"Μ’ όλο που το ξέρεις πως έχεις ακόμη να κλάψεις πολύ,
ώσπου να μάθεις τον κόσμο να γελάει." (Γιάννης Ρίτσος)
Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2014
Το "άπλωμα"...
Και που λες, συγκινήθηκα, όταν τα είδα μια μέρα, απλωμένα...
Ναι, γιατί, σε όλα τα σπίτια υπήρχαν κάποτε μικρά παιδιά...
...Και γιατί, πάντα θα υπάρχει μια μαμά που θα "ξεσκονίζει" τις αναμνήσεις όλων!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το "κάτι" που μένει...