Σημάδι κατωτερότητας το χαμόγελο

Χαμογελάστε παρακαλώ! Λέγεται ότι οι άνθρωποι που χαμογελούν συχνά ζουν με ανοικτή καρδιά. Κάποιοι διδάσκουν το χαμόγελο σαν να είναι μια δεξιότητα που μπορεί να αποκτηθεί. Άλλοι μιλούν για το εσωτερικό χαμόγελο που φέρνει την ευτυχία. Όμως το χαμόγελο φαίνεται πως έχει και μια άλλη πλευρά, λιγότερη φωτεινή. Ερευνητές του Τμήματος Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το χαμόγελο συχνά λειτουργεί ως ένα είδος μίμησης που δείχνει υπακοή προς τον ανώτερο.
«Ο Βασιλιάς Ποτέ Δεν Χαμογελάει». Αυτός είναι ο τίτλος ενός βιβλίου που περιγράφει τη ζωή του Ταιλανδού βασιλιά Bhumibol Adulyadej. Και πράγματι, τα άτομα που αισθάνονται ότι διαθέτουν κάποια ιδιαίτερη ισχύ ή έχουν υψηλότερο κοινωνικό στάτους χαμογελούν λιγότερο συχνά απ’ ότι τα άτομα που δεν διαθέτουν ισχύ ή έχουν χαμηλότερο κοινωνικό στάτους. Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας μελέτης που παρουσιάστηκε πρόσφατα στο ετήσιο συνέδριο της Εταιρείας Νευροεπιστημών των ΗΠΑ.

Ισχύς, στάτους και χαμόγελο

«Η μίμηση της συμπεριφοράς άλλων ατόμων είναι ένας σημαντικός μηχανισμός ανάπτυξης δεσμών μέσα σε ομάδες ανθρώπων. Εχει αποδειχτεί ότι η μίμηση βοηθά στο χτίσιμο σχέσεων και όπως φαίνεται η ισχύ και η θέση επηρεάζει υποσυνείδητα το πώς χρησιμοποιεί κάποιος αυτή τη στρατηγική. Η ισχύς σχετίζεται με την αίσθηση που έχει κάποιος για το πώς μπορεί να ελέγξει τους άλλους και είναι μια εσωτερική διεργασία. Αντίθετα η θέση (status) που έχει κάποιος είναι ένα γνώρισμα που καθορίζεται από εξωτερικά χαρακτηριστικά και έχει να κάνει περισσότερο με την κοινωνική ιεραρχία» αναφέρει ο δρ Εβαν Καρ, μέλος της ερευνητικής ομάδας.
Για να διαπιστώσουν οι ερευνητές το πώς η μίμηση επηρεάζεται από την ισχύ και το status οι ερευνητές πραγματοποίησαν πειράματα σε 55 άτομα. Οι εθελοντές κλήθηκαν πριν ξεκινήσουν τα πειράματα να γράψουν ένα κείμενο στο οποίο θα έπρεπε να κατατάξουν το επίπεδο της ισχύος και του status που πίστευαν ότι διέθεταν. Στη συνέχεια οι εθελοντές κλήθηκαν να δουν βίντεο στα οποία εμφανίζονταν άτομα υψηλού status (επιχειρηματίες – γιατροί κ.α) και άτομα χαμηλότερου status (σερβιτόροι, εργάτες καθαριότητας κ.α). Οι συμμετέχοντες στα βίντεο ήταν άλλοτε χαρούμενοι και άλλοτε εκνευρισμένοι.
Οι ερευνητές μελετούσαν τις αντιδράσεις και τις εκφράσεις του προσώπου των εθελοντών καθώς παρακολουθούσαν τα βίντεο. Χρησιμοποίησαν μια τεχνική που ονομάζεται ηλεκτρομυογραφία προσώπου προκειμένου να καταγράψουν τη δραστηριότητα δύο μυών του προσώπου: του μείζονος ζυγωματικού μυός (αποκαλούμενου και ως ‘χαμογελαστού’ μυός που ανασηκώνει τα άκρα του στόματος) καθώς και του επισκύνιου μυός των βλεφάρων (ή ‘συνοφρυωμένου’ μυός).
Διαπίστωσαν ότι όσον αφορά το χαμόγελο, η μίμηση σχετιζόταν με το status. «Εάν κάποιος δει τον πρόεδρο της εταιρείας να του χαμογελά αλλά ο ίδιος αισθάνεται ισχυρός, νιώθει λιγότερη ανάγκη να ανταποδώσει το χαμόγελο. Οταν κάποιος δεν αισθάνεται όμως ισχυρός ανταποδίδει χαμόγελα σε όλους, ασχέτως του status τους. Είναι μια απόκριση υπακοής των ανθρώπων που αισθάνονται ανίσχυροι προς τα άτομα με τα οποία αλληλεπιδρούν» εξηγεί ο δρ Καρ.

Χαμόγελο ανδρών και γυναικών

Θα πρέπει ωστόσο να διακρίνουμε μια διαφορά μεταξύ ανδρών και γυναικών στον τρόπο που προσεγγίζουν το χαμόγελο. Ο άντρας έλκεται περισσότερο από οτιδήποτε άλλο από μια χαμογελαστή γυναίκα, κάτι που θεωρεί χαρά Θεού. Οι γυναίκες όμως δεν έλκονται από τους χαμογελαστούς άνδρες ίσως γιατί ενδόμυχα αντιλαμβάνονται ότι δεν διαθέτουν ισχύ και στάτους. Ο άνδρας που θέλει να γοητεύσει μια γυναίκα καλύτερα να μη χαμογελάει πολύ. Είναι προτιμότερο να δείχνει σκεπτικός, ή ίσως και λίγο μελαγχολικός. Το πολύ χαμόγελο κάνει τον άνδρα να φαίνεται θηλυπρεπής, ή απελπισμένο για σεξ.
Επίσης μια άλλη μελέτη έχει δείξει ότι οι άνθρωποι που αισθάνονται ισχύ και έχουν κοινωνικό στατους ή χρήμα δεν συμπεριφέρονται με τον καλύτερο τρόπο. Οι πλούσιοι, άνδρες και γυναίκες, είναι πιο αγενείς και υπερόπτες, όταν μιλάνε με τους άλλους και χαμογελάνε λιγότερο. Όταν αυτή η συμπεριφορά προέρχεται από μια γυναίκα κάνει πολύ κακή εντύπωση στον άνδρα αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο όταν προέρχεται από τον άνδρα. Η γυναίκα που βλέπει στον άνδρα μια οριακά αγενή συμπεριφορά, την ερμηνεύει ως δύναμη ισχύος και οικονομικής ανεξαρτησίας και έλκεται σεξουαλικά.
Όσο για τα παιδιά, καταλαβαίνουν αμέσως πότε το χαμόγελο είναι αυθεντικό. Ο αγαπημένος ήρωας των παιδιών Ντόναλντ Ντακ είναι συνήθως γκρινιάρης, κατσούφης και φωνακλάς αλλά όταν χαίρεται το  κάνει  με την ψυχή του. Ενώ ο ξάδερφός του, ο τυχεράκιας  Γκαστόνε, που η τύχη συνεχώς του χαμογελάει και είναι και ο ίδιος μέσα στην καλή χαρά, είναι η πιο αντιπαθητική φιγούρα των ηρώων του Ντίσνευ. Για κάποιο λόγο, ο άνθρωπος που έχει ένα κολλημένο χαμόγελο στο πρόσωπό του μοιάζει ψεύτικος.

πηγή http://www.healthyliving.gr/2012/10/17/%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%AC%CE%B4%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CF%89%CF%84%CE%B5%CF%81%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%BF-%CF%87%CE%B1%CE%BC%CF%8C%CE%B3%CE%B5%CE%BB%CE%BF/

Καλοκαιρινές διακοπές στο Πήλιο…Shall we? - Της Αθηνάς Γκουράρου

Καλοκαιρινές διακοπές στο Πήλιο…Shall we?  

Της Αθηνάς Γκουράρου -

  Ξεκινώντας από την πόλη της Αθήνας μετρά κανείς 350 χιλιόμετρα, ώσπου να φτάσει στον Άγιο Λαυρέντιο Πηλίου. Αυτό το χωριό ήταν και ο πρώτος σταθμός της θερινής μου πενθήμερης περιήγησης στο «βουνό των Κενταύρων», με κατεύθυνση από νότο προς βορρά. Ποιες από τις ομορφιές του Πηλίου, αλήθεια, να θαυμάσει ή και να συνδυάσει μια οικογένεια με παιδιά, που αποφασίζει να περάσει τις καλοκαιρινές της διακοπές στο Πήλιο; Ποιές δραστηριότητες θα μπορούσε να επιλέξει για τους μικρούς φίλους/ες με εκπαιδευτικό και ψυχαγωγικό περιεχόμενο το καλοκαίρι του 2014; Πού να διαμείνει και ποιες παραλίες να προτιμήσει για τα μπάνια της; Όλα αυτά προσπάθησα να ανακαλύψω και σας τα παραθέτω. Καλό καλοκαίρι σε όλους!


Δύο πράγματα είναι δύσκολο να καταφέρεις σ’ αυτό τον τόπο: Το πρώτο, να διαχωρίσεις τους καλοκαιρινούς από τους χειμερινούς προορισμούς, αφού τα περισσότερα μέρη έχει ενδιαφέρον να τα επισκεφθείς όλο το χρόνο. Το δεύτερο, να πεις ότι «γνώρισα το Πήλιο»: Όσο περιηγείσαι, ανακαλύπτεις νέους προορισμούς, κρυμμένα χωριουδάκια απίστευτης ιστορικής, λαογραφικής, πολιτισμικής σημασίας και φυσικά ομορφιάς. Όσο γνωρίζεις τους ανθρώπους του, θα γνωρίσεις έναν ακόμη πιο ενδιαφέρων και θα παρατείνεις τη διαμονή σου,  για να συζητήσεις μαζί του. Ντόπιο ή μη, με καταγωγή όμως και αγάπη για το χωριό του, το οποίο στηρίζει ενεργά. Όσο, τέλος, μένεις άφωνος με την ομορφιά του τοπίου και τη θέα, μετά τη στροφή η φύση εκπλήσσει ξανά.


Νότιο Πήλιο: Στάση στον Άγιο Λαυρέντιο για το «μουσικό χωριό», ελεύθερη ιππασία, περίπατο στα καλντερίμια, καφέ και φαγητό.
Το μικρό αυτό χωριό είναι μια μικρή γεύση από Πήλιο. Ανεβαίνοντας, συναντάς νερά να «τρέχουν». Είναι μικρό, ήσυχο και έχει μια υπέροχη κεντρική πλατεία, με δυο καφενεία και λίγες ταβέρνες, όλα εκεί γύρω. Κυριακή πρωί, γύρω στις 11:00, μετά το τέλος της θείας λειτουργίας στην εκκλησία του Αγίου Αποστόλου του Νέου, έβλεπες κόσμο να ανεβαίνει από τα καλντερίμια, ώσπου γέμισε. Υπάρχουν επισκέπτες που έρχονται κάθε Κυριακή από το Βόλο για να απολαύσουν τον καφέ τους εδώ.

Ιππασία
Κατά τις 11:00 φτάνει και ο Παντελής με τα «παιδιά» του: Την Άρτεμις, τον Άρη και την Ήριδα (Ο Έκτορας και ο Αρίων είναι στο κτήμα). Με τα τρία του άλογα θα ξεκινήσει τις περιηγήσεις γύρω στις 12:00. Ο Παντελής είναι θρέμμα Αγίου Λαυρεντίου, σπούδασε στο Βόλο, αλλά εδώ και μερικά χρόνια ζει και εργάζεται στο χωριό με τα άλογά του. Εξοικειωμένος, καθώς η οικογένειά του δούλευε με αυτά και έχει μεγαλώσει μαζί τους. Κάτοχος ευρωπαϊκής πιστοποίησης, για να μπορεί να κάνει «περιηγήσεις και ελεύθερη ιππασία».

Δουλεύει όλο το χρόνο, με παιδιά από τεσσάρων ετών και με ενήλικες. Συνοδεύει πεζός ή προπορεύεται με το ένα του άλογο, έχοντας δεμένο το δικό σου, ώστε να έχει τον έλεγχο. Οι γονείς μπορούν να συνοδεύουν απλά, να ιππεύουν και εκείνοι ή να περιμένουν την επιστροφή της βόλτας στην πλατεία. Ο Παντελής τρέφει σεβασμό για τα άλογά του και συμπεριφέρεται στο καθένα ξεχωριστά, γιατί «το καθένα έχει την προσωπικότητά του», όπως λέει. Τα άλογα τον υπακούνε και εκείνος καθοδηγεί με υπευθυνότητα και ψυχραιμία, κυριολεκτικά στη φύση και την ηρεμία, μέσα από καλντερίμια και μονοπάτια. Η βόλτα γίνεται ευχάριστη εμπειρία, ακόμη κι αν δεν έχεις ιππεύσει ποτέ (όπως εγώ), δίνοντας την αίσθηση της ελευθερίας, της επικοινωνίας με το υπέροχο αυτό ζώο και της επαφής με την φύση. Αρκεί βέβαια να είσαι και υπάκουος καβαλάρης και να φορέσεις κράνος. Η βόλτα μπορεί να φτάσει μέχρι την άλλη πλατεία του χωριού, την πλατεία Χατζίνη, λίγο έξω και γύρω από το χωριό ή και πιο μακριά, μέχρι τη Δράκεια, ακόμη και τα Χάνια. Η διάρκειά της ξεκινά από μισή ώρα και μπορεί να φτάσει τις επτά, ανάλογα με τις γνώσεις του καθενός στην ιππασία. Έχει τύχει να συνοδέψει ζευγάρι Βέλγων μέχρι τα Χάνια και η βόλτα να κρατήσει ολόκληρη ημέρα.

Τις τιμές του τις βρήκα πολύ λογικές, ενώ στη βόλτα δε θα βάλει και χρονόμετρο, ώστε να ζητήσει το ένα (1) ευρώ παραπάνω! Θα τον βρείτε στο τηλέφωνο 6973718928 (Παντελής Γ. Σπίνας) για να συνεννοηθείτε την ημέρα και την ώρα της βόλτας.

