή νύχτα,
Υιώτα
Παρασκευή, Οκτωβρίου 09, 2015 3:49:00 μ.μ.
Blogger Ο/Η Paraskevi Lamprini M. είπε...
http://logosepilogi.blogspot.gr/2015/09/blog-post_85.html
μια που μιλάμε για λινκ... εδώ ένα πρώτο αφιέρωμα για το νέο σου βιβλίο...
αυτά...
Υ.Γ. Οι φώτο σου είναι πολύ ενδιαφέρουσες, κι επειδή με ενδιαφέρει η εικόνα, τις προσέχω λίγο παραπάνω... και σου γράφω γι' αυτές!!...
Αστερι μου.. μάκια... τα λεμε... !!
Παρασκευή, Οκτωβρίου 09, 2015 4:04:00 μ.μ.
Blogger Ο/Η Κατερίνα δε. στα. πα. είπε...
Γιώτα, άσε τις ευχαριστίες και στείλε μου βιογραφικό ή γράψε καινούργιο, σύντομο και ουσίας!
Δεν το έσβησα αυτό, αλλά δεν κατάλαβα πως χάθηκε!
Θα υπάρχει στα κόπυ μου, στις τόσες αντιγραφές, άλλες φορές!
Κοίτα και τα μέιλ σου, ντε, θα πιάσουμε Χριστούγεννα, αν πάμε έτσι!
Φιλιά και μη με χασομεράς με λιβάνια!
Παρασκευή, Οκτωβρίου 09, 2015 4:08:00 μ.μ.
Ο/Η Κατερίνα δε. στα. πα. είπε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔες τα στατιστικά σου:
Ελλάδα
26213
Ηνωμένες Πολιτείες
16815
Γερμανία
4513
Ρωσία
3993
Ουκρανία
993
Ινδία
767
Κύπρος
663
Γαλλία
593
Ηνωμένο Βασίλειο
461
Ολλανδία
339
Προβολές σελίδων σήμερα
50
Προβολές σελίδων χτες
69
Προβολές σελίδων τον προηγούμενο μήνα
723
Πλήρες ιστορικό προβολών σελίδων
60.725
Υγ. Εμ! Έτσι που ήταν η σελίδα, ποιος να την δει;
Παρασκευή, Οκτωβρίου 09, 2015 4:43:00 μ.μ.
Ο/Η Κατερίνα δε. στα. πα. είπε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης, συναντώ προβλήματα...
Το κουφό είναι ότι το λινκ το παλιό του Κήρυκα μου γράφει αυτό.
Πότε είναι να το βρω απ' τα αρχεία;
Απόδειξη, εδώ:
http://stapakaiti.blogspot.gr/2015/10/blog-post.html
Παρασκευή, Οκτωβρίου 09, 2015 4:56:00 μ.μ.
Blogger Ο/Η Κατερίνα δε. στα. πα. είπε...
Λαμπρινή, τώρα είδα το σχόλιό σου και πήγα στο αφιέρωμα. Πολύ λιβάνησες την Κατερίνα, ως συνήθως!
Κόψε κάτι, έλεος!
Να βοηθήσω να φανεί η "δουλειά" της Γιώτας, θέλω, τίποτα παραπάνω και το ξέρεις!
Πέρα από φιλίες και τα συγκινητικά μας...
Μη με κάνετε να εξαφανιστώ τελείως απ' το ίντερνετ!
Είχα και έχω τρόπους να προβληθώ για "κάτι", αν ήθελα.
Μόνο που ψάχνω το "κάτι" μου.
Το βρίσκεις και στις λαίκές, πια, οπότε, δεν έχει νόημα!
Ας σταθούμε στην ουσία που είναι η "διαφορετική" για τα σημερινά δεδομένα, ποίηση της Γιώτας και τα πόσα "εμπόδια" (και βάση ηλικίας και τεχνικών γνώσεων), ξεπερνάει, για να μας την δείξει...
Κανένας μας δεν θα ζήσει αιώνια, μα όσοι είχαμε την τιμή να "περάσουμε" δίπλα της και δεν "σταθήκαμε" σωστά, δική μας τύψη και αμαρτία θα είναι.
Πάμε, λοιπόν, να της δώσουμε την χαρά και την δικαίωση που αξίζει, εν ζωή!
Πήγε 3 και 18;
Αλίμονο! Πότε θα "δουλέψει" η "τεχνήτρα" που κι αυτή δεν ξέρει πολλά τεχνικά!
Ότι μπορώ κι ο Θεός βοηθός!
Φιλιά, κουρίτσ' πάντα και δυο!<3 <3
Παρασκευή, Οκτωβρίου 09, 2015 5:21:00 μ.μ.
Blogger Ο/Η Κατερίνα δε. στα. πα. είπε...
Ρολόι, καμία σχέση, Γιώτα! Άμα μου πεις, "ναι", να το κάνουμε Αθήνας! Έτσι κι αλλιώς, νοητά, εδώ είσαι!
Γράφω εδώ, γιατί άμα περιμένω απάντηση στα μέιλ, αλίμονό μας! Θα γίνουμε φίρμες γι' αυτό!
Ανέβασε νέα ανάρτηση, μη μας πάρει χαμπάρι όλη η ΓΗ!!! και γίνουμε φίρμες γι' αυτό!
Αχ! Τι έπαθα, απόψε!
Παρασκευή, Οκτωβρίου 09, 2015 5:24:00 μ.μ.
Blogger Ο/Η Κατερίνα δε. στα. πα. είπε...
και τα μονόπρακτα error; Γιατί; Τότε, μια χαρά ήταν σωστά! Άντε να τα βρούμε, τώρα!
Γιώτα μου, δώσε μου χρόνο!
Ήθελα ο θάνατός μου να έχει αξία, εφόσον δεν είχε η ζωή μου, αλλά ΟΧΙ απόψε!
Άσε με να κατεβάσω παλμούς... να χαλαρώσω, να κοιμηθώ, γιατί σήμερα ξημέρωσε πολύ δυνατή μέρα, κι έχω πολλές συγκινήσεις, εξόδους, κ.λ.π.
Ότι προλάβω. Όκ;
33 χρονάκια παντρεμένη... να είμαστε γεροί να λέμε, όλοι μας!
Όλα τα άλλα, τόσο τα ανθρώπινα, όσο και τα τεχνικά (όσα κατέχω) θα κάνω και κάνουμε!
+2 εκτός=35!
Κι είμαι 55!
Πόσο θα φτάσω, λες;
Α! Να ειδούμε!
Το σκοτώσαμε αυτό το ποίημα, με τα διάφορα!
Ας είναι για ΚΑΛΟ!
Στον Δημητρό να πεις, να κάνει λίγη υπομονή! Δεν πρόκανα!
Ευχή, να προκάνω!
Καλημέρα 10 Οκτώβρη, 2015!
Καλώς ήρθες στην ζωή μας, με ότι εσύ φέρνεις, κι εμείς μπορούμε να αλλάξουμε!
Ανέβασε μια νέα ανάρτηση εσύ, επειγόντως!
Παρασκευή, Οκτωβρίου 09, 2015 6:34:00 μ.μ.
Blogger Ο/Η Κατερίνα δε. στα. πα. είπε...
Δεν μ' αφήνει να κάνω πολλά!
Γιώτα, τον Σταυρό σας!
Έπαθα πλάκα απόψε!
Δεν μου ανεβάζει και τις φώτο των βιβλίων σου!
Δεν θα του περάσει!
Παρασκευή, Οκτωβρίου 09, 2015 6:59:00 μ.μ.
Ο/Η Κατερίνα δε. στα. πα. είπε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν το πιστεύω! Και το Καρράς σώου error;
Γιώτα, ότι δεν υπακούει το σβήνω και καλύτερα να βρεις να μου πεις τι θέλεις να βρούμε.
