... Σήμερα, έπιασα τον εαυτό μου, να το ψάχνει...
Δεν ήταν πουθενά...
Χαιρόμουνα και πονούσα, μαζί.
Είχε πρωταγωνιστήσει στη ζωή μου αυτές τις μέρες, ίσως και χρόνια.
Το "τραγούδησα" κι αλλιώς, εκτός από Κείνη τη μεγάλη νύχτα... που ήταν αλλιώτικα.
Θα μάθω... θα μάθω.
Αφού είχε παρελθόν, θα έχει και συνέχεια... έστω, του τέλους!
Δεν ήταν πουθενά...
Χαιρόμουνα και πονούσα, μαζί.
Είχε πρωταγωνιστήσει στη ζωή μου αυτές τις μέρες, ίσως και χρόνια.
Το "τραγούδησα" κι αλλιώς, εκτός από Κείνη τη μεγάλη νύχτα... που ήταν αλλιώτικα.
Θα μάθω... θα μάθω.
Αφού είχε παρελθόν, θα έχει και συνέχεια... έστω, του τέλους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το "κάτι" που μένει...