«Μουσικό χωριό»
Το χωριό Άγιος Λαυρέντιος είναι γνωστό ως «μουσικό χωριό». Φέτος, για 9η συνεχή χρονιά, διοργανώνεται το «ΜΟΥΣΙΚΟ ΧΩΡΙΟ MUSIC VILLAGE 2014». Πρόκειται για μια διεθνή μουσική κοινότητα - διοργάνωση, σε συνεργασία της μη κερδοσκοπικής εταιρείας «arTree» με κρατικούς φορείς της περιφέρειας Θεσσαλίας και με τη στήριξη ενός κοινωφελούς ιδρύματος.

Χωρίζεται σε δύο περιόδους, 18 - 24 Αυγούστου και 26 Αυγούστου - 01 Σεπτεμβρίου. Η δράση του «χωριού» είναι εκπαιδευτική και η εμβέλειά του διεθνής: Διεξάγονται παιδικά και εφηβικά εργαστήρια, μουσικοπαιδαγωγικά σεμινάρια, διαλέξεις, συζητήσεις, συναυλίες και μουσικά δρώμενα, με τη συμμετοχή μουσικών, ηθοποιών, εκπαιδευτικών και φυσικά όλων των παιδιών - ερασιτεχνών - επαγγελματιών, που ενδιαφέρονται για τη μουσική (κλασική, τζαζ, αυτοσχεδιασμός, μουσική τεχνολογία, δημοτικό τραγούδι, ποπ, ρεμπέτικο), το θέατρο (κουκλοθέατρο, αφήγηση, θεατρικό παιχνίδι), το χορό και τις παραστατικές τέχνες. Στον ιστότοπο music-village.gr, θα ενημερωθείτε αναλυτικότερα και πληρέστερα για το πρόγραμμα των μαθημάτων, τις δηλώσεις ή τις προϋποθέσεις συμμετοχής, το κόστος και τη διαμονή στο χωριό. Μπορείτε απλά να ανεβείτε στον Άγ. Λαυρέντιο κάποιο βράδυ, απλά ως ακροατές μιας συναυλίας ή άλλου δρώμενου, που πραγματοποιούνται στην κεντρική πλατεία ή στην πλατεία Χατζίνη, η οποία μοιάζει με φυσικό υπαίθριο μπαλκόνι.

Σε όλες τις ταβέρνες του χωριού μπορείτε να γευτείτε ντόπια και παραδοσιακά πιάτα. Στο «Δρυάδων Γεύσεις» μου άρεσε η πράσινη σαλάτα με σάλτσα από μύρτιλο (που υπάρχει στο Πήλιο), το κοκκινιστό μοσχάρι με πουρέ μελιτζάνας, ενώ ήταν όμορφη χειρονομία το καλωσόρισμα με δικό τους τσίπουρο και μεζέ, όπως και το γλυκό του κουταλιού, στο τέλος για επιδόρπιο. Οι πιο παραδοσιακοί μπορούν να δοκιμάσουν κότσι, γίδα ψητή, γαρδουμπάκια.

Αν βρεθείτε στο χωριό μετά το Πάσχα (ίσως οι λίγο πιο κοντινοί στο Βόλο), την ημέρα της γιορτής της Ζωοδόχου Πηγής μπορείτε να παρακολουθήσετε ένα έθιμο που γίνεται στο ξωκλήσι της Παναγίας Σουραβλού, στην άκρη του χωριού, στην πλατεία Χατζίνη. Επίσης, στα τέλη Ιουνίου διοργανώνεται και η γιορτή κερασιού: Οι γυναίκες φτιάχνουν γλυκό του κουταλιού, προσφέρονται στον κόσμο φρέσκα κεράσια και στήνεται πανηγύρι με χορούς στην πλατεία.

Με τον «Μουντζούρη» από τα Άνω Λεχώνια (Νότιο Πήλιο)
Από αυτό το χωριό θα πάρετε το γνωστό τρενάκι του Πηλίου. Λειτουργεί σήμερα μόνο για τουριστικούς σκοπούς, με κατεύθυνση το ορεινό χωριό Μηλιές. Το όνομα «Εβαρίστο ντε Κίρικο» θα το ακούσετε πολλές φορές. Είναι ο Ιταλός αρχιμηχανικός, ο οποίος ανέλαβε το 1895 τη σχεδίαση και επίβλεψη του σιδηρόδρομου του Πηλίου. Θα μπείτε στα ξύλινα βαγόνια του και θα ταξιδέψετε με ταχύτητα 20 κλμ/ώρα, πάνω σε ράγες πλάτους μόνο 60 εκατοστών, όπως πριν από 120 χρόνια, χαρακτηριστικό που το καθιστά σήμερα μοναδικό. Έχει κηρυχθεί παραδοσιακό και διατηρητέο μνημείο. Διανύει 16 κλμ στο βουνό, μέσα από τούνελ και πάνω από πέτρινες γέφυρες. Η διαδρομή του διαρκεί 1 ½ ώρα. Είναι χαρακτηριστικό το σφύριγμα του τρένου, σαν άλλοτε, οι έντονες μυρωδιές δέντρων και λουλουδιών και η θέα στον Παγασητικό κόλπο.

Μπορείτε να ακολουθήσετε διαδρομή μίας κατεύθυνσης ή μετ’ επιστροφής, δηλαδή, Άνω Λεχώνια - Μηλιές ή Μηλιές - Άνω Λεχώνια ή Άνω Λεχώνια - Μηλιές και επιστροφή.

Αν επιλέξετε τη διαδρομή της μιας κατεύθυνσης, θα πρέπει να φροντίσετε για την επιστροφή στη βάση σας με κάποιο άλλο μέσο (μάλλον ΚΤΕΛ). Διαφορετικά, μπορείτε να το οργανώσετε ως μια εκδρομή στις Μηλιές, όπου το τρένο κάνει στάση 3 και ½ ώρες περίπου, πριν πάρει το δρόμο της επιστροφής (με χειροκίνητη αλλαγή της κατεύθυνσης της μηχανής). Σ’ αυτή την περίπτωση, θα αφήνετε το αυτοκίνητο στο σταθμό των Άνω Λεχωνίων. Αυτό σας κοστίζει 56 ευρώ (για 2 ενήλικες και 2 μικρά παιδιά).
Αν σας φαίνονται πολλά και παραλείψετε τη βόλτα με το τρένο, μπορείτε, εφόσον βρεθείτε στις Μηλιές, να πάτε στο σιδηροδρομικό σταθμό. Βρίσκεται κάτω, σε σχέση με την πλατεία των Μηλεών. Οπότε, είτε αφήνετε το αυτοκίνητο στην πλατεία του χωριού και κατεβαίνετε από καλντερίμι (με κατάλληλο παπούτσι) ή πριν φτάσετε στις Μηλιές ακολουθείτε το δρόμο που οδηγεί μπροστά στο σταθμό. Έτσι θα έχετε την ευκαιρία να περπατήσετε στις ράγες του τρένου, να φτάσετε έως την περίφημη σιδερένια «Γέφυρα Ντε Κίρικο», αλλά και πιο πέρα, απ’ όπου η φύση και η θέα είναι συγκλονιστική. Παίξτε με την ηχώ, έχει πλάκα!

Το Δρομολόγιο

(Από 12 Ιουλίου έως τέλη Αυγούστου: καθημερινές - Σαββατοκύριακα - αργίες, έως 11 Ιουλίου: μόνο Σαββατοκύριακα)

10:00    Αναχώρηση από Άνω Λεχώνια
10:36    Στάση στην Άνω Γατζέα (για 15’ περίπου)*
10:50    Αναχώρηση για Μηλιές
11:35    Άφιξη στις Μηλιές**
15:00    Αναχώρηση από Μηλιές
15:40    Άνω Γατζέα (για 15’ περίπου)*
15:55    Αναχώρηση για Άνω Λεχώνια
16:30    Άνω Λεχώνια

*: Στη στάση « Άνω Γατζέα» μπορείτε να ρίξετε μια ματιά στο Μουσείο Ελιάς και Λαδιού που βρίσκεται στην πλατεία του Σιδηροδρομικού Σταθμού της Άνω Γατζέας. Τις ώρες που  ο Μουντζούρης κάνει στάση είναι σίγουρα ανοιχτό για το κοινό. Η είσοδος είναι ελεύθερη. Για τις υπόλοιπες ώρες, αν θέλετε να το επισκεφθείτε, επικοινωνήστε στο τηλέφωνο 24230-22009.

Το κόστος
Απλή Διαδρομή    Μετ’ Επιστροφής
Ενήλικες    10 ευρώ    18 ευρώ
Παιδιά (ηλικίας 4-12 ετών)    6 ευρώ    10 ευρώ

Τηλέφωνα επικοινωνίας:
241210-24056 (για πληροφορίες)
24210-39723 (για κρατήσεις, Δευτέρα έως Παρασκευή 07:00 - 15:00)


Βόλτα στις ιστορικές, πολιτιστικές, κοσμοπολίτικες Μηλιές
Οι Μηλιές σε φέρνουν και σε ξαναφέρνουν, δεν πας μία φορά. Η ιστορική Δημόσια Βιβλιοθήκη Μηλεών «ΨΥΧΗΣ ΑΚΟΣ» ατενίζει την εκκλησία των Παμμεγίστων Ταξιαρχών και το χωριό. Εκτός από χώρος φύλαξης ιστορικών κειμηλίων, είναι ένας ζωντανός «ιστός» των Μηλεών. Στην είσοδο υπάρχουν ανακοινώσεις για εκδηλώσεις, θέματα του χωριού ή μηνύματα με κοινωνικό περιεχόμενο.
Στο ισόγειο λειτουργεί αίθουσα για το διαδίκτυο (για εκπαιδευτικούς σκοπούς, πληροφορίες, παραλαβή και αποστολή e-mail). Ο ίδιος χώρος λειτουργεί και ως αναγνωστήριο. Η Βιβλιοθήκη συνεργάζεται με σχολεία της περιοχής και με το πανεπιστήμιο (το ιστορικό τμήμα). Ανεβαίνοντας για τον πρώτο όροφο, διαβάζουμε τους κανόνες ενός παιδιού σε σχέση με το βιβλίο με ωραία εικονογράφηση. Στον ημιώροφο θα δείτε το αλφαβητάρι του 1966 περίπου. Στη σκάλα κάδρα με τον μακεδονομάχο Κωνσταντίνο Γαρέφη.

Στο ιστορικό τμήμα σώζονται σήμερα 3.5000 βιβλία από το σύνολο των 10.000, που αποτέλεσαν υλικό της Μηλιώτικης Σχολής «ΨΥΧΗΣ ΑΚΟΣ» που ίδρυσαν το 1815 οι Άνθιμος Γαζής, Γρηγόριος Κωνσταντάς και Δανιήλ Φιλιππίδης. Λόγιοι, μέλη φιλικής εταιρείας και υπέρμαχοι του Διαφωτισμού οι τρεις ιδρυτές της, δίδασκαν νέους από 15 ετών που προορίζονταν για δάσκαλοι, γεωπόνοι, έμποροι και ιερωμένοι. Στόχος τους ήταν η ίδρυση Ακαδημίας, το Οθωμανικό κράτος όμως δεν το επέτρεψε. Ωστόσο, το επίπεδο της εκπαίδευσης ήταν υψηλό, όπως μαρτυρούν και τα βιβλία της. Η Σχολή λειτούργησε έως το 1844, οπότε και πέθανε ο τελευταίος ιδρυτής Γρηγόριος Κωνσταντάς. Η λειτουργία της είχε διακοπεί στα χρόνια της επανάστασης.

Θα δείτε την πρωτότυπη επιγραφή της Σχολής, από το Γρηγόριο Κωνσταντά. Το πορτραίτο του Άνθιμου Γαζή και προσωπικά του αντικείμενα (τα άμφια, η σφραγίδα, το γραφείο - κρεβάτι). Τη Σημαία της τοπικής επανάστασης με ύψιστης σημασίας συμβολισμούς. Τα ιστορικά βιβλία είναι ανεκτίμητης αξίας: Λεξικά, εγκυκλοπαίδειες, αρχαία ελληνική φιλοσοφία, μεταφράσεις θετικών επιστημών, πατερική φιλολογία, ιστορικά βιβλία, τυπωμένα στην ελληνική, λατινική, αλλά και στην ιταλική, γερμανική και γαλλική. Έχουν ψηφιοποιηθεί και μπορείς κανείς να έχει και ηλεκτρονική πρόσβαση σ’ αυτά.

Το παλαιότερο βιβλίο χρονολογείται στα 1497 και το νεότερο το 1899. Ενδεικτικά αναφέρουμε το χειρόγραφο, από τον Άνθιμο Γαζή, καταστατικό ίδρυσης της Σχολής. Του Θεόφραστου «Περί Βοτανικής» και του Αριστοτέλη «Τα Μεταφυσικά», μεταφρασμένα στα λατινικά και τα ελληνικά. Άτλας με τις θέσεις των Πλανητών στα λατινικά, του 1703. Μυθολογία σε παλαιά γαλλικά. Ζωγραφική με τη μέθοδο της ξυλοτυπίας. Φωτογραφία της Σχολής του 1903, εποπτικά όργανα αστρονομίας και φυσικής, αλλά και έργα των ιδρυτών της Σχολής, όπως «Γραμματική των Φιλοσοφικών Επιστημών» μεταφρασμένη από το Γαζή στα ελληνικά και γαλλικά.

Το κανονικό κτίριο της Σχολής δε σώζεται. Κάηκε το 1943 από τους Γερμανούς. Στη θέση του έχει κτιστεί σήμερα το Γυμνάσιο των Μηλεών. Το δανειστικό τμήμα διαθέτει 16.000 βιβλία. Το σημερινό κτίριο της Βιβλιοθήκης ανεγέρθηκε με έξοδα της Μηλιώτισσας Κρυσταλλίας Οικονομάκη το 1928, στη μνήμη του συζύγου της.


Ώρες λειτουργίας Βιβλιοθήκης:    Δευτέρα - Τρίτη        08:00 – 14:00
Τετάρτη                10:00 – 19:00
Πέμπτη                08:00 – 14:00
Παρασκευή        10:00 – 19:00
Σάββατο            08:00 – 14:15
Κυριακή - αργίες        κλειστή

Μια στάση στην εκκλησία των Παμμεγίστων Ταξιαρχών
Μπορούμε να κάνουμε στάση για καφέ, σε κάποιο από τα δύο που υπάρχουν στο δρόμο με τα παραδοσιακά προϊόντα. Εκεί θα βρείτε ό,τι έχει ένα σύγχρονο καφέ ή μοντέρνο καφενείο, χειροποίητα γλυκά, ακόμη και μικρά γεύματα ή ποτό το βράδυ. Είναι εξαιρετικά και τα δύο και αποτελούν αγαπημένο προορισμό γενικότερα της περιοχής.

