Λαμπρινή, βρήκα και το πορτραίτο!
Να είσαι καλά!
Συγκινήθηκα και με σένα...
Σ' ευχαριστώ!!!
(Υγ. Στα τελευταία μου είμαι; Δε ξέρω! Πολύ ενθύμιο έπεσε!)
Να είσαι καλά!
Συγκινήθηκα και με σένα...
Σ' ευχαριστώ!!!
(Υγ. Στα τελευταία μου είμαι; Δε ξέρω! Πολύ ενθύμιο έπεσε!)
δεσταπούλα μου... είσαι πολύ καλη!!...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μοντέλο είναι πανέμορφο... !!!... Η ζωγραφιά... έχει κυρίως συναισθηματική αξία...
Σου άξιζε...
(θα μπορούσα να έλεγα πολλά... αλλά... τάχουμε πει...)-για την ζωγραφιά αυτη...-)......
Νάσαι καλά ,γλυκειά μου φίλη!! Πάντα χαρές.. και συγκινήσεις χαράς!!
...... Τι να λέμε; Συναίσθημα, αυτό μας έφαγε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓενικό ευχαριστώ!
Το γλο δε με βάζει! Λέει παράνομο!
Θυμάσαι το τέλος του Ντόριαν Γκρέι; Αδύνατον να το θυμηθώ, σήμερα! Αλτχάιμερ, κοντά! Γι' αυτό κράτησα και την ανάρτηση, να το δω, μόλις ευκαιρίσω.
Η χαρά είναι στιγμούλες, άντε και μερούλες! Βγάζει κάτι κυματάρες απότομες εκεί που ξεχνιέσαι και χαλαρώνεις και φτου κι απ' την αρχή κολύμπι!
Είπαμε: Ζωντανό το βιβλίο της ζωής μας! Φιλιά!
παρακαλώ, φιλιά, η <3 σταθερά!! ...και...
ΑπάντησηΔιαγραφήστο γλο, με έβαλε κανονικά... κάποιοι λέγανε ότι ξαναβάλανε τον κωδικο και μπηκανε κανονικά, όταν κάποια στιγμή δεν μπορουσανε να μπουνε...(μάλλον σβήσανε τις τελιτσες και ξαναγράψανε τον κωδικό τους...)... ίσως ξαναγράψαν και το μεηλ τους... τέλος πάντων...
Υ.Γ. το τέλος του Ντόριαν, χαλάει το πορτραίτο το γερασμένο και γερνά ο ίδιος... http://youtu.be/vKVAka2YiT8
= δράμα... (δεν είναι να το δεις!)... τα λεμε... <3
O Μοτζίλα δεν μ' έβαζε, εκτός αν δεχόμουνα ως εξαίρεση το παράνομο πρόγραμμμα. Τες-πα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι το είχα δει και το είχα διαβάσει, πριν πολλά πολλά χρόνια, αλλά θυμόμουνα μια σκηνή με θάνατο... Όταν τα ξεμπερδέψω... θα σου πω!
Ευχαριστώ, κουρίτσ'!