απομυθοποίηση

απομυθοποιώ [apomiθopió] -ούμαι Ρ10.9 : αφαιρώ τη μυθική διάσταση, το μυθικό περίβλημα και ανάγω κπ. ή κτ. στο επίπεδο της πραγματικότητας, των πραγματικών διαστάσεων: Σήμερα απομυθοποιείται όλο και περισσότερο ο μύθος της φυσικής ανωτερότητας του άντρα σε σχέση με τη γυναίκα. H τέχνη απομυθοποιεί τον εαυτό της και αποκτάει νέες σχέσεις με την πραγματικότητα. Στις μέρες μας έχει απομυθοποιηθεί τελείως ο ρόλος του πολιτικού και της πολιτικής.

[λόγ. απο- μυθοποιώ μτφρδ. γερμ. entmythologisieren (< αρχ. μυθολογῶ `διηγούμαι μύθους΄)] 

πηγή

*******
Ένα παιδί κάθεται πάνω στου ντουνιά τη σκεπή
ένα κορίτσι ψάχνει μόνο μια γωνία να κρυφτεί
ένα αγοράκι στο σαλόνι και μπροστά από την T.V.
κι ένα χαμίνι στρώνει κάτω στο δρόμο να κοιμηθεί
για να το δει και μπει και βγει από το Όνειρο
μπας κι απόψε είναι πιο όμορφο
καθρεφτίζεται συμβολικά
το είδωλο του στα βρομόνερα
Πάντα
συνεννοούμαστε κρυφά για τα πάντα
κι αντανακλάμε τον κόσμο κυλάμε
σα ρόδα πάντα
σα ρόδα παίζει κι η μπάντα τζάμπα
κι άντε κάντε στην μπάντα
ποίηση του δρόμου για πάντα
δεν είμαστε είδωλα καθρέφτες αγάντα
απομυθοποίηση μάγκα
απομυθοποίηση πάντα
απομυθοποίηση, φτάνει η ώρα
απομυθοποίηση πάντα
απομυθοποίηση τώρα!
Χωρίς λόγο κι αιτία αυτη η ειρωνια με τη μια φτιάχνουμε λόγο κι αιτία
δικαιολογία στη βία
το πρόσωπο μας αυτό δεν είναι πραγματικό
κατασκευάζουμε γλυπτό τον εαυτό τον εικονικό
βασανισμένοι συγχωρούν και γράφουν βιβλία
παπαδοπαίδια προσευχή κάνουν τη βία στη βία
στην Τεχεράνη κάποιοι διάβασαν Λολίτα
με ένα καμένο διαβατήριο δε διώχνεις τις Η.Π.Α.
τείχος για το τείχος των δακρύων
λίθος για το λίθο των αναμάρτητων
άξονας για τον άξονα της τρομοκρατίας
κόντρα στην κόντρα,
βία στη βία,
της βίας, τη βία, ω βία,
όχι άλλο ρε παιδία!
Απομυθοποίηση τώρα!
Πολεμάμε για φροκαλά
τραγουδάμε για κοκάλα
προστατεύουμε με ρόπαλα
για να γίνουν όλα πιο πολλά
καταναλώνουμε λάφυρα
συζητάμε σε παράθυρα
πολιτευόμαστε άκυρα
για να γίνουν όλα πιο αυστηρά
μια θολούρα νηφάλια
και μια μύτη πιο άρια
μια χούντα για ασφάλεια
για να γίνουν όλα πιο αγρία.
Απομυθοποίηση τώρα!