Στην πλατεία έχει ίσκιο κάτω από τα πλατάνια, θέα στην πλαγιά και τη θάλασσα και μία παιδική χαρά. Τα μεσημέρια ακούς παιδικές φωνές και βλέπεις παιδιά να τρέχουν και να παίζουν. Τα παιδιά θα το χαρούν.

Αν στην εκκλησία των Παμμεγίστων Ταξιαρχών βρείτε τον επίτροπο και διαθέσετε χρόνο, θα ακούσετε πολλά πράγματα. Είναι η παλαιότερη εκκλησία του Πηλίου, χτισμένη κατά τα πρώτα χρόνια της Τουρκοκρατίας, χωρίς να είναι γνωστή η ακριβής χρονολογία, από Ηπειρώτες μαστόρους. Εξωτερικά, φυσικά, δε μοιάζει με ναό. Εσωτερικά είναι «τυφλή», χωρίς παράθυρα, έχει μόνο κάποια μικρά, ψηλά, για να μπαίνει το φως. Δεν υπάρχει καμπαναριό ούτε σταυρός, δεν φαίνεται εξωτερικά ο ρυθμός της. Έχει δώδεκα εσωτερικούς τρούλους. Η αγιογράφηση έγινε  από το 1741 έως το 1774, αλλά ήρθε στο φως μόλις είκοσι τέσσερα χρόνια πριν. Τα στοιχεία του αγιογράφου δεν είναι γνωστά, μόνο ότι ήταν αγιορείτης και μοναχός. Γι’ αυτό και τα θέματα των αγιογραφιών είναι εμπνευσμένα από βίους και συναξάρια αγίων, που είναι γνωστοί περισσότερο στη μοναστική ζωή. Έχει ενδιαφέρον η αγιογραφία του κυνόμορφου Αγίου Χριστόφορου και αυτή του Αγίου Σισώη.

Είναι παγκοσμίως γνωστή για το μοναδικό τεχνικό στερεοφωνικό σύστημα που διαθέτει, από κατασκευής, το οποίο της χαρίζουν μοναδική ακουστική (τα πιθάρια λειτουργούν σαν πρίμα και τα πηγάδια σαν μπάσα). Εντός του ναού πραγματοποιήθηκε το 2000 συναυλία κλασικής μουσικής.
Στον πρόναο, που υπήρχε για τις ανάγκες της κατήχησης πριν την καθιέρωση του νηπιοβαπτισμού, θα δείτε το ζωδιακό κύκλο. Ζητήστε να σας εξηγήσουν τη σημασία του, η οποία δεν έχει καμία σχέση με…«τον Κρόνο στο Ζυγό».

Τοπικό Μουσείο Μηλεών
Το Τοπικό Μουσείο βρίσκεται πάνω στο δρόμο, λίγο μετά την πλατεία και τη Βιβλιοθήκη.
Λειτουργεί από το 1982, οπότε ξεκίνησε ως ιδιωτική συλλογή. Εκτός από τις επισκέψεις των σχολείων, εξαιρετικό ενδιαφέρον έχει μια καινοτόμος πρωτοβουλία που εφαρμόζεται στο Μουσείο: οι μουσειοσκευές. Είναι βαλιτσάκια που δανείζονται σε σχολεία σε όλη την Ελλάδα για δέκα ημέρες (κυρίως γι’ αυτά που δεν μπορούν να επισκεφθούν το Μουσείο). Περιέχουν υποστηρικτικό και ενημερωτικό υλικό (φωτογραφίες, εκπαιδευτικά φυλλάδια, αντικείμενα, προτάσεις για παρουσίαση και δημιουργική απασχόληση) που χρησιμοποιείται από τον εκπαιδευτικό για να παρουσιάσει μέσα στην τάξη κάποιο εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Για παράδειγμα, ένα παλιό επάγγελμα, τον πεταλωτή ή από το σιτάρι στο ψωμί. Απευθύνεται στις τάξεις της Γ’ έως και ΣΤ’ του Δημοτικού.

(Ο δανεισμός των μουσειοσκευών γίνεται από το Κέντρο Ερεύνης της ελληνικής λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών. Υπεύθυνη, στο τμήμα αυτό, η κα Ανθ. Μπάκολη, τηλέφωνο 210-3318042).
Επίσης, στο Μουσείο υπάρχουν εκθέσεις με ζωγραφιές των παιδιών:

13 Ιουνίου – 03 Ιουλίου:    Αφιέρωμα στον πατέρα
04 Ιουλίου – 24 Ιουλίου:    Καράβια που μας ταξιδεύουν
25 Ιουλίου – τέλος Αυγούστου:    Βότανα του τόπου μας

Τα θέματα του Μουσείου αφορούν στη γεωγραφική παρουσίαση των Μηλεών, την ιστορία και μυθολογία, τη ζωή επί τουρκοκρατίας, τον πηλιορείτικο γάμο, τη Μηλιώτικη Σχολή, αλλά και τα παραδοσιακά επαγγέλματα (φανοποιού, πεταλωτή, σαμαρά).
Υπάρχουν οι παραδοσιακές φορεσιές των Μηλεών, αντίγραφο της σημαίας της τοπικής επανάστασης του 1821, παλιά εργαλεία παραδοσιακών επαγγελμάτων, καθώς και εκπαιδευτικά θέματα που αφορούν στη λαϊκή παράδοση, όπως το λάδι, το σαπούνι, το ψωμί, τα υφαντά.

Σήμερα έχει κάτι από «Φιλιππίδια»;
Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Μηλεών «Γρηγόριος Κωνσταντάς» διοργανώνει τους θερινούς μήνες τα «ΦΙΛΙΠΠΙΔΕΙΑ». Πρόκειται για σειρά πολιτιστικών εκδηλώσεων, προς τιμήν του Μηλιώτη και δάσκαλου Δανιήλ Φιλιππίδη. Ξεκινούν συνήθως κατά το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Ιουλίου και διαρκούν έως τέλη Αυγούστου. Πραγματοποιούνται στην πλατεία του χωριού, το σιδηροδρομικό σταθμό, το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Μηλεών και στην παραλία της Μπούφας (Κορώπη είναι η επίσημη ονομασία της παραλίας). Ενδεικτικά, από τα φεστιβάλ των προηγούμενων ετών (το φετινό πρόγραμμα δεν έχει ακόμη διαμορφωθεί), οι εκδηλώσεις που διοργανώνονται είναι:  Μουσικές βραδιές: συναυλίες - έντεχνο (Τσανακλίδου, Θαλασσινός), συναυλίες rock μουσικής και latin party, κλασικό, παραδοσιακό τραγούδι - αφιερώματα (Θεοδωράκη), κινηματογραφικές βραδιές, θεατρικές παραστάσεις, παραστάσεις κουκλοθέατρου και καραγκιόζη, χορευτικές βραδιές με παραδοσιακά χορευτικά συγκροτήματα του χωριού και από άλλες περιοχές της Ελλάδας, εκθέσεις ζωγραφικής, γλυπτικής, αγιογραφίας, φωτογραφίας, παραδοσιακών Πηλιορείτικων φορεσιών, υφαντικής, λογοτεχνικές βραδιές.

(Για τα «ΦΙΛΙΠΠΙΔΕΙΑ» και το πρόγραμμα των πολιτιστικών εκδηλώσεων, μπορείτε να ενημερώνεστε στο διαδίκτυο: Πολιτιστικός & Εξωραϊστικός Σύλλογος Μηλεών ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΣ και στο facebook).

Αργαλαστή:
Παρθεναγωγείο/Ελληνικό Σχολείο και Οικολογικό τριήμερο με εκδηλώσεις για τα παιδιά
Φτάνοντας στην Αργαλαστή,  έχοντας διανύσει 40 χλμ από το Βόλο και αν ρίξουμε μια ματιά στο χάρτη, θα δούμε πως έχουμε πάρει για τα καλά το δρόμο για το Νότιο Πήλιο. Αυτό το χωριό αποτέλεσε κατά το 17ο αιώνα μεγάλο εμπορικό κέντρο (μετάξι, ελιές, σύκα) αλλά και πνευματικό, αργότερα στις αρχές του 20ου αιώνα.

Στο χωριό υπάρχει μια όμορφη πλακόστρωτη πλατεία με πλατάνους. Ανηφορίζοντας για την πλατεία, στα δεξιά μας, δεσπόζει το μαρμάρινο κωδωνοστάσι των Αγίων Αποστόλων με το ρολόι, το οποίο αποτελεί και σήμα κατατεθέν της Αργαλαστής. Έχει ύψος 45 μέτρα και είναι πιστό αντίγραφο του κωδωνοστασίου της Αγίας Φωτεινής στη Σμύρνη, που υπήρχε, έως το 1950.

Φτάνοντας λοιπόν στην πλατεία, θα βρείτε 2-3 καφενεία και καφετέριες, ταβέρνες, πρακτορείο τύπου, για όσους θέλουν την εφημερίδα τους και στις διακοπές, καθώς και μια παιδική χαρά. Έχει υπέροχο ίσκιο και χώρο για να παίξουν τα παιδιά, εάν αποφασίσετε να πιείτε εκεί τον πρωινό σας καφέ ή να γευματίσετε.

Κατηφορίζοντας την πλατεία, στα 100μ. περίπου, θα συναντήσετε στα αριστερά σας το Δημοτικό Παρθεναγωγείο. Ο ποιητής και φιλόλογος Κώστας Βάρναλης θήτευσε ως καθηγητής και Διευθυντής εκεί, στις αρχές του περασμένου αιώνα. Η, άλλοτε, Σχολή που παρείχε ανώτερη εκπαίδευση (μετά το δημοτικό) σε κορίτσια, δίχασε την κοινή γνώμη της ευρύτερης περιοχής του Βόλου, όσον αφορά στο σύστημα διδασκαλίας καθολικά , διώχθηκε και τελικά έκλεισε, σήμερα λειτουργεί ως Μουσείο. Μπορείτε να επισκεφθείτε το Παρθεναγωγείο και να μάθετε περισσότερα κατά τη διάρκεια μιας ξενάγησης (κατόπιν συνεννόησης), τις καθημερινές ή τα Σαββατοκύριακα. Η είσοδος είναι ελεύθερη.
Επικοινωνία, για να κανονίσετε την ημέρα και την ώρα:

κα Θεοχάρη:    6977736675 -
κα Ρενιέρη:    6974139373

Φέτος, στο χώρο του Κέντρου Γεωργικής Εκπαίδευσης (ΚΕΓΕ) στις 05 Ιουλίου διοργανώνεται συναυλία από το ωδείο Βόλου «ΠΑΛΑΣΚΑ». Επίσης, στο Παρθεναγωγείο στις 12 Ιουλίου διοργανώνεται παιδική παράσταση με κουκλοθέατρο, από το Κουκλοθέατρο Λαμίας.

Ακόμη, από 8-10 Αυγούστου 2014 οργανώνεται το οικολογικό τριήμερο, όπου θα στηθούν πάγκοι και θα διατίθενται διάφορα οικολογικά προϊόντα του τόπου (π.χ. λάδι, ελιά).

Υπάρχουν κι άλλες εκδηλώσεις, που είτε υπάρχουν ως ιδέα ακόμη είτε η διοργάνωσή τους δεν έχει ολοκληρωθεί. Γι’ αυτό, αν βρεθείτε στην περιοχή και ενδιαφέρεστε, να επικοινωνήστε με την κα θεοχάρη: 6977736675 (Πρόεδρος Πολιτιστικού Συλλόγου Αργαλαστής).

Όσον αφορά στα πανηγύρια του χωριού, από 29 Ιουνίου - 01 Ιουλίου διοργανώνεται το πανηγύρι των Αγίων Αποστόλων, Πέτρου και Παύλου, οπόταν και συρρέει πολύς κόσμος. Στις 20 και 26 Ιουλίου είναι τα πανηγύρια του Προφήτη Ηλία και της Αγίας Παρασκευής, αντίστοιχα.

Στην πλατεία της Ξυνόβρυσης με το αεράκι να φυσά - Μπάνιο στις παραλίες της
Η πλατεία της Ξυνόβρυσης είναι πολύ μικρότερη από εκείνη της Αργαλαστής. Φυσά όμως ωραίο αεράκι κάτω από τα πλατάνια. Αν και το επισκέφθηκα πρωί, νομίζω, πως το βραδάκι εκεί χρειάζεσαι πανωφόρι. Υπάρχει μια ψησταριά - ουζερί που λειτουργεί και ως καφενείο και άλλη μία ψησταριά - καφέ, όπου σερβίρεται και πρωινό. Πρέπει να υπάρχουν αρκετοί Γερμανοί τουρίστες, αν κρίνω από την φράση «σερβίρεται πρωινό», γραμμένη στα γερμανικά. Σ’ αυτή την πλατεία θα βρείτε σουβλάκι, κοκορέτσι, αρνάκι, κοντοσούβλι, ντόπιο κρασί και τσίπουρο.

Αφήνοντας την Ξυνόβρυση, κατηφορίζουμε για κάποια χιλιόμετρα, ώσπου να φτάσουμε στις παραλίες της. Τα Ποτιστικά, η Πάλτση, η Μελανή. Η παραλία των Ποτιστικών είναι αρκετά μεγάλη, αμμώδης, πανέμορφη, με τους βράχους μέσα στη θάλασσα να χωρίζουν την ακτή με φυσικό τρόπο σε λιμανάκια. Είναι οργανωμένη (2,5 ευρώ η ξαπλώστρα για όλη την ημέρα), όμως υπάρχει άφθονος χώρος για να στήσετε τη δική σας ομπρέλα. Είμαστε από τη μεριά του Αιγαίου πελάγους, οπότε τα νερά είναι γαλάζια, πεντακάθαρα, υπέροχα. Χρειάζεται όμως και επίβλεψη με τα παιδιά, ιδίως όταν φυσάει, καθώς οι θάλασσες εδώ είναι απότομες (δεν μπορεί να τα’ χεις όλα!). Μπροστά στην παραλία υπάρχει ένα cafe-bar restaurant, που είναι ανοιχτό 10:00 - 22:00 με ξαπλώστρες.

Οι υπόλοιπες παραλίες είναι παρόμοιες και ανοργάνωτες. Η Πάλτση  είναι επίσης αμμώδης, έχει βλάστηση, αλλά προστατεύεται περισσότερο από τους ανέμους λόγω της θέσης της. Η Μελανή είναι επίσης αμμώδης, αλλά μέσα στη θάλασσα έχει πέτρες. Αυτές οι δύο παραλίες συνδέονται οδικώς.
Στην πλατεία της Ξυνόβρυσης ρωτήστε για τις παραλίες. Οι άνθρωποι εκεί στα μαγαζιά του χωριού είναι πρόθυμοι να σας δώσουν πληροφορίες για την περιοχή.


