tag:blogger.com,1999:blog-7881083307825494269.post3475525860481288688..comments2022-04-12T02:30:15.717+03:00Comments on "Στα 'Πα! Και τί;" (Χωρίς το Δε...): "Βήματα" ΛαμπρινήςΚατερίνα δε 'στάπα;http://www.blogger.com/profile/13795528313528341946noreply@blogger.comBlogger5125tag:blogger.com,1999:blog-7881083307825494269.post-48366186207825598782014-11-20T08:02:40.110+02:002014-11-20T08:02:40.110+02:00Ευχαριστώ για την άδεια και την φώτο, Λαμπρινή! Αγ...Ευχαριστώ για την άδεια και την φώτο, Λαμπρινή! Αγγελάκι!<br />Τσιγκούνα, αλλά δεν το συζητάμε!<br />Ναι, απ' ότι διαπιστώνω (γενικώς), η αγάπη μένει!<br />Πολλά φιλιά και Καλημέρα!Κατερίνα δε 'στάπα;https://www.blogger.com/profile/13795528313528341946noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7881083307825494269.post-52465809327158840252014-11-19T20:29:57.256+02:002014-11-19T20:29:57.256+02:00Από το πρωί το είδα... είδα τις απαντήσεις σου... ...Από το πρωί το είδα... είδα τις απαντήσεις σου... και ... πόσο πολύ ευχαριστήθηκα για όλα... !! πόσο συγκινήθηκα... να πω και πάλι για την ανάρτηση αυτή... για τις απαντήσεις σου... για όλα... Είσαι πολύ γενναιοδωρη... !!!!!!... <br /><br />Σου στέλνω φωτο με μέηλ.. και... ευχαριστώ... πολύ.... <br />Τα έχουμε πει... (για να απαντήσω στα σχόλια... )... και να μεινω και πάλι σε αυτά (που έχουμε πει) : η αγάπη είναι αυτή που μένει στο τέλος... Και δοξα τω Θεώ, γι' αυτό!!! ... <3 Paraskevi Lamprini M.https://www.blogger.com/profile/03145389796918358890noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7881083307825494269.post-64209502302125459862014-11-19T10:16:54.989+02:002014-11-19T10:16:54.989+02:00Πού είχαμε μείνει, Λαμπρινή;
Α! Στό ότι κι εγώ σ&#...Πού είχαμε μείνει, Λαμπρινή;<br />Α! Στό ότι κι εγώ σ' αγαπάω, αλλά, ανήκεις στην κατηγορία: "Χωρίς να θέλεις, με πονάς!"<br />Ανάλογα τις αντοχές μου στον "πόνο", αντιδρώ! Μη με παρεξηγείς! Αγάπα με έτσι! Με τους "πόνους" μου!<br />Κάποια στιγμή θα σου αφιερώσω την ανάρτηση για τα "ξεπληρώματα" με το παράδειγμα ενός δώρου που μου χαρίστηκε... Προσεχώς! θα ζήσουμε, δε μπορεί! Δεν πεθαίνουν όσοι ονειρεύονται! (Καζαντζάκης το είπε αυτό, αλλά αλλιώς!)<br />Φιλιά!Κατερίνα δε 'στάπα;https://www.blogger.com/profile/13795528313528341946noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7881083307825494269.post-88773904808307975992014-11-19T08:36:08.967+02:002014-11-19T08:36:08.967+02:00Εδώ έχεις γίνει "θέμα" στη ζωή μου, Λαμπ...Εδώ έχεις γίνει "θέμα" στη ζωή μου, Λαμπρινή!!! Στο μπλογκ, δε θα γίνεις; Είναι δυνατόν;<br />Φώτο περιμένω από σένα! Κατέβασα τα Φεις, δεν έχω!<br />Μάζευε παθήματα, για να γλυτώνεις!<br />Υπεράνω και υπερκάτω, δε ξέρω! Ξέρω ότι ζηλεύω τις γειτόνισσες που πίνουν καφέ, χαλαρές και όσους χαίρονται το χωριό μου, ζώντας εκεί! Κανέναν άλλον!