Αλλιώς, δεν βγαίνει άκρη.
Ότι μου πεις να ξαναστήσω και να βρω, θα το κάνω για πάρτη σου, να ξέρεις!
Εγώ απόψε έπαθα απανωτά σοκ, φτάνουν.
Ας έχει λιγότερα η σελίδα σου, μην κουράζει κιόλας!
Έχεις μεγάλη ιστορία, αδύνατον να στηριχτεί στην μπάρα!
θα φαίνεται απ' τις ετικέτες.
Τέλος γι' απόψε!
θα κοιμηθώ αγκαλιά με την ευθύνη, απόψε.
βαρύ το σκέπασμα, δε σου λέω, τίποτα!
Κι άμα εξαρτάσαι απ' το ίντερνετ... να μην πω πως λέμε στο χωριό μου!
Ας είναι!
Παρασκευή, Οκτωβρίου 09, 2015 7:21:00 μ.μ.
Blogger Ο/Η Κατερίνα δε. στα. πα. είπε...
Είπα στα σχόλιά σου, ότι δεν είμαι ρομπότ, για τελευταία φορά! Μετά τα χαιρέτησα και με μεγάλη "δυσκολία", σε πληροφορώ.
Δεν υπάκουγε...
Τώρα είναι ελεύθερα για όλους, μα φρόντισε ότι είναι σπαμ, να το σβήνεις απ' το κουβαδάκι δίπλα, μέχρι να μάθεις να τα δέχεσαι στο μέιλ σου.
Όταν βγω, σου τις ξαναβάζω τις πίτσες, αν θέλεις!
Κανένα πρόβλημα για μετά!
Είμαι ακόμα εδώ, μη φοβού!
Έφυγα!
Υγ. Σιγά μην υπακούσει!
Παρασκευή, Οκτωβρίου 09, 2015 7:54:00 μ.μ.
Blogger Ο/Η Κατερίνα δε. στα. πα. είπε...
Υγ. Εσύ κάνε ότι έκανες πάντα! Δεν αλλάζει τίποτα στις κινήσεις σου! Σα να μην υπήρξα ποτέ, κι ας γίναμε βούκινο!
Υπομονή, η πολλή δουλειά έγινε.
Οι ετικέτες απαιτούν πολύ, μα μπορείς να ενημερώνεις από δω και πέρα.
Αν όχι αύριο, Κυριακή σου παραδίνω τα "κλειδιά".
Παρασκευή, Οκτωβρίου 09, 2015 8:01:00 μ.μ.
Ο/Η Κατερίνα δε. στα. πα. είπε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιώτα, Καλημέρα...
Παρέβηκα μια "εντολή".
Ανέβασα ανάρτηση τα βιβλία σου, γιατί δεν βρίσκω ακόμα την λύση.
Ότι ξέρω και μπορώ κάνω.
...Και σε πληροφορώ... υπεράνω των "δυνάμεών" μου.
Έκανα μια "γύρα".
Αν γλυτώσω το εγκεφαλικό, θα είναι θαύμα.
Πώς μπόρεσαν να κάνουν τόσο κακό, με τόση μεγάλη διάρκεια;
Καλύτερα να μη δω όλο το "μέγεθός" του. Δεν θα τ' αντέξω...
Αδυνατώ κι από υγεία.
Ξεπέρασαν κατά πολύ την φαντασία.
Ο Θεός να τους σ'χωρέσει.
Βγαίνω γιατί πρέπει.
Το χειρότερο "δώρο" και η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ, σήμερα.
Ικανοποιημένη βέβαια που όταν Φύγω, "κάτι" θα ξέρω.
Κληρονόμησες πολλούς εχθρούς, ναι!
Κουβαλάω βαριά κληρονομιά.
Λυπάμαι, πράγματι που βρέθηκα στον δρόμο σου...
Ίσως έτσι έπρεπε να γίνει, κατά τους ανθρώπους.
Δε, δε, δεν είμαι καλά. στοπ.
Όταν θα είμαι, συνεχίζω τα τεχνικά σου...
Υγ. Κάτω από κάθε ανάρτηση, έχει κουτάκια. Πατώντας το F, πάνε όλα στην σελίδα σου στο Φέις. Διάλεξε αναρτήσεις και στείλε.
Τα ξαναλέμε, πρώτα ο Θεός!
Σάββατο, Οκτωβρίου 10, 2015 1:42:00 π.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήBlogger Ο/Η Αστοριανή είπε...
Κατερίνα μου, ηρωίδα μου!
...όποιος "μπλέξει" με μένα σίγουρα θα με ...θυμάται!!!!!!!!!!! (βρίζει ήθελα να πω,,, μα δεν είναι του χαρακτήρα μου)
Κορίτσι μου, αυτά που "ανέσυρες" είναι ΤΙΠΟΤΑ! Υπάρχουν κάτι κανονιές που μου έχουν ...μειώσει την ακοή! Μη ξεχνάς, είναι κι εκείνα τα ...μυδράλια που υπάρχουν σκορπισμένα...
Σειόμενη άμμος, καλή μου.
Όμως, θεωρώ ότι τα "καλά" έχουν πολύ περισσότερο βάρος από την "επιτηδευμένη λάσπη..."
ΕΙΜΑΙ γερό σκαρί κι αντέχω, μη το ξεχνάς.
Ό,τι για σένα ήταν..."αποκάλυψη", για μένα ήταν κρυφή προσγείωση της χαζομάρας μου ότι ο αθώος δικαιώνεται...
Μου θύμησες έναν (Β.Δ.)που για περισσότερο από δεκα χρόνια ήταν στην πρώτη γραμμή της αυτοπροβολής της παρεούλας και των ύπουλων των επιθέσεων... ( ...και ξέρεις πόσο όλοι, γύρω, περιμένουν την ...μυρωδιά, ίσως και τον ήχο των στομαχικών αερίων...) Ανεβάζοντας
σε φυλλάδες το λογοτεχνιλίκι τους, φυσικά και τον χαιρόντουσαν! Άντε στην υγεά μας! Με τσιμπούσια στο σπίτι του... κλπ
Όταν, για δικούς τους λόγους,
έστριψε το πολυβόλο με τα αέρια στον καθένα χωριστά και μαζί...
σαν αρρώστησε αγιάτρευτα, ΧΑΡΗΚΑΝ όλοι τους!!!
Εκείνος, έβγαλε όλο του το φαρμάκι στον αέρα, για καιρό περίμεναν, μάλλον έτρεμαν, το ΤΙ θα γράψει -και μάλιστα καλλιγραφικά!- την επομένη Κυριακή...
Ήμουν πάντα (και είμαι) σε απόσταση.
Όταν δημοσίευσε το δεύτερο (;) βιβλίο του, με κάλεσε στην παρουσίαση. Πήγαμε, στην μικρή κουλτουριάρικη αίθουσα, ήταν φυσικά και φίλοι του. Καλησπέρισα, και ΔΕΝ είπαν "Καλησπέρα"!!!
Φυσικά,
του το τόνισα στο τέλος και μου είπε ότι έχει τα... βιβ λία μου και θα με πάρει τηλέφωνο...
Από τότε, βρήκε κοινές εμπειρίες στο ναυτικό με τον Δημήτρη... όπου
-αφού οι άλλοι τον είχαν αφορίσει... -
τηλεφωνούσε συχνά.
Έμαθα το "γιατί" δεν ήμουν της... σειράς τους, έμαθα την διαβρωση που αγωνίζονταν να μου κάνουν...
ήταν ΑΙΤΙΑ και ο αψύς χαρακτήρας του Δημήτρη ενάντια στην μικρότητα και το ψέμμα, ...