Νότιο Πήλιο: Οι ελαιώνες καταλήγουν Χόρτο και Μηλίνα
Η Μηλίνα είναι ουσιαστικά ένας γραφικός κόλπος που μπορεί να αποτελέσει ορμητήριο, για να γνωρίσετε το Νότιο Πήλιο, αν επιλέξετε να περάσετε τις διακοπές σας εκεί. Έχει πολλές επιλογές για διαμονή, φαγητό, βόλτα, δραστηριότητες για τα παιδιά. Οι θάλασσες είναι πεντακάθαρες, επικρατεί το βότσαλο και τα νερά τους έχουν γαλαζοπράσινο χρώμα και μοιάζουν με λίμνες, καθώς η πλούσια βλάστηση από τα ελαιόδεντρα, κυρίως, φτάνει μερικά βήματα πριν την ακτή. Δεν είναι τόσο απότομες όσο αυτές του ανατολικού Πηλίου, γι’ αυτό και πολλές οικογένειες τις προτιμούν. Στην περιοχή δένουν και ιστιοφόρα σκάφη.

Ξεκινώντας από τη Μηλίνα και στο δρόμο προς Χόρτο θα βρείτε ένα κόλπο αμμώδη με υπέροχα νερά, την παραλία της Βαθιάς Σπηλιάς. Συνεχίζοντας και πριν το Χόρτο, η Παγανιά, που είναι κοντά στο κατάλυμα Villa Electra, σε ένα στενό δρόμο. Μετά το Χόρτο υπάρχει η παραλία Μεγάλη Πάου, η οποία έχει όμορφα νερά, αλλά μεγάλα βότσαλα - πέτρες. Αν δεν έχετε πρόβλημα, επισκεφθείτε την. Από την άλλη μεριά της Μηλίνας, με κατεύθυνση προς Τρίκερι, θα βρείτε το Μαραθιά, μια πανέμορφη παραλία, με φυσικό ίσκιο, οργανωμένη. Επίσης υπάρχει μία καντίνα και ένα ταβερνάκι. Λίγο παρακάτω, η Τζάστενη είναι αυτός ο γραφικός κόλπος με το σπιτάκι και τα λαδοπράσινα νερά. Αν δεν πηγαίνετε αργά, ίσως δεν την προσέξετε. Για να κολυμπήσετε εκεί, πρέπει να κατεβείτε από μονοπατάκι.

Στη Μηλίνα θα δείτε όμορφο ηλιοβασίλεμα. Το βραδάκι ο παραλιακός της δρόμος θα γεμίσει με κόσμο. Υπάρχουν πολλές ταβέρνες δίπλα στη θάλασσα, για ψάρι ή κρέας, μαγαζάκια με γλυκά και κρέπες και άλλα για ποτό.

Δραστηριότητες
Στο δρόμο προς Χόρτο (από Αργαλαστή) στις εγκαταστάσεις “LEDA APPARTMENTS”, βρίσκεται το “DIVING CENTER”, στο οποίο οι ενήλικες που είναι κάτοχοι κάρτας πιστοποίησης καταδυτικής ικανότητας, μπορούν να κάνουν κατάδυση στο βυθό του Παγασητικού. Όσον αφορά στα παιδιά, ανάλογα με την ηλικία τους υπάρχουν και τα κατάλληλα προγράμματα. Για παράδειγμα, μια προσπάθεια εισόδου στην κατάδυση (σε βάθος 1 έως 1 ½ μέτρο), κατάδυση γνωριμίας ή ακόμη και απόκτηση αναγνωρισμένης πιστοποίησης καταδυτικής ικανότητας, μετά από εκπαίδευση κάποιων ημερών (3-4 ημερών).

Από φέτος, οργανώνεται και ένα νέο, για την Ελλάδα, θαλάσσιο σπορ, το “Snorkeling”, δηλαδή θέαση του βυθού με μάσκα, πέδιλα, αναπνευστήρα, κολυμπώντας (όχι κατάδυση).  Το  “DIVING CENTER” διοργανώνει εκδρομές με αυτή τη δραστηριότητα στα νησάκια Αλατάς και Πρασούδα.
(Για πληροφορίες, κος Σοφός Πάρης, κιν. τηλέφ. 6974413586).


Λαύκος: Μουσείο Ραδιοφώνου, Φάμπειο Μουσείο και σεμινάρια για τα παιδιά
Στην πλατεία του ορεινού χωριού Λαύκος υπάρχει κάτι διαφορετικό για να επισκεφθείς:  Το πρώτο στην Ελλάδα και μοναδικό έως σήμερα Μουσείο Ραδιοφώνου. Η Έκθεση του «Μουσείου Ραδιοφώνου - Αντώνης Ταβάνης», όπως ονομάζεται, προς τιμήν του γλύπτη Αντώνιου Ταβάνη, αποτελείται από 120 ραδιόφωνα αντίκες, τα οποία χρονολογούνται από το 1920 έως το 1960. Πρόκειται για ένα μόνο μέρος της τεράστιας συλλογής ραδιοφώνων από όλο τον κόσμο (γύρω στα 1200) του Γερμανού μηχανολόγου Βίλφρεντ Σεπς. Ο εν λόγω συλλέκτης, που ζει στην Ελβετία, βρέθηκε πριν πολλά χρόνια στο Λαύκο (οι πληροφορίες λένε 35) και συνδέθηκε με τον τόπο, αγοράζοντας σπίτι εκεί αρκετά χρόνια αργότερα. Ο τότε Πρόεδρος του Συλλόγου Λαυκιωτών Μαγνησίας «Η Δράση», Γιάννης Δροσίτης, ήταν ο άνθρωπος που αποτέλεσε τον κρίκο και παράλληλα τον υποστηρικτή της ιδέας για δωρεά μέρους της συλλογής των ραδιοφώνων, προκειμένου αυτά να γίνουν γνωστά στο ευρύ κοινό.

Το Μουσείο στεγάζεται σήμερα σε χώρο του Συλλόγου Λαυκιωτών Μαγνησίας «Η Δράση». Για να «στηθεί» το Μουσείο είχαν βοήθησαν πολύ ο ηθοποιός Δημήτρης Πιατάς, που έχει σπίτι στο Λαύκο και ο Πολιτιστικός Οργανισμός του Δήμου Αθηναίων. Πολύτιμη ήταν τότε η όλη φροντίδα της διευθύντριας της Πινακοθήκης και των Μουσείων του Δήμου Αθηναίων Νέλυς Κυριαζή, της γραφίστριας του Πολιτιστικού Οργανισμού Σαλώμης Παπαδοπούλου και του αρχιτέκτονα - μουσειολόγου Χάρη Χαρίτα.
Την ξενάγηση στο Μουσείο κάνει ο κύριος Ευστάθιος Σπονδυλιάς, Λαυκιώτης και όπως αποδεικνύεται, από την ενεργό του συνεισφορά και δράση στα θέματα πολιτισμού στο Λαύκο, υπέρμαχος του εθελοντισμού. Θα έχετε την ευκαιρία να ακούσετε, εκτός από μια εξαιρετική ξενάγηση και πολλά πράγματα για την ιστορία και τον πολιτισμό στο Λαύκο. (Η ξενάγηση γίνεται κατόπιν επικοινωνίας, κος Σπονδυλιάς 6970374922).

Στην πλατεία, επίσης, στεγάζεται το Φάμπειο Μουσείο του διάσημου Έλληνα Λαυκιώτη γλύπτη, ζωγράφου (ειδικευμένου στη μνημειακή ζωγραφική), εικονογράφου, αλλά και γνωστού για τη συμμετοχή του στην εθνική αντίσταση, Θανάση Φάμπα. Δώρισε στην Κοινότητα Λαύκου οκτώ αγάλματα και εξήντα πίνακες και ο Δήμος Σηπιάδος (όπου ανήκει σήμερα το χωριό) ίδρυσε το Μουσείο το 2005 προς τιμήν του, για να φιλοξενήσει τα έργα του. Για να επισκεφθείτε το Μουσείο, επικοινωνήστε με τον κο Φλέρη Αθανάσιο (Αντιδήμαρχος Δημοτικής Ενότητας Σηπιάδος) και τους συνεργάτες του, στο τηλέφωνο 6984600657.

Στο χωριό, το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Ιουλίου η οικογένεια του Θανάση Φάμπα, με τη βοήθεια του Συλλόγου Λαυκιωτών Μαγνησίας  «Η Δράση», διοργανώνουν σεμινάρια για παιδιά, που σκοπό έχουν να εμφυσήσουν σ’ αυτά την τέχνη. Από την περσινή εμπειρία γνωρίζουμε, πως με την καθοδήγηση και συνδρομή μιας καθηγήτριας, που είναι απόφοιτος Καλών Τεχνών, τα παιδιά δοκιμάζουν το σχέδιο, χρησιμοποιώντας χρώματα, ενώ πέρυσι επιδόθηκαν στην πηλοπλαστική και την τέχνη του μωσαϊκού. Η συμμετοχή έφτασε τα 50-60 παιδιά, τα οποία φεύγοντας πήραν μικρά αναμνηστικά δωράκια και χρώματα, αλλά και την καλύτερη ζωγραφιά τους. Μάλιστα, κατά τη διάρκεια των ημερών αυτών και σε ώρες εκτός σεμιναρίου, τα παιδιά επισκέπτονταν με δική τους πρωτοβουλία το Μουσείο, επηρεασμένα από την εμπειρία που είχαν στο σεμινάριο.

Αν σας ενδιαφέρει για τα παιδιά, επικοινωνήστε για πληροφορίες:
(Ιούλιος) Δημοτική Ενότητα Σηπιάδος, καθημερινές 07:00 – 15:00: 24233-50423, 24230-65065 (κος Κουτσερής Απόστολος)
(Αύγουστος) κος Φλέρης Αθανάσιος (αντιδήμαρχος Σηπιάδος), τηλ. 6984600657.

Πλατεία
Το χωριό έχει βέβαια και μια υπέροχη πλατεία με πλατάνια, όπου υπάρχει παραδοσιακός φούρνος, ένα παραδοσιακό καφενείο, ένα καφέ και μερικές ταβέρνες. Διασχίζοντας την πλατεία, 50 μέτρα πιο κάτω, υπάρχει ακόμη ένα ταβερνάκι και ένα καφέ. Μπορείτε ακόμη να περπατήσετε στα πλακόστρωτα καλντερίμια με τα υπέροχα νεοκλασικά . Προς τιμήν της εκκλησίας των γενεθλίων της Θεοτόκου γίνεται πανηγύρι 8 - 10 Σεπτεμβρίου. Επίσης 25 - 26 Ιουλίου, της Αγίας Παρασκευής.
Με τη βόλτα σας, μπορείτε να συνδυάσετε ήσυχο μπάνιο και φαγητό στον Πλατανιά ή τον Κατηγιώργη, δύο ψαροχώρια, που «βλέπουν» έξω από τον κόλπο του Παγασητικού. Και στα δύο «δένουν» σκάφη και ιστιοπλοϊκά. Είναι χωριά που προσφέρονται και για ψάρεμα. Το Καστρί είναι επίσης μια ήσυχη, ανοργάνωτη παραλία με καθαρή θάλασσα. Για όλους αυτούς τους θαλάσσιους προορισμούς πρέπει να αφιερώσετε μισή ημέρα, καθώς κατεβαίνετε αρκετά και έχει αρκετές στροφές.


Μια βόλτα σε ένα «νησί»…το Τρίκερι
Ακολουθώντας το δρόμο πλάι στο Τισαίο Όρος,  αξίζει να κινηθείς προς τα δεξιά (Κόττες - Αλογόπορος - Νησάκι Παναγίας - Τρίκερι - Αγία Κυριακή) κάνοντας ένα μικρό κύκλο.

Στο Νησάκι της Παναγίας
Αφήνοντας το αυτοκίνητο στον Αλογόπορο, περνάμε απέναντι με θαλάσσιο ταξί (πέντε λεπτά) στο Παλιό Τρίκερι. Δεν επιτρέπονται αυτοκίνητα ή μηχανές. Κινείστε με τα πόδια, μέσα από ελιές και μονοπάτια. Σε ένα από τα ψηλότερα σημεία του νησιού είναι χτισμένο το μοναστήρι της Ευαγγελίστριας (Τρικεριώτισσας). Χτίστηκε εκεί, όπου βρέθηκε η εικόνα της Παναγίας από ένα μοναχό, στη ρίζα μιας ελιάς. Στο καθολικό του μοναστηριού φυλάσσεται η εικόνα και μέρος της ελιάς. Το μοναστήρι είναι αγιορείτικου τύπου και λειτουργεί σήμερα μόνο ως χώρος προσκυνήματος, ενώ διαθέτει και ανακαινισμένα κελιά (λειτουργία ως ξενώνα).

Το νησάκι βέβαια έχει να θυμάται και μια μελανή σελίδα, που μας πηγαίνει πίσω σε χρόνια δύσκολα για τον Ελληνισμό. Είναι η περίοδος που λειτούργησε ως τόπος εξορίας, αρχικά ανδρών και μετέπειτα γυναικών. «Φιλοξένησε» 4.700 γυναίκες πολιτικές εξόριστες. «ΕΔΩ ΣΕ ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΡΙΚΕΡΙ ΕΖΗΣΑΝ ΑΠΟ ΤΟ 1948 ΕΩΣ ΤΟ 1953 ΠΕΝΤΕ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΞΟΡΙΣΤΕΣ», γράφει η μαρμάρινη επιγραφή.

Σήμερα, αφού περιηγηθείτε στο νησάκι, μπορείτε να κολυμπήσετε στην «Πράσινη Άμμο» ή κάποιο άλλο μικρό κόλπο (ανοργάνωτες παραλίες), να πιείτε ήρεμα τον καφέ σας ή να φάτε σε κάποια από τις ταβέρνες φρέσκο ψάρι.

Επιστρέφοντας στον Αλογόπορο, μπορείτε να κολυμπήσετε στην οργανωμένη παραλία, να φάτε στα ταβερνάκια ή να πιείτε τον καφέ σας.
(Τηλέφωνα επικοινωνίας για τα θαλάσσια ταξί: κ. Ανέστης: 6973410908,
κ. Βαγγέλης: 6980515111).