<br />Σε ξέρω πολύ περισσότερο απ' ότι νομίζεις! Σε είχα δει στον ύπνο μου, πολύ πριν έρθεις στη ζωή μου! Πάω μπροστά στα όνειρα, μάλλον, κατά μία διετία. Να προσέχεις, έρχονται δύσκολα, για όλους μας! Εδώ μελλοντολόγα!<br />Πίστευα σε πολλά απ' όσα πιστεύεις! Τώρα, τα μισά!<br />Γράφε, δε με πειράζει! Πλούσιες απαντήσεις μην περιμένεις αναπτυγμένες απαντήσεις, γιατί, πρωτοφανές, κι ο γιος όρθιος και θέλει πρωινό!<br />Τα ξαναλέμε!<br />Έλα, Θεέ στον τόπο σου, σήμερα! Θα κάνεις κανένα σεισμό;Κατερίνα δε 'στάπα;https://www.blogger.com/profile/13795528313528341946noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7881083307825494269.post-62923879114312634832014-11-19T02:21:04.113+02:002014-11-19T02:21:04.113+02:00για πολλοστή φορά... γίνομαι το θέμα στο μπλογκ......για πολλοστή φορά... γίνομαι το θέμα στο μπλογκ.... στο κάθε μπλογκ σου... <br />Κατερίνα, τι να πω;... Τι;... και νάναι και σύντομο;... Α... δύσκολα μου βάζεις... χμ... <br />1ον Ευχαριστώ πολύ, συγκινηθηκα πολύ!!... ΠΟΛΥ!!!!... <br />2ον Φώτο.... αν νομίζεις ότι είναι απαραίτητη η φωτο... βάλε... δεν με πειράζει... συνήθισα... πια...<br />3ον. οι συμβουλές σου είναι παντα, μα πάντα πολύτιμες... ευχαριστώ πολύ!!!... (το κυριώτερο... δεν πάνε χαμένες.. να το γνωρίζεις...)...<br />4ον.Όταν λέω ότι είσαι υπεράνω... το εννοώ...και τώρα το δείχνεις... ακομα μια φορά... Είσαι υπεράνω γιατί δεν ζηλεύεις τους ανθρώπους, ισα ίσα τους ωθεις προς τα πάνω... τους προωθεις, τους αναδεικνύεις, χωρίς ίχνος κόμπλεξ... κι αυτό μου αρέσει σε σένα... Ευχαριστώ πολύ!!!!... (Δεν διορθώνω πολλά σε αυτό το σχόλιο... για να βγει... απλό και μέσα απ' την καρδιά μου - έστω χωρίς κόμματα, με μικρά γράμματα εκεί που θέλει μεγάλα...κλπ κλπ...)..<br />5ον. Μέσα σε λίγες γραμμες με περιέγραψες... πόσο καλά με ξέρεις... !!! Εντυπωσιάστηκα... <br />6ον... Δεν χρειάζεται να απαντήσεις... (για να μην σε κουράσω... )<br />7ον.. Να πω ότι... σε αγαπάω ... πολύ... <br />8ον . Να τελειώσω... (αν και θέλω να γράφω, να γράφω...) και να πω.. ότι όλες αυτές οι αναρτήσεις που κάνω για άλλους και που αναφέρεις... και άλλες παλαιότερα.. .κι άλλες μελλοντικές... -αν ζήσουμε..- τις κάνω γιατί μου αρέσει... Γιατί επιθυμώ να κάνω αυτό που θέλω κι οι άλλοι να μου κάνουν... Γιατί κάθε προσπάθεια, κόπος, πρέπει να αμοιβεταί και το κυριώτερο να αναδεικνύεται... Πιστεύω ότι ΤΟ ΚΑΛΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΕΤΑΙ... και... αυτά... <br /><br />πολλά πολλά είπα... πολλά πολλά λες για μένα... ΠΩΣ να ξεπληρώσω... πώς;... <br />κι αυτά.. το αφήνω εδώ... το σχολιο... ΩΩΩΩ... σιδηρόδρομος βγήκε... συγγνώμη... αλλά...;;... ααα... !!! <br />... αυτά.. <3<br />Paraskevi Lamprini M.https://www.blogger.com/profile/03145389796918358890noreply@blogger.com