Ο δρόμος της μετάνοιας
Να ποιος είναι ο δρόμος της μετάνοιας : να έλθουμε εις εαυτόν , να σταθούμε ενώπιον του Θεού , να δούμε τον εαυτό μας ως καταδικασμένο που δεν αξίζει ούτε συγχώρηση ούτε έλεος ( όπως ο Κάιν που έφυγε από προσώπου του Θεού ) κι ωστόσο να στραφούμε προς τον Κύριο με τα λόγια : '' Πιστεύω , Κύριε , στην αγάπη σου , πιστεύω στο Σταυρό του Υιού Σου , πιστεύω , βοήθει μου τη απιστία '' ! Ν`ακολουθήσουμε κατόπιν το δρόμο του Χριστού : να τα δεχόμαστε όλα από τα χέρια του Θεού , σε όλα τα πράγματα να εμφανίζουμε τους καρπούς της μετανοίας και τους καρπούς της αγάπης , και πριν από όλα να συγχωρούμε τον αδελφό μας χωρίς να περιμένουμε πρώτα να διορθωθεί , να τον μεταφέρουμε όπως ένα σταυρό , να δεχόμαστε ακόμα και να σταυρωθούμε εν ανάγκη γι`αυτόν , λέγοντας , όπως ο Χριστός , '' Πάτερ , άφες αυτώ , ου γαρ οίδε τι ποιεί '' ... Τότε ο ίδιος ο Κύριος , Αυτός που μας διαβεβαίωσε πώς όποιο μέτρο χρησιμοποιούμε εμείς για τους άλλους , το ίδιο θα χρησιμοποιήσει και ο Θεός για μας , και Αυτός που μας έδωσε την εντολή να συγχωρούμε , όπως ο ουράνιος Πατέρας μάς συγχωρεί.
Αυτός ο Κύριος δεν θα κάνει πίσω : θα μας συγχωρήσει , θα μας ανορθώσει , θα μας σώσει , και θα μας προσφέρει , όπως στους Αγίους , την ουράνια χαρά , από τούτη δω τη ζωή.
Μακάρι να μας αξιώσει ο Θεός ... Μακάρι ο καθένας μας , από σήμερα κιόλας , χωρίς να χάσει ούτε στιγμή , να μπορέσει να κάνει , τα πρώτα βήματα στην οδό της μετανοίας · διότι αυτά τα βήματα αποτελούν την πρόγευση της Βασιλείας του Θεού !
Να ποιος είναι ο δρόμος της μετάνοιας : να έλθουμε εις εαυτόν , να σταθούμε ενώπιον του Θεού , να δούμε τον εαυτό μας ως καταδικασμένο που δεν αξίζει ούτε συγχώρηση ούτε έλεος ( όπως ο Κάιν που έφυγε από προσώπου του Θεού ) κι ωστόσο να στραφούμε προς τον Κύριο με τα λόγια : '' Πιστεύω , Κύριε , στην αγάπη σου , πιστεύω στο Σταυρό του Υιού Σου , πιστεύω , βοήθει μου τη απιστία '' ! Ν`ακολουθήσουμε κατόπιν το δρόμο του Χριστού : να τα δεχόμαστε όλα από τα χέρια του Θεού , σε όλα τα πράγματα να εμφανίζουμε τους καρπούς της μετανοίας και τους καρπούς της αγάπης , και πριν από όλα να συγχωρούμε τον αδελφό μας χωρίς να περιμένουμε πρώτα να διορθωθεί , να τον μεταφέρουμε όπως ένα σταυρό , να δεχόμαστε ακόμα και να σταυρωθούμε εν ανάγκη γι`αυτόν , λέγοντας , όπως ο Χριστός , '' Πάτερ , άφες αυτώ , ου γαρ οίδε τι ποιεί '' ... Τότε ο ίδιος ο Κύριος , Αυτός που μας διαβεβαίωσε πώς όποιο μέτρο χρησιμοποιούμε εμείς για τους άλλους , το ίδιο θα χρησιμοποιήσει και ο Θεός για μας , και Αυτός που μας έδωσε την εντολή να συγχωρούμε , όπως ο ουράνιος Πατέρας μάς συγχωρεί.
Αυτός ο Κύριος δεν θα κάνει πίσω : θα μας συγχωρήσει , θα μας ανορθώσει , θα μας σώσει , και θα μας προσφέρει , όπως στους Αγίους , την ουράνια χαρά , από τούτη δω τη ζωή.
Μακάρι να μας αξιώσει ο Θεός ... Μακάρι ο καθένας μας , από σήμερα κιόλας , χωρίς να χάσει ούτε στιγμή , να μπορέσει να κάνει , τα πρώτα βήματα στην οδό της μετανοίας · διότι αυτά τα βήματα αποτελούν την πρόγευση της Βασιλείας του Θεού !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το "κάτι" που μένει...