Το χωριό και το λιμάνι του
Επιστρέφοντας στον Αλογόπορο, ανεβαίνετε προς το χωριό Τρίκερι. Είναι χτισμένο ψηλά σε περίοπτη θέση και μοιάζει με καπετάνιο που κοιτάζει πέρα, «ζυγίζοντας» τον καιρό και τον αέρα. Οι ιδιοκτήτες καραβιών ήταν ανάμεσα σ’ αυτούς που διέθεσαν χρήματα και υλικά στην επανάσταση του 1821. Οι Τρικεριώτες ασχολούνταν με την σπογγαλιεία, ήταν έμποροι τοπικών προϊόντων και φτάσανε να μεταφέρουν με δικά τους καράβια αυτά τα προϊόντα, μέχρι τη Μεσόγειο και τον Εύξεινο Πόντο. Τον πλούτο που επέστρεφε πίσω στο Τρίκερι μαρτυρούν τα αρχοντικά του νησιού. Υπήρξαν και ικανότατοι ναυτικοί, που προτιμούνταν στα μεγάλα καράβια. Τα χαμηλά μεροκάματα, με την είσοδο φθηνού εργατικού δυναμικού, στα νεώτερα χρόνια, τους επιστρέφουν στην εσωτερική ναυτιλία και αλιεία
Στην είσοδο του χωριού, θα περάσετε το μικρό εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής. 

Περπατώντας, φτάνετε στην πλατεία, στην οποία υπάρχουν καφενεία, καφέ και ταβέρνες. Τα σοκάκια του θυμίζουν νησί, σε καμία περίπτωση κοσμοπολίτικο, αλλά ένα αρχοντικό χωριό. Ανεβαίνοντας στα σοκάκια (έχει ανηφόρα!) φτάνετε στην εκκλησία της Αγίας Τριάδας. Οι ντόπιοι λένε, πως οι πρώτοι κάτοικοι αυτού του χωριού, πριν ακόμη αρχίσουν να το χτίζουν, ήρθαν εδώ κρατώντας τρία κεριά και αναζητώντας έναν ασφαλέστερο (από τους πειρατές) τόπο για να εγκατασταθούν. Περπατούσαν και είπανε πως εκεί, όπου τα κεριά σβήσουνε, θα χτίσουνε το νέο τους χωριό. Στο σημείο, λοιπόν, που βρίσκεται η Αγία Τριάδα σβήστηκαν από τον αέρα τα κεριά. Από εκεί ξεκίνησε να χτίζεται το χωριό Τρίκερι. Η εκκλησία της Αγίας Τριάδας, που υπάρχει σήμερα εκεί, έχει ξυλόγλυπτο τέμπλο και μέσα στην εκκλησία, θα δείτε και την πλάτη από το περιβόητο κάθισμα του θρόνου του Ναπολέοντα, λάφυρο από την Ισπανία.

Στην πλατεία βρίσκεται και η προτομή του Ευάγγελου Καραβαγγέλη. Η ίδρυση σχολείου, η κατασκευή δεξαμενής για την υδροδότηση της Αγίας Κυριακής, η κατασκευή δύο πλατειών, η διάνοιξη του μονοπατιού από το Τρίκερι στην Αγία Κυριακή, είναι κάποια από τα έργα που φέρουν το όνομά του. Δίπλα, η εκκλησία του Αγίου Νικόλα.

Κατεβαίνοντας, θα φτάσετε στην Αγ. Κυριακή, ψαροχώρι και λιμάνι του χωριού: Βάρκες, δίχτυα, καΐκια, βοκαμβίλιες, άσπρα σπίτια, μπλε παράθυρα. Καφέ μπροστά στο λιμανάκι και ψάρι στις ταβέρνες.

Κόττες
Στον δρόμο της επιστροφής, θα γυρίσετε από το δρόμο που ήρθατε (προς Αλογόπορο) ή θα περάσετε μέσα από την Αγία Κυριακή, από πολύ στενά δρομάκια. Στη δεύτερη περίπτωση, σταματήστε στο χώρο στάθμευσης έξω από την Αγ. Κυριακή, για φωτογραφίες.

Στο δρόμο προς Τρίκερι, θα είχατε δει μια πινακίδα προς «Κόττες». Είναι ένα πολύ μικρό ψαροχώρι. Εκεί, δοκίμασα το φαγητό στην ταβέρνα «Άγγελος». Είναι σχεδόν μέσα στη θάλασσα, ενώ μπορεί να τύχει να δείτε και κάποιο σκάφος ή ιστιοφόρο να δένει στην προβλήτα, για να παίρνει νερό ή ρεύμα.
Έφαγα πεντανόστιμη καλομαγειρεμένη καραβιδομακαρονάδα (όχι μακαρόνια με σάλτσα καραβίδας!), σε απίστευτη τιμή (κάτω από 10 ευρώ). Η αναλογία της μερίδας δε, είναι μία για δύο παιδιά. Στην κουζίνα, μόνο η κ. Ελένη ασχολείται με την παρασκευή και το ψήσιμο των θαλασσινών - κρεατικών. Οι υπόλοιποι βοηθούν (καθάρισμα ψαριών κλπ). Καραβίδες, αστακοί, ψαρόσουπες, σαλάτα πράσινη, χόρτα, ταραμά σπιτικό, σαλάτα καρότο-μαγιονέζα, είναι φρέσκα, νόστιμα φθηνά. Αφού πάρετε την κατηφόρα για το χωριό, αφήστε το αυτοκίνητο μετά τις ταβέρνες και περπατήστε περίπου 100 μέτρα και λιγότερο.
(ταβέρνα Λεμονής Άγγελος, 6979750866)

Τα Πανηγύρια και η παραδοσιακή φορεσιά
Η αλήθεια είναι πως αυτά τα νερά με το βαθύ γαλάζιο χρώμα που βλέπεις στη διαδρομή, δεν μπορείς να τα προσεγγίσεις οδικώς. Επίσης, δεν υπάρχει σύνδεση με κάποιο λιμάνι.
Η μόνη σύνδεση είναι από Βόλο, Εύβοια, Μηλίνα, Αχίλλειο και Πτελεό Μαγνησίας, στις 9 και 10 Σεπτεμβρίου, στο μεγάλο πανηγύρι στο νησάκι, οπότε και γιορτάζεται η εύρεση της θαυματουργής εικόνας της Παναγίας. Άκουσα στην ευρύτερη περιοχή του Βόλου, ότι το νησάκι «βουλιάζει» και πολύς κόσμος μένει και στο μοναστήρι (ξενώνα).

Πανηγύρια γίνονται του Αγίου Πνεύματος, της Αγ. Κυριακής (07 Ιουλίου) και στις 15 Αυγούστου, στο χωριό. Στο πανηγύρι της Ζωοδόχου Πηγής (την πρώτη Παρασκευή μετά το Πάσχα) οι Τρικεριώτισσες είναι ντυμένες με την επίσημη παραδοσιακή φορεσιά του χωριού και ξεκινούν το πανηγύρι με χορούς, το οποίο καταλήγει πολύ αργά. Εκεί μπορεί κάποιος να δει την περίτεχνη αλλά και κυριολεκτικά πλούσια φορεσιά (χρυσοκέντητη, μετάξι, παραδοσιακά κοσμήματα). Η φορεσιά αυτή αποτελεί και εξαίρεση από τις υπόλοιπες των χωριών του Πηλίου, αφού παρουσιάζει νησιώτικα στοιχεία.


Στα καλντερίμια του Ανατολικού Πηλίου
Τα παιδιά από την ηλικία των 6-7 ετών μπορούν να περπατήσουν με τους γονείς τους στα καλντερίμια και να εξοικειωθούν, αλλά και να γνωρίσουν την φύση. Τα εφόδια είναι αυτά που μπορεί να σκεφτεί ο κοινός νους: Παπούτσια που να μη γλιστράνε, δροσερά ρούχα, καπέλο, αντηλιακό, νερό. Επίσης, υπομονή από τους γονείς, οι οποίοι δεν πρέπει να βιάζονται, αλλά αφήνουν τα παιδιά να περιεργαστούν την φύση. Αυτό σημαίνει, ότι ίσως θέλουν χρόνο να θαυμάσουν ένα λουλούδι, να παρατηρήσουν ένα έντομο. Μικρές στάσεις είναι χρήσιμες και γενικώς να απολαύσουν τη βόλτα, όχι να την κάνουν διεκπεραιωτικά. Για τους παρακάτω περιπάτους, υπάρχει η σχετική σηματοδότηση και τα καλντερίμια είναι ανοιχτά και καθαρισμένα:

Διάρκειας 1 – 2 ½ ωρών
Μηλίνα        Λαύκος        Χόρτο            Μηλίνα
Προμμύρι        Πλατανιάς        Τρίκερι        Αγία Κυριακή*
Αργαλαστή        Λεφόκαστρο        Τρίκερι        Κόττες

* Το συγκεκριμένο καλντερίμι έχει ανακηρυχθεί διατηρητέο μνημείο.

Στο διαδίκτυο, στον ιστότοπο «περπατώντας στο Πήλιο» (walking-pilion.blogspot.gr)  του κυρίου Κυριάκου Σταθάκη (ο οποίος ανήκει στο σύλλογο «Φίλοι των καλντεριμιών Νότιου Πηλίου»), θα βρείτε ογδόντα τέτοιες διαδρομές, για τις οποίες υπάρχει περιγραφή, χαρτογράφηση και ίχνη GPS.


Ας πάρουμε το δρόμο για ανατολικό και βόρειο Πήλιο
Στο ανατολικό και βόρειο Πήλιο μπορούμε να πάμε με δύο τρόπους:

1ος: Βγαίνουμε από τον αυτοκινητόδρομο στην έξοδο για Πορταριά. Συνεχίζουμε για Χάνια. Μετά τα Χάνια και ανάλογα με το που θέλουμε να διαμείνουμε, οδηγούμε προς Κισσό (και από εκεί για Αγ. Ιωάννη, Τσαγκαράδα) ή Ζαγορά (και μέσω Ζαγοράς κατεβαίνουμε Χορευτό).

2ος: Βγαίνουμε από τον αυτοκινητόδρομο στην έξοδο για Πορταριά. Μπαίνουμε στην πόλη του Βόλου και ακολουθούμε το δρόμο προς Αγριά. Ακολουθούμε δηλαδή την παραλιακή οδό και παρακάτω στα Καλά νερά αλλάζουμε κατεύθυνση προς Μηλιές - Τσαγκαράδα.
Προσωπικά, αν αποφάσιζα να μείνω Ζαγορά, Χορευτό, Αγ. Ιωάννη, σίγουρα θα πήγαινα από τον πρώτο δρόμο. Αν επέλεγα την Τσαγκαράδα για να διαμείνω, θα πήγαινα από το δεύτερο δρόμο, για να θαυμάσω όλη τη διαδρομή με τη θάλασσα, αφού η διαφορά δεν είναι τόσο μεγάλη. Στο γυρισμό, θα επέλεγα σίγουρα τον πρώτο δρόμο, που είναι λίγο πιο σύντομος και αν ξεκινήσεις νωρίς, κάνεις και μια στάση στην Πορταριά, πριν βγεις στον αυτοκινητόδρομο.


Από Καλαμάκι προς Τσαγκαράδα
Ανεβαίνοντας, το τοπίο έχει αρχίσει να αλλάζει. Εδώ έχουμε καστανιές, πλατάνια, κισσούς, πολύ πλούσια βλάστηση και είμαστε σε μεγαλύτερο ύψος φυσικά. Οι ακτές φαίνονται απόκρημνες, σα να έπρεπε ξαφνικά να κοπεί η στεριά, είναι πιο «άγριας» ομορφιάς, ενώ τα νερά εδώ δε θυμίζουν λίμνη. Σε λίγο η βλάστηση «περνάει» πάνω σου, σαν ομπρέλα. Είσαι κυριολεκτικά μέσα στη φύση. Αν έβλεπα έναν κένταυρο στην άκρη ενός μικρού ποταμιού, ειλικρινά θα πίστευα πως εγώ παρεμβάλλομαι στο τοπίο, όχι εκείνος!

Αν είστε εκεί πρωί (πριν τις 11:00), σταματήστε έξω από το χωριό Καλαμάκι για φωτογραφίες. Η θέα είναι μοναδική. Αυτό το χωριό λέγεται και Πρόπαν, γιατί προ-παν-τός πηλιορείτικου χωριού, έχει το προνόμιο να βλέπει την ανατολή στο Αιγαίο πέλαγος. Από εδώ γίνεται εξόρυξη της περίφημης πηλιορείτικης πέτρας.

Η Τσαγκαράδα είναι ένα ορεινό χωριό, σχετικά αραιά κτισμένο, σε τέσσερις συνοικίες. Κάθε συνοικία και εκκλησία. Μπαίνοντας στο χωριό, στα δεξιά και χαμηλότερα από το ύψος του δρόμου είναι η πλατεία των Αγίων Ταξιαρχών. Τρία αιωνόβια πλατάνια, δύο ταβερνάκια, η εκκλησία των παμμεγίστων Ταξιαρχών, που χρονολογείται από το 1746 και μία βρύση που «τρέχει» δροσερό νερό. Πιείτε νερό και ρίξτε και στο πρόσωπό σας. Στην ταβέρνα «Αγνάντι» βρήκαμε κολοκυθολούλουδα, μελιτζανομπουρεκάκια, μοσχάρι με λιαστή ντομάτα, κουνέλι με αστεροειδή γλυκάνησο. Εξαιρετικές γεύσεις, καλές τιμές.

Αξίζει οπωσδήποτε, να καθίσετε για καφέ - γλυκό - παγωτό - γιαούρτι, κάτω από τον υπεραιωνόβιο πλάτανο στην πλατεία της Αγίας Παρασκευής στην κάτω μεριά του χωριού. Αν αυτός ο πλάτανος έπρεπε να σβήσει κεράκια, θα ήταν όντως πρόβλημα: Είναι 1200 ετών!. Το πάχος του ενός κλαδιού του είναι απίστευτο. Μάλιστα το έχουν υποστηρίξει με μια τσιμεντένια βάση. Έχει ίσκιο και δροσιά, άφθονο χώρο για τα παιδιά. Κάτω από την πλατεία υπάρχει και παιδική χαρά. Αν και δε νομίζω να φύγουν από τον πλάτανο. Όλα τα παιδιά σκαρφάλωναν στον κορμό του για παιχνίδι και φωτογραφίες.