Απομυθοποίηση τώρα - Ρόδες ****

*****************

Ερωτας µετα την απομυθοποιηση

Posted on 14/06/2011 by Crystalia Patouli

Rate This

Ο έρωτας κινδυνεύει από την απομυθοποίηση ή από την εξιδανίκευσή του; Ανακαλύψτε το και ζήστε – για… πάντα;- τον πιο μεγάλο έρωτα, αν αντέχετε να ισορροπήσετε αποφασιστικά ανόμεσα στα δύο.
από την Κρυσταλία Πατούλη
Τα περισσότερα βιβλία, πoιήματα, τραγούδια, άρθρα, έχουν γραφεί με κεντρική ιστορία έναν πολλά υποσχόμενο έρωτα, που τις περισσότερες φορές τελειώνει… άδοξα! Σχεδόν όλοι πιστεύουμε πως ξέρουμε πολλά γι’ αυτόν, αλλά πάντα κάνουμε τα ίδια λάθη. Ποια είναι αυτά; Το εξής ένα: η εξιδανίκευση του προσώπου που ερωτευόμαστε!
ΟΤΑΝ Η ΜΥΘΟΠΟΙΗΣΗ ΤΥΦΛΩΝΕΙ
Μήπως, ύστερα από έναν χωρισμό, δεν μας έχει συμβεί να αναρωτιόμαστε «Μα, τι του βρήκα;» Αντίθετα, στην έναρξη του love story συνηθίζουμε να δηλώνουμε «ότι ήταν μοιραίο να συμβεί!». Αν όμως, τελικά, ύστερα από καιρό χωρίσουμε, τότε ξεχνάμε το μαγικό και μυστικό κάρμα που μας ένωσε, και προσθέτουμε απλώς ακόμα ένα…. λάθος στη ζωή μας. Έρευνα του Πανεπιστημίου του Οχάιο σε φοιτητές έδειξε πως ο καθένας αποφασίζει τι είδους σχέση θα ήθελε να δημιουργήσει με κάποιον από τα πρώτα κιόλας λεπτά της γνωριμίας μαζί του. Ανεξάρτητα από το πόσο το παραδεχόμαστε συνειδητά ή όχι, νιώθουμε το μέγεθος της ερωτικής έμπνευσης που μας προκαλεί ο απέναντι τόσο άμεσα, που χωρίς να το συνειδητοποιήσουμε -ειδικά αν είναι αμοιβαίο- ξεκινά ένας σφοδρός και κεραυνοβόλο ς έρωτας. «Ο έρωτας με δύο λόγια είναι τυφλός» μας εξηγεί η Λητώ Κατάκη, ψυχοθεραπεύ­τρια, συνεχίζοντας, «αφού δεν είναι μυστικό πως εστιάζουμε το βλέμμα μας μόνο στα προτερήματα του ανθρώπου που ερωτευόμαστε». Ο μηχανισμός που οδηγεί στη μυθοποίηση του άντρα που ξυπνά τις πιο ερωτικές επιθυμίες μας, ξεκινά ακριβώς από τα έντονα συναισθήματα που δεν μας επιτρέπουν να ανακαλύψουμε περισσότερα από εκείνα που έχουμε ανάγκη. Η επιθυμία να ερωτευτούμε, όπως και δικά μας συναισθηματικά ή άλλα κενά που αγωνιούμε να συμπληρώσουμε φαίνεται να προηγούνται από τον ίδιο τον έρωτα.  Η έντονη προσδοκία να διαγράψουμε τη λέξη «μοναξιά» από το καθημερινό μας λεξιλόγιο, αλλά και η ανάγκη να ικανοποιήσουμε τις πιο βαθιές ανθρώπινες επιθυμίες μάς προτρέπουν να αναζητάμε -αλλά και να πιστεύουμε- το αδύνατο: πως μπορούμε να γίνουμε ένα με το αντικείμενο του έρωτά μας; Πό­σο όμως μπορεί να κρατήσει στον χρόνο μια τόσο εμφανής παραπλάνηση;
Η ΑΠΟΜΥΘΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΡΑ ΑΡΧΙΖΕΙ