κι έτσι συνεχίζεται "το στόρυ"...
Του παρουσίασα το τελευταίο του βιβλίο, κόντεψαν να με φάνε, κυριολεκτικά...
Ο άνθρωπος, μια με την αρρώστεια του που καθημερινά του θύμιζε το τίποτα της ζωής... μια γιατί μέσα του είχε υπολανθάνουσα αξιοπρέπεια,
μου ΖΗΤΗΣΕ συγγνώμη για το ...μεγάλο κενό, μετά και στον Δημήτρη,
τηλεφωνούσε από το νοσοκομείο μέρα παρα μέρα...
την παραμονή, μας είπε να τον συγχωράσουμε (!!!)γιατί σύντομα θα φύγει... και πράγματι.
Εφυγε, δίχως να ξέρουν ΠΟΥ είναι ο τάφος του...
Κατερίνα μου, πολλά είπα. Κι αυτά είναι ελάχιστα.
Ακόμη έχω απορίες πολλές.
Μα αντέχω.
Αν για σένα,
(που δίχως δεύτερη σκέψη σου το επέτρεψα, αφου σε γνωρίζουμε πλέον κλειστά τόσα χρόνια...) αυτά ήταν η ..."αποκάλυψη" του ανθρώπινου χαρακτήρα ...
κι όπου
το "τετοιωμένο το δολλάριο" όπως λέει ο Δημήτρης, τους έχει κάνει να αισθάνονται ανώτεροι...
Κατερίνα μου, έχεις πολλά ακόμη να μάθεις...
άλλωστε, παρόλες τις δυσκολίες στην ζωή μας...
τουλάχιστον για μένα,
όταν έχεις σφυρηλατηθεί στο καμίνι,
εκτιμάς
κάθε στιγμή που σου προσφέρεται να είσαι μαζί με εκείνους που πραγματικά αγαπάς.
Μαγάλο το πόνημα ΤΗς ΕΠΙΔΙΟΡΘΩΣΗς στην ...εμφάνηση που άρχισες...
σου το προείπα!!!!!!!!
ΕΣΥ, εκεί, επέμενες.
Αν χάθηκαν μερικά... επανορθώνονται.
Η Εκτίμηση και η Αγάπη να μην πάθει κάτι ανεπανόρθωτο.
Σε φιλώ για απόψε.
Σου στέλνω το βιογραφικό, όσο γίνεται συντομότερο... μα με την πάνω από 40-χρονη πορεία μου στα γράμματα, ειδικά εδώ,
ουκ έστι τελειωμός...
Καλη σου νύχτα,
Φιλί στον Δημήτρη σου,
Υιώτα
Σάββατο, Οκτωβρίου 10, 2015 2:26:00 μ.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήBlogger Ο/Η Αστοριανή είπε...
Κατερίνα μου, ηρωίδα μου!
...όποιος "μπλέξει" με μένα σίγουρα θα με ...θυμάται!!!!!!!!!!! (βρίζει ήθελα να πω,,, μα δεν είναι του χαρακτήρα μου)
Κορίτσι μου, αυτά που "ανέσυρες" είναι ΤΙΠΟΤΑ! Υπάρχουν κάτι κανονιές που μου έχουν ...μειώσει την ακοή! Μη ξεχνάς, είναι κι εκείνα τα ...μυδράλια που υπάρχουν σκορπισμένα...
Σειόμενη άμμος, καλή μου.
Όμως, θεωρώ ότι τα "καλά" έχουν πολύ περισσότερο βάρος από την "επιτηδευμένη λάσπη..."
ΕΙΜΑΙ γερό σκαρί κι αντέχω, μη το ξεχνάς.
Ό,τι για σένα ήταν..."αποκάλυψη", για μένα ήταν κρυφή προσγείωση της χαζομάρας μου ότι ο αθώος δικαιώνεται...
Μου θύμησες έναν (Β.Δ.)που για περισσότερο από δεκα χρόνια ήταν στην πρώτη γραμμή της αυτοπροβολής της παρεούλας και των ύπουλων των επιθέσεων... ( ...και ξέρεις πόσο όλοι, γύρω, περιμένουν την ...μυρωδιά, ίσως και τον ήχο των στομαχικών αερίων...) Ανεβάζοντας
σε φυλλάδες το λογοτεχνιλίκι τους, φυσικά και τον χαιρόντουσαν! Άντε στην υγεά μας! Με τσιμπούσια στο σπίτι του... κλπ
Όταν, για δικούς τους λόγους,
έστριψε το πολυβόλο με τα αέρια στον καθένα χωριστά και μαζί...
σαν αρρώστησε αγιάτρευτα, ΧΑΡΗΚΑΝ όλοι τους!!!
Εκείνος, έβγαλε όλο του το φαρμάκι στον αέρα, για καιρό περίμεναν, μάλλον έτρεμαν, το ΤΙ θα γράψει -και μάλιστα καλλιγραφικά!- την επομένη Κυριακή...
Ήμουν πάντα (και είμαι) σε απόσταση.
Όταν δημοσίευσε το δεύτερο (;) βιβλίο του, με κάλεσε στην παρουσίαση. Πήγαμε, στην μικρή κουλτουριάρικη αίθουσα, ήταν φυσικά και φίλοι του. Καλησπέρισα, και ΔΕΝ είπαν "Καλησπέρα"!!!
Φυσικά,
του το τόνισα στο τέλος και μου είπε ότι έχει τα... βιβ λία μου και θα με πάρει τηλέφωνο...
Από τότε, βρήκε κοινές εμπειρίες στο ναυτικό με τον Δημήτρη... όπου
-αφού οι άλλοι τον είχαν αφορίσει... -
τηλεφωνούσε συχνά.
Έμαθα το "γιατί" δεν ήμουν της... σειράς τους, έμαθα την διαβρωση που αγωνίζονταν να μου κάνουν...
ήταν ΑΙΤΙΑ και ο αψύς χαρακτήρας του Δημήτρη ενάντια στην μικρότητα και το ψέμμα, ...
κι έτσι συνεχίζεται "το στόρυ"...
Του παρουσίασα το τελευταίο του βιβλίο, κόντεψαν να με φάνε, κυριολεκτικά...
Ο άνθρωπος, μια με την αρρώστεια του που καθημερινά του θύμιζε το τίποτα της ζωής... μια γιατί μέσα του είχε υπολανθάνουσα αξιοπρέπεια,
μου ΖΗΤΗΣΕ συγγνώμη για το ...μεγάλο κενό, μετά και στον Δημήτρη,
τηλεφωνούσε από το νοσοκομείο μέρα παρα μέρα...
την παραμονή, μας είπε να τον συγχωράσουμε (!!!)γιατί σύντομα θα φύγει... και πράγματι.
Εφυγε, δίχως να ξέρουν ΠΟΥ είναι ο τάφος του...
Κατερίνα μου, πολλά είπα. Κι αυτά είναι ελάχιστα.
Ακόμη έχω απορίες πολλές.
Μα αντέχω.
Αν για σένα,
(που δίχως δεύτερη σκέψη σου το επέτρεψα, αφου σε γνωρίζουμε πλέον κλειστά τόσα χρόνια...) αυτά ήταν η ..."αποκάλυψη" του ανθρώπινου χαρακτήρα ...
κι όπου
το "τετοιωμένο το δολλάριο" όπως λέει ο Δημήτρης, τους έχει κάνει να αισθάνονται ανώτεροι...
Κατερίνα μου, έχεις πολλά ακόμη να μάθεις...
άλλωστε, παρόλες τις δυσκολίες στην ζωή μας...