Για μπάνιο
Να πάτε οπωσδήποτε στον Μυλοπόταμο. Είναι παραλία απαράμιλλης ομορφιάς, κατά τη γνώμη μου, αμμώδης, με ψηλά βράχια πίσω, γαλάζια νερά. Έχει στροφές, ώσπου να φτάσετε, αλλά θα σας αποζημιώσει. Αφήνετε το αυτοκίνητο στο δρόμο και κατεβαίνετε σκαλοπάτια, που μοιάζουν με καλντερίμι. Υπάρχουν ομπρέλες και ξαπλώστρες (4 ευρώ το ζευγάρι). Υπάρχει όμως χώρος και για τη δική σας ομπρέλα. Να πάτε πρωί, γιατί προτιμά πολύς κόσμος αυτή την παραλία. Επίσης δίπλα σας υπάρχει και ένα beach bar.

Η Λαμπινού είναι ένας κόλπος απίστευτης ομορφιάς, με λεπτή λευκή άμμο και εξωτικά νερά. Πίσω έχει βράχια, όπως και μέσα στη θάλασσα. Μερικά σκαλάκια πιο ψηλά βρίσκεται ένα μικρό μαγαζάκι για καφέ. Έχει οργανωμένη παραλία. Αν επιλέξετε να βάλετε δική σας ομπρέλα, πάτε νωρίς, γιατί δεν είναι τόσο μεγάλη παραλία. Θα αφήσετε το αυτοκίνητο πριν τη στροφή και θα κατηφορίσετε ένα δρόμο και λίγα σκαλάκια.

Ο Μυλοπόταμος και η Λαμπινού σε σχέση με τη Φακίστρα και το Λιμνιώνα (αν και ισάξιας ομορφιάς) προσφέρεται περισσότερο για οικογένεια, γιατί στις δύο τελευταίες η πρόσβαση είναι πολύ δύσκολη.


Θέατρο - Δραστηριότητες

•    Στις 26 Ιουλίου, στο θέατρο «Τζένη Καρέζη» (πρώην σπίτι της ηθοποιού) στην Τσαγκαράδα ο Καλλιτεχνικός Οργανισμός του Ελληνικού Θεάτρου «ΑΙΧΜΗ» ανεβάζει τη θεατρική παράσταση της αρχαίας τραγωδίας Σοφοκλέους «Αντιγόνη».

•    Μου ακούστηκε πολύ ωραία ως ιδέα και δραστηριότητα για παιδιά (γίνεται όλο το χρόνο), ο περίπατος με ξενάγηση που διοργανώνει ο Νίκος Μέλης, του Τουριστικού και Αναπτυξιακού Συλλόγου Τσαγκαράδας. Η ξενάγηση εστιάζεται στην ιστορία του τόπου και την ευρύτερη περιοχή του ανατολικού Πηλίου. Η διάρκεια και ο βαθμός δυσκολίας κάθε περιπάτου προσαρμόζεται, ανάλογα με την ηλικία και τη δυνατότητα της κάθε ομάδας (γκρουπ).

Π.χ.  μια μικρή διαδρομή από τη μια πλατεία του χωριού ως την άλλη, χαλαρό περπάτημα με στάσεις σε κάποιο εύκολο καλντερίμι, κορυφή Κούτρα, Αγ. Ταξιάρχες - Δίγλα, Τσαγκαράδα - Μηλιές, Τσαγκαράδα - Κισσός - Μούρεσι, Αγ. Παρασκευή - Νταμούχαρη - Φακίστρα - Κρυφό Σχολειό κ.α. Προτείνεται για παιδιά από 06 ετών. Τα γκρουπ ξεκινούν από 2 άτομα. Τιμή: περίπου 40 ευρώ, 4 άτομα. Από το 5ο άτομο, το κόστος είναι 5 ευρώ.

(Τηλέφωνο επικοινωνίας: 6975322472, Νίκος Μέλης, «Ίσκα» Χειροτεχνικό Εργαστήρι στην πλατεία Αγ. Ταξιαρχών, Τσαγκαράδα, Hikeawayinpelion-Facebook)

•    Ο Τουριστικός και Αναπτυξιακός Σύλλογος Τσαγκαράδας, σε συνεργασία με επαγγελματίες της περιοχής πραγματοποιεί όλο το χρόνο δραστηριότητες για γονείς και παιδιά, όπως: βόλτα με άλογα, πεζοπορία, κανό καγιάκ, ποδήλατο βουνού, τοξοβολία σε συνεργασία με το Σκοπευτικό Σύλλογο Βόλου, κατάδυση, αναρρίχηση (και σε πίστα αναρρίχησης μέσα στη συνοικία της Αγ. Παρασκευής στην Τσαγκαράδα), coasteering (δηλαδή οριζόντια διάσχιση ακτογραμμών, π.χ. Μυλοπόταμος - Νταμούχαρη).

Όλοι οι εκπαιδευτές έχουν πιστοποίηση, για να πραγματοποιούν τις παραπάνω δραστηριότητες. Πολλοί από αυτούς συμμετείχαν πρόσφατα στο «2ο Φεστιβάλ Ορεινού & Θαλάσσιου Αθλητισμού Τσαγκαράδας», το οποίο διοργανώθηκε πρόσφατα (26-29 Ιουνίου) από τον Τουριστικό & Αναπτυξιακό Σύλλογο. Στην ιστοσελίδα «tsagarada-pelion.com», στη σελίδα του φεστιβάλ, υπάρχουν διαθέσιμα τα βιογραφικά τους.

Πληροφορίες:
Τουριστικό Γραφείο Τσαγκαράδας (στο κέντρο του χωριού) τηλ.24260 48993 ιστοσελίδα: tsagarada-pelion.com, pelionactivities-facebook και
Κατάστημα Έργων Τέχνης - Δώρων  «ΑΜΑΔΡΥΑΣ», τηλέφωνα: 24260 48968 &
6955 192933.

Από Μούρεσι, ψηλότερα για Κισσό, Αγ. Ιωάννη, Χορευτό, Ζαγορά
Το Μούρεσι είναι πέρασμα. Ορεινό χωριό, που μοιάζει με μπαλκόνι. Από εκεί θα κατεβείτε για τις παραλίες Άγιο Ιωάννη, Παπά Νερό και Νταμούχαρη. Αν πεινάτε, στο φούρνο Μακρυγιάννη, πάνω στο δρόμο, μπορείτε να αγοράσετε κάτι από τα χειροποίητα εδέσματα, όπως τρίγωνη τυρόπιτα με πηλιορείτικο φύλλο ή χορτόπιτα (και άλλα αλμυρά, αρκεί να έχουνε μείνει) ή εξαιρετικά γλυκά χειροποίητα (λεμονόπιτα, μπακλαβάς).

Στο χωριό υπάρχει πλατεία με ίσκιο, μία ψησταριά - καφέ και παιδική χαρά. Επίσης υπάρχουν 3-4 ταβέρνες με καλό φαγητό. Οι «Δροσιά», «το Μπαλκόνι» και «ο Στάθης» έχουν και θέα το βουνό και το πέλαγος.

Η τεράστια ευθεία του Αη Γιάννη, Παπά Νερό
Η παραλία του Αη Γιάννη είναι τεράστια σε μήκος και πλάτος και το μάτι σου «χορταίνει» ακτή. Με ψιλό πετραδάκι, απότομη, οργανωμένη και μη. Απέναντι από την παραλία υπάρχει μια μεγάλη σειρά από μαγαζιά που προσφέρουν επιλογές εστίασης. Τις παρακάτω ταβέρνες τις είδα γεμάτες (καλό σημάδι) αλλά ρώτησα και ντόπιους (για ποιότητα και τιμές), οπότε προτείνω, με επιφύλαξη, να τις δοκιμάσετε: «Ποσειδών» (θαλασσινά, μαγειρευτά, της ώρας) και «Γαλέος» (θαλασσινά, της ώρας).
Στην ίδια ευθεία 100 μέτρα παρακάτω θα βρείτε μια παρόμοια παραλία. Αυτή του «Παπά Νερό». Μπορείτε να περπατήσετε μέχρι το τέλος του δρόμου, δίπλα από το κάμπινγκ. Μπορείτε να πάτε και με το αυτοκίνητο.


«Ανηλιώτικα τ’ αλλιώτικα» στην ευθεία του Άη Γιάννη
Στην παραλία του Άη Γιάννη συνάντησα την κυρία Μαρία που «κρατούσε», όπως λέγαμε στο χωριό, το μαγαζί - πρατήριο του εργαστηρίου της ομάδας γυναικών του Αγροτικού Συνεταιρισμού Ανηλίου, πολύ μικρό χωριό, λίγο πάνω από τον Άη Γιάννη, όπου βρίσκεται και το εργαστήριό τους.
Αυτή η ομάδα γυναικών με τρόπο φυτικό, χωρίς συντηρητικά, με συγκεκριμένη τεχνογνωσία, βάσει προδιαγραφών και κανονισμών, που διαφέρουν για κάθε κατηγορία προϊόντος, παρασκευάζει μόνο ό,τι καλλιεργείται ή φύεται στο Πήλιο και την εποχή που είναι η συγκομιδή. Οι γυναίκες εκπαιδεύτηκαν σε σεμινάρια και εκπαιδεύονται διαρκώς. Ξεκίνησαν το 2000 δεκαπέντε γυναίκες, όλες Ανηλιώτισσες. Σήμερα απέμειναν οκτώ, οι οποίες συνεχίζουν μια υπεύθυνη προσπάθεια, συνδεδεμένη με τον πλούτο και την οικονομία του χωριού τους.

Φυτική βυσσινάδα, λικέρ (καρύδι, βύσσινο, κερασώ), πίτες, χορταρικά (τσιτσίραβλα, κρίταμο, κάπαρη), αρωματικά λάδια (για μαρινάρισμα κρέατος), βότανα (σπαθόχορτο, τίλιο, λουίζα, ρίγανη, βάλσαμο), γλυκά κουταλιού (μύρτιλο, κεράσι, κράνα, φιρίκι, καρύδι, φραγκοστάφυλο, κάστανο), μαρμελάδες, μέλι, κηραλοιφές, πρόπολη, γλυκά ταψιού. Κάνουν catering και στέλνουν με παραγγελία τα προϊόντα τους. Όσα ήταν περσινής σοδειάς, η κυρία Μαρία το διευκρίνιζε και έδειχνε την ημερομηνία λήξης.
Αγόρασα γλυκά του κουταλιού, μύρτιλο και φιρίκι. Μου έκανε δώρο και ένα καρύδι. Ήταν όλα εξαιρετικά. (Ανήλιο Πηλίου 24260-31329)

Νταμούχαρη: θαλάσσιες δραστηριότητες για τα παιδιά
Στην παραλία της Νταμούχαρης, μπροστά στο λιμάνι, στις εγκαταστάσεις του παραδοσιακού καταλύματος «Γερμανικό», μια μικρή οικογενειακή επιχείρηση οργανώνει θαλάσσιες εκδρομές με Sea kayak, της 1 ½ ώρας – των 3 ωρών (μισή ημέρα) και των 6-7 ωρών (ημερήσια).
Επιλέγουν όμορφες παραλίες, οι οποίες δεν είναι προσβάσιμες οδικώς, θαλάσσιες σπηλιές και γραφικές διαδρομές. Γίνεται ξενάγηση και “snorkeling”, δηλαδή θέαση βυθού, με μάσκα, πέδιλα, αναπνευστήρα, κολυμπώντας (όχι κατάδυση). Μπορούν να συμμετέχουν παιδιά, ενήλικες, καθώς και γονείς με τα παιδιά τους, ακόμη και από την ηλικία των δύο (2) ετών. Το ζευγάρι, που συνάντησα και συζητήσαμε, είναι νεαρό σε ηλικία.

Είναι κάτοχοι άδειας ενοικίασης θαλάσσιων μέσων αναψυχής, άδειας από το Λιμενικό, έχουν γνώσεις παροχής πρώτων βοηθειών και νομικά παρέχουν ασφάλεια ως προς τα άτομα.
Προμηθεύουν τον απαραίτητο εξοπλισμό (σωσίβια, μάσκες, αδιάβροχες τσάντες) και βγάζουν φωτογραφίες, τις οποίες μπορείτε να κατεβάσετε από συγκεκριμένο ιστότοπο, χωρίς κόστος.
Ανάλογα με τη διάρκεια της εκδρομής, προσφέρουν ένα σνακ ή ένα ελαφρύ γεύμα.
Τις ημέρες που έχει αέρα, οργανώνουν θαλάσσια παιχνίδια με τα παιδιά στον έναν από τους δύο κόλπους της Νταμούχαρης, που είναι πιο προστατευμένος από τον αέρα.

Από φέτος οργανώνεται και ένα νέο είδος Kayak, το SUP Safaris (δηλαδή κανό όρθιος με κουπί).
Βρείτε τους στο διαδίκτυο: facebook.com/pelionsecrets – www.pelionsecrets.com
Πληροφορίες: 24260-49872, 6955579856


Κισσός:  Ίσκιος, φαγητό και περπάτημα
Το χωριό με τα πλατάνια, τις καστανιές και τους κισσούς να σκαρφαλώνουν στους κορμούς των δέντρων. Το καλοκαίρι έχει πολλές ορτανσίες. Αυτές που είναι στον ήλιο είναι ροζ και αυτές που είναι στον ίσκιο, μπλε.

Θα αφήσετε το αυτοκίνητο στο μεγάλο χώρο στάθμευσης, μετά την είσοδο του χωριού. Από εκεί και πέρα είναι προτιμότερο να είστε με τα πόδια, αφού έχει καλντερίμια και ενδείκνυται για περίπατο.
Στην πλατεία, θα δείτε το μνημείο του Ρήγα Φεραίου, ο οποίος πέρασε για λίγο από την Κοινότητα Κισσού, στα είκοσί του χρόνια, ως δάσκαλος.

Πίσω, βρίσκεται η εκκλησία της Αγίας Μαρίνας, χτισμένης το 1650 με τέμπλο από ξύλο φλαμουριάς και επιχρυσωμένο. Είναι η μόνη εκκλησία, στην οποία απεικονίζεται η εικόνα του Θεού, μάλλον όπως όλοι θα Τον φανταζόμασταν, αν είχε υλική υπόσταση. Όπως συνέβαινε με τις εκκλησίες που χτίζονταν επί Τουρκοκρατίας, έτσι και αυτή έχει μόνο εσωτερικούς τρούλους, ώστε εξωτερικά το κτίσμα να μην παραπέμπει σε ναό. Δείτε τις αγιογραφίες που ήρθαν στο φως το 1875. Είναι χαρακτηριστική αυτή της σάλπιγγας της αποκάλυψης με τον τριγμό των οδόντων. Λαογραφική αξία έχει και ο διαχωρισμός των θέσεων για τους πιστούς μέσα στην εκκλησία (το γριτκό, γυναικωνίτης, θέσεις ελεύθερων, αρραβωνιασμένων γυναικών κλπ).

