Ένα δάκρυ για την Φωτεινή Αποστόλου, σήμερα, τουλάχιστον!

Ένα δάκρυ για την Φωτεινή Αποστόλου, σήμερα, τουλάχιστον!

Διάλογοι τηλεφωνικοί

Μάγδα Αγγελέτου

"Ξέρεις, Κατερίνα, έχω το 26 Τεύχος του περιοδικού Μακρινίτσα, του Αύγουστου του 2001, έχει μέσα άρθρο του δασκάλου μου Γιώργου Θωμά, με τίτλο "Όταν τραγουδούσαμε, μαθητές και δάσκαλος, Το καλύβι του Δροσίνη." Έχει φωτογραφία της τάξης μας μέσα και κάποιες εκθέσεις. "Έχει έκθεση και ποίημα της Φωτεινής Αποστόλου, φαίνεται και η Βάσω η αδελφή σου, και σκέφτηκα να το χαρίσω σε σένα, για συναισθηματικούς λόγους, στο χαρίζω, έτυχε να έχω δυο, μπορείς να το κρατήσεις!"
10:28
Αυτά είναι. Μόλις έκλεισα το τηλέφωνο απ' το συγκινητικό δεύτερο τηλέφωνο της αδελφής.
Έψαξα, βρήκα...
Τά 'παμε...

Τι να περιγράψω, για το μεγαλείο της Μάγδας;
Για το δικό της ταλέντο;
Τίποτα.
Δεν προλαβαίνω.
Παγκόσμια μέρα του παιδιού σήμερα, περίεργο, δεν άκουσα κάτι στη γύρα, ίσως δεν συμπέσαν οι στιγμές μου, ας είναι!

Δικό μου στίγμα, σ' ένα κοριτσάκι που Έφυγε νωρίς, γιατί η ζωή στάθηκε πολύ σκληρή μαζί της, κι ίσως θα έπρεπε να είναι το Μόνο πρώτα τιμόμενο πρόσωπο στο χωριό μας, πολύ προ πολλού.

Δίνω στοιχεία, Αλέξανδρε Καπανιάρη, φίλοι Ζαγοριανοί, μάθε τε να ψάχνετε και να τιμάτε!
Σήμερα η μέρα του παιδιού, κανένα παιδί στον τάφο, κανένα παιδί χωρίς γράμματα, κανένα παιδί, χωρίς χαμόγελο και ελπίδα!
Πολλά τα παιδιά, σε ΟΛΟΝ τον κόσμο!
Εμείς, έχουμε μεγάλη ΗΡΩΙΔΑ!
Ένα, δυο, γεγονότα "μιλούν"!
Οι αδικημένες ψυχές, όμως, δεν μπορούν να περιμένουν την έρευνα!
Περιμένουν κεράκι, δικαίωση, παραδείγματα προς αποφυγήν, κ.λ.π.

Πάμε φώτος, κι ας είναι, όπως είναι!
Μεταλαμπαδεύονται οι σκυτάλες, τρέχουν, δεν έχουν σημασία τα χέρια... αλλά, ποιος βγήκε πρώτος, για να μείνει στην Ιστορία του χωριού μας, επειδή "θυσιάστηκε" γι' αυτό!

Για μένα, πρώτη και αδικαίωτη, στους τιμόμενους συγγραφείς και ποιητές του χωριού μας, ήταν
η Φωτεινή Αποστόλου και μετά, όλοι οι άλλοι.

Υγ.1 Ευχαριστώ, πολύ, Μάγδα! (Δε σε βρίσκω στο τηλέφωνο.)
Υγ.2 Ευχαριστώ, πολύ, αδελφή!
Υγ.3 Γιώργος Θωμάς; Μεγάλο Κεφάλαιο!
Να είναι γερός!

"Σήμερα περάσαμε μια ώρα, μια αξέχαστη ώρα μέσα σ' ένα χτίσμα γεμάτο από ιστορία και παρελθόν." 
συγγραφέας - Φωτεινή Αποστόλου


"Ενα δάκρυ κατρακυλάει απ' το μάτι
για τούτο το έρημο το καλυβάκι..." 
ποιήτρια - Φωτεινή Αποστόλου

Υποσέλιδες σημειώσεις

(4) Πολύ συγκινητική και ακραία δραματική η περίπτωση της μαθήτριάς μου Φωτεινής Αποστόλου. Σε ένα άλλο τεύχος της μαθήτριάς μου Φωτεινή Αποστόλου.
Σε ένα άλλο τεύχος του περιοδικού μας, ίσως στο επόμενο, αξίζει να τη δούμε.
Πρόχειρα πάντως παραπέμπω στο δημοσίευμά μου
"Η Φωτεινή στον τάφο" στην εφημερίδα

Η "Θεσσαλια" της 9.4.1968
Γιώργος Θωμάς - Δάσκαλος