τουλάχιστον για μένα,
όταν έχεις σφυρηλατηθεί στο καμίνι,
εκτιμάς
κάθε στιγμή που σου προσφέρεται να είσαι μαζί με εκείνους που πραγματικά αγαπάς.
Μαγάλο το πόνημα ΤΗς ΕΠΙΔΙΟΡΘΩΣΗς στην ...εμφάνηση που άρχισες...
σου το προείπα!!!!!!!!
ΕΣΥ, εκεί, επέμενες.
Αν χάθηκαν μερικά... επανορθώνονται.
Η Εκτίμηση και η Αγάπη να μην πάθει κάτι ανεπανόρθωτο.
Σε φιλώ για απόψε.
Σου στέλνω το βιογραφικό, όσο γίνεται συντομότερο... μα με την πάνω από 40-χρονη πορεία μου στα γράμματα, ειδικά εδώ,
ουκ έστι τελειωμός...
Καλη σου νύχτα,
Φιλί στον Δημήτρη σου,
Υιώτα
Σάββατο, Οκτωβρίου 10, 2015 2:26:00 μ.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήBlogger Ο/Η Κατερίνα δε. στα. πα. είπε...
Καλημέρα! Παρούσα, εν γνώση και με φόρα. Μ' ένα μεγάλο μπρίκι καφέ, για να "δουλέψω", όχι να σε δουλέψω.
Λυπάμαι τον χρόνο που διέθεσες απ' την ζωή σου, για να εξηγήσεις τόσα και μάλιστα, κακά!
Πάμε να τελειώσουμε τα της "βιτρίνας", Γιώτα μου και για όλα τα άλλα, τα καλά ή κακά, έχουμε τόσες "πόρτες", πολύ πιο εύκολες.
Μη χασομεράω άλλο, μη με χαλάς πρωί, πρωί, μη, μη, μη.
Χρειάζομαι θετική ενέργεια, για να συντομεύσω γρήγορα με το "ύψος" της σελίδας σου.
Εδώ ερασιτέχνης, εθελόντρια και όχι τεχνικός με πτυχία.
Με τις καλύτερες προθέσεις, για να σου δώσω χαρά και πιο εύκολη χρηστικά- σελίδα.
'Ολα τα άλλα είναι για βιβλία και διηγώντας τα να κλαις.
Κοιμήσου εσύ. Είναι αργά εκεί. θα δεις που έφτασα όταν ξυπνήσεις και συμπληρώνουμε.
Όνειρα γλυκά, απαλά, αληθινά, άπονα, όχι ίδια με την ζωή, καλύτερα!
Σάββατο, Οκτωβρίου 10, 2015 9:26:00 μ.μ.
Blogger Ο/Η Κατερίνα δε. στα. πα. είπε...
Λυπάμαι πολύ, Γιώτα μου... που κάποια εσκεμμένα "εμπόδια" που συναντώ, θα φαίνονται επ' αορίστου.
Λυπάμαι, δεν μπορείς να φανατστείς, πόσο!
Και για να σου εξηγήσω, όταν φέρνουμε ένα λινκ και δεν ισχύει ή σημαίνει ότι:
Κάναμε λάθος
Το φέραμε επίτηδες λάθος
Ή σε μπλοκάρουν επίτηδες εκείνη την στιγμή και μαζεύεις "ενθύμια" και εμπειρίες...
Υπάρχει και η άλλη περίπτωση, φαντάζομαι, να αλλάξει κάποιος κάτι στην συγκεκριμένη σελίδα και να πάρει άλλο λινκ, ώρα και στιγμής εγγραφής.
Δεν ξέρω.
Δεν είμαι εδώ για να το ψάξω, λυπάμαι.
Ούτε για να παίξω.
Δε χαρίζω λεπτό απ' την ζωή μου, σε κακόβουλα παιχνίδια, κανενός!
Μπορείς μετά από μένα, να βρεις πραγματικό τεχνικό, να καρφιτσώσει και το πτυχίο του δίπλα, ώστε να είσαι κατοχυρωμένη.
Λυπάμαι...
Σάββατο, Οκτωβρίου 10, 2015 10:30:00 μ.μ.
Blogger Ο/Η Κατερίνα δε. στα. πα. είπε...
Όντως, Γιώτα, με βοήθησε πολύ το "Τιμής Ένεκεν" και μένα!
Αλλιώς, χάος!
Ευλογημένο το παρελθόν, μακάρι και το μέλλον!
Σάββατο, Οκτωβρίου 10, 2015 11:20:00 μ.μ.
Blogger Ο/Η Κατερίνα δε. στα. πα. είπε...
Έλα, Γιώτα και κόλλησα κι εγώ στα Ιστιολόγια.... Το μυαλό μου στα Ιστιοφόρα...!
Ούφ! Ανάσα.
Δες και μού λες.
Στα χοντρά, τόσο μπόρεσα να βοηθήσω.
Πες μου διορθώσεις να τις κάνω τ' απόγευμα, βράδυ και να σου παραδώσω τα κλειδιά.
Δεν τ' αντέχω!
Χωρίς να το θέλεις, με "φθείρει" πολύ η σελίδα σου, (για προσωπικούς μου λόγους) προτιμώ την κλασσική μας επαφή.
Άλλωστε, έχουμε και το βοηθητικό "Τιμής Ένεκεν".
Να μην είμαι άλλο στην καρδιά του σπιτιού σου!
Σήμερα μου ανεβάζει φώτο στην μπάρα, αλλά δεν έχω κέφια, πες του!
Επίσης, έχεις 400 αναρτήσεις!
Αν ανακατευτώ να γράψω ετικέτες ή να διορθώσω, με βλέπω επ' αορίστου να με διαφημίζεις!
Ας αφήσουμε τα πριν Οκτωβρίου 2015. Όποιος θέλει να μάθει, ψάχνει.
Τι λες;
θα με σχολάσεις;
Κυριακή, Οκτωβρίου 11, 2015 2:18:00 π.μ.
Ο/Η Κατερίνα δε. στα. πα. είπε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣήμερα, για να δεις, μέχρι τώρα:
Καταχώριση Προβολές σελίδας
Ελλάδα
105
Ηνωμένες Πολιτείες
33
Γερμανία
5
Γαλλία
2
Κίνα
1
Κυριακή, Οκτωβρίου 11, 2015 2:29:00 π.μ.
Blogger Ο/Η Κατερίνα δε. στα. πα. είπε...
Περιμένω, Γιώτα, να δεις και να μου πεις αλλαγές, κ.λ.π.
Ελπίζω κάπου, να σε κάλυψα!
Το ανθάκι φαίνεται στο τέλος της σελίδας. Μ' έφαγες μ' αυτό! Αν είναι, να κρατήσουμε μόνο αυτό εκεί και να εξαφανίσουμε όλα τα άλλα!
Φιλιά!
Άσε τον κόσμο τώρα, να σε δει και να σε μάθει!
Καιρός είναι!
Βράχνιασε ο λαιμός μου, κουράστηκα!
Κυριακή, Οκτωβρίου 11, 2015 8:09:00 π.μ.
Blogger Ο/Η Αστοριανή είπε...
"...Να μην είμαι άλλο στην καρδιά του σπιτιού σου!" !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
(Σχόλιο Νο 4!)
Και να μη το θέλεις (!) ή το επιδιώκεις
Κατερίνα μου...
μάλλον Κατερίνα μας,
Είσαι/είστε θα πρέπει να γράψω/,
στην καρδιά του σπιτιού μας.
Του πραγματικού και του ...ιντερνετικού.
Γνωριζόμαστε τόσα χρόνια και συγκυρίες μας έφεραν πολύ κοντά.
Υπερεκτιμώ την θυσία που έκανες, να στερείσαι τον ύπνο σου για μένα.