Πίσω από το μικρό σιντριβάνι και τις γλάστρες από κορμούς δέντρων, υπάρχουν ταβέρνες, που προσφέρουν ενδιαφέροντα πραγματικά πιάτα (κόκορας κρασάτος, λαχανοντολμάδες, μελιτζάνες πλακί με τυρί, σπεντζοφάι, πίτες, αρνάκι λεμονάτο, γαλοτύρι), αλλά και καφέ.
Μπείτε στο παντοπωλείο του «Αλτίνη». Τα παιδιά θα δούνε πώς ήταν τα παλιά παντοπωλεία, με τις βαριές ζυγαριές, τα ξύλινα ράφια, τις διαφημίσεις της εποχής.

Στον Κισσό, στις 23 Ιουνίου είναι η γιορτή του Άη-Γιάννη του Κλείδωνα. Μια κυρία εδώ στο χωριό, μεγαλύτερης ηλικίας, συγκεντρώνει τα παιδιά του χωριού και καίνε τα μαγιάτικα στεφάνια.
Πανηγύρι διοργανώνεται στη γιορτή της Αγίας Μαρίνας, στις 17 Ιουλίου.


Χορευτό και Αγ. Σαράντα
Η παραλία του Χορευτού βρίσκεται μπροστά στο ομώνυμο χωριό. Είναι αμμώδης, απότομη, μεγάλη σε μήκος και πλάτος. Τα δέντρα φτάνουν μέχρι το δρόμο, εκεί που καταλήγουν και τα πάσης φύσεως μαγαζάκια του χωριού. Εκπληκτικά νερά και δυνατότητα για οργανωμένο μπάνιο ή μη.
Η παραλία των Αγίων Σαράντα έχει υπέροχη λευκή άμμο και ψιλό πετραδάκι. Οργανωμένη ή μη. Υπέροχα νερά - όλη η ομορφιά φυλαγμένη για το τέλος. Χαρακτηριστικός ο βράχος στη θάλασσα. Δεν είναι μακριά από το Χορευτό, 2-3 χλμ με στροφές (η καλύτερη είναι η τελευταία, με τον τοίχο του σπιτιού στη μέση του δρόμου . Στην επιστροφή δε, ο ίδιος τοίχος γράφει: «μην κορνάρετε»!).


«Αθλητικό Καλοκαίρι» στο Χορευτό
Ο Αθλητικός Όμιλος Ζαγοράς «ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ» σε συνεργασία με το Δήμο Ζαγοράς και Μουρεσίου διοργανώνει για 14η χρονιά το «αθλητικό καλοκαίρι» από 20 Ιουλίου έως 10 Αυγούστου.
Τα τουρνουά που θα διεξαχθούν στο πλαίσιο αυτής της διοργάνωσης , είναι:

Beach Soccer 5x5, στο Χορευτό, από 28 Ιουλίου έως 2 Αυγούστου.
Beach Volley, στο Χορευτό, στις 8 και 9 Αυγούστου.
Basket (3 on 3), στη Ζαγορά, στις 19 και 20 Ιουλίου.

Τα τουρνουά θα διεξαχθούν ανά κατηγορία ανδρών - γυναικών - παίδων. Μπορούν να συμμετέχουν παιδιά ηλικίας από δεκατεσσάρων (παιδιά Γυμνασίου).

Όσοι ενήλικες ή παιδιά ενδιαφέρεστε να συμμετάσχετε, να ενημερώνεστε από την ιστοσελίδα του Αθλητικού Ομίλου: www.aozkentavros.gr. Θα υπάρξει σχετική ανακοίνωση, όταν οι εργασίες της όλης διοργάνωσης ολοκληρωθούν. Όσοι πρόκειται να παρακολουθήσετε τα τουρνουά, προετοιμάστε κάτι καλό για πανό! 

Η αρχοντική Ζαγορά
Με ένα απλό πέρασμα από το χωριό, δεν αντιλαμβάνεσαι κάτι ιδιαίτερο. Αν περιηγηθείς, όμως, σε αξιοθέατα, ιστορικούς χώρους και μιλήσεις με τους ανθρώπους, βλέπεις, ότι κάτι συμβαίνει, δεν είναι ένα ακριτικό χωριό του Πηλίου που παρακμάζει. Με τα Ζαγοριανά καράβια μάλλον μεταφερόταν και πλούτος πνευματικός, που αποτέλεσε εφόδιο και αιτία για τη γενικότερη πνευματική αφύπνιση.

Δίπλα από την κεντρική πλατεία της Ζαγοράς, θα βρείτε τη Δημόσια Ιστορική Βιβλιοθήκη Ζαγοράς, που ίδρυσαν ο έμπορος Ιωάννης Πρίγκος και ο Πατριάρχης Καλλίνικος Γ’. Εκτός από πλούσια βιβλιοθήκη, από άποψης σημασίας και αριθμού βιβλίων (σήμερα αριθμεί 23.000 συνολικά βιβλία, περιοδικά και βιβλία δανειστικού τμήματος) αποτελεί και ένα ζωντανό «μελίσσι», «που προετοιμάζει τους αυριανούς βιβλιοφάγους», όπως είπε εύστοχα η Ειρήνη Αναγνώστου, βιβλιοθηκονόμος και ξεναγός στην επίσκεψή μου.

Να σκεφτεί κανείς τις δράσεις της Βιβλιοθήκης σε σχέση με τα παιδιά: Δανειστικό τμήμα, θεατρικές εκδηλώσεις, παιχνίδια, λειτουργία ως κέντρου πληροφόρησης νέων, πλοήγηση στο διαδίκτυο για εκπαιδευτικούς σκοπούς κατά τη σχολική περίοδο και για ψυχαγωγικούς, την περίοδο του καλοκαιριού, προβολή παιδικών ταινιών (5 έως 13 ετών), σχολικές επισκέψεις, συνεργασία με το Δημοτικό και το Γυμνάσιο με τη μορφή συναντήσεων, για προβολή των θεμάτων της Βιβλιοθήκης, ανάλογα και με το γνωστικό αντικείμενο της κάθε σχολικής τάξης.

Σ’ αυτή φυλάσσονται σπάνιες εκδόσεις, ακόμη και από τις πρώτες της τυπογραφίας, χειρόγραφες σημειώσεις του Πατριάρχη Καλλίνικου Γ’ (τις οποίες αξίζει να διαβάσετε), άτλαντες του 16ου αιώνα, περγαμηνές του 10ου και 13ου αιώνα. Βιβλία αρχαίας ελληνικής γραμματείας, φιλοσοφίας, ιστορίας, άτλαντες, καθώς και 140 χειρόγραφα.

Η Βιβλιοθήκη στεγάζεται σε ένα υπέροχο κτίριο, στο οποίο υπάρχει και η προτομή του Ιωάννη Πρίγκου. Οι άνθρωποι που δουλεύουν σ’ αυτή σύντομα θα εγκαινιάσουν και ένα καινούριο τμήμα, αυτό των εκδόσεων (βιβλίων, εφημερίδων, περιοδικών) των εν Αιγύπτω Ζαγοριανών. Μην παραλείψετε την επίσκεψη στη βιβλιοθήκη!

Είσοδος ελεύθερη
Ώρες λειτουργίας:    
Δευτέρα έως Παρασκευή:    08:30 - 14:00
Σάββατο:            09:00-14:00
Κυριακή:            κλειστή
(Τηλέφωνο: 24260-22591)


Στο Σχολείο του Ρήγα
Στην είσοδο του χωριού (ανεβαίνοντας από το Χορευτό) θα το συναντήσετε. Είναι το λεγόμενο «Ελληνομουσείο». Η ίδρυσή του, όπως και της Βιβλιοθήκης γύρω στα 1765 αποτέλεσε στροφή στην εκπαίδευση για τη Ζαγορά και την ευρύτερη περιοχή. Εισήχθησαν νέα μαθήματα και ανώτερο επίπεδο διδασκαλίας (αρχαία ελληνικά, φιλοσοφία, ιστορία, θρησκευτικά, γεωγραφία, φυσική, μαθηματικά, λατινικά, γαλλικά) όποτε και διαφοροποιήθηκε η μέχρι τότε εκπαίδευση που παρείχαν τα «Σχολεία των κοινών γραμμάτων», η οποία ήταν βασική. Το σχολείο εξελίχθηκε σε Ανώτερη Σχολή Γραμμάτων για την ευρύτερη περιοχή. Δίδαξαν μεγάλοι δάσκαλοι και μαθήτευσαν μαθητές τόσο της Ζαγοράς (γόνοι εύπορων οικογενειών) όσο και άλλων χωριών. Ανάμεσα σ’ αυτούς ο Ρήγας Φεραίος, ο Άνθιμος Γαζής, ο Γρηγόριος Κωνσταντάς, ο Αλέξανδρος Πάντος.

Εμπνευστής, ιδρυτής και οικονομικά αρωγός αυτής της προσπάθειας, ο Ιωάννης Πρίγκος. Ζαγοριανός, μακριά από τον τόπο του από την εφηβεία, μετέπειτα έμπορος στην Ολλανδία και πνευματικά αυτοδίδακτος. Επιπλέον, έστειλε συνολικά  5.000 τόμους της προσωπικής του βιβλιοθήκης για τις ανάγκες του σχολείου και το αρχείο της Βιβλιοθήκης. Βασικός σύμμαχός του ο αυτοεξόριστος Πατριάρχης Σμύρνης καλλίνικος Γ’, ο οποίος επέστρεψε στη Ζαγορά για αυτό το σκοπό. Ήταν και ο πρώτος δάσκαλος - Διευθυντής του σχολείου.

Το Ελληνομουσείο μετά το θάνατο του Ιωάννη Πρίγκου (1789) άρχισε να παρακμάζει και να στερείται οικονομικής ενίσχυσης, ακολούθησε η έναρξη της επανάστασης και τελικώς στα τέλη του 1800 έκλεισε. Η βιβλιοθήκη και το σχολείο κατεδαφίστηκαν.

Το Σχολείο του Ρήγα λειτουργεί σήμερα ως εκθεσιακός χώρος (που ανοίγει κατόπιν επικοινωνίας). Αποτελεί μνημείο, που υπάγεται στην 7η Εφορία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων. Δε γίνεται σ’ αυτό κανενός είδους συντήρησης. Δίπλα ακριβώς είναι το μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, ένα, απ’ ότι λέγεται, από τα πρώτα σχολεία των κοινών γραμμάτων στη Ζαγορά. Το κτίριο, βέβαια, που επισκεπτόμαστε, είναι ουσιαστικά το οικοτροφείο, το οποίο χτίστηκε την εποχή άνθησης του σχολείου, για να στεγάσει δασκάλους και μαθητές άλλων χωριών. Το ισόγειο λειτουργεί ως Μουσείο και ο πρώτος όροφος είναι ο ένας όροφος αυτού του οικοτροφείου. Είναι χτισμένο από πέτρα, λάσπη και ξύλο. Σ’ αυτό θα δείτε τη συνύπαρξη του χριστιανικού και οθωμανικού στοιχείου και το οικόσημο (τη «φουστανέλα»), που λέγανε παλιά οι γιαγιάδες στη Ζαγορά, όπως μας πληροφόρησε κα Ζωή Ραφτοπούλου, σ’ αυτή την άμεση και ενδιαφέρουσα ξενάγηση.

Εισιτήριο: Δύο (2) ευρώ, τηλέφωνο επικοινωνίας: 6998626251

Στις πλατείες της Ζαγοράς που «κολλάς» για ώρες
Μια στάση στην κεντρική πλατεία της Ζαγοράς, την πλατεία του Αη Γιώργη, θα σας αποζημιώσει. Χάρη στα αιωνόβια πλατάνια και τις καστανιές ,έχει ίσκιο, είναι μεγάλη και τα παιδιά θα απολαύσουν τρέξιμο και παιχνίδι. Υπάρχουν επιλογές για φαγητό, στις δύο ταβέρνες, όπου μπορείτε να δοκιμάσετε και ντόπιες συνταγές, αλλά και για καφέ, στα καφέ και τα καφενεία που διαθέτει.

Εκεί είναι και η ομώνυμη εκκλησία, χτισμένη στα 1765, με χρήματα Ζαγοριανών που δουλεύανε στην Αίγυπτο και στέλνανε χρήματα στη Ζαγορά. Χτισμένη ένα σκαλοπάτι χαμηλότερα από το επίπεδο της πλατείας, όρος των Τούρκων. Το τέμπλο του είναι περίτεχνο και ο άμβωνας από ξύλο κυπαρισσιού επιχρυσωμένος. Κατασκευάστηκε από τεχνίτες της τότε Μολδοβλαχίας, αλλά και μοναχούς, χάρη στον Πατριάρχη Καλλίνικο Γ’, που κρατούσε ακόμη επαφές με το Άγιον Όρος. Στην εκκλησία βρίσκεται και η εικόνα του νεαρού μάρτυρα και πολιούχου της Ζαγοράς, Άγιου Τριαντάφυλλου. Θα σας κατατοπίσει σχετικά με την εκκλησία η νεοκόρα, κυρία Καλυψώ.

Στην αρχή της πλατείας, θα βρείτε το καφέ - σνακ μπαρ - πιτσαρία «Υλήεν» (που όμως γράφεται με περισπωμένη). Η διακόσμηση και ο κατάλογός του (ευτυχώς όχι στην τιμή) θα σας θυμίσει καφέ πόλης. Ο ελληνικός καφές σερβίρεται σε μπρίκι. Ενόσω η κυρία Τέρψη, η οικοδέσποινα, σας ετοιμάζει κάποιο χειροποίητο σνακ (τοστ, πίτσα, μεζέ για τσίπουρο ή μπύρα) ή φέρνει το γλυκό ή το ποτό σας, ρίξτε μια ματιά στην πόρτα ή εκεί δίπλα στο μπαρ, ίσως υπάρχει μια ενδιαφέρουσα ανακοίνωση για κάποιο δρώμενο στο χωριό, όπως έκθεση ζωγραφικής, μουσική βραδιά ή κάτι άλλο, μπορεί να λαμβάνει χώρα και στο καφέ, αφού τώρα το καλοκαίρι παραμένει ανοιχτό έως τις 02:00 το βράδυ.