Έλξη είναι Η επιστημονική κοινότητα έχει καταγράψει πως ο έρωτας είναι μια Χημική διεργασία που κληρονομήσαμε στα κύτταρα μας για τη διαιώνιση του ανθρώπινου είδους. Μάλιστα, έχει συζητηθεί πως διαρκεί κατά μέσον όρο περίπου 3 χρόνια: όσα δηλαδή χρειάζεται για να γεννηθεί ένα παιδί και να μεγαλώσει τόσο, ώστε να αποκτήσει το μίνιμουμ της ανεξαρτησίας του. Κι αν ακόμα ένα ζευγάρι δεν κάνει παιδιά, τα τρία χρόνια φαίνεται να είναι και n στιγμή που το καμπανάκι για το τέλος (του επαναπροσδιορισμού ή του τέλους) χτυπά. Καθώς ξεκινάμε να διαβλέπουμε στον μεγάλο έρωτά μας τα πιθανά αρνητικά του, το ερώτημα «τι μας ενώνει;» παρακάμπτεται όλο και περισσότερο από εκείνο το άλλο: «τι μπορεί να μας χωρίσει;». Ανακαλύπτουμε έτσι κάθε μέρα όλο και περισσότερες αφορμές που θα μπορούσαν να μας ωθήσουν στον χωρισμό. Τότε όμως, όπως μας εξηγούν οι ειδικοί, μπορεί και να ξεκινήσει το «θαύμα» μιας συντροφικής σχέσης. Η προσπάθεια να ανακαλύψουμε τι μπορεί να μας κρατήσει μαζί ξεκινά όταν η απομυθοποίηση είναι πια γεγονός.
… ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ!
Η αλήθεια είναι πως δεν θα αντέχαμε να ζούμε συνέχεια με τόση ερωτική ένταση. Ένας μεγάλος έρωτας μας δημιουργεί τόσο δυνατά συναισθήματα, που πραγματικά είναι αδύνατον να συμβιώσουμε μαζί του πάνω από ένα εύλογο διάστημα. Η απομυθοποίηση του έρωτα δεν είναι μόνο ένα αναπόφευκτο γεγονός, αλλά και μια αναγκαία συνθήκη για να διατηρηθεί επιτυχημένα μια ερωτικά συντροφική σχέση μέσα στον χρόνο. Όμως η ερωτική ταχύτητα θα πρέπει να αυξομειώνεται, να μη χάσει ποτέ τη δύναμή της, καθώς η σχέση ωριμάζει. Ο έρωτας δεν φοβάται την απομυθοποίηση όταν διατηρεί τη συντροφικότητα, την αγάπη και την ερωτική μυθοποίηση σε βαθμό που δύο σύντροφοι να ζουν μαζί αλλά όχι ό ένας μέσα από τα μάτια του άλλου.
Η αλήθεια είναι πως δεν θα αντέχαμε να ζούμε συνέχεια με τόση ερωτική ένταση. Ένας μεγάλος έρωτας μας δημιουργεί τόσο δυνατά συναισθήματα, που πραγματικά είναι αδύνατον να συμβιώσουμε μαζί τους πάνω από ένα εύλογο διάστημα. Η απομυθοποίηση του έρωτα δεν είναι μόνο ένα αναπόφευκτο γεγονός, αλλά και μια αναγκαία συνθήκη.
ΚΡΑΤΗΣΤΕ ΤΟΝ ΜΥΘΟ ΖΩΝΤΑΝΟ
1. Δώστε έμφαση στην ερωτική έλξη εμφανισιακά και συναισθηματικά.
2. Μη θεωρείτε τον εαυτό σας ή το σύντροφό σας δεδομένο.
3. Μην πιστέψετε ότι τον γνωρίζετε τόσο καλά, ώστε δεν υπάρχει τίποτα άλλο να μάθετε για αυτόν.
4. Ικανοποιήστε τις ανάγκες και τις επιθυμίες σας όσο περισσότερο μπορείτε.
5. Μην ξεχνάτε το χιούμορ
6. Κάντε όνειρα για τους δύο.
7. Εξελιχθείτε σε όλο και περισσότερους τομείς.
8. Διατηρείτε μικρά μυστικά, ώστε να νοιώθετε πώς υπάρχει ακόμη ένας μικρός κρυφός εαυτός σας που δεν έχετε συστήσει στον σύντροφό σας.
9. Ανακαλύπτετε κάθε στιγμή καινούργια πράγματα που μπορείτε να κάνετε μαζί.
10 . Κρατήστε έντονη τη σεξουαλικότητά σας.
Άρθρο της Κρυσταλίας Πατούλη, δημοσιογράφου, συστημικού συμβούλου, σε συνεργασία τη Λητώ Κατάκη, ψυχολόγο • ψυxoθεραπεύτρια, δημοσιευμένο στο περιοδικο “Εγώ” των Εκδόσεων Λυμπέρη