Είναι μέρος από την εθελοντική καρδιά μας...
Σίγουρα οι τεχνικές γνώσεις σου είναι περισσότερες από τις δικές μου, όπου όσους μακρυνούς τεχνικούς και να καλώ πό την ΝτεΛΛ, δεν γίνεται να καταφέρουν αυτά που κατάφερες, μάλιστα πολλάκις θα ...θαλάσσωσαν...
Εγω, με την φοβία του να μην κάνω κάποιο λάθος... ξέρεις, άστα!
ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ περισσοτερο "μέικ-άπ" !!!!!!!
Φαίνεται η αγάπη σου.
Αν χρειαστεί, θα προσπαθήσω, ή θα σου ζητήσω βοήθεια.
Η προσφορά σου, ατίμητη.
Να ευχηθείς, να είμαστε καλά και του χρόνου να τα... πούμε σε κάποια απόμερη, πανέμορφη ακτή του τόπου των Αργοναυτών...
Κατερίνα μου, από μένα, εδώ μέσα, ... ΞΕΚΟΥΡΑΣΟΥ!!!
Με τα αμέτρητα "ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ" μας,
Υιώτα
και...όσοι την ακολουθούν!!!!!!!!!!!!
Κυριακή, Οκτωβρίου 11, 2015 9:05:00 π.μ.
Ο/Η Κατερίνα δε. στα. πα. είπε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλεις να διορθώσω κάτι, πριν βγω; Είσαι καλυμμένη;
Κυριακή, Οκτωβρίου 11, 2015 9:39:00 π.μ.
Blogger Ο/Η Κατερίνα δε. στα. πα. είπε...
Να μάθεις να κινείσαι στην Σχεδίαση και να βλέπεις και τα στατιστικά σου.
Δες τώρα, γιατί μετά δεν θα μπορώ να ξέρω.
Προβολές σελίδων σήμερα
269
Προβολές σελίδων χτες
122
Προβολές σελίδων τον προηγούμενο μήνα
1.092
Πλήρες ιστορικό προβολών σελίδων
61.143
************
Ελλάδα
154
Ηνωμένες Πολιτείες
123
Γερμανία
2
Γαλλία
2
Κίνα
1
Νιγηρία
1
Πορτογαλία
1
Ρωσία
1
Εύχομαι να είναι γούρικη η ανανέωση, να είσαι γερή και πάντα δημιουργική και Καλή συνέχεια και επιτυχίες!
Κυριακή, Οκτωβρίου 11, 2015 9:48:00 π.μ.
Ο/Η Κατερίνα δε. στα. πα. είπε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΒγήκα μόνη μου! Ελεύθερη!
Τώρα μπορώ να κολυμπάω ξανά, μόνο στην αγάπη της καρδιάς σας και του πραγματικού σπιτιού σας!
Φιλάκια πολλά, γεροί να είμαστε, το ξανακάνουμε, αν χρειαστεί, στο μέλλον!
Γράψε μου σελίδες και φίλους, να συμπληρώσω στο βοηθητικό, δίπλα, ώστε να τα βρίσκεις.
Κυριακή, Οκτωβρίου 11, 2015 9:59:00 π.μ.
Blogger Ο/Η Κατερίνα δε. στα. πα. είπε...
Α! Το βιογραφικό είχε εξανιστεί, γιατί ήταν δυο οι διαχειριστές, μάλλον!
Επανήλθε μόλις έφυγα! Τώρα έχεις πολλά! Γούρι!
Κυριακή, Οκτωβρίου 11, 2015 10:38:00 π.μ.
Blogger Ο/Η Κατερίνα Σταματίου - Παπ είπε...
Του Δημήτρη μας, με αγάπη, αγνή, αμόλυντη!
http://gianayparxw2015.blogspot.gr/2015/10/blog-post_12.html
Κυριακή, Οκτωβρίου 11, 2015 8:22:00 μ.μ.
https://www.blogger.com/comment.g?blogID=962519647764746970&postID=5496799660830784398
ΑπάντησηΔιαγραφή"Μικρή αφιέρωση..."
17 Σχόλια ) - Εμφάνιση αρχικής ανάρτησης
Σύμπτυξη σχολίων
1 – 17 από 17
Blogger Ο/Η Κατερίνα δε. στα. πα. είπε...
Καλοτάξιδο, Γιώτα μου!
Πολύ ωραίο ξεκίνημα! καρατίων!
Μην ευχαριστείς, σου αξίζουν πολύ περισσότερα!
Όσο για την Ολυμπιάδα που σου βγαίνει συνέχεια (όπως είπες), εγώ την κρέμασα εκεί! Σταθερά και ψηλά!
Αν σ' ενοχλεί πολύ, θα κλείσουμε ραντεβού για διορθώσεις!
Φιλιά!
Κυριακή, Οκτωβρίου 11, 2015 10:32:00 π.μ.
Blogger Ο/Η Αστοριανή είπε...
...χρόνος μηδέν!
...τα κλαδιά του κήπου περιμένουν...
και πάλι υπόχρεη,
χαιρετισμούς στον Δημήτρη από τον Δημήτρη.
Φιλιά,
Υιώτα
Κυριακή, Οκτωβρίου 11, 2015 2:44:00 μ.μ.
Ο/Η Αστοριανή είπε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟ
για της Κατερίνας τα "Καράβια..."
Κατερίνα μου,
πανέμορφα σαν τα όνειρά σου...
κι εκείνο το γράμμα!!!!!!!!!!
Τσουνάμι!
Όσο για τα τραγούδια, με την σειρά τους καλή μου Φίλη, έβαλες τόσα πολλά.
Κι η πολλύ συγκίνηση, πειράζει την καρδιά...
Μεταξύ μας, έχουμε τόσους πολλούς παλιούς δίσκους, μα πίστεψέ μας, όλο βουρκώνουν τα ...σύννεφα και δεν πάει καλά η μέρα!!!!!!!!!!!!
Η απόσταση μας έχει κάνει πολύ συναισθηματικούς... και του Δημήτρη η καρδιά... είναι κυρίως για τον εγγονό του, να ξαναθυμάται παλαιά τραγούδια και να του τα τραγουδάει στην άπλα της πίσω αυλής τους, ή στο πάρκο που πάνε για "κολοτούμπες"... στην άμμο
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ θερμά... κι εγώ. προ΄χω΄ρησα και πήγα και σε άλλε δικές σου σελίδες που μόνο όταν έχεις πόνο ξεσπάς και γράφεις.................
Να είσαι πάντα καλά, Φίλη μας,
Υιώτα και Δημήτρης
Δευτέρα, Οκτωβρίου 12, 2015 1:43:00 μ.μ.
Blogger Ο/Η Αστοριανή είπε...
Ντένη μου,
καιρός ήταν!
αν και μου φαίνεται "λίγο...ξένο!!!" -οι εκλογές πιο πολύ της φίλης μας...
μα θα το συνηθίσω.
Καλή εβδομάδα,
Υιώτα
Δευτέρα, Οκτωβρίου 12, 2015 1:45:00 μ.μ.
Ο/Η Αστοριανή είπε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΞενύχτρα μου, εσύ!
Ξέρω, έτσι δημιουργούμε!!!!!!!!
Να είσαι καλά, μάτια μου,
Υιώτα
Δευτέρα, Οκτωβρίου 12, 2015 2:45:00 μ.μ.
Blogger Ο/Η Κατερίνα Δε.Στα.Πα. είπε...
Γιώτα, ξέρω από καρδιά, απ' τα 46. Ούτε εγώ τα είδα, γι' αυτό δεν έκανα αντιγραφή του παρελθόντος, μόνο πάσα...
Πές του να μας δώσει χαρούμενα, που σίγουρα έχει!