Το καφέ - γλυκοπωλείο του γυναικείου αγροτουριστικού συνεταιρισμού, στην άκρη της πλατείας, είναι ένα από τα σημεία, όπου πωλείται μια τεράστια ποικιλία από τα ντόπια προϊόντα του τόπου, που παρασκευάζονται αγνά, χωρίς συντηρητικά, από τις γυναίκες του Συλλόγου (γλυκά του κουταλιού, μαρμελάδες, λικέρ, βότανα κ.α.). Λειτουργεί όμως και ως παραδοσιακό καφενείο, προσφέροντας καφέ, ντόπιο τσίπουρο με μεζέ, πρωινό και παραδοσιακά γλυκά ταψιού.

Δίπλα από το καφέ του Συλλόγου, ανεβείτε το καλντερίμι και περπατήσετε (ούτε 50μ.). θα βρεθείτε μπροστά στο εργαστήρι του Συλλόγου. Εκεί οι γυναίκες παρασκευάζουν τα προϊόντα, από Δευτέρα έως Σάββατο, από τις 09:00 έως τις 14:00. Μπορείτε να μπείτε και να παρακολουθήσετε κάποια από τις διαδικασίες παρασκευής, όπως καθάρισμα και πλύσιμο των φρούτων, βράσιμο στο καζάνι ή παρασκευή πίτας. Νομίζω θα ήταν ευχάριστη και ενδιαφέρουσα εμπειρία για τα παιδιά, αλλά και για τους μεγάλους.
Το τηλέφωνο συνεννόησης (καλό θα ήταν μία ημέρα πριν την επίσκεψη) είναι 24260-23566 & θα βρείτε την κα Ηλιάννα ή την κα Τσανάκα (Πρόεδρος του Συλλόγου).

Στην πλατεία της Αγίας Κυριακής, θα δείτε την ομώνυμη εκκλησία, με αυτό το αξιοθαύμαστο καμπαναριό. Δίπλα υπάρχει ένα καφέ και μία ταβέρνα, που τα βραδάκια παίζει ωραία μουσική.
Προς την πλατεία της Αγίας Παρασκευής, αλλά και στο δρόμο προς τη συνοικία της Σωτήρας, θα βρείτε ταβερνάκια ή μεζεδοπωλεία, στα οποία μπορείτε επίσης να γευτείτε ντόπια και άλλα πιάτα

Δραστηριότητες για τα παιδιά ή με τα παιδιά

Στη Ζαγορά, όταν κλείνουν τα σχολεία, υπάρχουν πάντα οι επιλογές για δημιουργική απασχόληση και ψυχαγωγία των παιδιών:

•    Στη Ζαγορά διοργανώνεται το 15ο Φεστιβάλ Πηλίου από 19 Ιουλίου έως 10 Αυγούστου, αφιερωμένο στο Γιάννη Κωνσταντινίδη, για το οποίο θα υπάρξει ιδιαίτερι άρθρο στο περιοδικό τις επόμενες ημέρες.

•    Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ζαγοράς «Γιάννης Κορδάτος» διοργανώνει φέτος το 15ο Φεστιβάλ Παραδοσιακών Χορών, στις 02 Αυγούστου. Στο φεστιβάλ συμμετέχουν κυρίως τμήματα ενηλίκων. Όπως κάθε χρόνο έτσι και στο φετινό φεστιβάλ ο Σύλλογος απευθύνει πρόσκληση σε Συλλόγους, των γύρω χωριών του Πηλίου αλλά και άλλων περιοχών, εντός και εκτός Θεσσαλίας. Η βραδιά ξεκινά στις 20:30 - 21:00 περίπου στην κεντρική πλατεία του Αγίου Γεωργίου. Το ακριβές πρόγραμμα ακόμη δεν έχει διαμορφωθεί, γι’ αυτό μπορείτε να ενημερώνεστε στο διαδίκτυο από τη σελίδα του Συλλόγου στο facebook.

•    Επίσης, ο ίδιος Σύλλογος διοργανώνει στην παραλία του Χορευτού μουσικές βραδιές με διάφορες καλλιτέχνες. Εφόσον η διοργάνωση αυτών των μουσικών δρώμενων προχωρήσει και ολοκληρωθεί, θα υπάρξει ανακοίνωση στην ίδια στο facebook.

•    Η κυρία Έβελιν Κυραννού και το φροντιστήριο αγγλικών «ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ» διοργανώνουν:
    Δημιουργικό παιχνίδι για παιδιά 6 έως 15 ετών, τις ημερομηνίες 1/7, 4/7, 10/7, 17/7, 24/7, 31/7, 7/8 και 31/8. Όπως κυνήγι θησαυρού, φωτογραφίες κινηματογράφου, χειροτεχνία στην φύση και μάθημα χορού. Δωρεάν συμμετοχή
    Εκδρομές, πεζοπορίες στα χωριά και το βουνό, βαρκάδες σε παραλίες και σε σπηλιές, επίσκεψη σε βιολογικό κτήμα/κήπο
    Ξενάγηση στο ιστορικό κέντρο της Ζαγοράς (Δημόσια Ιστορική Βιβλιοθήκη, Σχολείο του Ρήγα, αρχοντικό Γκαγιάννη)
Για δηλώσεις συμμετοχής (μία ημέρα πριν), κόστος και διάρκεια της κάθε δραστηριότητας, επικοινωνία στα τηλέφωνα: 24260-23392, 6978288264 ή φροντιστήριο «ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ», Ρήγα Φεραίου 10, Ζαγορά)


Πουρί
Έχουν χαρακτηρίσει το χωριό «το μπαλκόνι του Αιγαίου» ή «εξώστη του Αιγαίου». Ισχύουν. Αν φτάσετε έως τη Ζαγορά, μη βαρεθείτε να συνεχίσετε για Πουρί, βλέποντας την πινακίδα να γράφει 6 χλμ (μπορεί και 7) ακόμη.

Η διαδρομή είναι ένα δάσος με καστανιές ολόγυρα. Φτάνοντας, αφήνετε το αυτοκίνητο και ανεβαίνετε στην πλατεία, Έχει μία ψησταριά - καφέ με τραπεζάκια. Μοιάζει με μπαλκόνι. Αριστερά βλέπεις την πλαγιά του χωριού και δεξιά…το βουνό, την ακτογραμμή και τη θάλασσα. Μέχρι εκεί που δε διακρίνεις θάλασσα, ούτε την κίνησή της, μόνο αυτό το αχνό λευκό τελείωμα. Ανεβαίνοντας τα σκαλιά της πλατείας, φτάνεις μπροστά στην εκκλησία του Αγίου Δημητρίου. Το προαύλιο της εκκλησίας είναι πολύ περιποιημένο και έχει πολλά λουλούδια. Παρακάτω υπάρχει ακόμη μια ταβέρνα.
Πορταριά
Ο Νότος και ο Βορράς του Πηλίου μου άφησαν την ίδια αίσθηση, αυτή της αρχοντιάς. Το Τρίκερι μοιάζει με κάστρο και η Ζαγορά με κένταυρο που φυλάσσει το βουνό του. Ο καινούριος δρόμος σας πάει μέσα από το χιονοδρομικό και κερδίζετε σε χρόνο. Φτάνοντας Πορταριά (περίπου μία ώρα) και κατεβαίνοντας τον κεντρικό δρόμο της Πορταριάς, αν θέλετε να κάνετε μια μικρή στάση, στη διασταύρωση, ακολουθήστε την πινακίδα για Μακρινίτσα.  Λίγο παρακάτω, στα δεξιά σας, θα δείτε κάτι σαν πλακόστρωτο άνοιγμα του δρόμου με πλατάνια και τρεχούμενα νερά. Εκεί μπορείτε να γεμίσετε νερό για τη διαδρομή.

Περίπου 500 μέτρα παρακάτω, μπορείτε να κάνετε στάση για καφέ, στο «αερικό», που συναντάτε αριστερά σας. Έχει θέα την πόλη του Βόλου και την πλαγιά του Πηλίου.
Είναι ένας χώρος φτιαγμένος με μεράκι, που αξίζει να απολαύσεις περιποιημένο τον καφέ σου όλο το χρόνο. Αν πάτε, πιείτε σπιτική βυσσινάδα, φάτε πορτοκαλόπιτα, καρυδόπιτα ή φρουτοσαλάτα: είναι σπιτικά και πεντανόστιμα.


Πού μείναμε τελικά;
Αγοράστε ένα χάρτη για την περιήγησή σας και θα δείτε, ότι είναι πολλά τα χωριά που μπορείτε να μείνετε για να γνωρίσετε το Πήλιο. Οι τιμές για δωμάτια με κουζίνα που θα βρείτε κυμαίνονται στα 50-70 ευρώ για τα τρίκλινα, στα 60-80 ευρώ για τα μονόχωρα τετράκλινα και 70-100 ευρώ για τα δίχωρα τετράκλινα.

πηγή http://www.mamababa.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=281%3A-shall-we&catid=9%3A2010-11-09-15-47-23&Itemid=22

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΝ ΑΙΓΥΠΤΩ, ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ (1830-1930) ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΟΥ

 Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ
ΕΝ ΑΙΓΥΠΤΩ, ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ
(1830-1930)

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΟΥ

Πραγματεία αναγνωσθείσα εν τη Σ. Στ. "ΑΘΗΝΑΙ" Αρ. 242 Αγ. Αλεξανδρείας
τη 16η Σεπτεμβρίου 1930

ΕΚΔΟΣΙΣ
ΕΛΛ. ΣΤΟΑ ΑΘΗΝΑΙ 
ΑΡ. 242
ΑΙΓΥΠΤ. ΣΥΝΤΑΓΜΑ

Ανατύπωσις εκ του
"Εκκλησιαστικού Φάρου".

 Απόσπασμα:
Δυστυχώς όμως υπάρχουσι καί άνθρωποι επαγγελλόμενοι τόν δημοσιογράφον απλώς και μόνον ίνα δυσφημώσι και κηλιδώνωσι τό τόσον υψηλόν επάγγελμά των. Καί ούτοι είναι οι γνωστοί ως εμπαθείς, εκβιασταί, αργυρώνητοι, εκμεταλλευταί, υβρισταί, χυδαίοι, χαμαιλέοντες και ανήθικοι, ίνα θέσωμεν τέρμα εις τά τόσον ήκιστα ως άνω κοσμητικά επίθετα. Εις επίμετρον οι πλείστοι εξ αυτών είναι και αμαθείς ως μόνον εφόδιον έχοντες τάς ύβρεις και την δεξιάν χρήσιν της ψαλίδος. Οι τοιούτοι, γινόμενοι όργανα των περιστάσεων, ή επικρατούντες διά πολλούς και ποικίλους λόγους επί τι χρονικόν διάστημα είναι επόμενον, θάττον ή βράδιον, να περιφρονηθώσι και ύπ' αυτών τών πατρώνων των, ως οι προδόται υπό τών εξαγοραζόντων την προδοσίαν των, και να καταλήξωσι ναυάγια ανάξια και του ελαχίστου οίκτου.
Σελ. 9

 

Κωνσταντινίδης Γ. Απόστολος (φιλολογικό ψευδώνυμο Πήλιος Ζάγρας)

 

«Πηλιορείτης στην καταγωγή, με έντονες καταβολές της παλιάς, Ζαγοριανής παράδοσης των λογίων, αδελφός του Αιγυπτιώτη ποιητή Πέτρου Μάγνη, πνεύμα ερευνητικό, χαρακτήρας συνεργατικός και φύση ανοιχτόκαρδη, δεκάχρονα ολόκληρα ανέπτυξε στην Αίγυπτο μια αξιόλογη φιλολογική και σωματειακή δράση», μας λέει ο Σκουβαράς.
Και πιο κάτω: «… Όσοι ασχολούνται με τη φιλολογία του νεώτρου ελληνισμού από τα χρόνια  και της σκλαβιάς ως τις μέρες μας, ξέρουν πολύ καλά τι σημασία έχουν για την έρευνα…. οι μικρές, ευκαιριακές και από άμεση επαφή βγαλμένες φιλολογικές και προσωπογραφικές ειδήσεις. Αποτελούν την πραγματολογική υποδομή για την ειδολογική βαθμολόγηση ατόμων και εποχών..».

Ο Κωνσταντινίδης αναμίχθηκε με ενθουσιασμό στον ημερήσιο τύπο του αιγυπτιώτικου ελληνισμού, περιηγήθηκε στους Αγίους τόπους περιγράφοντας τις εντυπώσεις του σε εφημερίδες και περιοδικά, πήρε μέρος στα δύο «Πανελλήνια Εθνικά Συνέδρια» των Αθηνών στα 1925 & 1927 και ήταν ενεργό μέλος σε πολλούς Συλλόγους. Αμέτρητες ήταν οι διαλέξεις που έδωσε στην Αίγυπτο, στην Αθήνα, εδώ στη Ζαγορά και στο Βόλο. Την ίδια εποχή ήταν Πρόεδρος σε πέντε Σωματεία. Τα δικά του έργα; διηγήματα, ιστορικά σημειώματα, κριτικές, μελέτες, ταξιδιωτικά, άρθρα, υπομνήματα σε περιοδικά, εφημερίδες, ημερολόγια, επετηρίδες, λευκώματα κλπ.

Η νοσταλγία της πατρικής γης τον οδήγησε στην αναδίφηση της ιστορίας της Ζαγοράς. Φώτισε λοιπόν με τα γραπτά του ανέκδοτα στοιχεία του καθημερινού, ιστορικού και λαογραφικού της βίου, αλλά και παρουσίασε όλες τις προσωπικότητες που γέννησε η Ζαγορά. Επέστρεψε στη Ζαγορά στα 74 χρόνια του, για να πεθάνει στην πατρογονική γη, όπως έλεγε. Πριν γίνει αυτό όμως, πρωτοστάτησε στην ίδρυση του Συλλόγου Γραμμάτων και Τεχνών της Ζαγοράς, συνεργάστηκε συστηματικά με την εφημερίδα «Η Θεσσαλία» του Βόλου, ενώ συνέχιζε την έκδοση των βιβλίων του.

Τιμήθηκε με τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος των Ορθόδοξων Σταυροφόρων του Παναγίου Τάφου και με τον Αργυρούν Σταυρόν των Ιπποτών του Τάγματος του Γεωργίου του Α’. 

Πηγή: Δημόσια Ιστορική Βιβλιοθήκη Ζαγοράς