πηγή

Η απομυθοποίηση του έρωτα

Της Χρυσας Σπυροπουλου

Ο Μάριο Βάργκας Λιόσα (Περού, 1936-) -Βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας 2010- αποτελεί σημαντικό «κεφάλαιο» όχι μόνο για τη χώρα του, το Περού, αλλά και για την παγκόσμια λογοτεχνία. Εμφανίστηκε στα Γράμματα με τη συλλογή διηγημάτων «Οι αρχηγοί» το 1959, έγινε όμως ευρέως γνωστός όταν εξέδωσε το μυθιστόρημά του «Η πόλη και τα σκυλιά» το 1963, το οποίο εντυπωσίασε το αναγνωστικό κοινό και έκτοτε η μία επιτυχία διαδεχόταν την άλλη. Στα σημαντικά έργα του συγκαταλέγονται τα ακόλουθα, τα οποία κυκλοφορούν στα ελληνικά: «Τα τετράδια του δον Ριγοβέρτο», «Η γιορτή του τράγου», «Το Πράσινο Σπίτι», «Ο Παράδεισος στην άλλη γωνία», «Το παλιοκόριτσο», «Ο άνθρωπος που έλεγε ιστορίες», κ.ά. Ο πολυγραφότατος Μάριο Βάργκας Λιόσα έγραψε ιστορικά, πολιτικά μυθιστορήματα, κωμωδίες, αστυνομικά, δοκίμια, αυτοβιογραφία και δημοσιογραφικά κείμενα, και όπως πολλοί Λατινοαμερικανοί συγγραφείς ασχολήθηκε κι αυτός με την πολιτική. Μάλιστα, το 1990 ήταν υποψήφιος πρόεδρος του Περού με το κεντροδεξιό κόμμα «Δημοκρατικό Μέτωπο».
Η γραφή του Λιόσα είναι πυκνή, η μία σκηνή διαδέχεται την άλλη, μέσα σε μια ιστορία εμπεριέχονται πολλές άλλες μικρότερες, ο ρεαλισμός μερικές φορές δίνει τη θέση του στο φανταστικό και γίνονται ένα, οι καταστάσεις σε πολλές περιπτώσεις είναι αξεδιάλυτες. Οι αρχικές εικόνες στα πρώτα έργα του από τη ζωή στο Περού συναντούν αργότερα σκηνές, στοιχεία από το παγκόσμιο στερέωμα και έτσι και η θεματολογία του συγγραφέα εμπλουτίζεται και το ενδιαφέρον του αναγνωστικού κοινού, μαζί με τον αριθμό του, μεγαλώνουν. Το «χαριτωμένο» μυθιστόρημα «Η θεία Χούλια και ο γραφιάς», έργο το οποίο έχει αυτοβιογραφικά στοιχεία και αναφέρεται στη σχέση του συγγραφέα με την πρώτη του σύζυγο, τη Χούλια, κυκλοφόρησε το 1977, ενώ μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο το 1990 με τον τίτλο «Tune in Tomorrow» («Η συνέχεια αύριο», σε ελεύθερη μετάφραση) και πρωταγωνιστή τον Keanu Reeves. Η ιστορία διαδραματίζεται στη Λίμα, την πρωτεύουσα του Περού τη δεκαετία του ’50, όταν ένας δεκαοκτάχρονος επίδοξος συγγραφέας και δημοσιογράφος στον ραδιοφωνικό σταθμό «Παναμερικάνα», υποψήφιος της Νομικής Σχολής, ο Μάριο, ερωτεύεται την αδερφή της θείας του, τη Χούλια, μια διαζευγμένη τριαντάρα, η οποία μετά τη διάλυση του γάμου της στη Βολιβία έρχεται να ζήσει στη Λίμα, στο σπίτι της αδερφής της. Το ειδύλλιο αναπτύσσεται σιγά σιγά, όταν οι δυο τους αρχίζουν να πηγαίνουν κινηματογράφο. Καταγράφονται και περιγράφονται κωμικές καταστάσεις, σκηνές ζήλιας, αλλά και τρυφερότητας, παράλληλα με τις περιπέτειες άλλων ηρώων, όπως της ξαδέρφης του Μάριο και των συνεργατών του στον ραδιοφωνικό σταθμό.
Η εικόνα της Λίμα κατά τη δεκαετία του ’50 είναι ζωντανή, ενώ γίνεται ακόμα πιο έντονη η ατμόσφαιρά της μέσω των ρομάντζων που μεταδίδονται από το ραδιόφωνο, στα οποία πρωτοστατεί ο σεναριογράφος Καμάτζο από τη Βολιβία. Ερωτας, πάθη, απάτες, φόνοι συνιστούν τον κόσμο της μυθοπλασίας του επιτυχημένου σεναριογράφου, ένας κόσμος που συγχέεται με αυτόν της πραγματικότητας, με την κύρια ιστορία, η οποία αποδίδεται σε πρώτο πρόσωπο, ενώ οι παρεμβαλλόμενες αφηγήσεις γίνονται σε τρίτο. Πάντως, και όταν πρόκειται για την ιστορία του Μάριο και για τις σαπουνόπερες, στην αφήγηση, που πολλές φορές είναι ενιαία, ως μακροσκελής μονόλογος, εμφανίζονται πρόσωπα, γεγονότα άλλων ιστοριών που ενσωματώνονται με την κύρια. Με λεπτό χιούμορ ο συγγραφέας εξετάζει και σχολιάζει τη σχέση ζωής και τέχνης, ενώ παράλληλα απομυθοποιεί ανεπαισθήτως τον έρωτα και τις συνέπειές του.
​​ Μάριο Βάργκας Λιόσα, «Η θεία Χούλια και ο γραφιάς», μετάφραση Μαργαρίτα Μπονάτσου, Καστανιώτης 2013

πηγή

**

Απομυθοποιείσαι - Σαμπρίνα

****