Φιλιά!
Δευτέρα, Οκτωβρίου 12, 2015 11:39:00 μ.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήBlogger Ο/Η Κατερίνα Δε.Στα.Πα. είπε...
Γιώτα, έτσι που τρέχω... (πολυάσχολος άνθρωπος, ξέρεις), τώρα διάβασα τα σχόλια και στεναχωρέθηκα γι' αυτό:
"αν και μου φαίνεται "λίγο...ξένο!!!" -οι εκλογές πιο πολύ της φίλης μας...
μα θα το συνηθίσω."
Αλίμονο!
Αν είναι δυνατόν!
Μόνο αυτό δεν ήθελα!
Είναι τα τηλέφωνα... ο διαφορετικός χρόνος, ο κυνηγημένος μας χρόνος, η ευθύνη, τα γενικά "εμπόδια" που με έφθειραν...το ότι είπες "ΞΕΚΟΥΡΑΣΟΥ", που θεωρούσα "Ελεύθερη" και βγήκα χωρίς να το καταλάβεις, κι έμεινε εκεί!
Δεν βγήκε όπως το φανταζόμουνα, έτσι κάθισε αυτό το σχέδιο και η στιγμή.
Κι εγώ βλέπω πολλά στραβά, σ'χώρα, πρόθεση κακή, μηδέν!
Είπα εγώ! Θα βρω τον μπελά μου!
Επείγον ραντεβού το βράδυ, και νωρίς, γιατί από αύριο έχω φορτωμένο πρόγραμμα.
Με τον ίδιο τρόπο, όπως προχθές: Σχεδίαση, Άδειες, Συντάκτη, Διαχειριστή, αλλά να είσαι εκεί, να βρούμε άκρη!
Μπορείς να κάνεις το ίδιο και με άλλον "φίλο" που έχει περισσότερες τεχνικές γνώσεις, κ.λ.π.
Δεν θα παρεξηγηθώ, μην φοβάσαι!
Ενθουσιάστηκα με την συγκλονιστική στιγμή της σημαίας, κρίση της τελευταίας στιγμής, να γίνει και "κορνίζα" σου, εκεί στα ψηλά!
Αφήνει όμως μεγάλο κενό, τόσο ξέρω, τόσο μπορώ!
Ας την χαρούμε, έως ότου την βγάλουμε, βγάλεις, όπως κάτσει...
Αυτά που διορθώνονται;
Αλίμονο!
Κοίτα να είσαι γερή, κι αλλού είναι η δόξα!
Στο περιεχόμενο!
Φιλιά αγχωμένα...
Καλά που το είδα!
Τα λέμε βράδυ, για μένα, μέρα για σένα.
Τρίτη, Οκτωβρίου 13, 2015 7:39:00 π.μ. Διαγραφή
ΑπάντησηΔιαγραφή"Τα βιβλία μου - ΓΙΩΤΑ ΣΠΑΝΟΥ - ΣΤΡΑΤΗ"
5 Σχόλια ) - Εμφάνιση αρχικής ανάρτησης
Σύμπτυξη σχολίων
1 – 5 από 5
Blogger Ο/Η Stratis Parelis είπε...
Όλα σου τα βιβλία μ' ένα μοναδικό ήθος της γλώσσας που πλάθεται ανά πάσα στιγμή με την καθαρά ελληνική μαγιά για να γίνει ένας μοσχομυριστός άρτος που και τα τελευταία ψίχουλά του τα τσιμπολογούν πουλιά της αισιοδοξίας ότι αυτός ο λαός θα συνεχίσει να υπάρχει και αύριο, αισιόδοξος και πεισματάρης, με τα προτερήματα του και τα ελαττώματα του, πείσμονας και διαβασμένος "αλλιώς"…
Σε χαιρετώ και σε αγαπάω..
Σάββατο, Οκτωβρίου 10, 2015 3:12:00 π.μ.
Ο/Η Αστοριανή είπε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓενναίο εκ μέρους σου, Στρατή,
Φίλε Ποιητή
κι αγαπημένε Φίλε με την εξίσου ευγενική κι ανοιχτόκαρδη Μαριάνθη σου,
να δηλώσεις ότι...
"Σε χαιρετώ και σε αγαπάω.."
Αυτή σου η έγγραφη ..δήλωση
"μπουμπουνίζει" για κάποιους........ και στις δυο πλευρές του ωκεανού!
Στα χρόνια που γνωριζόμαστε, και βέβαια έχεις τα ταπεινά βιβλία μου. Κι εγώ έχω τα ΔΙΚΑ ΣΟΥ!
Πράγματι, έγραφα με "καθαρά ελληνική μαγιά" κυρίως για τα παιδιά μου, αναπόσπαστο μέρος των νεανικών τους χρόνων, και για την ομογένεια που τότε είχε μια συγκινητική ευαισθησία ...
Τιμήθηκα από Συλλόγους και άλλους φορείς της Κομητείας που ζούμε από το 1970, όσο ίσως κανένας άλλος... Προτίμησα να γράφω στην Ελληνική, κυρίως θεατρική-ευκολοχώνευτη γραφή... , τα παρουσιάζαμε,
μετά οι εκδόσεις... ΅βιβλιάκια΅ συχνά τα ονόμαζαν... κι ας γίνονταν συχνά κι άλλες παρουσιάσεις με ποίηση και ιστορίες... ακόμη και συνδυασμός με φωτογραφίες μου...
ας είναι...
Υπάρχουν πολλά γραφτά μου και στην Αγγλική, με παρουσιάσεις στις τοπικές Βιβλιοθήκες... και σε Δημόσια Σχολεία, -ΟΧΙ στα Ελληνικά Σχολεία(!!!!!!!!)-
μα δεν γίνεται να προσκυνάει κάποιος δυο θεούς... ειδικά, όταν οι αποστάσεις είναι δύσκολες και το να περνάς τις... γέφυρες είναι χάσιμο χρόνου...
Είναι, βλέπεις και οι...κλίκες, εκτός από τους λογοτεχνίζοντες...
Αν βρεις λίγο καιρό, κι έχεις "στομάχι"
πήγαινε, σε παρακαλώ
σε προηγούμενη ανάρτηση
να δεις την "αγανάκτηση" της Κατερίνας,
μα κυρίως την απάντηση που γράφω, ειδικά για τον Ε.Β. που σου δημιούργησε ενδιαφέρον η ανάρτηση μου...
δικαιολογώντας κάμποσα...
Ευχαριστώ για τα φτερά της αισιοδοξίας.
Η Ελλάδα,
ούτε ενδιαφέρθηκε για κανέναν μας...
ούτε και ελπίζουμε.
Ελεύθερη!
Σε φιλώ
κι εμείς σας αγαπάμε, το ξέρεις.
Με πρώτη ευκαιρία, ιδίως νυχτερινή, μεταλαμβάνω τα της ποίησής σου, δεσμός με την Πατρίδα.
Υιώτα,
ΝΥ
Σάββατο, Οκτωβρίου 10, 2015 3:03:00 μ.μ.
Ο/Η pylaros είπε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμήν
Τα έχουμε πει και τα έχουμε νιώσει όλα αυτά,
όμως τα γραπτά μένουν για αποδείξουν την αιωνιότητά τους...
¨όλα τα άλλα είναι εφήμερα
χαιρετώ
Γαβριήλ
Κυριακή, Οκτωβρίου 11, 2015 7:51:00 π.μ.
Σχόλιο διεγράφη
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Κυριακή, Οκτωβρίου 11, 2015 7:51:00 π.μ.
Blogger Ο/Η Αστοριανή είπε...
Γαβρίλη μου,
έτσι είναι.
"όλα τα άλλα είναι εφήμερα..."
