Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΝ ΑΙΓΥΠΤΩ, ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ (1830-1930) ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΟΥ

 Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ
ΕΝ ΑΙΓΥΠΤΩ, ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ
(1830-1930)

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΟΥ

Πραγματεία αναγνωσθείσα εν τη Σ. Στ. "ΑΘΗΝΑΙ" Αρ. 242 Αγ. Αλεξανδρείας
τη 16η Σεπτεμβρίου 1930

ΕΚΔΟΣΙΣ
ΕΛΛ. ΣΤΟΑ ΑΘΗΝΑΙ 
ΑΡ. 242
ΑΙΓΥΠΤ. ΣΥΝΤΑΓΜΑ

Ανατύπωσις εκ του
"Εκκλησιαστικού Φάρου".

 Απόσπασμα:
Δυστυχώς όμως υπάρχουσι καί άνθρωποι επαγγελλόμενοι τόν δημοσιογράφον απλώς και μόνον ίνα δυσφημώσι και κηλιδώνωσι τό τόσον υψηλόν επάγγελμά των. Καί ούτοι είναι οι γνωστοί ως εμπαθείς, εκβιασταί, αργυρώνητοι, εκμεταλλευταί, υβρισταί, χυδαίοι, χαμαιλέοντες και ανήθικοι, ίνα θέσωμεν τέρμα εις τά τόσον ήκιστα ως άνω κοσμητικά επίθετα. Εις επίμετρον οι πλείστοι εξ αυτών είναι και αμαθείς ως μόνον εφόδιον έχοντες τάς ύβρεις και την δεξιάν χρήσιν της ψαλίδος. Οι τοιούτοι, γινόμενοι όργανα των περιστάσεων, ή επικρατούντες διά πολλούς και ποικίλους λόγους επί τι χρονικόν διάστημα είναι επόμενον, θάττον ή βράδιον, να περιφρονηθώσι και ύπ' αυτών τών πατρώνων των, ως οι προδόται υπό τών εξαγοραζόντων την προδοσίαν των, και να καταλήξωσι ναυάγια ανάξια και του ελαχίστου οίκτου.
Σελ. 9

 

Κωνσταντινίδης Γ. Απόστολος (φιλολογικό ψευδώνυμο Πήλιος Ζάγρας)

 

«Πηλιορείτης στην καταγωγή, με έντονες καταβολές της παλιάς, Ζαγοριανής παράδοσης των λογίων, αδελφός του Αιγυπτιώτη ποιητή Πέτρου Μάγνη, πνεύμα ερευνητικό, χαρακτήρας συνεργατικός και φύση ανοιχτόκαρδη, δεκάχρονα ολόκληρα ανέπτυξε στην Αίγυπτο μια αξιόλογη φιλολογική και σωματειακή δράση», μας λέει ο Σκουβαράς.
Και πιο κάτω: «… Όσοι ασχολούνται με τη φιλολογία του νεώτρου ελληνισμού από τα χρόνια  και της σκλαβιάς ως τις μέρες μας, ξέρουν πολύ καλά τι σημασία έχουν για την έρευνα…. οι μικρές, ευκαιριακές και από άμεση επαφή βγαλμένες φιλολογικές και προσωπογραφικές ειδήσεις. Αποτελούν την πραγματολογική υποδομή για την ειδολογική βαθμολόγηση ατόμων και εποχών..».

Ο Κωνσταντινίδης αναμίχθηκε με ενθουσιασμό στον ημερήσιο τύπο του αιγυπτιώτικου ελληνισμού, περιηγήθηκε στους Αγίους τόπους περιγράφοντας τις εντυπώσεις του σε εφημερίδες και περιοδικά, πήρε μέρος στα δύο «Πανελλήνια Εθνικά Συνέδρια» των Αθηνών στα 1925 & 1927 και ήταν ενεργό μέλος σε πολλούς Συλλόγους. Αμέτρητες ήταν οι διαλέξεις που έδωσε στην Αίγυπτο, στην Αθήνα, εδώ στη Ζαγορά και στο Βόλο. Την ίδια εποχή ήταν Πρόεδρος σε πέντε Σωματεία. Τα δικά του έργα; διηγήματα, ιστορικά σημειώματα, κριτικές, μελέτες, ταξιδιωτικά, άρθρα, υπομνήματα σε περιοδικά, εφημερίδες, ημερολόγια, επετηρίδες, λευκώματα κλπ.

Η νοσταλγία της πατρικής γης τον οδήγησε στην αναδίφηση της ιστορίας της Ζαγοράς. Φώτισε λοιπόν με τα γραπτά του ανέκδοτα στοιχεία του καθημερινού, ιστορικού και λαογραφικού της βίου, αλλά και παρουσίασε όλες τις προσωπικότητες που γέννησε η Ζαγορά. Επέστρεψε στη Ζαγορά στα 74 χρόνια του, για να πεθάνει στην πατρογονική γη, όπως έλεγε. Πριν γίνει αυτό όμως, πρωτοστάτησε στην ίδρυση του Συλλόγου Γραμμάτων και Τεχνών της Ζαγοράς, συνεργάστηκε συστηματικά με την εφημερίδα «Η Θεσσαλία» του Βόλου, ενώ συνέχιζε την έκδοση των βιβλίων του.

Τιμήθηκε με τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος των Ορθόδοξων Σταυροφόρων του Παναγίου Τάφου και με τον Αργυρούν Σταυρόν των Ιπποτών του Τάγματος του Γεωργίου του Α’. 

Πηγή: Δημόσια Ιστορική Βιβλιοθήκη Ζαγοράς