Αρκεί να το καταλαβαίναμε, σε ευρύτερη μορφή, ότι ο καθένας μας είναι αυτός που είναι και ΟΤΙ και να κάνεις ο δρόμος του είναι γραμμένος από μια αθώρητη δύναμη που ίσως την λένε Τύχη...
Χαίρομαι που είσαι και παραμένεις φίλος μας, γενικά ουδέτερος, με την αληθινή παρουσία ενός βαθειά σκεπτόμενου αρμυροδαρμένου "ναυτικού", με την δημιουργία άξιας οικογένειας με την εξίσου θαυμάσια Ορτανσία.
Ο καθένας μας, έλεγε κάποια ψυχή που έχει φύγει..., έχει τον φάκελό του...
Απλά εύχομαι, για μας, να περιέχει ότι καλλίτερο καταφέραμε να παρουσιάσουμε στο..."μεγάλο μωσαϊκό" που ριζώσαμε...
Ξέρεις την εκτίμηση και την αγάπη που σου έχουμε, ο Δημήτρης κι εγώ, και χαίρομαι γι΄αυτό.
Μπορεί να μη σημαίνει πολλά, αλλά είσαι μέσα στα πέντε δάχτυλα του χεριού μας.
Πάντα με την αγάπη,
Υιώτα
Κυριακή, Οκτωβρίου 11, 2015 8:47:00 π.μ.
Ο/Η Κατερίνα Δε.Στα.Πα. είπε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιώτα, ξέρω από καρδιά, απ' τα 46. Ούτε εγώ τα είδα, γι' αυτό δεν έκανα αντιγραφή του παρελθόντος, μόνο πάσα...
Πές του να μας δώσει χαρούμενα, που σίγουρα έχει!
Φιλιά!
Δευτέρα, Οκτωβρίου 12, 2015 11:39:00 μ.μ. Διαγραφή
Blogger Ο/Η Κατερίνα Δε.Στα.Πα. είπε...
Γιώτα, έτσι που τρέχω... (πολυάσχολος άνθρωπος, ξέρεις), τώρα διάβασα τα σχόλια και στεναχωρέθηκα γι' αυτό:
"αν και μου φαίνεται "λίγο...ξένο!!!" -οι εκλογές πιο πολύ της φίλης μας...
μα θα το συνηθίσω."
Αλίμονο!
Αν είναι δυνατόν!
Μόνο αυτό δεν ήθελα!
Είναι τα τηλέφωνα... ο διαφορετικός χρόνος, ο κυνηγημένος μας χρόνος, η ευθύνη, τα γενικά "εμπόδια" που με έφθειραν...το ότι είπες "ΞΕΚΟΥΡΑΣΟΥ", που θεωρούσα "Ελεύθερη" και βγήκα χωρίς να το καταλάβεις, κι έμεινε εκεί!
Δεν βγήκε όπως το φανταζόμουνα, έτσι κάθισε αυτό το σχέδιο και η στιγμή.
Κι εγώ βλέπω πολλά στραβά, σ'χώρα, πρόθεση κακή, μηδέν!
Είπα εγώ! Θα βρω τον μπελά μου!
Επείγον ραντεβού το βράδυ, και νωρίς, γιατί από αύριο έχω φορτωμένο πρόγραμμα.
Με τον ίδιο τρόπο, όπως προχθές: Σχεδίαση, Άδειες, Συντάκτη, Διαχειριστή, αλλά να είσαι εκεί, να βρούμε άκρη!
Μπορείς να κάνεις το ίδιο και με άλλον "φίλο" που έχει περισσότερες τεχνικές γνώσεις, κ.λ.π.
Δεν θα παρεξηγηθώ, μην φοβάσαι!
Ενθουσιάστηκα με την συγκλονιστική στιγμή της σημαίας, κρίση της τελευταίας στιγμής, να γίνει και "κορνίζα" σου, εκεί στα ψηλά!
Αφήνει όμως μεγάλο κενό, τόσο ξέρω, τόσο μπορώ!
Ας την χαρούμε, έως ότου την βγάλουμε, βγάλεις, όπως κάτσει...
Αυτά που διορθώνονται;
Αλίμονο!
Κοίτα να είσαι γερή, κι αλλού είναι η δόξα!
Στο περιεχόμενο!
Φιλιά αγχωμένα...
Καλά που το είδα!
Τα λέμε βράδυ, για μένα, μέρα για σένα.
Τρίτη, Οκτωβρίου 13, 2015 7:39:00 π.μ. Διαγραφή
Ο/Η Αστοριανή είπε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝο 1.
...Κούκλα μου,
καλή ΄βδομάδα.
Μη μιλάς... για καρδιά... πολλοί και ...δυνατοί οι χτύποι!!
Ακούγονται παντού... η αντοχή μετράει...
Σε φιλώ,
Υιώτα
Τρίτη, Οκτωβρίου 13, 2015 9:54:00 π.μ.
Blogger Ο/Η Αστοριανή είπε...
Νο 2!!!!!!!!!!
Καταλαβαίνω την ευσθησία σου! την εργασία. Και το ξενύχτι σου!!!
ΔΕΝ είναι ότι δεν μου...αρέσει.
Τα πάντα είναι η πρώτη ματιά μου σε κάτι άλλο από εκείνο των τόσων ετών εδώ μέσα.....
Η φωτογραφία, από το αρχείο του Ε.Κ. ΝΥ,... με εξέπλησε, όταν την επανέλαβαν, μετά από δέκα χρόνια.
ΕΣΥ, Καλά έκανες!
Από πλευράς μου, αιστάνθηκα λίγο δύσκολα, διότι
δεν συνηθίζω να αυτοπαινεύομαι. Παρουσιάζω ομογενειακή εργασία μου, διότι σχεδόν κανένας άλλος δεν θέλει να.... θυμάται.............
Αλλά, όπως κάπου έγραψες, και καλά έκανες, είναι μέρος από την "ιστορία μου".
ΕΚΕΙ θα μείνει.
Περί "ορέξεως... ουδείς λόγος"
Ήταν τότε, πράγματι θαυμάσια εργασία και εκδήλωση, όπως κι άλλες που έχουν ακολουθήσει, ειδικά με τον σύλλογο Αθηναίων...
Τώρα, η οικογενειακή υγεία, και η απόσταση από τον χώρο της ελληνοκρατούμενης Αστόρια, έχει άλλα αποτελέσματα.
Δεν υπάρχει χρόνος, να πληρώνεις ταξί είναι τρομερό έξοδο, ανήκουστο θα έλεγα.
Μειωμένες οι ...επαφές με συλλόγους. Πρόσωπα αλλάζουν, χαρακτήρες αλλάζουν. Άλλωστε, ΠΡΟΣΦΕΡΑ, μάλλον προσφέραμε το κατα δύναμιν.
Έχουν κι άλλοι σειρά. Και υποχρέωση στην ομογένεια. Αν θέλουν να κρατηθούν.
Με το πρόσφατο βιβλίο μου
ΚΑΡΔΙΕΣ ΑΙΩΡΟΫΜΕΝΕΣ
'το οποίο αγάπησες και τίμησες κι εσύ τόσο πολύ΄
συμπλήρωσα σχεδόν τον κύκλο των εκδόσεων.
Όπως γνωρίζεις εξ ιδίων,
ο κόσμος δεν διαβάζει. Υποκρίνεται ότι διαβάζει...
Προσωπικά, δεν με πειράζει.
Ό,τι, με την γνώση και την καρδιά σου πρόσφερες για μένα, αυτό έχει σημασία.
ΕΤΣΙ θα μείνει.
ΣΕ ευχαριστώ και πάλι, σε υπερ εκτιμώ,
και στέλνω και την Αγάπη μας.
Φιλιά,
Υιώτα
Τρίτη, Οκτωβρίου 13, 2015 10:14:00 π.μ.
Ο/Η Κατερίνα Δε.Στα.Πα. είπε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιώτα μου, μη μιλάς για παλμούς...
Από αύριο θα αρχίσει η καταγραφή, μα πήρα γρήγορες... απόψε και αλίμονό μου!
Οπότε, αύριο και για 24 ώρες μετά, που θα τις χρειαστώ, δώσε,(δώστε), μπας και πιάσουμε τον κλέφτη! (το σωστό φάρμακο).
Τ' αφήνουμε γι' απόψε, ήδη έχω μεγάλη συναισθηματική φόρτιση, με έναν φίλο (Κώστα Κόγια) που δεν άντεξε αυτόν τον κόσμο και Έφυγε μόνος του, αλλά έμεινε και θα μείνει για την Ιστορία, να θυμίζει την ψευτιά της.
Δεν μπορούσα να ξέρω λεπτομέρειες. Βάση του τι ξέρω για σένα, μου θύμισες Μελίνα. Θεωρώ αυτή την στιγμή, ότι είσαι ΕΣΥ, πέρα από τυχόν παρασκήνια και αναμνήσεις σου.
Σε θεωρώ Ηρωίδα - Ελληνίδα, όλα τα άλλα, περιττά.
Φιλιά, Γιώτα μου!
Αναβολή για αύριο, περισσότερα.
Όσο αντέχω.
Έχω πολλούς φίλους Ήρωες και πρέπει να είμαι δίκαιη.
Να κόψεις τα ευχαριστώ!
Το μέσα μου το θεωρεί ΧΡΕΟΣ!
Αγάπη και εκτίμηση, σταθερή.
Η συχνότητα και ο "φόρτος" αλλάζει, όπως και οι αντοχές.
Τρίτη, Οκτωβρίου 13, 2015 10:44:00 π.μ. Διαγραφή
Blogger Ο/Η Κατερίνα Δε.Στα.Πα. είπε...
Υγ. Γέρασα... Δε σε ρωτάει ο χρόνος, ούτε η υγεία. Τα ξέρεις. Μην επαναλαμβάνουμε, λύνουμε και περιέργειες άλλων! Φτάνει.
Όλα θα τα αλλάξουμε, μην ανησυχείς!
Και το μπλογκ σου και την υπόλοιπη ζωή μας, γιατί κούρασε πολύ το να σκύβουμε το κεφάλι.
Φτάνει.
Αλλάζουμε, είπες.
Ναι και πολύ.
Βάση εμπειριών, έρχονται και οι αλλαγές μας, τόσο οι εξωτερικές, όσο και οι εσωτερικές.
Σε όλους έτσι συμβαίνει.
Τρίτη, Οκτωβρίου 13, 2015 10:50:00 π.μ. Διαγραφή
Ο/Η Αστοριανή είπε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατερίνα μου,
πολύ ανήσυχη σε διαβάζω.
...και το αστείο είναι ότι τα βάζουμε ανοιχτά, στην βορά όλων...
Ανθρώπινο είναι.
Δεν με νοιάζει για μένα.
Ουδέν κρυπτόν...
Τόσο εγώ όσο και ο Δημήτρης, είμαστε ξεσκέπαστα κεφάλια... αν το θυμάμαι καλά.
Πάω να βάλω φαγητό στον Δημήτρη. 5 η ώρα...
Φιλιά κι υπομονή,
Υιώτα
Τρίτη, Οκτωβρίου 13, 2015 2:09:00 μ.μ.
Blogger Ο/Η Αστοριανή είπε...
Βάση εμπειριών, έρχονται και οι αλλαγές μας, τόσο οι εξωτερικές, όσο και οι εσωτερικές.
Σε όλους έτσι συμβαίνει. ...Κατ.
Είπα να μην απαντήσω εδώ, μα
λόγω του ότι δεν συμφωνώ ότι συμβαίνει σε όλους.............
σου γράφω,
έστω για παρέα...
Το ότι γέρασες, κούκλα ξανθιά, λεπτή και δραστήρια... !!!
Τότε τι να πούν άλλοι!
Κοίτα, μη μου γράφεις εδώ, θα "λένε" ότι ...συμπληρώνουμε "αριθμό στα ...σχόλια..."
Βλέπεις, τίποτα δεν κρατάμε μέσα μας...
Καλή σου νύχτα. Καλή επιτυχία στις εξετάσεις σου.
Φιλιά.
Υιώτα
Τρίτη, Οκτωβρίου 13, 2015 2:15:00 μ.μ.
Ο/Η Κατερίνα Δε.Στα.Πα. είπε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιώτα, ποσώς μ' ενδιαφέρει τι θα πουν!
Πού να δεις σχόλια που μιλάει ένας με τον εαυτό του, αλλάζοντας μόνο κωδικούς και διαφορετικά ονόματα!
Τουλάχιστον, εμείς μιλάμε δυο μας! (Εγώ μπαίνω βέβαια από πολλές πόρτες, λόγω των πολλών μπλογκς, αναλόγως που βρίσκομαι εκείνη την στιγμή, μα είναι φανερή και υπαρκτή η ταυτότητα και κυρίως, κινούμαι μόνη μου, δεν με εκπροσωπούν άλλοι, αντ' αυτού...).
Δεν ανησυχώ ιδιαίτερα για την υγεία, γιατί είμαι έτοιμη, προ πολλού.
Ζω από απανωτά θαύματα, οπότε, δεν είναι μάγκας όποιος θεωρεί προσόν την υγεία του και γελάει με τα προβλήματα των άλλων.
Έχω δει πολλούς υγιείς στα μνήματα, γιατί η επόμενη κακή στιγμή, παραφυλούσε.
Μακάρι να είναι όλος ο κόσμος γερός!
Κι όσο για τα προσωπικά δεδομένα μας, μεγάλο το θέμα.
Το σταματάμε, ναι, μπορούμε να τα σβήσουμε κιόλας, πατώντας πάνω στο κουβαδάκι, δίπλα, αν και τα κράτησαν πολλοί, πια!
Ότι δημοσιεύεται, πετάει for ever...
Θα τα κρατήσω κι εγώ σε μια γωνιά, να υπάρχουν, επιβάλλεται!
Τα λέμε με άλλο τρόπο τα σημαντικά μας. Εντάξει; (Μην απαντάς. Εννοείται η απάντηση.)
Τετάρτη, Οκτωβρίου 14, 2015 9:02:00 π.μ.
Ο/Η Αστοριανή είπε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΞενύχτρα μου, εσύ!
Ξέρω, έτσι δημιουργούμε!!!!!!!!
Να είσαι καλά, μάτια μου,
Υιώτα
Δευτέρα, Οκτωβρίου 12, 2015 2:45:00 μ.μ.
Αυτό ήταν παλιό στο Τιμής Ένεκεν της Γιώτας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο διέγραψα, μόλις, δεν χρειάζονται πολλές εξηγήσεις, δεν αφορούν τον κόσμο, το κρατάω κι αυτό στα ενθύμια:
ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ
Το blog αυτό είναι μια προσφορά από μένα στην Γιώτα, με όλη μου την αγάπη και τον θαυμασμό μου για τα έργα της.
Το είχα ξεκινήσει παλιότερα και της το παρέδωσα.
Λόγω έλλειψης χρόνου όμως, η Γιώτα δεν προλαβαίνει ούτε στο δικό της το blog να γράψει!
(Εμ, έτσι παίρνονται τα βραβεία;)
Γι' αυτό, όσο μπορώ, θα το ενημερώνω εγώ.
Εσείς όμως, ξέρετε που θα την βρείτε!